ตอนที่4คุณอาคะโอกาสหน้าคงไม่ได้ พบกันอีก

ตอนที่ 4 คุณอาคะ โอกาสหน้าคงไม่ได้พบกันอีก

“คุณไม่ต้องลำบากหรอก บนโต๊ะมี

เฉินหย่วนคิดว่าความหมายของเธอคือสิ่งนั้น ที่ลิ้นชัก บนหัวเตียงได้จัดเรียงของประเภทนั้นหลายรูปแบบเป็นชุด ๆ วางอยู่ในตะกร้า

ถังซิบ “

โรงแรมสมัยนี้ทำไมถึงเอาอกเอาใจจัง ?

“ถ้างั้นฉันไปอาบน้ำ ตัวของฉันเลอะเทอะสกปรกไปหมด เลย” ถังซินได้ผลักร่างของผู้ชายไปสองครั้ง หัวใจของเธอเต้น

แรงมาก

เธอเหมือนจะรู้ว่าเฉินหย่วนจะทำอะไรต่อไป

ให้ตายเถอะ ที่จริงแล้วคนที่อยากนอนกับเขาคือเธอ กลับ เป็นว่าตอนนี้เธอกลายเป็นเหมือนกระต่ายขาวตัวเล็กๆ ที่ใครก็ สามารถมาเชือดได้ ?

หรือว่าเฉินหยวนแสร้งทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรมาตลอด แล้วหลอกให้เราตายใจกันแน่
เมื่อมองเข้าไปในอารมณ์ความรู้สึกของสาวน้อย เฉิน หย่วนก็สามารถเดาความนึกคิดของเธอได้ มีผู้หญิงคิดจะมา นอนบนเตียงของเขาเยอะแยะมากมาย มาถึงที่แล้วมีแผนคิดที่ จะหลบหนีก็คงมีแต่เธอคนนี้

ยิ่งคิดยิ่งน่าสนใจ ไม่รู้ว่าพันธมิตรทางธุรกิจไหนส่งผู้หญิง

คนนี้มา

จิตวิญญาณชายก็เข้าร่างในทันที

เมื่อถังซินตื่นขึ้นมา ทั้งเนื้อทั้งตัวก็บอบช้ำไปหมด ร่างกาย เหมือนโดนล้อบดทับแรงๆ โดยเฉพาะตรงที่…….ทั้งเจ็บทั้งแสบ เธอลองขยับตั้งแต่แขนจนถึงหน้าอกที่ร้อนระอุ พอหันไปก็ เห็นเฉินหย่วนที่นอนอยู่บนหมอน ใบหน้าของเขาดูแข็งและ เย็นเยือก เวลานอนทำให้คนที่เห็นไม่มีความรู้สึกหวาดกลัว

เธอ เธอ เธอ เธอ เธอไม่คาดคิดจะได้นอนกับเฉินหยวน

จริง ๆ ? |

ไม่คาดคิดว่าการปฏิเสธเรื่องบนเตียงของเธอ จะไม่มีผล ต่อมเงินหยวน เราสองคนยังนอนหลับด้วยกันทั้งคืน

ช่างน่าแปลกจริงๆ เลย!

ถังซิ่นไม่อยากรอให้เฉินหย่วนตื่นขึ้นมาแล้วต้องสบตา กัน ฉวยโอกาส สวมเสื้อผ้าแล้วรีบไปดีกว่า
เธอเผลอไปเห็นรอยเล็บบนตัวของเฉินหย่วน มีทั้งด้าน ขายและก็ด้านขวา ใบหน้าของเธอก็แดงแล้วแดงอีก หยิบ เงินสดทั้งหมดที่อยู่ในกระเป๋าวางไว้บนโต๊ะ แล้วรีบเดินออกไป

หลังจากถังซิ่นไปได้ไม่ถึงสิบนาที ชายหนุ่มที่นอนอยู่บน เตียงก็ตื่นขึ้น

เขาคาดการณ์ว่าตอนตื่นขึ้นคงไม่เจอคนนอนอยู่ข้างๆ จึง ไม่ได้ใส่ใจแล้วลงจากเตียงสวมเสื้อผ้า มองเห็นโต๊ะบนหัวเตียง มีสิ่งของวางอยู่ ก็ลองเดินไปดู

ได้เจอเงินสดและกระดาษหนึ่งใบวางอยู่บนโต๊ะ

(คุณอา เมื่อคืนอยู่กับคุณสนุกมาก เงินแปดร้อยแปดสิบ แปด หยวน ไม่พอที่จะแทนคำขอบคุณที่มีต่อคุณ ขอให้คุณ

รวยรวยรวย! โอกาสหน้าคงไม่ได้พบกัน!

“โอกาสหน้าคงไม่ได้พบกัน” เฉินหยวนกวาดสายตา อ่านตัวอักษร แล้วหัวเราะ

เขาเอากระดาษแผ่นนั้นทิ้งในถังขยะ แล้วก็เก็บเงินสดไว้

ผู้ช่วยจางได้โทรมาว่าได้จองตั๋วเครื่องบินเสร็จแล้ว แล้ว พูดอีกว่า “ประธานมู่ ถ้าท่านมีธุระ ผมสามารถเปลี่ยนตัวเครื่อง บินเป็นพรุ่งนี้ได้ครับ”

“ไม่ต้อง ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

ในขณะที่จะไป เฉินหยวนได้เห็นคราบแดงบนเตียง จางๆ คล้ายกับดอกไม้เล็กๆ
ส่วนล่างของชายหนุ่มก็ดึงขึ้นมา

นึกถึงหญิงสาวคนนั้นเรียกเขา คุณอา” แต่ในความทรง จำของเขาดูเหมือนไม่รู้จักคนๆ นี้

หยุดชงักอยู่ครู่หนึ่ง เฉินหยวนก็สั่ง กำชับผู้ช่วยจาง “จริงด้วย มาที่โรงแรมสืบเรื่องผู้หญิงเมื่อคืนหน่อย

“ครับ ท่านประธานมู่