บทที่ 16 งานฉลอง

พชรและสายฟ้าไล่สืบตามหานิดามาหลายวัน แต่ก็ ไม่พบเบาะแสอะไร ส่วนเทพรักก็ไม่ยอมปริปากพูดอะไร แต่พวกเขารู้ว่านิดาจะต้องปรากฏตัวออกมาในงานนี้แน่ๆ – งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณปู่ของก้องภพ คุณ มานพที่อายุครบ80ปี

ปู่มานพเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในกรุงเทพงานวันเกิด ของเขาเลยเป็นที่รู้จักกันไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นแขกหรือผู้ทำ ธุรกิจด้วยกัน ก็จะต้องมางานเพื่อให้หน้าปู่มานพ ถ้าพวก เขาเหล่านั้นยังอยากอยู่ในเมืองกรุงเทพ

สายฟ้ากับพชรเดินทางไปงานด้วยกัน ไปถึงงาน ตั้งแต่เช้าและรีบเข้าไปตามหานิดาในฝูงชน

“พี่สายเสียงหวานออดอ้อนที่เรียกมาจากด้านหลัง สายฟ้ายังไม่ทันได้หันไปมอง ก็ถูกคนที่วิ่งมาดึงข้อแขน เข้าอย่างแรง

“ทัดดาว? ” สายฟ้าไม่ได้ตอบ ก้องภพก็ตัดเข้ามา อยู่หน้าสายฟ้า มองทัดดาว ด้วยสีหน้าดีใจ “คุณไม่ใช่อยู่ โตเกียวพักฟื้นหรอครับ? ทำไมถึงกลับมา? แล้วร่างกาย เป็นยังไงบ้าง?”

ทัดดาวตอบกลับอย่างมีมารยาทว่า “พี่ก้องภพ”

พร้อมหัวเราะ วันเกิดครบ80ปีของคุณพ่อมานพทั้งที ฉันจะไม่มาร่วมงานได้ยังไงหล่ะคะ!”

“ครับๆ ยินดีมากครับที่มา!”

ทัดดาวหันไปดึงแขนของสายฟ้า อมยิ้มแล้วพูดว่า “พี่สาย พี่คิดถึงฉันไหมคะ?

สายฟ้ามองเธอด้วยแววตาที่เย็นชา ไม่ตอบอะไร แล้วก็ดึงแขนของตัวเองกลับออกมา “พี่ยังไม่ได้ไปกล่าว ทักทายคุณมานพเลย เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวเราไว้ คุยกัน”

พูดจบก็หันหลังเดินไป

ทัดดาวมองร่างเขาที่ค่อยๆเดินจากไป ใบหน้าที่ สวยงามของเธอแต่เต็มไปด้วยความอึดอัดและเสียใจ

“ผมว่าไอที่เรียก 4พี่สาย” นี่คงจะเรียกเปล่าซะแล้ว ส” พชรที่ดื่มเหล้าไปและพูดขำขันไปด้วย

ทุกคนต่างก็ดูออกว่าทัดดาวนั้นชอบสายฟ้า แต่ สายฟ้าไม่สนใจเธอเลยสักนิด และตอนนี้เรื่องนี้พชรเองก็ รู้อย่างละเอียด สีหน้าของทัดดาวเดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด หัวใจ นั้นทั้งโมโหและรำคาญ
“อย่าไปสนใจเขาเลยครับ เขาคงจะดื่มมากไป เลย พูดจาสุนัขไม่รับประทานอย่างนี้!ก้องภพที่เห็นทัดดาว ถูกพชรพูดจายั่วยุ เลยพูดปลอบใจทัดดาว “ทัดดาว คุณ อย่าเอามาใส่ใจเลยนะ ไอพชรมันก็พูดจาไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ถึงแม้วันๆก็อยู่กับสายฟ้าแต่ก็ต่างกันฟ้ากับเหว”

พชรได้ยินก็ไม่พอใจ นายก้องภพ พอเห็นผู้หญิงก็ ไม่มีจิตสำนึก ถึงแม้ว่าพชรนั้นจะขี้เล่นไปบ้าง แต่ก็ไม่ถึง ขนาดที่นายก้องภพพูดกล่าวว่าอย่างนั้น

“ทัดดาว เวลามันช่างผ่านไปเร็วจริงๆ เธอว่าถ้าพี่สาว เธอยังอยู่ ป่านี้ก็คงจะมีลูกกับสายฟ้าไปแล้ว” พชรพูดไป ทำท่าไป พร้อมแววตาที่แฝงความนัย “เป็นผู้หญิงก็ควรที่ จะทำตัวเหมือนพี่สาวของเธอ ใจกว้างหน่อย คนอย่างนี้ถึง จะมีคนเคารพ และชื่นชอบ

ความหมายก็คือ ว่าทัดดาวนั้นไม่เหมือนพี่สาวของ เธอนัดดาว ที่มีสง่ารักนวลสงวนตัว คนใจง่ายอย่างเธอ ถึงว่าสายฟ้าไม่ชอบ

ทัดดาวจ้องตาโกรธเพ่งมองไปทางพชร ดวงตาแดง

ก่ำ

ก้องภพที่ได้ยินอย่างนี้ สีหน้าซีดชา ตอบกลับไปด้วย

ความโมโห “พชร นายพดอย่างนี้หมายความว่ายังไงนี่ในงานวันเกิดคุณปู่ฉัน แล้วนายมาพูดจาไม่ให้เกียรติทัดดาว อย่างนี้ นายแน่มากหรือไง?

พชรยกมือขึ้นมาปัด “พอที ปากของฉันมันพูดคำดีดี ออกมาไม่เป็นหรอก ไปดูทางนั้นดีกว่าว่ายังมีขนมอะไรน่า ทานบ้าง!”

พชรพูดจบ ก็เดินออกไป ทิ้งไว้ก็แต่ทัดดาวกับก้อง ภพที่ยืนอึดอัดอยู่ตรงนั้น

ก้องภพกำหมัดในมือจนแน่น คิ้วขมวด พวกเขานั้นโต มาด้วยกันทั้งนั้น แต่ตั้งแต่ที่นับดาวตายไป พวกพชรนั้นก็ ค่อยๆห่างกันไป คนอื่นก็เหมือนจะไม่เหมือนเดิม

แต่ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ

ก้องภพได้สติกลับมา มองไปที่ทัดดาวยืนหน้าซีดอยู่ ข้างๆ รีบพูดขึ้นว่า ทัดดาว อย่าไปคิดมากเลยนะ พชร มันก็เป็นคนพูดตรงๆอย่างนี้แหละ พวกเราไปเดินเล่นกัน ในสวนหน่อยไหม ไม่ได้คุยกับคุณมาตั้งนานแล้ว”

ทัดดาวพยักหน้า น้ำตาคลอ ใบหน้าที่น่าสงสาร ทำให้ก้องภพนั้นรู้สึกเห็นใจและยิ่งเป็นห่วงเธอมากขึ้น

ฟ้าเริ่มมืดครีม และมีแสงสว่างปะปนอยู่บางส่วนพระจันทร์ที่มาปิดทับดวงอาทิตย์ แต่ปิดตัวตนที่แท้จริง

ของใจคนไม่ได้

คนเราจะไม่ต้องปิดบังตัวเองในช่วงกลางคืน

แววตาของทัดดาวเต็มไปด้วยความชั่วร้ายและเยือก เย็น…นับดาวนะ นับดาว พี่ตายไปแล้วก็ยังไม่ยอมปล่อย ” ยังจะมาแย่งพี่สายของฉันอีก พี่มันสมควรตายแล้วจริงๆ!