อนที่ 10 สติปัญญาที่น่าวิตก

พอเข้าไปก็เห็นจริงๆ

ไปเพิ่งถอดกางเกง จิกหัวของหญิงสาวที่ทำให้อยู่ตรงนั้น

แม่งน่าขยะแขยงจริงๆ

*อ่า! ”

ชูเสียวเสี่ยวกลืนน้ำลายที่จะอาเจียนอย่างไม่อดกลั้นเลย แสดงให้เห็นถึงความเห็นเหมือนกันกับฉัน

เห็นพวกเราเข้ามาไปเฟิงก็ตกใจ รีบดึงกางเกงของตัวเองขึ้น

มา มองฉันด้วยความกระวนกระวาย

“ พวกแก…พวกแกเข้ามาได้ยังไง”

ฉันเห็นระหว่างง่ามขาของไปเพิ่งอ่อนยวบลงไป พูดด้วยความ เหยียดหยาม : ” ก็มาดูว่านายนอกใจให้มันชัดไปเลยยังไงล่ะ นายก็น่ารังเกียจไม่ต่างกัน หลักฐานฉันถ่ายไว้หมดแล้ว นายรอ หย่าได้เลย ”

พูดจบฉันก็ลากเสียวเสี่ยวออกไปทันที

ไปเพิ่งผู้ชายคนนี้ที่จะทำร้ายผู้หญิง ฉันถึงไม่โง่ยืนรออยู่อย่าง นั้นให้เขาโต้ตอบกลับมาหรอก หลังจากออกมาจากสถานการณ์นี้ ฉันเอาหลักฐานให้ทนาย หลังจากเก็บชุดทํางานที่ต้องการจะใส่ในวันพรุ่งนี้ เตรียมทำงาน วันแรกในวันพรุ่งนี้

บริษัทที่รับฉันเข้าทำงานคือซ่งชื่อกรุ๊ป เป็นบริษัทการเงิน อันดับ 2 ของเมืองทรงเฉิง สามารถเข้าไปทำงานได้ฉันก็คิดไม่ ถึงเลย

ฉันไปทํางานในแผนกออกแบบ งานทั้งหมดที่ต้องเข้าไปทำ ในบริษัทก็คืองานเบ็ดเตล็ด แต่เปลี่ยนงานใหม่ ฉันก็กลับไปมี ความสุข

วันนี้หลังจากฉันทำงานเสร็จเก็บของเสร็จแล้วก็เข้าไปในลิฟท์

ในลิฟท์มีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ก่อนแล้ว ผู้ชายคนนั้นสวมชุดสูท สบายๆ ทั้งชุด ทั้งสองมือล้วงไปในกระเป๋ากางเกง ท่าทางราวกับ เจ้าชายที่ดูไม่เป็นทางการนัก

ฉันต้องไปชั้น 10 เพื่อเอาเอกสารชุดหนึ่ง ดังนั้นจึงกดชั้น

’10 ”

เสียงเชื่องซึมของผู้ชายข้างหลังดังขึ้นมา

“ชน 9 ”

ฉันมองแล้วมองอีก แต่ก็ไม่ได้กด “ 9 ” ความหมายของเขา

คือให้ฉันช่วยกดเหรอ ?

โทรศัพท์ดังขึ้นมาพอดี เป็นสายโทรศัพท์ของคนแปลกหน้า ฉันเพิ่งจะมาที่บริษัท โทรศัพท์ของเพื่อนร่วมงานก็ยังไม่ได้ขอไว้ เลย ใครจะโทรหาฉันล่ะ แต่ฉันก็รับโทรศัพท์

* ในที่สุดเธอก็รับโทรศัพท์สินะ” เสียงของไปเฟิงดังมาจาก ปลายสาย นรีบกดวางสายเลย

ฉันจ์ การเอาเบอร์ของไปเฟิงใส่เป็นบัญชีด่าซะ ไม่ใช่แค่เขา รวมถึงฟางฟางแล้วก็พ่อแม่ฉันด้วย ฉันกลัวว่าพวกเขาจะตามหา ฉันเจอ ดังนั้น เลยคิดว่าจะหลบไปสักพัก

ก่อนที่ฉันจะหย่า ฉันไม่อยากให้พวกเขาหาฉันเจออีก

ฉันคิดอยู่แล้วคนอย่างไปเพิ่งนี้ จะหลบพื้นที่ไหนกันล่ะ

“ เธอช่วยฉัน….

เขายังไม่ทันพูดจบ ฉันก็วางสายใส่เลย หลังจากนั้นก็รีบปิด

เครื่อง

คนด้านหลังนั้นก็พูดประโยคเซื่องซึมนั้นอีกครั้ง

พอฉันยื่นมือไป ก็กดชั้น “ -1 ” ไปโดยไม่ตั้งใจ

ชายด้านหลังส่งเสียงหัวเราะห์ออกมา

ส่วนฉันยังไม่ได้โต้ตอบอะไร

“ คณิตศาสตร์ไม่เลวเลยนะ ” เขาพูดไปยิ้มไป แล้วก็พูดต่อว่า

** ไม่รู้เลยว่าไอคิวของเธอเข้ามาที่บริษัทได้ยังไงจริงๆ

หลังจากพูดจบ เขาก็กดชัน ” 9 ” เอง ฉันถึงได้รู้สึกตัวขึ้นมาว่าตัวเองทำอะไรไป

ฉันนี่ ช่างรายหน้าจริงๆเลยนะ 1

ฉันหน้าแดงก่ำเดิมทีก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว พึมพำออกไปอย่าง เลี่ยงไม่ได้ : “คุณเองก็มีมือ ทำไมถึงต้องให้ฉันช่วยกด ให้คุณ

ด้วย ”

“ฉันขี้เกียจ ”

ตอบฉันออกมาด้วย 2 ค่าที่แสนมักง่าย

ฉันพบว่าคำพูดตัดตอนขนาดนี้ของเขาคงจะขี้เกียจอ้าปาก

ลิฟท์ขึ้นมาถึงชั้น 10 ฉันก็เดินออกมาข้างใน ขณะที่ประตูลิฟท์ ปิดลง ฉันยังคงได้ยินเสียงชายคนนั้นหัวเราะหึๆ

ชิ จะหัวเราะก็ช่างนายแล้ว !

ตอนที่ออกจากลิฟท์ไป ข้อความของไปเฟิงก็ส่งเข้ามา

“แกทําร้ายกล่องดวงใจฉัน เตรียมตัวชดใช้ค่าเสียหายได้

เลย ”

ด้านหลังเป็นรายงานตัวของโรงพยาบาล สรุปคือหย่อน

สมรรถภาพทางเพศ

เขี่ย ! เขาไม่สนใจหาไรฉันเลย !

ฉันไม่สนเขาหรอกนะ แล้วก็เอาเบอร์นี้ใส่บัญชีดำไปซะ

นั่งรถมาถึงห้องที่เช่าอยู่ เห็นรอยสีแดงจำนวนมากเต็มด้าน นอกประตู ฉันรู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆแล้ว