ตอนที่ 1 ความสัมพันธ์ของเรา

ตอนที่ 1 ความสัมพันธ์ของเรา

เป้ยฉ่ายเวยเพิ่งจะล้างจานเสร็จ จึงเดินไปที่ห้องรับแขก หยิบกระดาษทิชชูขึ้นมาเช็ดมือ พลางรับสายเพื่อนรัก

“เวยเวย ฉันกำลังจะกลับแล้วนะ! คดีหย่าร้างของฉันศาล ตัดสินแล้ว!” เสียงของหนานดังเข้ามาอย่างมีความสุข

แต่ว่าเบี้ยฉ่ายเวยกลับอึ้งในนาทีนั้นแทน เธอไม่รู้จะตอบ

ไปอย่างไรดี

หนานจึงพูดต่อไปอีกว่า “เวยเวย เธอพูดถูก คนเรามีสิทธิ์ ที่จะไขว่คว้าความสุข ความรักของฉันคือ เจ๋อหยาง ฉันจะไม่มี วันทิ้งเขาไปอีก!!”

เบี้ยจ่ายเวย อืมส่งเสียงตอบครั้งหนึ่ง เธอเพิ่งรู้ตัวว่า แม้แต่เสียงอึมแค่คำเดียวยังแทบพูดไม่ออก

“ฉันจะจัดการเรื่องทางนี้ให้เร็วที่สุด อย่างช้าสุด ประมาณ 1 อาทิตย์ฉันก็กลับไปได้แล้ว เวยเวย แล้วเจอกัน นะ!” หนานพูดจบก็วางสายไป แต่เบี้ยจ่ายเวยได้แต่ยืนถือ โทรศัพท์อยู่แบบนั้น หูของเธอได้ยินเพียงเสียงตูดที่วางสายไป

ร่างอันผอมบางร่างหนึ่งเดินออกมาจากห้องนอน เห็นจ่ายเวยถือโทรศัพท์ยืนแน่นิ่ง จึงถามขึ้นว่าเป็นอะไรหรือเปล่า

ครับ?”

เป้ยจ่ายเวณหันหน้าไป

เจ๋อหยางคงจะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เขาสวมชุดคลุมนอน สีน้ำเงินเข้มอยู่ กำลังเช็ดผมอันเปียกปอนด้วยผ้าขนหนู ชุด คลุมจึงเผยขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นหน้าอก รูปร่างสูงใหญ่ของ เขา ดึงดูดสายตาอย่างมาก

“ไม่มีอะไรคะ” เป้ยฉ่ายเวยเก็บมือถือลงกระเป๋า พลาง กล่าวว่า “หนานจึงบอกว่าเธอจะกลับมาแล้วคะ

ขณะที่เธอก้มตัวลงวางโทรศัพท์ เบี้ยจ่ายเวยมองไปทาง เจ๋อหยาง เธอเห็นเจ๋อหยางชะงักการเช็ดผมเพราะคำพูด ประโยคนี้ของเธอ สีหน้าของเขาไร้อารมณ์เหมือนเคย

“อืม” ท่าทีของเจ๋อหยางเรียบเฉยราวกับไม่เกี่ยวข้อง อะไรกับเขา เขาเช็ดผมไปพลางเอ่ยว่า “ผมเตรียมไว้ให้คุณ แล้วครับ คุณรีบไปอาบเถอะ”

เป้ยฉ่ายเวยทําจมูกฟุดฟิด เขาก้มหัวไปพลางส่งเสียง

หลังจากจัดห้องรับแขกเรียบร้อยแล้ว เบี้ยจ่ายเลยกลับไป ที่ห้อง หยิบชุดนอนแล้วเข้าห้องน้ำไป เธอนั่งกอดเข่าแช่น้ำอยู่ ในอ่าง ได้แต่งงๆทำอะไรไม่ถูกอยู่ราว 1 ชั่วโมง จนกระทั่งน้ำ เริ่มเย็น จึงหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดตัว

ขณะที่เธอออกมาจากห้องน้ำ ในห้องนอนปิดไฟแล้ว มีเพียงโคมไฟเล็กๆที่โต๊ะข้างเตียงยังคงสว่างอยู่ แสงไฟสีเหลือง นวล

2-3วันก่อนหน้านี้ เจ๋อหยางมัวแต่ยุ่งอยู่กับคดีใหญ่อยู่ 2 คดีจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อนเลย กว่าจะเสร็จงานได้เล่นเอา แทบแย่ ตอนนี้เขามีเวลาพักผ่อน ช่วงนี้จึงเข้านอนเร็ว

เบี้ยจ่ายเลยเดินเข้าห้องไปอย่างเบาเสียง เปิดผ้าห่มออก ค่อยๆซุกตัวลงในเตียง เมื่อร่างสัมผัสเตียงแล้ว มือใหญ่ๆ มือ หนึ่งก็ยื่นเข้ามา เขาดึงร่างของเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอด น้ำ เสียงเอื่อยๆ แสดงถึงความง่วง “นอนเถอะครับ

เป้ยจ่ายเวยไม่ได้พูดแม้แต่คำเดียว ซุกอยู่ในอ้อมกอด ของเขาอย่างเชื่อฟัง หลังจากนั้นไม่นาน จังหวะของลมหายใจกระทบเข้ากับ

ศีรษะของเธอด้านบน เธอเบนศีรษะออกพลางเงยหน้ามอง ตั้งแต่คางของเจ๋อหยางไปจนถึงสันจมูก แล้วมองดูใบหน้าอัน หล่อเหลาของเขานั้น ดูไปดูมาชักเริ่มสงสัย

เธอใช้ปลายนิ้วลูบไล้ริมฝีปากของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า ใน ใจรู้สึกสับสน

เป็นเวลา 4 ปี เธอใกล้ชิดกับเขามา 4 ปีแล้ว เป็นเพื่อน เขามา 4 ปี และนอนกับเขามา 4 ปีแล้ว

ความสัมพันธ์ของทั้งสอง ไม่ใช่แค่แฟนธรรมดา แต่เป็น

ยิ่งกว่านั้น
เจ๋อหยางไม่เคยเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาในที่ สาธารณะ และเธอก็กลัวว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะถูกเปิด

เผย

ที่จริง เจ๋อหยางเป็นแฟนเก่าของหนานจึงมาก่อน……. เรื่องทั้งหมดนี้ ควรจะจบลงอย่างสมบูรณ์แบบเมื่อหนาน

งกลับมาหรือไม่?

เธอรู้สึกสับสนและไม่ค่อยสบายใจ

เช้าวันต่อมา เป้ยจ่ายเวยตื่นแต่เช้าเพื่อมาเตรียมอาหาร เช้า หลังจากปลุกเจอหยางแล้ว ก็เริ่มเก็บข้าวของของตัวเองที่ อยู่ในอพาร์ทเม้นต์แห่งนั้น เสื้อผ้าเอย เครื่องสำอางเอย ผ้า ขนหนู แปรงสีฟัน หรือแม้กระทั่งเส้นผมที่ร่วงบนพื้น

เมื่อเป้ยจ่ายเวยลากกระเป๋าเดินทางออกมา เจ๋อหยาง แสดงท่าทางไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด เขาขมวดคิ้วพลางกล่าว ว่า “ทำอะไรน่ะ ทำไมดูเหมือนว่าคุณกำลังจะย้ายออกไปจาก บ้านผมอย่างนั้นแหละ?”

“เปล่าคะ…..” เป้ยจ่ายเวยยังคงเอาของยัดใส่กระเป๋า เดินทาง พยายามพูดด้วยน้ำเสียงปกติที่สุด

“คุณก็รู้นี่คะว่าตอนนี้เป็นฤดูกาลท่องเที่ยว ร้านขายของ ของฉันตั้งอยู่ในทำเลที่ดีเยี่ยม บางครั้งช่วงจัดโปรโมชั่นจะยุ่ง มาก กลับมาทุกวันอาจไม่สะดวก ฉันจะไปพักอยู่ทางโน้นสักระยะ ถ้าเสร็จงานแล้วจะรีบกลับมาคะ ไม่นานหรอกคะ