บทที่ 15 บนโลกใบนี้ มีคนสองคนที่หน้าเหมือนกันขนาดนี้ เลยเหรอ
ดวงตาสีดำของลี่ถึงเซิ่งปรากฏแววมีความหมายลึกซื้อออกมา
จดหมายที่ส่งจากบริษัทของตัวเองมาที่บ้าน แล้วคนรับกลับ ไม่ใช่ตัวเองแต่เป็นสวี่รั่วผีผู้หญิงคนนั้นเหรอ?
นิ้วมือเรียวยาวที่มีเรี่ยวแรงจับจดหมายบาง ๆ แล้วหรี่ตาลง
วินาทีต่อมา ม่านตาดของเขาหดตัวที่หนึ่ง
ชื่อผู้ส่งคือแอนนา!
ชื่อกรุ๊ปยังจะสามารถมีแอนนาได้อีกกี่คน ชื่อที่พิเศษขนาดนี้ ทั้งบริษัทตั้งแต่บนลงล่างก็มีแต่ผู้ช่วยแอนที่สามารถทำให้ถึง เชิงนอนหลับพักผ่อนได้ดีมากคนนั้นแล้ว !
ตั้งแต่ที่นี่ถึงเพิ่งพบว่ากลิ่นบนตัวของผู้ช่วยแอนที่มาสมัครงาน
ด้วยตัวเองคนนั้น สามารถทำให้เขานอนหลับได้อย่างสบายใจ
แล้วก็เอา “การเจรจากับสองสามีภรรยาฮิลล์”มาเป็นข้อแลก
เปลี่ยน เพื่อข่มขู่ให้ผู้หญิงที่น่าสนใจคนนั้นมานอนกลางวันกับ
ตัวเอง
แอนนากับสรั่วผีผู้หญิงคนนั้นมีอะไรต้องติดต่อกัน ถ้าเกิดว่า แอนนาเป็นคนที่สรั่วยส่งมาอยู่ข้างกายตัวเองล่ะ…….
ในแววตาของลี่ถึงเพิ่งมีแววรังเกียจกะพริบขึ้นมาเสี้ยวหนึ่งชีวิตนี้สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดก็คือมีคนมาควบคุมตัวเอง ถ้าเกิดว่า แอนนาเป็นคนที่สวี่รั่วยีส่งมา ถึงแม้ว่าเขาจะเกิดความสนใจต่อ แอนนาขึ้นมาบ้างแล้ว ก็จะรีบตัดขาดเช่นกัน
พ่อบ้านเห็นสีหน้าของถึงเพิ่งเคร่งขรึมขึ้นมา แม้แต่จะหายใจ แรงก็ไม่กล้าแล้ว กลัวว่าการเคลื่อนไหวของตัวเองจะทำให้ผู้ชาย ที่อยู่ตรงหน้า โมโหได้ แล้วโดนไล่ออกจากบ้านไป
ลี่ถึงเซิ่งไม่พูดอะไรเลยแล้วมาถึงห้องหนังสือ แล้วดึงเนกไท
ออกแล้วโยนไปอีกข้าง จากนั้นก็ฉีกจดหมายออก
ตัวหนังสือสวยงามที่เขียนจากปากกาของสวี่รั่วนิ่งเข้ามาสู่ สายตา
“คุณสวี่ คาดว่าคุณน่าจะได้รับรายงานผลการตรวจสอบแล้ว มั้งคะ? ถ้าหากว่าไม่มีปัญหาอะไร งั้นฉันก็หวังว่าคุณจะรีบมา ขอโทษฉันทันที ชื่อเสียงของนักปรุงน้ำหอมคนหนึ่งจะมีมลทินไม่ ได้ ถ้าหากว่าคุณสวี่ไม่ต้องการที่จะขอโทษฉันก็ไม่เป็นไร ฉันเป็น ผู้ใหญ่จะไม่ถือโทษโกรธเด็ก เพียงแต่หวังว่าคุณจะจำไว้ให้ดี ถ้าก่อนที่ยังไม่มีหลักฐานสำคัญอะไร ก็อย่าไปใส่ร้ายชื่อเสียง ของคนคนหนึ่งไปเรื่อย
ไม่รู้ทำไม ในใจของลี่ถึงเพิ่งค่อยโล่งใจไปได้เปลาะหนึ่ง แอนนาไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยส่งมาอยู่ข้างกายตัวเอง พอรู้แบบ แล้วก็ทําให้เขารู้สึกปลื้มใจ
แต่ว่าอย่ารวดเร็วหัวคิ้วของถึงเชิงก็ขมวดเข้ากันแน่นอีกครั้ง สรั่วผีผู้หญิงคนนั้นใส่ร้ายแอนนาเหรอ?
สวี่รั่ว กำลังกอดบิลรายการสินค้าที่ร้านค้าสินค้าหรูหราส่งมา ให้ แล้วสั่งซื้อเสื้อผ้าและกระเป๋าที่ตัวเองต้องการ
ของที่โดนน้ำหอมฉีดแล้วเมื่อก่อนหน้านี้โดนเธอเอาทั้งหมด แล้ว ในฐานะที่จะได้เป็นคุณนายน้อยในอนาคต จะไม่มีเสื้อผ้า
และกระเป๋าแบรนด์ดังที่เพียงพอได้ยังไง?
ถึงเซิ่งไม่เคยเหยียบเข้ามาในห้องของสวยมาก่อน สวย ดีใจจนโยนของที่อยู่ในมือทิ้งลงไปบนเตียง “ถึงเชิง คุณมาได้ยัง ไงกันคะ?”
แววตาที่เรียบเฉยของชายหนุ่มหยุดอยู่บนตัวสรั่ว “คุณใส่ ร้ายแอนนาเหรอ?”
สวี่รั่วยีอึ้งไปหนึ่งวินาที
ลี่ถึงเพิ่งรู้จักกับแอนนาได้ยังไง?
และอย่างเร็วเธอก็เก็บอารมณ์ที่ตื่นตระหนกของตัวเองได้ เรียบร้อยแล้ว “ถึงเซิ่ง คุณกำลังพูดอะไรคะ? ทำไมฉันถึงฟังไม่ เข้าใจ”
ลี่ถึงเพิ่งยิ้มเย็น แล้วก็เอาจดหมายที่สรั่วนิ่งส่งมาโยนลงไป บนโต๊ะ
พอสวี่รั่วอ่านจดหมายจบ สีหน้าก็ขาวซีด
เธอจะเอาเรื่องที่ตัวเองให้แอนนาช่วยปรุงน้ำหอมที่ทำให้ถึง เซิ่งนอนหลับได้บอกกับชายหนุ่มไม่ได้
“ทำไมไม่พูดแล้วล่ะ? หี?” ถึงเพิ่งเอามือทั้งสองมือสอดเข้าไป ในกระเป๋า แล้วมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าด้วยท่าที่เย็นชา “ฉัน…..ฉันให้แอนนาช่วยปรุงน้ำหอม แต่ว่ากลิ่นเหมือนกับว่า
จะไม่ค่อยเหมือนกับที่ฉันต้องการเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นฉันก็เลย ไปหานักปรุงน้ำหอมคนอื่น ในเมืองหลินชวนมาใช้ช่วยตรวจ สอบ” สวี่รั่วยีพูดคำโกหกขึ้นมากะทันหัน
มุมปากของถึงเพิ่งเหมือนว่ายิ้มแล้วก็ไม่ได้ยิ้ม ในปากของ
สวี่รั่วยีมีกี่คำที่เป็นความจริงกัน?
“แล้วผลปรากฏว่ายังไงล่ะ?” ถึงเชิงถามขึ้นเรียบ ๆ สวี่รั่วอีกำหมัดไวแน่น แล้วตอบอย่างไม่พอใจนัก “น้ำหอมที่ แอนนาปรุงไม่ได้มีปัญหาอะไร
“ดีมาก พรุ่งนี้ไปบริษัทพร้อมกับผม
สรั่วเงยหน้าขึ้นมา แววตาที่ไม่พอใจเมื่อกี้ มีแววปลื้มใจ เพิ่มขึ้นมาเสี้ยวหนึ่ง
จะต้องรู้ว่าถึงเซิ่งไม่เคยเป็นฝ่ายเชิญตัวเองไปที่บริษัทชื่อ กรุ๊ปเลยนะ!
ใครจะรู้ว่าวินาทีต่อมา คำพูดของถึงเพิ่งกลับตบสรั่วยี เข้าไปสู่ถ้ำน้ำแข็งที่ไร้ขอบเขตเลย
“แอนนาเป็นนักปรุงน้ำหอมคนใหม่ที่ชื่อกรุ๊ปเพิ่งรับเข้ามา คุณใส่ร้ายเธอ ก็เท่ากับใส่ร้ายลี่ซื่อกรุ๊ปด้วย”
พูดจบ ถึงเซิ่งก็เก็บจดหมายที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา แล้วก็ออกไป จากห้องของสวี่รั่วยีเลย
สวี่รั่วยียืนอยู่กับที่อย่างอึ้งทึ่ง ผ่านไปเนิ่นนาน ในที่สุดเธอถึง เพิ่งจะย่อยคำพูดของถึงเพิ่งเมื่อกี้หมดได้
ที่แท้…..แอนนาก็คือนักปรุงน้ำหอมคนใหม่ล่าสุดที่ชื่อกรุ๊ป เพิ่งรับเข้ามานี่เอง!
วันรุ่งขึ้น หลังจากที่สรั่วนิ่งว่าสวฝานและสวนานไป โรงเรียนเรียบร้อยแล้ว ก็ขับรถมุ่งหน้าสู่ชื่อกรุ๊ป
พอออกจากลิฟต์ เพิ่งก้าวเข้าสู่ชั้นที่ห้องทำงานประธาน
กรรมการตั้งอยู่ ก็เห็นหลอานวิ่งมาทางตัวเองอย่างท่าทางรีบ
ร้อน
“แอนนา! ทำไมคุณถึงเพิ่งมา เร็ว ๆ หน่อย!”
สรั่วนิ่งเหล่ตามองทีหนึ่งอย่างไม่รู้สึกแปลก ๆ แล้วถอดแว่น กันแดดออก กะพริบตาเล็กน้อย “รีบร้อนอะไร? ฉันไม่ได้มาสาย สักหน่อย”
แล้วก็เอาแว่นกันแดดใส่เข้ากระเป๋าอย่างเชื่องช้า สวี่รั่วฉิง ตามหลอานไปอย่างหมดคำพูด แล้วมาถึงหน้าห้องทำงานของ ถึงเซิ่ง
“ผู้ช่วยหลี่ คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าประธานที่เรียกหาฉัน เพราะเรื่องอะไร ถึงได้รีบร้อนขนาดนี้”
หล่อนจ้องมองผู้หญิงสวยงามสูงโปร่งตรงหน้าคนนี้อย่าง หมดคําพูด
“อีกเดี่ยวเข้าไปแล้ว ถ้าเห็นคนอื่นนอกเหนือจากประธานก ไม่ต้องตกใจไป คนนั้นเป็นว่าที่ภรรยาของประธานของเรา คุณ อย่าไปแหย่ไปเรื่อย ไม่งั้นถ้าตกงานไป ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือน คุณนะ”
สรั่วนิ่งยิ้มขึ้นเล็กน้อยทีหนึ่ง “อ๋อ”
เธอนึกว่าเรื่องใหญ่อะไร ที่แท้ก็สรั่วมาแล้วนี่เอง กำลังดีเลย เธอเองก็ไม่ได้เจอกับน้องสาวคนนี้ของตัวเองมา หกปีแล้วเหมือนกัน
แล้วก็ไม่รู้ว่าคุณนายในอนาคตจะสามารถมองพี่สาวอย่าง
เธอออกใหม
หลอานผลักประตูห้องทำงานออก แล้วสรั่วนิ่งที่ใส่รองเท้าส้น สูงไว้ ในมือถือกระเป๋าถือเอาไว้ แล้วก้าวเข้ามาในห้อง
หลังจากที่เห็นถึงเชิงแล้ว มุมปากของเธอก็ยังคงรักษารอย ยิ้มที่ใจกว้างเอาไว้ “อรุณสวัสดิ์ค่ะประธาน”
ตั้งแต่สวี่รั่วนิ่งเดินเข้ามา จนเธอเดินมาถึงหน้าโต๊ะทำงานของ ลี่ถึงเซิ่ง แววตาของสวยก็ไม่เคยออกห่างจากตัวเธอเลย
ถ้าหากว่าสังเกตดูดี ๆ จะเห็นว่าม่านตาของเธอหดตัวขึ้นครั้ง หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตกตะลึงมาก แต่กลับพยายามสะกดกลั้นความ กลัวในใจอยู่ แล้วพยายามทำตัวสงบเงียบ
หล่อนจ้องมองผู้หญิงสวยงามสูงโปร่งตรงหน้าคนนี้อย่าง หมดคําพูด
“อีกเดี่ยวเข้าไปแล้ว ถ้าเห็นคนอื่นนอกเหนือจากประธานก ไม่ต้องตกใจไป คนนั้นเป็นว่าที่ภรรยาของประธานของเรา คุณ อย่าไปแหย่ไปเรื่อย ไม่งั้นถ้าตกงานไป ก็อย่าหาว่าผมไม่เตือน คุณนะ”
สรั่วนิ่งยิ้มขึ้นเล็กน้อยทีหนึ่ง “อ๋อ”
เธอนึกว่าเรื่องใหญ่อะไร ที่แท้ก็สรั่วมาแล้วนี่เอง กำลังดีเลย เธอเองก็ไม่ได้เจอกับน้องสาวคนนี้ของตัวเองมา หกปีแล้วเหมือนกัน
แล้วก็ไม่รู้ว่าคุณนายในอนาคตจะสามารถมองพี่สาวอย่าง
เธอออกใหม
หลอานผลักประตูห้องทำงานออก แล้วสรั่วนิ่งที่ใส่รองเท้าส้น สูงไว้ ในมือถือกระเป๋าถือเอาไว้ แล้วก้าวเข้ามาในห้อง
หลังจากที่เห็นถึงเชิงแล้ว มุมปากของเธอก็ยังคงรักษารอย ยิ้มที่ใจกว้างเอาไว้ “อรุณสวัสดิ์ค่ะประธาน”
ตั้งแต่สวี่รั่วนิ่งเดินเข้ามา จนเธอเดินมาถึงหน้าโต๊ะทำงานของ ลี่ถึงเซิ่ง แววตาของสวยก็ไม่เคยออกห่างจากตัวเธอเลย
ถ้าหากว่าสังเกตดูดี ๆ จะเห็นว่าม่านตาของเธอหดตัวขึ้นครั้ง หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตกตะลึงมาก แต่กลับพยายามสะกดกลั้นความ กลัวในใจอยู่ แล้วพยายามทำตัวสงบเงียบ
ทั้งตัวใส่ชุดสูทสีดำเล็ก ๆ ไว้ แต่ก็ห่อหุ้มรูปร่างที่สูงโปร่ง สวยงามของเธอไว้ไม่อยู่ ดวงตาสีดำที่สว่างสดใสเหมือนกับว่าจะพูดได้ ดูทั้งสุขและ ทุกข์มีเสน่ห์มากมาย แม้แต่ผู้หญิงอย่างสวยคนนี้ก็ยังอดไม่
ได้ที่จะใจสั่น ถ้าหากมองข้ามความแปลกใจนั้นไปแล้วละก็
สรั่ว กดความแปลกใจนั้นไว้ และไม่กล้าเปิดเผยความไม่ สบายใจแม้แต่น้อยต่อหน้าถึงเซิ่ง เธอเคร่งขรึมลง แววตาที่ มองไปที่สวี่รั่วจึงมีแววอิจฉาเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย
ลี่ถึงเซิ่งตอบกลับไปเบา ๆ ค่หนึ่ง ริมฝีบางขยับขึ้นเล็กน้อย “ขอโทษซิ สวี่รั่วยี”
พอสวี่รั่วยีตั้งสติกลับมาได้ แล้วได้ยินคำพูดของถึงเซิ่ง บน
ใบหน้าของเธอก็เหมือนกับจะทนไม่ไหวแล้ว
อย่างน้อยตัวเองก็เป็นถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลสวี่ แล้วก็เป็นว่าที่ ภรรยาของเขาด้วย! ทำไมเขาถึงได้บังคับตัวเองในสถานการณ์ที่ มีคนนอกอยู่ด้วย แล้วให้มาขอโทษแอนนา
หลี่อานอึ้งไปเลย
นี่ประธานลี่หมายความว่ายังไงกัน?
จะให้คุณสวี่ขอโทษผู้ช่วยแอนเหรอ?
คุณสวีเป็นถึงคุณหนูใหญ่ตระกูลสวี จะมาขอโทษผู้ช่วยแอน ได้ยังไงกัน!
อยู่ ๆ สวรั่วนิ่งก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว แววตาที่สดใสเหมือนมีชีวิต นั้นค่อย ๆ ขยับเล็กน้อย มีแววเจ้าเล่ห์อย่างหนึ่งกะพริบขึ้น
ดูท่าจดหมายที่ตัวเองส่งไปที่คฤหาสน์ของถึงเพิ่งจะโดนเขา เห็นเข้าแล้ว
แต่ว่าสิ่งที่เกินความคาดหมายของเธอคือ ลี่ถึงเซิ่งถึงกับให้ส ร้ายมาขอโทษตัวเองเลยเหรอ พวกเขาสองคนไม่ใช่ว่าที่สามี ภรรยากันเหรอ?
ดวงตาของสวี่รั่วจิงหันไป แล้วเก็บภาพท่าทีของสวยมาอยู่ ในสายตา ในฐานะที่เป็นแอนนา เธอแกล้งทำเป็นตกใจขึ้น นิ้ว เรียวยาวราวกับหยกปิดปากของตัวเองไว้ “ประธานลี่ ทำไมคุณ ถึงได้รู้จักกับคุณสวี่ลูกค้าของฉันได้ละคะ?”
ในตอนที่แอนนาพูดนั้น ความมั่นใจเต็มเปี่ยม แล้วก็แฝงไว้ ด้วยอารมณ์ความเป็นผู้ใหญ่ที่มีเสน่ห์อย่างผู้หญิงในเมืองหลวง ทุก ๆ อารมณ์ ทำให้คนสั่นไหวทั้งหัวใจและจิตวิญญาณ
ในความทรงจำสรั่วนิ่งเมื่อหกปีก่อนมาเทียบกับเธอในตอนนี้ นั้น ห่างกันมากโขแล้ว
การรับรู้ถึงความแตกต่างอันนี้ กลับทำให้ใจของสรั่วยสงบ ลงมาได้
พอรู้สึกว่าถึงเพิ่งจะเปิดปากพูดตอบ สรั่วก็กลัวว่าถึงเพิ่ง จะพูดความจริงที่เธอไม่ใช่ว่าที่ภรรยาของเขาออกมา ก็เลยรีบ เปิดปากพูดขึ้น “ฉันเป็นว่าที่ภรรยาของถึงเซิ่ง! แน่นอนว่าเขาก็ ต้องรู้จักฉันอยู่แล้ว!”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ