บทที่ 11 ขอโทษ ไม่มีบริการล่วงเวลา

“ถึงเซิ่ง? มีอะไรเหรอคะ?”

สวี่รั่วรู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา

น้ำหอมที่สรั่วนิ่งเหลือทิ้งไว้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งน้อยลงแล้ว เธอจึงได้ แต่ใช้อย่างประหยัด แค่สามารถพอให้ใช้ได้ถึงตอนที่แอนนา ปรุงน้ำหอมเหมือนกันเงียบออกมาได้เท่านั้น

หรือว่าวันนี้ตัวเองฉีดน้ำหอมน้อยไป ถึงเซิ่งก็เลยไม่ชอบเห รอ?

ลี่ถึงเซิ่งไม่ได้สนใจสรั่ว ดวงตาดำลึกซึ้งค่อย ๆ หรี่ขึ้นมา

ซ่อนความหมายลึกซึ้งบางอย่างเอาไว้

กลิ่นหอมบนตัวสรั่ว มีผลสามารถผ่อนคลายอาการนอนไม่ หลับของตัวเองได้ เพราะเหตุนี้เขาถึงได้อนุญาตให้สรั่วอยู่ใน คฤหาสน์ของตัวเอง

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตั้งแต่นักปรุงน้ำหอมที่ชื่อแอนนาคนนั้น ปรากฏตัวขึ้นมาข้างกายตัวเอง เพียงแค่สองวันเท่านั้น เขาก็รู้สึก ว่ากลิ่นหอมจาง ๆ บนตัวสรั่ว เหมือนว่าจะจะแตกต่างกับกลิ่น หอมบนตัวผู้มีพระคุณที่เคยช่วยตัวเองไว้ในความทรงจำเป็น อย่างมากเลย

ในทางกลับกันผู้หญิงที่ชื่อแอนนาคนนั้น กลิ่นหอมบนตัวเธอ กลับเหมือนกับว่าจะมีส่วนคล้ายกับกลิ่นหอมบนตัวเด็กสาวเมื่อหลายปีก่อนคนนั้น เป็นความรู้สึกคุ้นเคยอย่างหนึ่ง

หลังจากที่แอนนาออกไปจากห้องทำงานแล้ว ตัวเองกลับนอน หลับสนิทได้ตื่นหนึ่งอย่างที่ไม่เป็นมานานแล้ว

ถึงจะเป็นสวรั่วก็ไม่สามารถทำได้เหมือนอย่างแอนนา

“คุณออกไปก่อนเถอะ” ถึงเซิ่งไม่มองสรั่วที่อยู่ตรงหน้าอีก แล้วก็ก้มหน้าลงไปอีกครั้ง แล้วก็เริ่มตั้งใจวิเคราะห์เอกสารของ บริษัทต่อไป

สรั่ว กัดริมฝีปากไว้อย่างโมโห แล้วอดทนกับความเย็นชา ของลี่ถุงเซิ่ง แล้วก็ค่อย ๆ จากไป

พอเธอกลับมาถึงห้อง แล้วก็รีบค้นหาอีเมลของแอนนาออกมา

“ฉันสามารถให้เงินคุณได้อีก แต่ว่าคุณจำเป็นจะต้องปรุงน้ำหอม

ให้เสร็จภายในสามวัน แล้วส่งมาตามที่อยู่ของฉัน!

แล้วสรั่วก็รีบร้อนพิมพ์ที่อยู่คฤหาสน์ของถึงเซิ่ง แล้วส่ง

ออกไป

“ติ๊งต๊อง” เสียงเตือนอีเมลเข้าดังขึ้นมา

สวี่รั่วฉิงที่เพิ่งกล่อมลูกรักทั้งสองคนนอนหลับไป เพิ่งสระผม เสร็จมายังไม่แห้ง บนตัวคลุมชุดคลุมอาบน้ำหลวม ๆ ไว้ตัวหนึ่ง พอเพิ่งเดินมาถึงห้องทำงานของตัวเองเพื่อเตรียมที่จะเตรียมการ ปรุงน้ำหอม ให้สองสามีภรรยาฮิลล์ ก็ได้รับอีเมลเร่งจากสวรั่ว เลย

แล้วก็เอาผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดผมที่เปียกอยู่อย่างเหม่อลอย นิ้วมือที่ขาวนวลจับเมาส์เอาไว้ แล้วกดเปิดอีเมลขึ้นมา

อ้ายโยว น้องสาวตัวเองคนนี้ก็ใจร้อนมากเหมือนกัน เวลาแค่ ไม่กี่วันก็รอไม่ได้เลยเหรอ สวี่รั่วฉิงหัวเราะเสียงเย็นขึ้นค่หนึ่ง ในเมื่อมีคนเอาเงินมาส่ง

ให้ถึงที่แล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เอา

เธอกำลังเตรียมจะแจ้งยอดค่าเร่งงานให้กับสวรั่วยี แต่ โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นสองที แล้วแจ้งเตือนว่าสรั่วได้โอนเงินเข้ามา ในบัญชีของเธอสามสิบล้านแล้ว

เรียวปากสีชมพูของสวี่รั่วนิ่งที่ล้างเครื่องสำอางออกแล้ว กระตุกขึ้นเล็กน้อย

ตระกูลสวี่นี่มีเงินให้สรั่วมาล้างผลาญได้จริง ๆ เลย เพื่อถิงเชิงแค่คนเดียว ยอมเสียเงินมากขนาดนี้เพื่อน้ำหอม แค่ไม่กี่ขวด

มือที่เช็ดผมอยู่ของสวี่รั่วจึงหยุดลงครู่หนึ่ง ดวงตาหยุดอยู่ที่ที่ อยู่ทีส รั่ว ส่งมาก

แล้วเปิดหน้าต่างขึ้นมาค้นหา เขตคฤหาสน์หรูหราที่ดีที่สุดใน เมืองหลินชวน

เป็นคฤหาสน์ที่สรั่วยีพักอาศัยอยู่ และก็เป็นคฤหาสน์ส่วนตัว ที่นี่ถึงเพิ่งซื้อไว้พอดีด้วย

“เร็วดีนี่ ยังไม่ได้แต่งเข้าบ้านเลย ก็อาศัยอยู่ด้วยกันแล้ว” น้ำเสียงของสวี่รั่วนิ่งเย็นชา และแฝงไว้ด้วยความประชดประชัน ของที่สวี่รั่ว เอาไปจากมือของเธอ เธอจะต้องเอากลับมาทุก

อย่างแน่ ในเมื่อสรั่วจําเป็นจะต้องพึ่งน้ำหอมเพื่อมาทำให้ผู้ชายปลื้ม

ใจขนาดนี้ เธอก็จะเริ่มลงมือจากน้ำหอมนี่แหละ

มุมปากของสวี่รั่วนิ่งคลี่ออกเล็กน้อย แล้วโยนผ้าขนหนูทิ้งไป จากนั้นก็เอาหลอดทดลองขึ้นมา แล้วก็เริ่มลงมือปรุงน้ำหอมที่ส รั่วยีต้องการ

เธอจะต้องตอบสนองความต้องการของสวี่รั่วยีให้ได้แน่

ตอนกลางวันสวรั่วนิ่งมาทำงานที่ชื่อกรุ๊ป รับผิดชอบจัด ตารางตามปกติของถึงเซิ่ง และยังจะต้องหาเวลาออกมาคิด วิเคราะห์ว่าจะปรุงน้ำหอมยังไงเพื่อให้ตรงตามความต้องการ ของสองสามีภรรยาฮิลล์อีก

ส่วนตอนกลางคืนกลับมา ยังจะต้องเฝ้าดูสวอี้ฝานและสว หานสองพี่น้องทำการให้เสร็จ จากนั้นก็กล่อมนอน แล้วก็อดหลับ อดนอนมาปรุงน้ำหอมให้สรั่วอีก

“สมแล้วที่เป็นแม่บ้านหวังจริง ๆ” สรั่วงอดไม่ได้ที่จะพึมพำ

พวกน้ำหอมที่แม่บ้านหวังเหลือไว้ให้เธอนั้น สูตรมันละเอียด อ่อนมาก มากไปส่วนหนึ่ง หรือน้อยไปนิดหนึ่ง ก็จะแตกต่างกันมาก

แต่ว่านี่ก็เป็นสิ่งที่คนที่มีประสาทรับกลิ่นละเอียดอ่อนเป็น พิเศษถึงจะดมออกถึงความแตกต่างได้

ประสาทสัมผัสรับกลิ่นของสวี่รั่วไม่ได้ละเอียดอ่อนมากนัก

ในช่วงเวลาความสุขจอมปลอมที่สรั่วนิ่งกลับไปอยู่ที่ตระกูล สนั้น เธอบังเอิญได้พบว่าน้องสาวตัวเองสวยคนนี้มีประสาท รับกลิ่นสู้ตัวเองไม่ได้ ความแตกต่างกันเล็กน้อยระหว่างน้ำหอม นั้นเธอก็ดมไม่ออก

“ในที่สุดก็เสร็จสักที!” สวี่รั่วนิงบิดขี้เกียจทีหนึ่ง แล้วมองดู น้ำหอมสามขวดที่บรรจุเรียบร้อยที่วางอยู่บนโต๊ะ มุมปากก็คลี่ ยิ้มขึ้น

วันนี้ก็สามารถให้คนเอาน้ำหอมไปส่งให้กับมือสรั่วได้แล้ว เธอรู้สึกคาดหวังเป็นอย่างมากว่าน้องสาวของตัวเองจะใช้ น้ำหอมสามขวดนี้ไปทำให้ถึงเพิ่งปลื้มใจได้ยังไง

ตอนเช้าหลังจากที่มาถึงบริษัทแล้ว สรั่วนิ่งก็หาวขึ้นมาหลาย ครั้ง ดื่มกาแฟใส่ขวดไปหลายกระป๋องก็ยังหยุดความง่วงเอาไว้ ไม่ได้

เพื่อที่จะปรุงน้ำหอมสามขวดนั้นให้เสร็จในเมื่อวาน เธอถึงกับ ต้องอดนอนทั้งคืนเลย

เธอง่วงจะตายอยู่แล้ว!
นิ้วมือของถึงเพิ่งเคาะขอบโต๊ะไม้ไปเบา ๆ ที่หนึ่ง “ผู้ช่วยแอน เนื้อหาที่ผมสั่งไปเมื่อคุณได้ยินหมดหรือยัง?”

สวี่รั่วฉิงตั้งสติกลับมาได้อย่างสะดุ้งตัวโยน

ในดวงตาที่สว่างสดใสในเวลาปกติตอนนี้กลับแฝงไว้ด้วย ความเหนื่อยล้า ที่ใต้ตามีสีเขียวคล้ำขึ้นจาง ๆ

ถึงแม้ว่าสรั่วนิ่งจะใช้ครีมปกปิดรอยหมองคล้ำแล้ว แต่ก็ยัง ไม่มีทางปกปิดขอบตาดาได้หมด

“ต้องขอโทษด้วยค่ะประธาน เมื่อกี้ฉันเผลอเสียสมาธิไป หน่อย” สวี่รั่วนิ่งอธิบายขึ้นอย่างอ่อนโยน

แววตาคมกริบของลี่ถึงเพิ่งตกอยู่บนรอยหมองคล้ำรอบ

ดวงตาบนใบหน้าเรียวเล็กของสวี่รั่วนิ่ง แล้วหัวคิ้วก็ขมวดกันขึ้น

เล็กน้อย

เหมือนกับว่าตัวเองจะไม่ได้มอบหมายงานให้เธอมากเท่าไหร่

เขาน้ำเสียงขรึม และหัวเราะเสียงเย็นออกมา “ผู้ช่วยแอน คุณนั่นมันคงจะไม่ใช่แค่เผลอเสียสมาธิแล้ว คุณนั่นมันเกือบจะ นอนหลับไปแล้ว”

ตั้งแต่ลี่ถึงเพิ่งเข้าดูแลจัดการซื้อกรุ๊ปมา ยังไม่มีพนักงานของ ชื่อกรุ๊ปคนไหนกล้านอนหลับต่อหน้าเขา โดยเฉพาะตอนที่เขา กำลังพูดอยู่

สวี่รั่วนิ่งรู้ตัวว่าเหตุผลของตัวเองไม่มีน้ำหนักพอ ก็เลยพูดอย่างเปิดเผยหมดเปลือกกับลถึงเซิ่งไปเลย “ประธานลี่ ฉัน ยอมรับว่า ในตอนที่คุณกำลังพูดอยู่แล้วฉันสัปหงก คุณอยากจะ หักเงินเดือนฉันหรือว่าจะหักโบนัสฉันก็ได้”

ในเมื่อตัวเองเพิ่งจะได้เงินมาจากว่าที่ภรรยาของเขาก้อนใหญ่ จะไปสนเงินเดือนแค่นี้ทำไม

หัวคิ้วของถึงเซ่งขมวดกันเป็นปมเล็ก ๆ อันหนึ่ง

เขาเคยให้คนไปเช็กประวัติเบื้องหลังของผู้หญิงที่ชื่อแอนนา คนนี้มาแล้ว

แต่ว่าประวัติที่ผ่านมาของเธอกลับโดนคนลบล้างไปอย่าง สะอาดหมดจดเลย

สามารถลบล้างประวัติที่ผ่านมาของคนคนหนึ่งได้สะอาด

หมดจด จะต้องไม่ใช่การกระทำของคนธรรมดาทั่วไปแน่

อยู่ ๆ เขาก็เกิดความสนใจต่อผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา

กลิ่นหอมบนตัว อดีตที่ลี้ลับ และยังอยู่ ๆ ก็มายื่นข้อเสนอว่าจะ เป็นผู้ช่วยของเขา เพียงเพื่อจะช่วยให้ชื่อกรุ๊ปได้ร่วมงานกับ สองสามีภรรยาฮิลล์

นักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งของโลกคนหนึ่ง แน่นอนว่าจะต้อง ไม่ขาดเงินอยู่แล้ว

สิ่งที่เธอต้องการแน่นอนว่าไม่ใช่เงินอยู่แล้ว แต่เป็นสิ่งของ อย่างอื่น
ในเมื่อตอนนี้เขามีเวลาเยอะแยะ ก็เล่นเป็นเพื่อนเธอสักหน่อย แล้วกัน

ถึงเพิ่งผ่อนคลายหัวคิ้วออก ที่มุมปากแฝงไว้ด้วยรอยที่มี ความหมายลึกซึ้งอันหนึ่งอยู่ “หักเงินเดินหรือว่าหักโบนัส

สำหรับคุณแล้วไม่ถือว่าเป็นการลงโทษหรอก”

“อ๋อ? งั้นดูท่าประธานคงจะช่วยฉันคิดวิธีลงโทษอย่างอื่นไว้ ด้วย ?”

ริมฝีปากแดงของสวี่รั่วนิ่งพะเงิบๆกลิ่นหอมบนร่างกายค่อย ๆ แผ่กระจายไปทั่วทั้งห้องทำงาน

ลี่ถึงเชิงค่อย ๆ หลับตาที่มีนัยน์ตาดำลง แล้วพูดออกมา

ประโยคหนึ่ง “นอนพักผ่อนกับผม

ใบหน้าที่งดงามมีเสน่ห์ของสรั่วนิ่ง เหมือนจะปรากฏรอยร้าว ขึ้นมาเส้นหนึ่ง

พอผ่านไปสักครู่ เธอจ้องมองใบหน้าที่หล่อเหลานั้นของถึง เซิ่ง “ประธานลี่ หลี่อานบอกกับฉันแล้วว่า เป็นผู้ช่วยของคุณไม่ จําเป็นจะต้องนอนด้วย และที่สำคัญ ฉันก็ไม่ได้มีบริการนอนเป็น เพื่อนด้วยค่ะ”

หลายปีก่อน เพราะว่าเธอโดนสวรั่วยีทำร้าย โดนบังคับให้ไป นอนกับเขาครั้งหนึ่ง

แล้วตอนนี้ยังอยากจะให้เธอมานอนกับเขาด้วยเหรอ? คิดได้สวยหรูไปหรือเปล่า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ