คุณสมชาย

ไม่นานคนด้านนอกก็ได้ยินเสียงคนตีกัน กรูเข้ามาในห้องน้ำ เพื่อแยกเธอออก

ลูกเกดสะบัดแขนของคนที่มาจับตัวเธอเอาไว้พร้อมกับใช้ รองเท้าส้นสูงหน้าอีกทั้งยังถือโอกาสตอนพวกนางเผลอถีบผู้ หญิงคนหนึ่งที่ท้องน้อย

“มาใครจะมาตบกูอีกถ้าอยากตายถึงเข้ามา” ลูกเกดใบหน้าแดงก่ำสามคนนั้นล้มกองที่พื้นทั้งถูกหมัดถูก ศอกลูกเกดจนเจ็บปางตาย

“อีห่าเกดมึงกล้าทำหน้าเป็นรอย มึงตาย”

ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อรู้สึกแสบที่ใบหน้าครั้นพอจับดูก็เห็น ว่ามีเลือดไหลออกมา

พวกเธอถูกจับแยกและถูกคนของโรงแรมจับส่งตำรวจข้อหา ทะเลาะวิวาทและสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นแก่ทรัพย์สินของ โรงแรม

“ไปโรงพักกันครับไปตกลงทีนั่น”

ตำรวจผู้ดูแลท้องที่เอ่ยขึ้น เพราะพื้นที่ห้องน้ำของโรงแรมถูก แยกออกมาจากพื้นที่จัดงานคนในงานจึงยังไม่รู้เรื่องทะเลาะ วิวาทที่เกิดขึ้น กระทั่งมีคนของพ่อเลี้ยงไปกระซิบข้างหู
พ่อเลี้ยงส่ายหน้าเรื่องลุกลามไปจนถึงตำรวจแล้วการจับตัว ลูกเกดมาบำบัดความใคร่ของเขาในคืนนี้จึงต้องพักเอาไว้ก่อน

พ่อเลี้ยงโบกมือไล่คนของเขาและหันมาสนใจผู้หญิงคนอื่น แทนลูกเกด เมื่อถูกนายตำรวจเชิญไปโรงพักอย่างสุภาพ ลูกเกดลุกขึ้นถือ

คว้ากระเป๋าถือใบเล็กของตัวเอง

ส้นรองเท้าของเธอหักจนใส่ไม่ได้หญิงสาวจึงโยนทิ้งทั้งยังคง รู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมา

เมื่อขึ้นรถตำรวจด้วยสภาพน่าเวทนาทั้งลูกเกดและสามสาว นั่นยังทำท่าจะกระโจนใส่กัน แต่ถูกตำรวจจับแยกเอาไว้

“พวกคุณอย่าทะเลาะกันอีกเลยครับ ถ้ายังเป็นกันแบบนี้คืนนี้

ผมจะจับพวกคุณใส่กรงขังไม่ใช่แค่ปรับเฉย ๆ”

นายตำรวจคนนั้นพูดขึ้นไม่คิดว่าสาวสวยอย่างคนพวกนี้จะมี นิสัยอันธพาลแบบนี้ และแต่ละคนก็แรงเยอะไม่ใช่น้อย

กระทั่งลูกเกดรู้สึกทนไม่ไหว เธอสะกิดนายตำรวจคนนั้นเขา หันมาทําหน้าดใส่เธอ

“อะไรอีกครับ”

และหลังจากนั้นเขาก็แทบจะถีบลูกเกดออกจากตัวเขาเมื่อเธอ คายอาหารที่อยู่ในท้องใส่เสื้อผ้าเขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว

“อีอีห่าเกดอ้วก น่ารังเกียจฉิบหาย”
เพราะแบบนี้สามสาวพวกนั้นจึงไม่อยากเข้าใกล้ลูกเกดอีก รวมทั้งนายตำรวจคนนั้นด้วย

ลูกเกดเช็ดปากเงยหน้าแล้วยิ้มให้เขาอย่างไร้เดียงสา

“ตำรวจทำเพื่อประชาชน ขอบคุณค่ะ เอิ๊ก”

ไม่นานก็ถึงโรงพักพวกเธอจึงถูกนำไปเสียค่าปรับโทษฐาน ทะเลาะกันและเสียค่าปรับให้โรงแรมที่ทำข้าวของเสียหาย หลัง จากนั้นก็ถูกตำรวจอบรมอยู่หลายประโยค

เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการสามสาวพวกนั้นก็โทรหาคนคนหนึ่ง เพื่อให้มารับพวกเธอ

ลูกเกดมอง โทรศัพท์ของตัวเองเธอจะให้ใครมารับดีเธออยู่ที่ เชียงใหม่ก็ไม่รู้จักใครและแล้วลูกเกดก็คิดถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา

หญิงสาวตาลายกดหาเบอร์คุณสมชายอยู่นาน จนในที่สุดก็ หาเจอ เมื่อโทรติดเธอเข้าประเด็นด้วยน้ำเสียงเมาๆ

“คุณสมชายมารับหน่อยได้เปล่า เอิ๊ก ฉานอยู่โรงพักถ้าคุณมา ฉานจาไม่บอกชัยนาชาเรื่องหญิงอื่น จะรูดปากให้สนิทสาบานน เอิ๊ก”

โดยไม่ทันฟังว่าเขาจะรับปากหรือเปล่าลูกเกดก็ตัดสายของ เขาทิ้ง นั่งพิงกึ่งเอนแทบจะเลื้อยตัวลงนอนบนเก้าอี้อย่างคนหมด สภาพ

ลูเซียโน่ออกมาจากโรงแรมพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง และได้รู้ เรื่องว่ามีผู้พริตตี้ตบกันในห้องน้ำแต่เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร หลังจากยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านนอกหมดไปมวนหนึ่ง เขาก็ได้รับโทรศัพท์จาก ผู้หญิงเมาๆ ที่บอกว่าตัวเองอยู่โรงพัก

แน่นอน ในฐานะที่รู้จักกันเขาย่อมทิ้งลูกเกดไม่ได้ และลูเซียโน่ ก็นึกอยากเห็นสภาพลูกเกดในตอนนี้ขึ้นมา

กระทั่งพริตตี้สาวที่เขาควงออกมาชื่ออะไรสักอย่างเอ่ยขึ้น

“คุณลูเซียโน่คะฉันต้องไปหาเพื่อนที่โรงพักค่ะ”

พริตตี้คนนั้นบอกเขาพลางทำสายตาหวานเชื่อมหวังขอความ ช่วยเหลือจากชายหนุ่มสุดหล่อสไตล์มาเฟียอิตาลีคนนี้ และเธอ อยากควงเขาไปให้เพื่อนๆ อิจฉา

“ได้ผมจะพาไป”

ลูเซียโน่พยักหน้า พริตตี้คนนั้นจึงหอมแก้มเขาที่หนึ่ง

“ขอบคุณค่ะ”