เมีย30วัน

บทที่6 เรื่องที่อาบน้ำเสร็จถึงจะทำได้



บทที่6 เรื่องที่อาบน้ำเสร็จถึงจะทำได้

บทที่6 เรื่องที่อาบน้ำเสร็จถึงจะทำได้

พอเดินมาถึงห้อง ให้หลีเฉินวาง เย้นหว่านไว้บนโซฟา เขาไม่ได้ จากไปในทันที แต่กลับยืนอยู่ตรงหน้าเธอ

มองเธอเหมือนคิดอะไรอยู่ในใจ ถึงเย็นหว่านเมา แต่สมองยังตื่น ตัวอยู่ เธอถูกมองจนไม่สบายใจ

จึงเปิดปากด้วยเสียงต่ำ “คุณโห้ยังมีธุระอะไรอีกหรอคะ?” สาย ตาที่โห้หลีเฉิน

มองเธอเต็มไปด้วยการสำรวจ “คืนนั้นเธออยู่ที่โรงแรมช่างถิ่น ยังเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก?”

เย้นหว่านอึ้งไปครู่นึง และรู้สึกระวนกระวาย จู่ๆทำไมถึงถามแบบ นี้ หรือเขารู้แล้วว่าคำพูดที่กู้จื่อเฟย

พูดมีเรื่องเท็จอยู่? แต่เรื่องที่คืนนั้นได้ประสบพบเจอ เธอไม่ อยากให้คนอื่นรู้เลยสักนิด

โดยเฉพาะผู้ชายที่ยังไม่ค่อยสนิทอย่างให้หลีเฉิน

เธอส่ายหัว “ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นอีกแล้วค่ะ” มองดูสีหน้าลุกลี้ลุกลนอยู่ไม่เป็นสุขของเธอแล้ว

ให้หลีเฉินหรี่ตาลง “พูดความจริง”

“ฉัน……ที่ฉันพูดเป็นความจริงค่ะ” นิ้วมือ เย็นหว่านดึงเสื้อตนเอง อย่างกินปูนร้อนท้อง

สีหน้าพยายามรักษาให้อยู่ในความนิ่งเฉยอย่างสุดฤทธิ์ สายตา ที่เฉียบคมของให้หลีเฉินจ้องเธอไว้

เหมือนกับว่าจะมองทะลุคำโกหกของเธอ อยู่โรงแรมในวันเวลา เดียวกันอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญ

แต่ที่เหมือนคือเธอสามารถทำให้ร่างกายเขามีการตอบสนอง ที่ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน

เขาก็ไม่เคยเชื่อว่านี่คือเรื่องบังเอิญ จู่ๆเขาโน้มตัวลง มือทั้งสอง

กั้นไว้บนโซฟา

จู่ๆรูปร่างที่สูงใหญ่เข้าใกล้เธอ “ถ้าไม่พูด ผมจะพิสูจน์เองกับมือ”

พิสูจน์อะไร?
เย้นหว่านรู้สึกมึนตึ๊บเลย แต่การเข้าใกล้ของผู้ชายกลับทำให้ เธอรู้สึกได้โดยสัญชาติญาณว่ามันอันตราย

เธอรีบผลักเขาออก “คุณโห้คะ มีอะไรคุยกันดีๆ ……..

ไม่สนใจการขัดขืนของเธอ ให้หลีเฉินคว้าจับข้อมือเธอไว้เหนือ ศีรษะ มือข้างนึงของเขากุมเอวเธอไว้

จู่ๆ เย้นหว่านแข็งทื่อไว้ มือที่อยู่บนเอวข้างนั้นยิ่งเหมือนเหล็กที่ เผาจนแดง ร้อนจนหนังเธอจะแตกร้าวแล้ว

ไม่ใช่บอกว่าไม่พิศวาสเธอ แค่หมั้นกันหลอกๆหรอ! แล้วตอนนี้ เขากำลังทำอะไรอยู่?

“โห้หลีเฉินคุณ.. ..” คำพูดของเย็นหว่านเพิ่งพูดออกมา

ก็ตะลึงที่ได้ยินเสียงเย็นชาและรังเกียจของโห้หลีเฉินดังขึ้น

หรือต้องบอกว่าเป็นการประเมินผล “เล็กไป เขาจับเอวเธอแล้ว

พูด

เพื่อจะใส่ชุดนี้ เธอตั้งใจใส่สเตย์รัดหน้าท้องเพื่อรักษาหุ่นที่ผอม เพรียว
ผลปรากฏว่ากลับถูกเขารังเกียจหาว่าเอวเล็กไป? เย็นหวาน ทําท่าจะมแต่ไม่ม

สายตาของให้หลีเฉินมองขึ้นมาข้างบน ส่องอยู่ที่หน้าอกของเย้ นหว่าน

มองดูภูเขาไฟตรงหน้าแล้วเขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “ใหญ่เกินไป”

เยันหว่า……..

เพื่อความสวย เธอยัดโฟมไปสองชิ้น แต่ปกติเธอคัพ34B ถึงจะ ยัดยังไงก็ไม่ถึงขึ้นใหญ่จนน่าเกลียดมั้ง?

ถูกวิจารณ์เรื่องหุ่นครั้งแล้วครั้งเล่า เย็นหว่านเจ็บใจอยากพูด อะไรหน่อย

แต่พอเงยหน้าก็เห็นใบหน้าของเขาจู่ๆขยายใหญ่อยู่ในตาเธอ หลายเท่า ระยะประชิดมาก

แม้แต่หายใจยังสามารถฟังไปที่ใบหน้าของฝ่ายตรงข้ามได้ ทันใดนั้นหัวใจเย็นหวานเต้นแรงขึ้น

เขา…..เขาคงไม่ใช่อยากจูบเธอมั้ง? ชุดของเธอชัดเจนว่าเป็นชุดเข้ารูป หุ่นถูกบีบจนรูปร่างเปลี่ยนไปหมด

ไซส์ไม่ค่อยเหมือนของผู้หญิงคืนก่อน หุ่นยังแน่ใจไม่ได้ ชั่วคราว แต่จูบอาจจะได้

คืนนั้นริมฝีปากของเธอสวยหวานเหมือนเชอร์รี่มาก จูบแบบ เดียวก็ทําให้เขาเสพติด

ให้หลีเฉินเข้าใกล้ เย้นหว่าน ริมฝีปากบางค่อยๆทับลงไป จมูก กลับได้กลิ่นที่ยากจะทนไหว

นําหอมกลิ่นกุหลาบ ให้หลีเฉินไม่พิศวาสผู้หญิง ยิ่งเกลียดกลิ่น น้ำหอมของผู้หญิง

เขาขมวดคิ้วและคลาย เย็นหวานออก แล้วพูดเหมือนออกคำสั่ง

“ไปอาบนํา”

อาบนํา?

เย้นหว่านมองผู้ชายที่อยู่ตรง ขนตาที่ยุ่งเหยิงขยับเขยื้อน เมื่อ

ครเขาทํากับเธอแบบนั้น

ตอนนี้ก็ให้เธอไปอาบนําอีก เขาคงไม่ใช่อยาก…………
เธอรีบส่ายหัว “ไม่ค่ะ เดี๋ยวฉันกลับไปอาบที่บ้าน

“คุณเย้น หลังจากอาบน้ำเสร็จ ผมมีเรื่องต้องให้คุณร่วมมือทำ

ด้วย”

ดูออกว่า เย็นหว่านเข้าใจผิด ให้หลีเฉินอธิบายอย่างมีความ อดทน แต่เธอฟังคำพูดคำนี้แล้ว

กลับทำให้เธอยิ่งกระวนกระวายใจ

เรื่องที่อาบน้ำเสร็จถึงจะทำได้ ก็ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกหรือ?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ