บทที่4 เข้าข้างไม่จําเป็นต้องมีเหตุผล

บทที่4 เข้าข้างไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล

ให้หลีเฉินเห็นผู้ชายแปลกหน้าในรูปถ่าย สายตาที่มีแสงเปล่ง ประกายเล็กน้อยกลับคืนสู่ความเย็นชา

จากนั้นเขายื่นมือรับรูปถ่ายมา โอวน่อหย่าดีใจเป็นอย่างมากและ รีบเอ่ยขึ้น “คุณโหคะ ฉันไม่กล้าหลอกคุณหรอกนะคะ รูปถ่าย ใบนี้เป็นของจริงแน่นอนค่ะ พวกเขา………..

คำพูดเธอยังไม่จบ พอเห็นท่าทีของผู้ชายคำพูดก็ติดอยู่ที่คอ หมด นาที เห็นแค่มือที่ขาวและเรียวยาวของให้หลีเงิน

กำลังฉีกรูปถ่ายให้เป็นชิ้นๆ สีหน้าแววตาเขาเย็นชา มุมปากมี รอยยิ้มที่อันตรายผิดปกติ

“กล้าเหยียดหยามความบริสุทธิ์ใจของว่าที่ภรรยาผม คุณใจ กล้ามากเลยนะ

ผู้คนต่างประหลาดใจ ไม่คิดว่าให้หลีเฉินจะเข้าข้างอย่างขนาดนี้

ตรวจก็ไม่ตรวจสอบหน่อยก็ทำการตัดสินแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ ใคร ยังกล้าวิพากวิจารณ์เรื่องนี้อีกล่ะ?
สายตาที่พวกเขามอง เย็นหวานก็จากมองดูอย่างสืบหาความ จริงกลายมาเป็นยำเกรง

เย็นหวานมองให้หลีเฉินอย่างอึ้ง ในใจรู้สึกอบอุ่น

ที่แท้ความรู้สึกที่ถูกคนปกป้องอย่างไม่มีเหตุผลมันอบอุ่นและ หัวใจสั่นไหวอย่างนี้นี่เอง

“คุณ คุณโ………. โอวน่อหย่าอ้าปากอ้งจนตาค้าง ยังไงก็คิดไม่ ถึงว่าโห้หลีเฉินจะทำแบบนี้

ที่เขาทําคือเขาเอเย็นหว่านหรือเพราะว่าไม่แคร์เลยด้วยซ้ำ? ให้หลีเฉินโยนรูปถ่ายทิ้งอย่างชิวๆ

สายตาที่ดูถูกเหมือนกับว่ากำลังดูตัวตลกคนนึงอยู่ เขาออกคำ สั่งอย่างเย็นชา “เว่ย เอาตัวเธอไป

“ครับ คุณผู้ชาย” เว่ยซีรีบมุ่งไปที่โอวน่อหย่า ทันใดนั้นเอวน่อ หย่าตกใจจนขาอ่อน ไปหลบที่หลังของ

ชือหนานอย่างตกใจจนทําอะไรไม่ถูก “ซือหนาน ช่วยฉันด้วย รีบช่วยจับเร็ว

ถ้าถูกคนของโห้หลีเฉินพาตัวไป เธอไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่าตัวเองจะตกอยู่ในสภาพแบบไหน?

สีหน้าของซือหนานไม่ดีเลย โมโหโอวน่อหย่าที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่ สูงไปล่วงเกินให้หลีเฉิน

แต่เขาก็กล่าวขอโทษกับโห้หลีเฉินอย่างจริงใจ “คุณให้ครับ ต้องขอโทษจริงๆครับ ที่โอวน่อหย่า

พูดจาเหลวไหลล่วงเกินคุณเย็น ตอนนี้เธอก็สำนึกผิดแล้ว เห็น แก่หน้าของตระกูลเราทั้งสอง

ครั้งนี้คุณปล่อยน่อหย่าไปเถอะนะครับ?”

ให้หลีเฉินหัวเราะเยาะ “คุณซือนี่คือกำลังเตือนผมให้จัดการตระ กูลซือไปด้วยทีเดียวใช่มั้ย?”

ซือหนานรู้สึกทึ่งมาก ตกใจจนหนาวไปทั้งตัว ให้หลีเฉินทำเรื่อง อันใดก็ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมไม่คำนึงอะไรเลย

เขาพูดได้ก็ย่อมทำได้อย่างแน่นอน ซือหนานปาดเหงื่อไปทีนึง

“คุณโห้อย่าถือสาเลยครับ ผมปากพล่อยเอง ถึงโอวน่อหย่าจะ

เป็นภรรยาของผม
แต่เธอทำผิดก็ควรได้รับการลงโทษ ตระกูลซื้อไม่มีทางเห็นต่าง แน่นนอนครับ”

โอวน่อหย่ามองซือหนานอย่างไม่อยากจะเชื่อ รู้สึกเย็นเฉียบ ตั้งแต่หัวใจไปจนถึงหนังศีรษะ

นึกไม่ถึงว่าสามีเธอจะละทิ้งเธออย่างเฉียบขาดอย่างนี้

ผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็ง แรงกว่า เว่ยเห็นมาเยอะแล้ว

เขาหัวเราะเยาะไปทีนึง แล้วเดินไปจับโอวน่อหย่าไว้ “ไปเถอะ ครับคุณโอว ”

“แกปล่อยฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ฉันเป็นคุณหนูของตระกูลโอว พวกแกทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ

โอวน่อหย่ากลัวสุดขีดจนไม่สามารถคำนึงถึงภาพลักษณ์ตนเอง อีกต่อไป เธอขัดขืนกับเว่ย อย่างสุดฤทธิ์

แต่พลังของเธอไหนจะสู้พลังของผู้ชายที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้ว ได้ล่ะ มองดูตรงหน้าก็จะถูกพาตัวไปแล้ว

ในความสิ้นหวัง เธอจ้อง เย็นหวานอย่างคับแค้นใจสุดขีด”เย้นหว่าน

อย่านึกว่าฉันถูกจับไปแล้วก็สามารถปกปิดความจริงที่แกเปิด ห้องกับผู้ชายนะ!

แกทําตัวสําส่อนก่อนแต่งงานและสวมเขาให้ให้หลีเฉิน เรื่องนี้ ไม่ช้าก็เร็วทุกคนต้องรู้หมดแน่ๆ”

เสียงตะโกนของโอวน่อหย่าสะท้อนอยู่ในห้องโถง ดึงดูดผู้คน มายิ่งอยู่ยิ่งเยอะ

เย้นหวานมองโอวน่อหย่าด้วยความเกลียดชัง นี่เธอต้องมีความ คิดที่ดื้อด้านขนาดไหน

ตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้วยังจะทำลายชื่อเสียงเธออีก?

“พูดเหลวไหล! เสียวหว่านไม่ได้เปิดห้องกับเหอเฟยหยางสัก หน่อย เรื่องนี้เธอเป็นคนวางแผนทั้งหมด

กู้จื่อเฟยเดินมาจากหน้าประตูอย่างโมโห มือของเธอถือรูปถ่าย และข้อมูลมาปีกนึง

เธอได้ยื่นให้ให้หลีเฉินอย่างมีมารยาท “คุณให้คะ นี่เป็นข้อมูลที่ฉันตรวจสอบได้ คืนก่อนโอนอย่า

ฉวยโอกาสตอนที่เสี่ยวหว่านเมาเหล้า แล้วพาเธอไปที่โรงแรม ช่างฝัน และมอบให้เหอเฟยหยาง

ที่รออยู่ในโรงแรมตั้งนานแล้ว ที่พวกเขาทำนี่คือจงใจวางแผน ล่อลวงไปข่มขืนเลยนะคะเนี่ย!

แต่ว่า คุณวางใจเถอะ ถึงเสี่ยวหวานดื่มจนเมาแต่ก็ดีเหอเฟย หยางจนได้รับบาดเจ็บแล้วหนีออกมาได้

ฉันที่ได้รับจากเธอจากลิฟท์ ขอรับประกันว่าเธอกลับบ้านอย่าง ปลอดภัยและไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆทั้งสิ้นค่ะ

พูดจบ กู้จื่อเฟยก็กะพริบตาให้ เย็นหวาน สองวันนี้เธอคอย ช่วย เย็นหว่านตรวจสอบเรื่องนี้ตลอด

โชคดีที่มาทันในเวลานี้ เป็นหว่านอึ้งไปครู่นึง นี่ถึงรู้ว่าทำไมคืน นั้นเธอถึงโผล่อยู่ที่โรงแรมช่างมั่น

และทำไมถึงเจอเรื่องน่ากลัวขนาดนี้ ที่แท้โอวบ่อหย่าเป็นคน บงการทั้งหมด! โอวน่อหย่าหน้าซีด

คอยแก้ตัวอย่างกินปูนร้อนท้อง ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ ฉันแค่ใจดีส่งเย้นหว่านไปพักผ่อนที่โรงแรม

แต่เธอเป็นคนจะไปกับเหอเฟยหยางเอง” ไม่มีใครฟังคำแก้ตัวที่ มีรูรั่วของโอวน่อหย่า

สายตารอบๆที่มองเธอยิ่งอยู่ยิ่งเกลียดชัง ถึงก่อนหน้านั้นโห้หลี เฉินจะปกป้องเธอ แต่ก็ไม่เห็นว่าเชื่อใจเธอ

ตอนนี้ดูรูปพวกนี้แล้วได้รู้ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ใจ เริ่มมีความรู้สึกดี กับเธอขึ้นมาหน่อยแล้ว

เขายื่นรูปถ่ายให้เย็นหวาน “คุณอยากจัดการเธอยังไง?”

นึกไม่ถึงว่าโห้หลีเฉินจะถามความคิดเห็นของเธอ?

เย้นหว่านรู้สึกตกใจที่ถูกเอ็นดู ความรู้สึกที่ถูกคนใหญ่โตปกป้อง ไว้นี่ไม่เลวเลยจริงๆ

เธอมองโอวน่อหย่าที่ไม่ยอมสำนึกผิดอีกเช่นเคย เธอก็ไม่คิดจะ ปล่อยเธอไปง่ายๆ

คิดไปคิดมาเธอเปิดปากพูดพาเธอไปส่งให้ตำรวจเถอะค่ะ”

ได้ยินคำนี้แล้ว สีหน้าของโอวน่อหย่าซีดขึ้นมาทันที ตื่นเต้นจนร้องออกมา

“ไม่ได้นะ ฉันเข้าสถานีตำรวจไม่ได้ ถ้าไม่อย่างนั้นงานแต่งฉัน ชื่อเสียงฉันก็จะถูกทำลายหมด

เย็นหวาน เธอทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ!” เย้นหว่านรู้สึกตลก มาก “ถ้าคุณไม่วางแผนใส่ร้ายฉัน

ก็ไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้หรอก กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็ ย่อมต้องรับเอง”

“ไม่ ไม่ใช่ เพราะแกคนเดียว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะแกคนเดียว” โอ วน่อหย่าตื่นตระหนกจนจะพังทลาย

เธอกระโดดเข้าไปหาเย็นหวาน แต่ถูกเว่ยซีจับตัวไว้แล้วลาก ออกไปเหมือนขยะ

ตำรวจที่ลาดตระเวนอยู่ระแวกนี้ก็มาอย่างเร่งรีบ แล้วรับโอวน่อ หย่ามาจากมือเว่ยชี

“ครึก”เสียงนึงเธอก็ถูกใส่กุญแจมือเข้า “ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน

โอวน่อหย่าขัดขืนและกรีดร้องด้วยความกลัว จนผมเผ้ายุ่งเหยิงและเครื่องสำอางหลุดจากหน้าหมด

ทรุดโทรมจนเหมือนยัยผีบ้า สีหน้าซือหนานดูแย่มาก รู้สึกอบ อายขายขี้หน้าไปหมดแล้ว

เจ้าสาวถูกคุมตัวไปคาหนังคาเขา งานแต่งของเขาเกรงว่าจะ กลายเป็นที่หัวเราะเยาะของสังคมไฮโซซะแล้ว

มองดู เย็นหว่านที่เคยถูกคนในตระกูลเขารังเกียจ นาทีนี้กลับ ควงแขนของผู้มีอิทธิพลอันดับหนึ่งในเฉิงหนานไว้

สง่างามจนเป็นที่ดึงดูดของสายตาผู้คน มีความสูงส่งที่ไม่อาจ สัมผัสถึงของเขาอยู่

เขารู้สึกใจอ้างว้างอย่างแปลกประหลาด นึกไม่ถึงว่าจะมีความ

คิดรุนแรงที่อยากจะแย่ง เย็นหว่านกลับคืนมา