บทที่ 1 พบกันบนถนนแคบๆ

ที่สนามบิน ในคืนฤดูร้อน หลังจากเครื่องบินขนาดใหญ่ลงจอด อย่างปลอดภัยผู้คนพลุกพล่านหลั่งไหลออกมาจากห้องโดยสาร

ตงซินดังกล่องนิรภัย LV ตัวน้อยของเขาออกมา ริมฝีปากของ เขาสัมผัสกับสายลมยามค่ำคืนที่ร้อนและถอนหายใจออกมา “ในที่สุดก็กลับสู่อ้อมกอดแห่งบ้านเกิด

เมื่อเปิดโทรศัพท์มือถือที่ก่อนหน้าถูกปิดมาตลอดเวลา ข้อความ วีแชท เด้งขึ้นมาทีละคน ตงซินเปิดขึ้นอ่านทั้งหมดเป็น ข้อความเสียงที่ส่งมาจากเพื่อนของเธอ เธอเริ่มฟังข้อความเสียง ตั้งแต่ตอนบ่ายโมงและรีบตอบกลับเป็นข้อความเสียง “อย่ารีบ ฉันเพิ่งลงเครื่องบินและจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ ”

หลังจากนั้นความตั้งใจเดิมที่จะกลับบ้านก็เปลี่ยนไป โบกรถ แท็กซี่ไปที่บาร์ที่ใหญ่ที่สุดในเมือง เมื่อตงซินมาถึงที่บาร์ ก็จัดการเก็บกระเป๋าก่อน เพื่อนๆ เห็น

เธอมาแล้วก็โบกมือให้เธอ

ทันทีที่เธอนั่งลงแฟนสาวก็รินเครื่องดื่มให้เธอแล้วพูดเสียงดัง “เร็วเข้า ที่รักของเรากลับมาจากการเรียนที่ฝรั่งเศส คืนนี้พี่น้อง จะเลี้ยงต้อนรับ ดังนั้นให้คุณดื่มสามแก้วก่อน”

ตงซินไม่สามารถปฏิเสธได้ และไม่สามารถปัดเป่าความสนใจ ของทุกคน ดังนั้นเธอจึงดื่มลอง ไอแลนด์ ไอซ์ ที (ชาเย็นปิงเต่า ขนาดใหญ่สามถ้วย

“อืม” ชาเย็นอะไรกัน นี่มันเหล้าชัดๆ ตงซิน หน้าเปลี่ยนเป็น สีแดงไปหมด

“ยังไม่พอๆ วันนี้พวกเราไม่ต้องระวังใคร “ข้างๆก็มีคนใน เหล้าให้เหล้าให้เต็ม เร่งตงซิน ดื่มอย่างต่อเนื่อง

“โอ้ย ปวดหัว …. ตงชนที่ดื่มจนสายตาพร่ามัว เขากำลังถู หัวและเดินสะดุดอะไรบางอย่างล้มและร่างกายของเขาล้มลงกับ

“ท่านประธาน คุณโอเคดีไหม” ผู้ช่วยรีบถามชายคนข้างหน้า เขาอย่างระมัดระวัง

ผู้ชายที่ยืนอยู่บนระเบียงสูงมากผมหวีไปข้างหลังเผยให้เห็น

ใบหน้าที่หล่อ ดูหยิ่งยโส

“มันอึดอัดมากและหัวของฉันก็ปวดมาก … ” ตงซินล้มลงกับ พื้นเหมือนขี้เมา ถ้าเขาตื่นขึ้นมาพบตัวเองสภาพแบบนี้เขาจะต้อง อยากเอาหัวชนกําแพงตาย

จึงเหยนได้วางแผนที่จะออกเดินทางในทันที ใครจะรู้ว่าผู้หญิง คนนั้นนอนอยู่บนพื้น เมื่อเขาหันหน้ามา ก็อ้อยอิ่งและจ้องมอง

ใบหน้าของผู้หญิงไม่สามารถช่วยได้

“ท่านประธาน ผู้จัดการยังรอคุณอยู่ข้างล่าง” ผู้ช่วยเตือนเบาๆ
ทันทีที่คำพูดของผู้ช่วยจบลง ผู้หญิงบนพื้นบ่นอีกครั้ง “มัน ร้อน ฉันร้อนมาก………. เอาน้ำให้ฉัน…

จึงเรียนสงสัยอยู่ครู่หนึ่งแล้วยกขาของเขาออก แล้วเดินออก ไปโดยไม่หันกลับมามองอีก

จริงๆแล้ว เขารู้ว่าหญิงสาวที่นอนอยู่บนพื้นคือใคร… มัน บังเอิญมาก ช่วงบ่ายนี้คนที่บ้านฉันบอกฉันว่าเขาเป็นเด็กผู้หญิง เมื่อเขาอายุแปดขวบ เด็กผู้หญิงที่ชื่อ ตงซิน เป็นหลานสาวคน เดียวของครอบครัว แม่ของเธอยังนำภาพถ่าย ให้เขาดู ใครจะ คิดว่าคืนนี้จะได้เจอกับเธอ

อย่างไรก็ตามจึงเรียน ไม่ได้วางแผนที่จะแต่งงาน ในตอนนี้ และเมื่อเขาเห็นตงในสภาพเมายังกับขี้เมา เขายิ่งไม่มีความรู้สึก ที่ดีเลย!

ทันทีที่วิ่งเหยนและผู้ช่วยเดินลงจากชั้นสองของบาร์ เหลือ

เพียงตงซินนอนบนพื้น

ในไม่ช้าก็มีชายสามคนที่มีผมสีทองขึ้นมาชั้นสองและมีหนึ่ง ในชายผมสีทองที่คุกเข่าลงที่พื้น และพูดว่า “ผู้หญิงคนนี้สวย และมีรูปร่างที่ดี แต่ทำไมเมาขนาดนี้…”

ชายผมสีทองอีกคนพูดอย่างรังเกียจ “ผู้หญิงคนไหนที่มาที่นี่ เพื่อเล่นไม่ใช่เมา? เมาแบบนี้เป็นเรื่องปกติ”

ชายผมทองคนที่สามก็ก้มลงนั่งยองๆจับมือตงชินกินเต้าหู้และ พูดว่า: “ในคืนนี้เราโชคดี… “