เธอคือแสงสว่างเดียวในความมืดมน

บทท 14 กระอักเลือดออกมา



บทท 14 กระอักเลือดออกมา

นี่คือของที่ให้เขา…..

นี่ก็คือของที่เธอจะคืนให้เขา….

กันต์ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงไอกระทันหัน ทั้งแรงทั้ง หนักมาก ไอจนเขาเจ็บไปทั้งตัว

จนกระทั่ง–

เขาไอเป็นเลือดออกมา

เขาถึงจะรู้ว่าเธอในเมื่อกี้ได้ผ่านอะไรมาบ้าง

ส่วนข้างนอก เอมิกาก็กำลังทุบประตู เธอทั้งตะโกน และสาปแช่งเขา

แต่กันต์ก็เหมือนไม่ได้ยินอะไร เขายืนนิ่งอยู่ที่ข้างๆ ของผู้หญิงที่ถูกผ้าคลุมสีขาวปิดไว้

เขาบอกกับตัวเองว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่มีทางเป็นดุจดาว เธอเป็นผู้หญิงที่มีการวางแผนคลอด ถึงแม้จะเอามีดแทง ตัวเอง นั่นก็เป็นเพราะผ่านกระบวนการคิดเธอมาแล้ว เธอ ไม่มีทางฆ่าตัวเอง

เธอรักษาชีวิตตัวเองขนาดนั้น พื่อที่จะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อ เธอยังฆ่าฟ้าใสเพื่อเอาหัวใจเลย เธอจะฆ่าตัวตาย ได้ไง?

ดังนั้น ทั้งหมดนี้ ก็แค่การแสดงเท่านั้น

เป็นการแสดงที่ดุจดาวใช้มันมาหนีออกจากเขา

แต่ทำไม มือที่อยู่บนนั้นของเขาถึงไม่กล้าวางลง

ทำไมเขาถึงไม่กล้าไปเปิดผ้าคลุมสีขาวนั้นออก

เขากำลังกลัวอะไร?

กันต์นายกำลังกลัวอะไร!

–ไตของดุจจดาวใช้ดีไหม?

–สามปีก่อน โรงพยาบาลที่ดุจดาวเปลี่ยนได….กับ โรงพยาบาลที่เจ้านายอยู่ เป็นโรงพยาบาลเดียวกัน

ในสมองเขาก็มีเสียงต่างๆนาๆเข้ามา

–นายคืนพี่ชายให้ฉันได้ไหม?

–พี่ชาย….ไม่ต้องกลัว ฟ้าใสจะปกป้องพี่….
มือของกันต์สั่นอย่างไม่หยุดยั้ง

“ดุจดาว….เธอคิดแผนการไว้แล้วสินะ ถึงแม้ตาย แล้ว ก็ยังจะหว่านเมล็ดพวกนี้ไว้ในใจฉัน…”

ทันใดนั้น แววตาของเขาก็เปลี่ยนไป “แต่ฉันจะไม่ให้ เธอสมหวัง! ฉันไม่โดนเธอหลอกหรอก! เธอไม่มีทางตาย เธออย่าคิดว่าแค่ใช้หัวใจปลอมๆนี้ก็สามารถรอดไปได้ ดุจ ดาว คนอย่างเธอจะยอมตายได้ไงล่ะ–!!

เสียงของคำพูดยังไม่ทันจบ กันต์ก็ดึงผ้าคลุมสีขาว บนตัวเธอออก

และคำพูดที่ยังพูดไม่จบก็หายไป

ขณะที่มองผู้หญิงที่ซีดจาง ไม่มีเลือดซักหยดนอน อยู่ตรงนั้น ปากที่ร้ายกาจของเขา ก็——

กระอักเลือดออกมา

เป็นเธอ

เป็นดุจดาว

แล้วเขาก็มองไปทางหัวใจที่ไม่ได้เต้นแล้ว
และหัวใจดวงนั้น เป็นเหมือนกันที่เฟรมบอกเลยว่า ข้างบนมีลอยมีดสองเส้น ทั้งลึกทั้งชัด…

เฮอะ ดุจดาว เธอนี่ร้ายจริงๆ

กับตัวเองยังร้ายถึงขนาดนี้

ทำไมเธอถึง….ร้ายได้ขนาดนี้–

ป้ง เสียงดังสนั่น ทั้งตัวของกันต์นั่งลงกับพื้นในห้อง

ผ่าตัด

แต่สายตาก็ยังหยุดอยู่ที่หัวใจดวงนั้น และมีความเจ็บ ปวดที่ใจ จนถึงตอนสุดท้าย เจ็บจนเขาหายใจลำบาก เจ็บ จนเขาร้องตะโกนออกมา

นั่นเป็น….หัวใจของฟ้าใส

นั่นเป็นฟ้าใสของเขา เขา…เขาเก็บฟ้าใสไว้ในที่ๆ สูงสุดของหัวใจ เป็นผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด….

แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่ได้ยินเสียงเต้นหัวใจของฟ้าใส

แล้ว

ฟ้าใส…รอบนี้เธอได้จากโลกนี้ไปแล้วจริงๆ
ฟ้าใสของเขา….เป็นเพราะดุจดาวหายไป

ประตูห้องผ่าตัดถูกคนฟังเข้ามา

เอมิกาและคุณหมอ พยาบาลเดินตามเข้ามา ในตอน ที่เธอเห็นกันต์ เธอก็รีบวิ่งเข้ามาผลักเขา แล้วนำผู้หญิง ที่นอนอยู่บนเตียงเอามาไว้ข้างหลังเธอ

“กันต์ นายรอไว้นะ ฉันจะแก้แค้นนาย แก้แค้น บ้านไชยวงค์ ฉันจะให้บ้านไชยวงค์คืนทั้งหมดที่พวกเขา เคยทำไว้! ทุกอย่างที่ดุจดาวเคยผ่านมา ฉันจะแก้แค้น บนตัวของพวกนาย!” เอมิกาทนกับความเจ็บไม่ไหว เธอ กัดฟัน น้ำตาไหลเต็มหน้า “ถ้านายจะปกป้องบ้านไชยวงค์ งั้นก็ต้องปกป้องดีๆแล้วล่ะ!!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ