บทที่ 8 กันต์ ฉันเกลียดนาย

อดีตบ้านโยธินที่ร่ำรวย ในเวลาสั้นๆนี้กลับแตกสลาย

คุณหญิงบ้านโยธินจะกระโดดตึกตาย ส่วนคุณผู้ชาย

ก็ถูกจับขัง

คนทั้งบ้านต่างก็เป็นบ้าหมด เมื่อรู้ว่าดุจดาวเข้าโรง พยาบาง หาดุจดาวจนเป็นบ้า ให้เธอคืนเงิน และด่าเธอว่า ขอให้ไม่ให้ทั้งบ้านเธอไม่ตายดี

ดุจดาวไปงานศพของคุณแม่พร้อมกับร่างกายที่ยังไม่ แข็งแรง ส่วนกันต์ที่หายไปเนิ่นนานก็ปรากฏตัวแล้ว

แววตาของดุจดาวไม่ได้โฟกัสอะไร ว่างเปล่าและไร้

ความรู้สึกมากๆ

ถึงแม้กันต์จะปรากฏตัวตรงหน้าเธอ แววตาเธอก็ยัง คงว่างเปล่า

จนกระทั่งกันต์ยื่นมือไปจับเธอ เธอถึงได้สติขึ้นมา คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้คือใคร

เธอจ้องไปทางเขา “….กันต์” เสียงของเธอแทบ มาก เหมือนจะกระอักเลือดออกมา “ทำไม?”

“ทำไม? ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เธอควรได้รับ!”
“ฉันเคยพูดแล้วว่า…ไม่ใช่….ฉัน….ฉันไม่ได้เป็น คนทํา….ฉันขอร้องให้นายเชื่อฉัน….กันต์ ขอร้องนะ เชื่อฉันเถอะ….ทำไมพอถึงตอนสุดท้าย นายยังจะฆ่าคน อีก?!”

“พ่อของเธอทำตัวเอง แม่เธอจะฆ่าตัวตาย โทษฉัน? ยังไม่ยอมรับอีก? บ้านโยธิน——”

“กันต์!” ดุจดาวใช้แรงทั้งหมด ตะโกนชื่อเขาออก มา ภายใต้ความรังเกียจของเขา เธอพูดออกมาทีละคำๆว่า …เธอไม่ต้องเสียใจ กันต์ เธออย่าเสียใจเด็ดขาดที่ทำ แบบนี้!”

มือที่อยู่ข้างๆก็กำหมัดอย่างแน่น จากนั้นสีหน้าก็ซีด

จางลง

กันต์หัวเราะออกมา “เสียใจ? สิ่งที่ฉันเสียใจที่สุด ก็ คือไม่ได้ทำให้บ้านโยธินตาย!”

ทันใดนั้น เขาดึงดุจดาวเข้ามา ไม่สนใจการโต้ตอบ ของเธอ แล้วนำเธอเข้าไปในรถ

“ปล่อยฉัน! กันต์! นายปล่อยฉันนะ ฉันจะกลับไป ฉันจะไปส่งแม่ฉัน! กันต์ ฉันไม่ได้ติดนาย ฉันไม่ติดฟ้าใส แม้แต่นิด กันต์—-!”
“ตอนนี้เธอเป็นคนของบ้านฉัน ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันจะ เกลียดเธอ อยากให้เธอไปตาย แต่เธอก็ยังเป็นภรรยาของ กันต์! ภรรยาของกันต์ จะไปร่วมงานศพของบ้านโยธินได้ ไงล่ะ?”

ทันใดนั้น กันต์ก็โยนดุจดาวเข้าไปในรถ แล้วล็อก ประตูทันที

“กันต์…!” ตาของดุจดาวแดงไปหมด จากนั้นเธอก็ จับไปที่หน้าอก พูดที่ปากว่า “ฉันเกลียดนาย…ฉันเกลียด นาย–!”

“เกลียดเถอะ” เขาไม่มีความรู้สึกอะไรบนหน้าเลย แม้กระทั่งแววตายังแฝงความสั่นที่เขาหัวเราะ

ดุจดาวถูกกันต่ปิดกั้นไว้

พูดอย่างทางการก็คือถูกขังแล้ว

เธอถูกขังในวิลล่าของกันต์ ไม่อนุญาติให้ไปไหนทั้ง

นั้น

เธอรู้ ถ้าไม่ใช่เพราะในร่างกายเธอมีหัวใจของฟ้าใส อยู่ เธอคงจะจากโลกนี้ไปเหมือนแม่ของเธอ
ในตอนที่เธอถูกกันต์ลากกลับไปที่วิลล่า เขาบอกกับ เธอว่า ถ้าเธอกล้าฆ่าตัวตาย เขาก็จะให้พ่อของเธอที่ยังอยู่ ในคุกตาย

นี่ก็คือกันต์ ผู้ชายที่เธอรักมาจะสิบปี

เธอไม่รู้ว่าตัวเองถูกขังนานแค่ไหนแล้ว ตอนนี้ที่ เธอถูกขังในวิลล่า นอกจากแม่บ้านแล้ว เธอก็ไม่สามารถ สัมผัสกับใครได้อีก

รวมถึงกันต์

ณ บริษัทเจริญพร

ห้องทำงานท่านประธาน

บรรยากาศในห้องดูเงียบเหงามาก หลังจากที่ผู้ช่วย นําเอกสารเกี่ยวกับดุจดาวที่สามารถสืบได้มาวางที่โต๊ะ ทำงานของกันต์แล้ว อารมณ์ของกันต์ก็ยิ่งสุขุมลง

ผู้ช่วยไม่กล้าแม้กระทั่งหายใจ

ตอนนี้กำหนดว่าให้สืบอย่างชัดดจนในเวลาครึ่งเดือน แต่เขากลับใช้ไปสองเดือนเต็มๆ
ฟ้าดินรู้ว่าตอนทที่เขาสืบเรื่องนี้ เขาประหลาดใจ

ขนาดไหน

ยิ่งคิดไม่ถึงว่า ตอนนั้นบ้านของโยธินและบ้านเจ้า นายเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันขนาดนั้น

และตอนนี้ บ้านโยธินได้หายไปแล้ว

ก็ไม่รู้ว่าหลังจากที่เจ้านายดูเอกสารหมด เขาจะ โต้ตอบอะไรออกมา

และในขณะที่ผู้ช่วยคิดไปไกล กันต์ที่จับเอกสาร อย่างแน่นก็เปิดปาก