บทที่ 21 เขา เป็นฮีโร่

ในเวลานี้เอง หลิวลานเพิ่งได้ประกาศเริ่มการส่งของของกำนัล

“บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปมอบ หยกไหหลำหนึ่งคู่ มูลค่าสองล้าน “บริษัทเจี้ยนตากรุ๊ป มอบโสมอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปี มูลค่าสอง ล้านสองแสน”

“บริษัทชิ่งหยางกรุ๊ป มอบกระถางมังกรยุคราชวงศ์โจวตะวัน ตก มูลค่าสามล้าน”

เสียงประกาศออกไปปรากฏขึ้นในงานนี้ ทำให้ทุกคนที่อยู่ใน งานต่างรู้ลักษณะของขวัญ ส่วนมากจะเป็นของมูลค่าสองล้านขึ้น ไป ส่วนน้อยมากที่จะต่ำกว่าสองล้าน

ในเวลานี้เอง บนเวทีประกาศขึ้นอีกครั้ง บริษัทฟางซื่อกรุ๊ป มอบคฤหาสน์วิลล่าหยุนติ่งหนึ่งหลัง

“คฤหาสน์วิลล่าหยุนติ่ง เป็นคฤหาสน์ที่ดีที่สุดในเมืองเจียง เฉิง เป็นคฤหาสน์ที่มีมูลค่ากว่าสิบล้าน บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปทุ่มทุน สุดตัว พระเจ้าช่วย

“บริษัทฟางชื่อกรุ๊ปของฟางจือฮุยลงทุนเยอะมาก เงินสิบล้าน บอกทุ่มก็คือทุ่มเลย ไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว”

“โปรเจคในครั้งนี้ ถูกบริษัทฟางชื่อกรุ๊ปคว้าไว้แล้วกว่าครึ่ง
ทุกคนต่างพากันวิจารณ์ถกเถียงกัน ครั้งนี้เป็นเพียงการมอบ ของกำนัลเฉยๆ ไม่ใช่ว่าของใครมูลค่าสูงที่สุด โปรเจคก็จะเป็น ของคนนั้น ต้องดูว่าบริษัทเฟิงซึ่งกรุ๊ปจะเลือกใคร เพราะฉะนั้น มูลค่าจะอยู่ที่สองสามล้าน

แต่บริษัทฟางซื่อกรุ๊ป ร่ำรวยกระเป๋าหนัก ทำให้พวกเขาลิ้นจุก

ปากพูดไม่ออก

“เรามั่นใจว่ายังไงเราก็ต้องชนะ”

ฟางเส้นมองไปที่อื่นซิน แบบหยิ่งยโส เหมือนจะเป็นการบอก กับหล่อนว่า บริษัทฟางชื่อกรุ๊ปของพวกเขาต้องได้ร่วมงานกับ บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปอย่างแน่นอน หล่อนไม่เลือกที่จะปีนขึ้นมานอน บนเตียงเขา แล้วจะต้องเสียใจแน่!

“พวกเธอ จบแน่”

อินซินที่เห็นแล้ว ก็หัวเราะอย่างชั่วร้ายออกมา

“นี่เป็นของคนสุดท้ายแล้วนะคะ

คนที่อ่านสคริปต์ของกำนัลกำลังเตรียมที่จะเก็บสคริปต์แล้ว แต่หลิวลานเพิ่งที่อยู่ด้านบนก็ห้ามเอาไว้เสียก่อน “ช้าก่อน ยัง เหลือของอีกหนึ่งบริษัท

“ยังมีอีกบริษัท ของใครกัน?

“อิ๋นซินบริษัทซานหยวนกรุ๊ป”

หลิวลานเมิ่งมองไปยังอิ่นซิน ในฐานะเพื่อนสนิทที่ดีดีที่สุดอะไรช่วยได้ก็ต้องช่วยกันไป

ทันใดนั้น ทุกคนก็หันไปมองยังอินซินที่อยู่ท่ามกลางผู้คนเป็น สายตาเดียว ทำให้ใบหน้าของลิ้นซินซีดเผือดลงทันที หลิวลาน เพิ่งไม่รู้ว่าเธอไม่ได้เตรียมของขวัญมาด้วย แต่หลังจากที่ลังเลอยู่ ครู่หนึ่ง ก็หยิบเหล้าในมือออกมา ยื่นออกไป

“นะ….นี่มันหนิวหลันซานเอื้อตัวโถว มูลค่า……เจ็ดหยวน” คนที่อ่านสคริปต์อยู่นั้น ถึงกับตกตะลึงไปเลย

เจ็ดหยวน!

งานแบบนี้เนี่ยนะ?

เสียงนี้ถูกกระจายออกไปทั่วทั้งงาน ทุกคนต่างพากันหัวเราะ เยาะ“ตลกชะมัดเลย อิ่นซนคนนี้ ก่อนหน้านี้เคยมาหาผมแล้วล่ะ แต่ผมได้ไล่ออกไปซะก่อน ไม่เคยเห็นหน้าด้วยซ้ำ เป็นแค่คน ธรรมดาตอกต่อย แม้แต่เงินซื้อของขวัญยังไม่มีเลย

“ผมว่าแล้วเชียว อินซินคนนี้ตัดสินใจแทนบริษัทซานหยวน กรุ๊ปไม่ได้หรอก ร่วมงานกับเธอ มีแต่ทำให้ขาดทุนย่อยยับ

“ฮ่าๆ ของขวัญมูลค่าเจ็ดหยวน ยังกล้าเอาออกมาอีกเหรอเนี่ย อินซินหล่อนเอาอะไรคิดกันแน่ ตลกชะมัด คงไม่ใช่ว่าไม่มีเงิน จนถึงขั้นนี้แล้วหรอกนะ? ”

เถ้าแก่เจ้าของบริษัททุกคนต่างพากันมองไปที่อื่นซินแล้วส่าย หัว
“อินซิน เธอกำลังทำให้พวกเธอทั้งหมด ผลักไปจนถึงทางตัน งั้นเหรอ ครั้งนี้ อินซินตระกูลอื่นมอบเหล้าราคาแค่เจ็ดหยวนบน งานพิธีตัดริบบิ้นของบริษัทเฟิงซึ่งกรุ๊ป จะถูกพูดไปทั่วทั้งเมือง เจียงเฉิง แต่ว่านะ จะตายอยู่แล้ว”

เสียงหัวเราะอย่างชั่วร้ายของนายดังลอดออกมา

แต่หลิวลานเพิ่งที่อยู่ด้านบนเวทีสตั้นไปเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้น เนี่ย หลิวหลันซานเอื้อตัวโถวราคาเจ็ดหยวน คิดว่าที่นี่เป็นตลาด นัดรึไงกันนะ แต่เธอถือได้ว่าเป็นคนที่ฉลาดมากคนหนึ่ง จึงรีบ พูดขึ้นมาว่า “ถึงของขวัญจะราคาไม่สูงแต่มากไปด้วยน้ำใจ นี่ เป็นน้ำใจแบบหนึ่ง”

ต่อมา เธอเอาหนิวหลันซานเอ้อหัวโถวขวดนั้นไปแอบไว้ตรง มุมหนึ่งของบรรดาของขวัญพวกนั้น

เพื่อไม่ให้ขายหน้ามากเกินไป

แต่ผ่านไปครู่หนึ่งเฝิงกางก็เดินออกมา กวาดตามองไปที่ของ ขวัญเหล่านั้น พบเข้ากับหนิวหลันซานเอ้อหัวโถวขวดนั้นพอดี เขาจึงเบะปากเบาๆ พูดด้วยความดูถูกเล็กน้อย เอ้อกัวโถวราคา เจ็ตหยวนยังเอาออกมาได้ คิดว่างานของพวกเราเป็นงานเหลือ เดนรีไงกัน”

นี่คือประธาน มาถึงก็แสดงเจตนารมณ์ของตัวเองอย่างชัดเจน

อินซ๊นจบแน่

ทุกคนต่างพากันพูดคำนี้ออกมา คงไม่มีโอกาสได้ฟื้นตัวกลับมาอีกครั้งแล้วล่ะ

“ท่านประธานกรรมการมาแล้ว”

ทันใดนั้น ก็มีเสียงหนึ่งร้องตะโกนดังขึ้น มองไปยังทางเข้า ประตู คนที่กำลังเดินเข้ามาคือประธานกรรมการ รูปร่างสันทัด แข็งแรง สวมชุดทักซิโด้ดูภูมิฐานมากๆ หลังจากที่เดินเข้ามาแล้ว เฝิงกางก็เข้าไปเชิญทันที

“นี่สิประธานกรรมการ วันนั้นต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ จะเป็น ฉันเพิ่งได้ยังไงกัน จะเป็นไปได้ยังไง ไอ้จนนั่นน่ะเหรอ ยังจะเป็น ประธานกรรมการอีก จริงๆเลยเชียว”

หลิวลานเพิ่งที่พอเห็นฉีหยุนแล้ว ก็ปฏิเสธความคิดในตอน แรก

ในตอนแรกเธอมองผิดไป คนคนนั้นไม่มีทางเป็นประธาน

กรรมการได้หรอก

“ประธานกรรมการครับ นี่เป็นของกำนัลที่บรรดาบริษัทใน เมืองเจียงเฉิงมอบให้ครับ ส่งของขวัญมาให้ท่าน

หลิวลานเมิ่งพูดกล่าวต้อนรับ แนะนำของขวัญต่างๆ

“อืม”

หยุนที่มองมา ในทุกครั้งที่เขามองมา ต่างทำให้หัวใจของ คนอื่นที่ได้มองหวั่นไหวไปตามๆกัน เพราะคิดว่าจะเห็นของที่ตัว เองให้อยู่ในสายตา แต่พอมองไปแล้วรอบหนึ่ง ตามมาด้วยสาย ตาของหยุนไปมองเห็นโมเดลของคฤหาสน์หลังหนึ่ง
“คฤหาสน์หลังละสิบสามล้าน เป็นเงินจำนวนไม่น้อยเลย จริงๆ”

ฉีหยุนพูดเปรยออกมา

ทันใดนั้นเอง คนในบริษัทเฟิงซึ่งกรุ๊ปต่างพายดอก ฟางเย็นยิ่ง แล้วใหญ่ยิ้มอย่างยโสโอหัง บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปของพวกเขาเป็น บริษัทที่ทำก่อสร้างอยู่แล้ว จัดอยู่ในอันดับต้นๆของเมืองเจียง เฉิง การมอบของขวัญในครั้งนี้ และเป็นของที่แพงที่สุด

ถ้าอย่างนั้นโปรเจคนี้ บริษัทฟางชื่อกรุ๊ปของพวกเขาต้องเป็น ของพวกเขาอยู่แล้ว

แต่ สิ่งทำให้ทุกคนคาดคิดไม่ถึงคือ หยุนสังเกตเห็นมุมมุม หนึ่ง เขาหยิบขวดเหล้าจากมุมหนึ่งออกมา ทำให้เขารู้สึกดีใจ เป็นอย่างมาก หยิบเหล้าออกมาแล้วจัดการกระดกดื่มลงคอไป

อีกๆ

ดื่มลงไปหนึ่งอึกใหญ่

“อ้า…..นิวหลันซานเอ้อวัวโถวราคาเจ็ดหยวน……..รสชาตินี้ เลย ตอนผมอยู่ในกองทัพผมดื่มมันทุกวัน หลังจากที่กลับมาแล้ว ยังไม่มีโอกาสได้ออกไปซื้อเลย ใครเป็นคนให้เหรอครับ โปรเจค แรกของบริษัทเฟิงซึ่งกรุ๊ปของผม ก็ให้บริษัทนั้นไปเลย

หลังจากที่ฉีหยุนดื่มจนหมดแล้ว ก็รู้สึกสบายตัวสบายใจมาก เขารีบพูดออกมาแบบนี้ ตัดสินใจลงมาได้

ของขวัญเหล่านี้ ไม่มีชื่ออะไรทั้งนั้น
เขาก็ไม่รู้ว่าอันไหนเป็นของบริษัทซานหยวนกรุ๊ป แต่เขารู้อยู่ เรื่องหนึ่ง ทหารในอิสเตอร์แลนด์อย่างพวกเขาชอบดื่มเอ้อวัวโก วราคาเจ็ดหยวนนี้มาก

คนทั้งงานต่างพากันคาดไม่ถึง มีบางคนถึงกับอ้าปากค้าง “อินซิน…………..บริษัทซานหยวนกรุ๊ปเป็นคนให้…… หลิวลานเพิ่งคาดไม่ถึงเล็กน้อย หล่อนพูดขึ้นอย่างไม่อยากจะ เชื่อ

“ได้ บริษัทที่เราจะร่วมงานด้วยก็คือพวกเขาเลยละกัน หยุน บเอ่ยขึ้นมาทันที

“เป็นไปได้ยังไงกัน! ”

ทุกคนที่อยู่ในงานต่างพากันตกตะลึง อิ่นปาน ฟางเส้น ฟาง อฮุยก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยาก จะเชื่อ มอบเอ้อกัวโถวที่ราคาเพียงแค่เจ็ดหยวน กลับบังเอิญ โดนใจประธานกรรมการ

“ลูกจ๋า หนูได้รับโปรเจคนี้แล้วนะ” พ่อแม่ของอินซินพูดแสดงความยินดีกับหล่อนอย่างดีใจ

แต่ในเวลานี้เอง ตำรวจทีมหนึ่งก็เข้ามาจากด้านนอก พูดกับ หลิวลานเพิ่งที่อยู่ด้านบนเวทีไปว่า “คุณหลิวลานเพิ่งครับ เมื่อคืน เราได้จับคนร้ายห้าคนนั้นได้แล้วครับ จากที่พวกเขาสารภาพเป็นการอยากลักพาตัวคุณ แต่ถูกผู้ชายคนหนึ่งเขาขัดขวางไว้ และจากที่พนักงานที่เป็นพยานพูดไว้ว่า ผู้ชายคนนั้นนำคุณไปไว้ ที่โรงแรม เอาเงินจำนวนหนึ่งวางไว้ให้เธอ บอกให้เธอเปลี่ยน เสื้อผ้าให้กับคุณ แล้วเขาก็เดินจากไป

“เป็นคนร้ายที่มีประวัติคดี โชกโชนมาก ในมือมีหลายชีวิต พวกเราอยากหาตัวชายคนนั้นครับ เพื่อขอบคุณในความช่วย เหลือของเขา เขาคือฮีโร่คนหนึ่งเลยครับ กรุณาให้ความร่วมมือ กับพวกเราด้วยครับ”