บทที่1 ต้องการบริการพิเศษมั้ยคะ?

“ร้อน! ร้อนมาก…………….….

ร้อนจนทรมานไปทั้งตัว เสมือนกำลังโดนปิ้งบน

บนเตียงที่อ่อนนุ่ม ซูซินหว่านขยับตัวไปมาโดยไร้ สติ ริมฝีมากที่ออมชมพูราวกับซากูระก็ได้ออกเสียง แผ่วเบาออกมาโดยบางคับไม่ได้

“ไม่ร้อนก็แปลกสินะ”

สาวสวยที่ยืนอยู่ข้างเตียงได้พูดตอบมา แล้วยิบ โทรศัพท์ขึ้นมา เดินออกไปขณะคุยโทรศัพท์ “ฮัลโหล เธอมาถึงยัง? เร็วๆ ยาไกล้จะเห็นผลแล้ว……ใช่ อยู่ ห้อง 9102 ของโรงแรม รับขึ้นมาเลย……

“ไว้ใจได้ ซูซินหว่านเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของ เมืองจิ่นเชียว รอบนี้น้าเธอได้เปรียบมากขอบอก!”

คนโทรคุยโทรศัพท์กำลังแนะนำให้อย่าง กระตือรือร้น นึกถึงวันพรุ่งนี้เช้าแล้ว ไม่เพียงแต่งาน แต่งของซูฉีนสองตระกลจะโดนทำร้าย ชื่อเสียงของซูซิ นหว่านก็จะเน่าเสียไปด้วย เธอมีความสุขไม่ไหวจนยิ้ม ออกมา”

สาวสวยเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไป แต่เธอไม่รู้ ว่า ซูซินหว่านที่นอนบนเตียงนั้นได้กระผิบดวงตาของเธอแล้ว

ถังยัวหลี น้องสาวผู้ดีของเธอ!

ปกติต่อหน้าคนแล้วทำตัวเป็นคนจิตใจดีน่ารักใสๆ คิดไม่ถึงว่าใจจริงของเธอนั้นเลวร้ายขนาดนี้ วางยาใส ไวน์แดงของเธฮตอนไกล้จะถึงงานต่างของเธอกับฉันมู่ ฟาน

เธอจะไม่ให้แผนนางสำเร็จตามที่คิด

ซูซินหว่านลุกจากบนเตียงขึ้นมา แล้วโอบอุ้มผนัง เดินออกห้องอย่างอ่อนแอ แต่เพิ่งออกห้องไม่นานก็ได้ ยินเสียงลิฟต์ ดิง ดังขึ้นมา

ทำให้สติที่ผ่อนคลายเล็กน้อยได้กับมาเป็นเหมือน เดิม ก่อนที่สมองจะรับรู้อุบัติเหตุฉับพลันนี้ก็ได้ให้คำสั่ง ออกมา มือของซูซินหว่านก็ได้ไปผลักเปิดประตูของ ข้างห้องแล้วหลบเข้าไป

ในห้องไม่มีคน!

ซูซินหว่านถอนหายใจ ยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหา คู้หมั่นเธอ แต่สายไม่ว่างตลอด!

ในขณะนี้ มีอารมณ์บางอย่างที่ควบคุมไม่ได้กำลัง เกิดขึ้นในร่างกายเธอ
ทั้งหิวน้ำ ร้อนและคันมาก อึดอัดจริงๆ!

ซูซินหว่านรีบเย็บน้ำซาบนโต๊ะขึ้นมาดื่ม แต่ก็รู้สึก

ไม่ยังพอ

ร้อนจนเธอคิดว่าต้องอาบน้ำเย็นมาตื่นตัว

ซูซินหว่านเดินเข้าไปอย่างโยกไปโยกมา ทันไดที่ เธอยื่นมือออกไป ประตูห้องน้ำได้เปิดมาเอง รอมกลิ่น ของเจลอาบน้ำน้ำค้าง ซูซินหว่านไม่ทันตั้งตัว สะดุดเข้า อ้อมกอดที่เปียกร้อน

ซูซินหว่านไม่นึกเลยว่าในห้องจะมีคน แล้วยังเป็น คนที่เซ็กซี่ขนาดนี้ ซิกแพคที่เห็นคมชัดและหน้าอกที่ดู แข็งแรงมีพลัง

ความรู้สึกอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ปรากฎขึ้นมาตรง หน้าอกอีกที ซูซินหว่านได้เลียริมฝีปากแห้งของเธฮ แล้วคิด ถ้าจะต้องมีอะไรกับใครสีกคน คนนี้ก็ไม่แย่

“เธอคือใคร?”

ลี่หานเซียวมองดูผู้หญิงในอ้อมกอด ขมวดคิ้ว กำลังจะสั่งไล่ออกไป ทันใดนั้นผู้หญิงก็ได้ควงขอเขา แล้วขยับไปมาในตัวเขา

ลี่หานเซียวอึ้งสั่นสะเทือน ความอยากของด้านล่างเขาได้แพร่กระจายไปทั่วทุกชิ้นส่วนของกระดูก ร่างกาย เหมือนสัตว์ที่ถูกขังอยู่ในกรงที่ต้องปล่อยออก มาอย่างบ้าคลั่ง

โดยเฉพราะตอนซูซินหว่านเป่าลมใส่หูเขา

“ต้องการบริการพิเศษมั้ยคะ ฝีมือหนูเยี่ยมมาก เลยน้า!”

“ปล่อยข้า!”

แสงอันตรายแวบผ่านในดวงตาสีดำที่แข็งกร้าว หานเซียวกำลังจะจับมือเธฮที่ควงคอของเขาไว้ออก ไป แต่ซูซินหว่านก่อตัวเขาเหมือนเถาวัลย์ ลี่หานเซียว ไม่ทันได้เตรียมตัวพวกเขาทั้งสองล้มลงบนโซฟาที่อยู่ นอกห้องน้ำ

ซูซินหว่านใช้โอกาสนี้มากอดรอบเอวของเขา มื้อ น้อยขาวเรียวของเธอได้จับเข้าไปในผ้าขนหนู เธอ หายใจเข้าอย่างหนัก “ใหญ่มาก.…………….”

ลี่หานเซียวรู้สึกความปรารถนาของเขาเพิ่มขึ้น อมากอีก กำลังจะผลักซูซินหว่านออกไปแล้วลุกขึ้นยืน เห็นเธอกระพริบตาโตๆอย่างใสๆแล้วออกเสียงว่า

“มันคงทรมานมากเชียวที่จะอดทน คุณไม่อยาก ลองดูจริงหรอ?”เธอเงยหน้าขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์และร่างกายของเธอก็

บิดตัวไปตามอารมณ์

ลี่หานเซียวมองไปที่ผู้หญิง ดวงตาที่โหดร้ายของ เขาเหมือนจะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆมารับประทาน แล้วก็ เห็นหัวของเขาได้ได้ก้มลงมาพร้อมกับกัดฟันแล้วพูดว่า

“ผู้หญิง นี่เธอขอเองน้า!”