ตอนที่6จะโยนนายออกไป

ในตอนที่เธอลืมตาขึ้นมาทันใดนั้นเบื้องหน้าก็ปรากฏใบหน้า ใหญ่ที่หล่อเหลาและเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม

“เฮ้ยนายกำลังทำอะไรฮะ” หลังจากที่ถูกชายแปลกหน้าล่วง เกินอานซินก็เกิดอาการต่อต้านสัมผัสจากชายแปลกหน้าคนที่ กำลังจะเป่าแก้มของเธอและหัวเราะอย่างไร้เดียงสา ในยาม ค่ำคืนแบบนี้ถ้าไม่ใช่สามีที่มีความคิดความอ่านเป็นเด็กห้าหก ขวบของเธอแล้วยังจะเป็นใครได้อีกหรือ

เจ้านี่ไม่ใช่ว่ากำลังเล่นกับบรรดาพี่สาวน้องสาวอย่าง สนุกสนานหรือทำไมถึงได้ขึ้นมาเร็วนักเธอเหลือบมองนาฬิกา ข้างฝาผนังจะตีหนึ่งแล้วได้หลับไปเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น

เธอถึงขั้นหลับสนิทในที่ที่ไม่คุ้นเคยและไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด

“น้องสาวอานทำไมถึงหลับไปเร็วนักล่ะ”คุณชายเฉิงยังคงฉีก ยิ้มไร้เดียงสา

น้องสาวอานหรือ…อานในหน้านิ่วคิ้วขมวดเรียกอะไรที่มันเข้า กับตัวเองหน่อยไม่ได้หรือโดนคนที่เหมือนกับเด็กห้าหกขวบ เรียกน้องสาวเธอรับมันไม่ได้จริงๆ

“เรียกฉันว่าพี่สาวอาน” สั่งพร้อมมองใบหน้าหล่อเหลาของเขา ที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์ของเหล้า

และคุณชายรองเป็นคนที่เชื่อฟังคนหนึ่งแก้คำพูดโดยที่ไม่แม้แต่จะหยุดคิด “พี่สาวอานท่าไมถึงนอนเร็วล่ะ”

“เหนื่อยก็เลยจะนอน

“แม่รองบอกว่าวันนี้เป็นวันเข้าห้องใหม่ของพวกเรา…

“ใหม่กับผีน่ะสิ”อานนถีบจนเขาตกไปข้างเตียงและมองเขา ข่มขู่”ฉันขอเตือนนายนะฉันนอนร่วมเตียงกับนายไม่ได้จะนอนที่ พื้นหรือที่โซฟานายเลือกเลยหากคืนนี้ยังกล้ามาโดนตัวฉันหรือ โดนแก้มฉันอีกฉันโยนนายออกไปข้างนอกแน่

เฉิงนั่งสำนึกผิดอยู่ที่พื้นน้ำตาใกล้จะร่วงหล่นเอ่ยเสียง แผ่ว แต่นั่นของผม…

“ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่มันก็เลยเป็นของฉันรีบออกไปเร็วๆเลย”อาน ซินไม่สนว่าเขาจะเป็นคุณชายรองแห่งตระกูลหรือไม่ความร้อน ในอกที่ต้องการจะระบายออกและคุณชายรองดูจะเป็นที่ระบาย ชั้นดีทีเดียว

เพียงแค่ในงานแต่งเธอก็พอจะมองออกคนที่นี่ต่างดูถูกเขาข้า

รับใช้เองก็ไม่ได้ให้ความสนใจเขาคนปัญญาอ่อนที่ไม่มีฐานะ และศักดิ์ศรีปู่ยังกล้ารับประกันได้อย่างไรว่าเธอจะมีความสุข ความสุขหรืออานซินหมดหนทางจะวาดฝันถึงความสุขในตอน

ที่อยู่ข้างกายเขาจริงๆ

เธอถูกบังคับให้แต่งและนี่คือครั้งแรกที่ได้พบกับวี่เฉิงหากจะ ให้เธอนอนร่วมเตียงกับคนปัญญาอ่อนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรแม้แต่ น้อยเธอกลัวว่าตัวเองจะเผลอทำอะไรที่ไม่ดีไปในตอนที่หลับแล้ว
เดี๋ยวหลับเดี่ยวตื่น ในครั้งนี้ก็ถูกเสียงแปลกๆปลุกให้ตื่นขึ้นมา จนได้

สถานที่ที่ไม่คุ้นเคยมักทำให้ผู้คนตื่นตัวอยู่เสมอวานซืนลืมตา ขึ้นในทันทีหันไปตามที่มาของเสียงแสงสลัวของค่ำคืนทำให้มอง เห็นร่างโปร่งที่นอนขดตัวอยู่บนพื้นตรงนั้นสองมือที่กอบกุมหัวไว้ กำลังสั่นเทา โอดโอยด้วยความเจ็บปวดอย่างแผ่วเบา

นี่คือห้องใหม่ของเธอกับเฉิงภายในห้องนอกจากเธอก็มี เพียงแค่เฉิงที่จะอยู่และร่างที่ดูทรมานนั่นก็น่าจะเป็นสามีสุดๆ ร้อนๆของเธอ

เขาเป็นอะไรเกิดอะไรขึ้น

ถึงแม้จะไม่ได้รักเจ้าปัญญาอ่อนจนถึงขั้นเกลียดด้วยซ้ำแต่ เมื่อเห็นท่าทางที่ทรมานของเขาในใจก็อดกังวลขึ้นมาไม่ได้ อานนท์ ใจกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วเอ่ยถามเขาอย่าง

ระมัดระวัง “นายเป็นอะไร

และฉากต่อไปนั้นทำให้เธอถึงกับตื่นตระหนก