ตอนที่6จะโยนนายออกไป

ตอนที่6จะโยนนายออกไป

ในตอนที่เธอลืมตาขึ้นมาทันใดนั้นเบื้องหน้าก็ปรากฏ ใบหน้าใหญ่ที่หล่อเหลาและเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม

เฮ้ยนายกำลังทำอะไรฮะหลังจากที่ถูกชายแปลกหน้า ล่วงเกินก็เกิดอาการต่อต้านสัมผัสจากชายแปลกหน้า คนที่กำลังจะเป่าแก้มของเธอและหัวเราะอย่างไร้เดียงสาใน ยามค่ำคืนแบบนี้ถ้าไม่ใช่สามีที่มีความคิดความอ่านเป็นเด็ก ห้าหกขวบของเธอแล้วยังจะเป็นใครได้อีกหรือ

เจ้านี่ไม่ใช่ว่ากำลังเล่นกับบรรดาพี่สาวน้องสาวอย่าง สนุกสนานหรือทำไมถึงได้ขึ้นมาเร็วนักเธอเหลือบมองนาฬิกา ข้างฝาผนังจะตีหนึ่งแล้วได้หลับไปเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น

เธอถึงขั้นหลับสนิทในที่ที่ไม่คุ้นเคยและไม่รู้สึกตัวเลยสัก

น้องสาวอานทำไมถึงหลับไปเร็วนักล่ะ คุณยัง คงฉีกยิ้มไร้เดียงสา

น้องสาวอานหรือ…อานในหน้านิ่วคิ้วขมวดเรียกอะไรที่ มันเข้ากับตัวเองหน่อยไม่ได้หรือโดนคนที่เหมือนกับเด็กห้าหก ขวบเรียกน้องสาวเธอรับมันไม่ได้จริงๆ
“เรียกฉันว่าพี่สาวอาน” สั่งพร้อมมองใบหน้าหล่อเหลา ของเขาที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์ของเหล้า

และคุณชายรองเป็นคนที่เชื่อฟังคนหนึ่งแก้คำพูดโดยที่ ไม่แม้แต่จะหยุดคิด “พี่สาวอานทำไมถึงนอนเร็วล่ะ”

“เหนื่อยก็เลยจะนอน

“แม่รองบอกว่าวันนี้เป็นวันเข้าห้องใหม่ของพวกเรา…

“ใหม่กับผีน่ะสิ”อานซินถีบจนเขาตกไปข้างเตียงและมอง เขาข่มขู่”ฉันขอเตือนนายนะฉันนอนร่วมเตียงกับนายไม่ได้จะ นอนที่พื้นหรือที่โซฟานายเลือกเลยหากคืนนี้ยังกล้ามาโดนตัว ฉันหรือโดนแก้มฉันอีกฉันโยนนายออกไปข้างนอกแน่

เฉิงนั่งสำนึกผิดอยู่ที่พื้นน้ำตาใกล้จะร่วงหล่นเอ่ยเสียง

แผ่ว แต่นั่นของผม…

“ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่มันก็เลยเป็นของฉันรีบออกไปเร็วๆเลย อานซินไม่สนว่าเขาจะเป็นคุณชายรองแห่งตระกูลหรือไม่ ความร้อนในอกที่ต้องการจะระบายออกและคุณชายรองดูจะ เป็นที่ระบายชั้นดีทีเดียว

เพียงแค่ในงานแต่งเธอก็พอจะมองออกคนที่นี่ต่างดูถูก เขาข้ารับใช้เองก็ไม่ได้ให้ความสนใจเขาคนปัญญาอ่อนที่ไม่มี ฐานะและศักดิ์ศรีปยังกล้ารับประกันได้อย่างไรว่าเธอจะมีความ

ความสุขหรืออานซินหมดหนทางจะวาดฝันถึงความสุขในตอนที่อยู่ข้างกายเขาจริงๆ

เธอถูกบังคับให้แต่งและนี่คือครั้งแรกที่ได้พบกับเฉิงหาก จะให้เธอนอนร่วมเตียงกับคนปัญญาอ่อนที่ไม่ได้รู้สึกอะไร แม้แต่น้อยเธอกลัวว่าตัวเองจะเผลอทำอะไรที่ไม่ดีไปในตอนที่ หลับแล้ว

เดี๋ยวหลับเดี๋ยวตื่น ในครั้งนี้ก็ถูกเสียงแปลกๆปลุกให้ตื่น ขึ้นมาจนได้

สถานที่ที่ไม่คุ้นเคยมักทำให้ผู้คนตื่นตัวอยู่เสมออานซิน ลืมตาขึ้นในทันทีหันไปตามที่มาของเสียงแสงสลัวของค่ำคืน ทำให้มองเห็นร่างโปร่งที่นอนขดตัวอยู่บนพื้นตรงนั้นสองมือที่ กอบกุมหัวไว้กำลังสั่นเทาโอดโอยด้วยความเจ็บปวดอย่างแผ่ว

เบา

นี่คือห้องใหม่ของเธอกับเฉิงภายในห้องนอกจากเธอก็มี เพียงแค่เฉิงที่จะอยู่และร่างที่ดูทรมานนั่นก็น่าจะเป็นสามีสุดๆ ร้อนๆของเธอ

เขาเป็นอะไรเกิดอะไรขึ้น

ถึงแม้จะไม่ได้รักเจ้าปัญญาอ่อนจนถึงขั้นเกลียดด้วยซ้ำ แต่เมื่อเห็นท่าทางที่ทรมานของเขาในใจก็อดกังวลขึ้นมาไม่ได้

อานนทําใจกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วเอ่ยถามเขาอย่าง ระมัดระวัง “นายเป็นอะไร

และฉากต่อไปนั้นทำให้เธอถึงกับตื่นตระหนก…