สัญญารัก คบกับประธาน ชั่ว30วัน

บทที่4 เข้าข้างไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล



บทที่4 เข้าข้างไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล

ให้หลีเฉินเห็นผู้ชายแปลกหน้า ในรูปถ่าย สายตาที่มีแสงเปล่ง ประกายเล็กน้อยกลับคืนสู่ความเย็นชา

จากนั้นเขายื่นมือรับรูปถ่ายมา โอวพ่อหย่าดีใจเป็นอย่างมาก และรีบเอ่ยขึ้น “คุณให้คะ ฉันไม่กล้าหลอกคุณหรอกนะคะ รูป ถ่ายใบนี้เป็นของจริงแน่นอนค่ะ พวกเขา…………

คำพูดเธอยังไม่จบ พอเห็นท่าทีของผู้ชายคำพูดก็ติดอยู่ที่คอ หมด นาทีนี้เห็นแค่มือที่ขาวและเรียวยาวของให้หลีเฉิน

กำลังฉีกรูปถ่ายให้เป็นชิ้นๆ สีหน้าแววตาเขาเย็นชา มุมปากมี รอยยิ้มที่อันตรายผิดปกติ

“กล้าเหยียดหยามความบริสุทธิ์ใจของว่าที่ภรรยาผม คุณ

ใจกล้ามากเลยนะ”

ผู้คนต่างประหลาดใจ ไม่คิดว่าให้หลีเฉินจะเข้าข้างอย่าง ขนาดนี้

ตรวจก็ไม่ตรวจสอบหน่อยก็ทำการตัดสินแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ ใครยังกล้าวิพากวิจารณ์เรื่องนี้อีกล่ะ?

สายตาที่พวกเขามอง เป็นหว่านก็จากมองดูอย่างสืบหา ความจริงกลายมาเป็นยำเกรง

เย้นหว่านมองให้หลีเฉินอย่างอึ้ง ในใจรู้สึกอบอุ่น
ที่แท้ความรู้สึกที่ถูกคนปกป้องอย่างไม่มีเหตุผลมันอบอุ่นและ หัวใจสั่นไหวอย่างนี้นี่เอง

“คุณ คุณโ…….. โอวนอหย่าอ้าปากอึ้งจนตาค้าง ยังไงก็คิด

ไม่ถึงว่าให้หลีเฉินจะทำแบบนี้ ที่เขาทําคือเขาเชื่อเข้นหวานหรือเพราะว่าไม่แคร์เลยด้วยซ้ำ? ให้หลีเฉินโยนรูปถ่ายทิ้งอย่างชิวๆ

สายตาที่ดูถูกเหมือนกับว่ากำลังดูตัวตลกคนนึงอยู่เขาออก คำสั่งอย่างเย็นชา “เว่ย เอาตัวเธอไป

“ครับ คุณผู้ชาย” เว่ยซีรีบมุ่งไปที่โอวพ่อหย่า ทันใดนั้นโอ วนอหย่าตกใจจนขาอ่อน ไปหลบที่หลังของ

ชื่อหนานอย่างตกใจจนทำอะไรไม่ถูก “ซื้อหนาน ช่วยฉัน

ด้วย รีบช่วยฉันเร็ว”

ถ้าถูกคนของโห้หลีเฉินพาตัวไป เธอไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่า ตัวเองจะตกอยู่ในสภาพแบบไหน?

สีหน้าของซื้อหนานไม่ดีเลย โมโหโอวพ่อหย่าที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่ สูงไปล่วงเกินให้หลีเฉิน

แต่เขาก็กล่าวขอโทษกับโห้หลีเฉินอย่างจริงใจ “คุณโห้ครับ ต้องขอโทษจริงๆครับ ที่โอวพ่อหย่า

พูดจาเหลวไหลล่วงเกินคุณเย็น เห็นแก่หน้าของตระกูลเราทั้งสอง

ตอนนี้เธอก็สำนึกผิดแล้ว
ครั้งนี้คุณปล่อยน่อหย่าไปเถอะนะครับ?”

ให้หลีเฉินหัวเราะเยาะ “คุณซื้อนี่คือกำลังเตือนผมให้จัดการ ตระกูลซื้อไปด้วยทีเดียวใช่มั้ย?

ซือหนานรู้สึกทึ่งมาก ตกใจจนหนาวไปทั้งตัว ให้หลีเดินท เรื่องอันใดก็ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมไม่คำนึงอะไรเลย

เขาพูดได้ก็ย่อมทำได้อย่างแน่นอน ซื้อหนานปาดเหงื่อไปทีนึง

“คุณให้อย่าถือสาเลยครับ ผมปากพล่อยเอง ถึงโอวน่อหย่า จะเป็นภรรยาของผม

แต่เธอทำผิดก็ควรได้รับการลงโทษ ตระกูลซื้อไม่มีทางเห็น ต่างแน่นนอนครับ”

โอวนอหย่ามองซื้อหนานอย่างไม่อยากจะเชื่อ รู้สึกเย็นเฉียบ

ตั้งแต่หัวใจไปจนถึงหนังศีรษะ

นึกไม่ถึงว่าสามีเธอจะละทิ้งเธออย่างเฉียบขาดอย่างนี้

ผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็ง แรงกว่า เว่ยเห็นมาเยอะแล้ว

เขาหัวเราะเยาะไปทีนึง แล้วเดินไปจับโอวนอหย่าไว้ “ไปเถอะ ครับคุณโอว

“แกปล่อยฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ฉันเป็นคุณหนูของตระกูลโอว พวกแกทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ”

โอวน่อหย่ากลัวสุดขีดจนไม่สามารถคำนึงถึงภาพลักษณ์ตนเองอีกต่อไป เธอขัดขืนกับเว่ย อย่างสุดฤทธิ์

แต่พลังของเธอไหนจะสู้พลังของผู้ชายที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้ว

ได้ละ มองดูตรงหน้าก็จะถูกพาตัวไปแล้ว ในความสิ้นหวัง เธอจ้อง เย็นหว่านอย่างคับแค้นใจสุดขีด

“เข้นหวาน

อย่านึกว่าฉันถูกจับไปแล้วก็สามารถปกปิดความจริงที่แกเปิด ห้องกับผู้ชายนะ!

แกทำตัวสำส่อนก่อนแต่งงานและสวมเขาให้โห้หลีเฉิน เรื่อง นี้ไม่ช้าก็เร็วทุกคนต้องรู้หมดแน่ๆ

เสียงตะโกนของโอวอหย่าสะท้อนอยู่ในห้องโถง ดึงดูดผู้คน มายิ่งอยู่ยิ่งเยอะ

เย้นหวานมองโอวพ่อหย่าด้วยความเกลียดชัง นี่เธอต้องมี

ความคิดที่ดื้อด้านขนาดไหน

ตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้วยังจะทำลายชื่อเสียงเธออีก?

“พูดเหลวไหล! เสี่ยวหวานไม่ได้เปิดห้องกับเหอเฟยหยางสัก หน่อย เรื่องนี้เธอเป็นคนวางแผนทั้งหมด

กู้จื่อเฟยเดินมาจากหน้าประตูอย่างโมโห มือของเธอถือรูป ถ่ายและข้อมูลมาปีกนึง

เธอได้ยื่นให้ให้หลีเงินอย่างมีมารยาท “คุณให้คะ นี่เป็น ข้อมูลที่ฉันตรวจสอบได้ คืนก่อนโอวพ่อหย่า
ฉวยโอกาสตอนที่เสี่ยวหว่านเมาเหล้า แล้วพาเธอไปที่โรงแรม ช่างถิ่น และมอบให้เหอเฟยหยาง

ที่รออยู่ในโรงแรมตั้งนานแล้ว ที่พวกเขาทำนี่คือจงใจวางแผน ล่อลวงไปข่มขืนเลยนะคะเนี่ย! แต่ว่า คุณวางใจเถอะ ถึงเสี่ยวหวานดื่มจนเมาแต่ก็เหอเฟย

หยางจนได้รับบาดเจ็บแล้วหนีออกมาได้

ฉันที่ได้รับจากเธอจากลิฟท์ ขอรับประกันว่าเธอกลับบ้าน อย่างปลอดภัยและไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆทั้งสิ้นค่ะ”

พูดจบ กู้จื่อเฟยก็กะพริบตาให้ เย็นหวาน สองวันนี้เธอคอย ช่วย เข้นหวานตรวจสอบเรื่องนี้ตลอด

โชคดีที่มาทันในเวลานี้ เข้นหว่านอึ้งไปครู่นึง ถึงรู้ว่าทำไม

คืนนั้นเธอถึงโผล่อยู่ที่โรงแรมช่างถิ่น

และทำไมถึงเจอเรื่องน่ากลัวขนาดนี้ ที่แท้โอวพ่อหย่าเป็นคน บงการทั้งหมด! โอวพ่อหย่าหน้าซีด

คอยแก้ตัวอย่างกินปูนร้อนท้อง “ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ ฉันแค่ใจดี ส่งเข้นหวานไปพักผ่อนที่โรงแรม

แต่เธอเป็นคนจะไปกับเหอเฟยหยางเอง” ไม่มีใครฟังคำ แก้ตัวที่มีรูรั่วของโอวน่อหย่า

สายตารอบๆที่มองเธอยิ่งอยู่ยิ่งเกลียดชัง ถึงก่อนหน้านั้นให้ หลีเฉินจะปกป้องเธอ แต่ก็ไม่เห็นว่าเชื่อใจเธอ
ตอนนี้ดูรูปพวกนี้แล้วได้รู้ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ใจ เริ่มมีความ รู้สึกดีกับเธอขึ้นมาหน่อยแล้ว

เขายื่นรูปถ่ายให้เข้นหว่าน “คุณอยากจัดการเธอยังไง?”

นึกไม่ถึงว่า ให้หลีเฉินจะถามความคิดเห็นของเธอ?

เย้นหว่านรู้สึกตกใจที่ถูกเอ็นดู ความรู้สึกที่ถูกคนใหญ่โต ปกป้องไว้นี่ไม่เลวเลยจริงๆ

เธอมองโอวน่อหย่าที่ไม่ยอมสำนึกผิดอีกเช่นเคย เธอก็ไม่คิด จะปล่อยเธอไปง่ายๆ

คิดไปคิดมาเธอเปิดปากพูด “พาเธอไปส่งให้ตำรวจเถอะค่ะ”

ได้ยินคํานี้แล้ว สีหน้าของโอวนอหย่าซีดขึ้นมาทันที ตื่นเต้นจน ร้องออกมา

“ไม่ได้นะ ฉันเข้าสถานีตำรวจไม่ได้ ถ้าไม่อย่างนั้นงานแต่งฉัน

ชื่อเสียงฉันก็จะถูกทำลายหมด เข้นหวาน เธอทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ!” เข้นหว่านรู้สึกตลก

มาก ถ้าคุณไม่วางแผนใส่ร้ายฉัน

ก็ไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้หรอก กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็ ย่อมต้องรับเอง”

“ไม่ ไม่ใช่ เพราะแกคนเดียว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะแกคนเดียว” โอวน่อหย่าตื่นตระหนกจนจะพังทลาย

เธอกระโดดเข้าไปหาเย็นหวานแต่ถูกเว่ยจับตัวไว้แล้วลากออกไปเหมือนขยะ

ตำรวจที่ลาดตระเวนอยู่ระแวกนี้ก็มาอย่างเร่งรีบ แล้วรับโอ วนอหย่ามาจากมือเวีย

“ครึก”เสียงนึงเธอก็ถูกใส่กุญแจมือเข้า “ปล่อยฉันนะ ปล่อย ฉัน”

โอวนอหย่าขัดขืนและกรีดร้องด้วยความกลัว จนผมเผ้า ยุ่งเหยิงและเครื่องสําอางหลุดจากหน้าหมด

ทรุดโทรมจนเหมือนยัยผีบ้า สีหน้าซื้อหนานดูแย่มาก รู้สึก อาบอายขายหน้าไปหมดแล้ว

เจ้าสาวถูกคุมตัวไปคาหนังคาเขา งานแต่งของเขาเกรงว่าจะ กลายเป็นที่หัวเราะเยาะของสังคมไฮโซซะแล้ว

มองดู เย็นหว่านที่เคยถูกคนในตระกูลเขารังเกียจ นาทีนี้

กลับควงแขนของผู้มีอิทธิพลอันดับหนึ่งในเฉิงหนานไว้

สง่างามจนเป็นที่ดึงดูดของสายตาผู้คน มีความสูงส่งที่ไม่อาจ สัมผัสถึงของเขาอยู่

เขารู้สึกใจอ้างว้างอย่างแปลกประหลาด นึกไม่ถึงว่าจะมี ความคิดรุนแรงที่อยากจะแย่ง เย็นหว่านกลับคืนมา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ