บทที่3 ความอิจฉาสามารถทำลายคนๆนึงได้

แต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก จากนั้นก็ควงแขนของโห้หลีเฉินไว้ตาม ประสาคนรักใคร่กัน หน้าแดงเล็กน้อยยืนอยู่ข้างกายเขา พวกที่ล้อมรอบอยู่ใน

เหตุการณ์ต่างก็รีบร้อนหลีกทางให้

ให้หลีเฉินด้วยเคารพและเกรงกลัวจากใจจริง โอวพ่อหย่ามอง ดูเส้นหวานควงแขนของ ให้หลีเงิน

แล้วรู้สึกเกิดความริษยาและความเกลียดชังอย่างไม่อาจทน ไม่ได้ เพราะฐานะทางบ้านไม่ดี เข้นหวาน

เลยถูกเธอเหยียบให้จมดินตลอด คนชั้นต่ำแบบนี้ก็ควรจะที่

ตี๋าๆตลอดชีวิตสิ

แต่ทำไมตอนนี้เธอกลับได้หมั้นกับโห้หลีเฉินที่สูงส่งกว่าสามี เธอไม่รู้กี่เท่า!

ไม่ เธอมีสิทธิ์อะไรที่ได้ดิบได้ดีกว่าเธอ?

“เย้นหวาน ทำไมเธอต้องแต่งงานกับคุณให้กระทันหันล่ะ? คืนก่อนเธอไม่ใช่ยังเปิดห้องกับผู้ชายที่โรงแรม

ช่างฝันอยู่หรอ? เอ๊ะ! หรือว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แฟนของ

ระหว่างพูด โอวน่อหย่าแกล้งทำเป็นปิดปากไว้อย่างตื่นตะลึง
ราวกับว่าเผลอพูดความลับใหญ่โตออกมาอย่างไม่ทันระวัง ทันใดนั้น เป็นหว่านแข็งที่อไป

และหันมามองโอวน่อหย่าอย่างประหลาดใจ ไม่นึกเลยว่าเธอ

จะรู้เรื่องของโรงแรมต่างถิ่น

ในใจให้หลีเฉินหวั่นไหวเล็กน้อย มองไปที่เย็นหวานเหมือน กำลังครุ่นคิดอยู่ คืนนั้นเธอก็อยู่ที่นั่นหรอ?

“คุณโอวครับ ข้าวกินมั่วได้แต่คำพูดๆมั่วไม่ได้นะครับ พูดให้ ร้ายกับว่าที่ภรรยาของคุณให้

ทําลายชื่อเสียงของตระกูลโห้ คุณรู้ไหมต้องเจอกับบทลงโทษ ยังไง?”

เว่ย ก้าวออกมาจากข้างหลังให้หลีเฉิน ต่อว่าด้วยน้ำเสียง

เคร่งขรึม ท่าทางทรงพลังมีพลานุภาพมาก

วันนี้เป็นวันหมั้นของโห้หลีเฉิน มีคนนับไม่ถ้วนดูอยู่

จะให้เกิดเรื่องเหนือความคาดหมายหรือเรื่องเสื่อมเสียชื่อ เสียงไม่ได้เด็ดขาด

จู่ๆสีหน้าซื้อหนานเปลี่ยนไปทันที เขารับดึงโอวพ่อหย่า “อย่า พูดเหลวไหล”

โอวน่อหย่ารู้สึกกลัวไม่น้อย แต่เห็น เย็นหว่านแล้วยังไงก็กลืน ความแค้นนั้นไม่ลง

“ที่จริงฉันก็ไม่อยากพูดหรอกนะคะ แต่ไม่ว่ายังไงตระกูลให้เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา

ถ้าแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์โดยที่ไม่รู้ความจริง แบบนี้สิ ถึงจะยิ่งทำให้ชื่อเสียงของตระกูลให้เสียหาย

เธอสะบัดมือหนานออก แล้วหยิบรูปถ่ายใบนึงออกมาจาก กระเป๋า “นี่ก็คือหลักฐานที่เป็นหว่าน

เปิดห้องกับผู้ชายค่ะ” เดิมทีเธออยากเอาให้ซื้อหนานดู จะได้ ทำลายภาพลักษณ์ที่อยู่ในใจของซื้อหนาน

อย่างสิ้นเชิง แต่คิดไม่ถึงกลับเอามาใช้ในเวลานี้ ในรูปเห็น แค่มีชายหนึ่งหญิงหนึ่ง

ผู้ชายกำลังโอบกอดผู้หญิงเข้าห้องอย่างแนบชิด และผู้หญิง คนนั้นก็คือเข้นหว่าน

ทันใดนั้นรอบๆ โกลาหลไปหมด ผู้คนต่างมองเข้นหวานด้วย

สายตาที่โกรธและดูถูก

ได้แต่งงานกับคุณให้ถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูงสุด นึกไม่ถึงว่า เธอยังกล้านอกใจก่อนแต่งงานอีก?

ไม่รู้ผิดชอบชั่วดีชัดๆ สายตาที่ไต่สวนเหมือนมืดที่ทิ่มแทงมา หาเย้นหวาน

เธอขมวดคิ้วอย่างไม่สบายใจและรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว แต่เธอ จําไม่ได้ด้วยซ้ำว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันบ้าง?

ส่วนรูปถ่ายใบนี้ก็ไม่ใช่ห้องที่เธอวิ่งออกมาคืนนั้น
หรือว่าก่อนที่เธอจะขึ้นเตียงกับผู้ชายคนนั้นยังมีเรื่องอะไรเกิด ขึ้นอีก?

“รูปถ่ายใบนี้ไม่สามารถอธิบายอะไรได้เลย คุณกับฉันไม่

ถูกกันมาตลอด คุณลอบวางแผนฉันก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว ใครจะไปรู้ว่า

คุณตัดต่อรึเปล่า?”

เข้นหวานไม่กล้าสืบสาวราวเรื่องมากกว่านี้ก็ปฏิเสธอย่างเด็ด ขาดเลย

เวลานี้ไม่ว่าจะเป็นความจริงหรือเท็จเธอก็ไม่มีทางยอมรับ

โอวพ่อหย่ายื่นรูปถ่ายให้ให้หลีเป็นอย่างกล้าหาญและมี

มารยาท

“คุณโห้คะ รูปถ่ายได้ตัดต่อรึเปล่าคุณเอาไปตรวจสอบแป๊บ

เดียวก็รู้แล้วค่ะ

อีกอย่างเพื่อนๆที่มหาลัยเราต่างก็รู้ว่าเหอเฟยหยางจีบ เย็น หวานมาโดยตลอด

ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ชัดเจนมาโดยตลอด ” พระเอก ในรูปถ่ายนี้ก็คือเหอเฟยหยาง

เพื่อนเจ้าสาวก็รีบพูดคล้อยตาม “ก็นั่นน่ะสิ คนที่มหาลัยก็รู้ กันทั้งนั้น”

พวกเธอแข็งใจที่จะทำลายชื่อเสียงเธอ งานหมั้นก็จะเริ่มแล้วไปตรวจสอบรูปถ่ายก็ไม่ทัน

แต่ถึงแม้ไปตรวจสอบ เข้นหวานในงานหมั้นก็จะไม่มีชื่อเสียง ไปไหนได้หรอก

เธอจับแขนของให้หลีเงินไว้แน่นอย่างไม่สบายใจ ในใจรู้สึก หงุดหงิดและสับสน

เรื่องกลายมาเป็นแบบนี้ ทำให้ตระกูลให้ขายหน้าไม่มากก็

น้อย

ส่วนเขากับเธอก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันอยู่แล้ว เขาจะไม่ สนใจเธอแล้วจากไปเลยหรือเปล่า? ####บทที่4 เข้าข้างไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล

บทที่4 เข้าข้างไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล

ให้หลีเฉินเห็นผู้ชายแปลกหน้า ในรูปถ่าย สายตาที่มีแสงเปล่ง ประกายเล็กน้อยกลับคืนสู่ความเย็นชา

จากนั้นเขายื่นมือรับรูปถ่ายมา โอวพ่อหย่าดีใจเป็นอย่างมาก และรีบเอ่ยขึ้น “คุณให้คะ ฉันไม่กล้าหลอกคุณหรอกนะคะ รูป ถ่ายใบนี้เป็นของจริงแน่นอนค่ะ ………………

คำพูดเธอยังไม่จบ พอเห็นท่าทีของผู้ชายคำพูดก็ติดอยู่ที่คอ หมด นาทีนี้เห็นแค่มือที่ขาวและเรียวยาวของให้หลีเฉิน

กำลังฉีกรูปถ่ายให้เป็นชิ้นๆ สีหน้าแววตาเขาเย็นชา มุมปากมี รอยยิ้มที่อันตรายผิดปกติ
“กล้าเหยียดหยามความบริสุทธิ์ใจของว่าที่ภรรยาผม คุณ ใจกล้ามากเลยนะ”

ผู้คนต่างประหลาดใจ ไม่คิดว่าให้หลีเฉินจะเข้าข้างอย่าง

ขนาดนี้

ตรวจก็ไม่ตรวจสอบหน่อยก็ทำการตัดสินแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ ใครยังกล้าวิพากวิจารณ์เรื่องนี้อีกล่ะ?

สายตาที่พวกเขามอง เข้นหวานก็จากมองดูอย่างสืบหาความ จริงกลายมาเป็นยำเกรง

เข้นหวานมองให้หลีเงินอย่างยิ่ง ในใจรู้สึกอบอุ่น

ที่แท้ความรู้สึกที่ถูกคนปกป้องอย่างไม่มีเหตุผลมันอบอุ่นและ หัวใจสั่นไหวอย่างนี้นี่เอง

“คุณ คุณโห้…….….. โอวพ่อหย่าอ้าปากอึ้งจนตาค้าง ยังไงก็คิด

ไม่ถึงว่าให้หลีเฉินจะทำแบบนี้

ที่เขาทําคือเขาเชื่อเข้นหวานหรือเพราะว่าไม่แคร์เลยด้วยซ้ำ? ให้หลีเฉิน โยนรูปถ่ายทิ้งอย่างชิวๆ

สายตาที่ดูถูกเหมือนกับว่ากำลังดูตัวตลกคนนึงอยู่ เขาออก คําสั่งอย่างเย็นชา “เว่ย เอาตัวเธอไป”

“ครับ คุณผู้ชาย” เว่ยซีรีบมุ่งไปที่โอวพ่อหย่า ทันใดนั้นโอวพ่อ หย่าตกใจจนขาอ่อน ไปหลบที่หลังของ

ซือหนานอย่างตกใจจนทำอะไรไม่ถูก “ซื้อหนาน ช่วยฉันด้วย
รีบช่วยฉันเร็ว”

ถ้าถูกคนของโห้หลีเฉินพาตัวไป เธอไม่กล้าคิดเลยด้วยซ้ำว่า ตัวเองจะตกอยู่ในสภาพแบบไหน?

สีหน้าของซื้อหนานไม่ดีเลย โมโหโอวพ่อหย่าที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่ สูงไปล่วงเกินให้หลีเฉิน

แต่เขาก็กล่าวขอโทษกับให้หลีเฉินอย่างจริงใจ “คุณโห้ครับ ต้องขอโทษจริงๆครับ ที่โอวพ่อหย่า

พูดจาเหลวไหลล่วงเกินคุณเย้น ตอนนี้เธอก็สำนึกผิดแล้ว เห็น แก่หน้าของตระกูลเราทั้งสอง

ครั้งนี้คุณปล่อยพ่อหย่าไปเถอะนะครับ?”

ให้หลีเฉินหัวเราะเยาะ “คุณซื้อนี่คือกำลังเตือนผมให้จัดการ ตระกูลซือไปด้วยทีเดียวใช่มั้ย?”

ซือหนานรู้สึกทึ่งมาก ตกใจจนหนาวไปทั้งตัว ให้หลีเฉินทำ เรื่องอันใดก็ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมไม่คำนึงอะไรเลย

เขาพูดได้ก็ย่อมทำได้อย่างแน่นอน ซื้อหนานปาดเหงื่อไปทีนึง

“คุณให้อย่าถือสาเลยครับ ผมปากพล่อยเอง ถึงโอวพ่อหย่า

จะเป็นภรรยาของผม

แต่เธอทำผิดก็ควรได้รับการลงโทษ ตระกูลซื้อไม่มีทางเห็น ต่างแน่นนอนครับ”

โอวนอหย่ามองซื้อหนานอย่างไม่อยากจะเชื่อ รู้สึกเย็นเฉียบตั้งแต่หัวใจไปจนถึงหนังศีรษะ

นึกไม่ถึงว่าสามีเธอจะละทิ้งเธออย่างเฉียบขาดอย่างนี้

ผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าแต่กลัวคนที่แข็ง แรงกว่า เว่ยเห็นมาเยอะแล้ว

เขาหัวเราะเยาะไปทีนึง แล้วเดินไปจับโอวนอหย่าไว้ ไปเถอะ

ครับคุณโอว ”

“แกปล่อยฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ฉันเป็นคุณหนูของตระกูลโอว พวกแกทําแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ

โอวนอหย่ากลัวสุดขีดจนไม่สามารถคำนึงถึงภาพลักษณ์ ตนเองอีกต่อไป เธอขัดขืนกับเว่ยซีอย่างสุดฤทธิ์

แต่พลังของเธอไหนจะสู้พลังของผู้ชายที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้ว

ได้ล่ะ มองดูตรงหน้าก็จะถูกพาตัวไปแล้ว

ในความสิ้นหวัง เธอจ้อง เย็นหวานอย่างคับแค้นใจสุดขีด “เย้ นหวาน

อย่านึกว่าฉันถูกจับไปแล้วก็สามารถปกปิดความจริงที่แกเปิด

ห้องกับผู้ชายนะ!

แกนําตัวสําส่อนก่อนแต่งงานและสวมเขาให้โห้หลีเฉิน เรื่องนี้ ไม่ช้าก็เร็วทุกคนต้องรู้หมดแน่ๆ

เสียงตะโกนของโอวนอหย่าสะท้อนอยู่ในห้องโถง ดึงดูดผู้คน มายิ่งอยู่ยิ่งเยอะ
เย็นหวานมองโอวนอหย่าด้วยความเกลียดชัง นี่เธอต้องมี ความคิดที่ดื้อด้านขนาดไหน

ตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้วยังจะทำลายชื่อเสียงเธออีก

“พูดเหลวไหล! เสี่ยวหวานไม่ได้เปิดห้องกับเหอเฟยหยางสัก หน่อย เรื่องนี้เธอเป็นคนวางแผนทั้งหมด”

กู้จื่อเฟยเดินมาจากหน้าประตูอย่างโมโห มือของเธอถือรูป ถ่ายและข้อมูลมาปีกนึง

เธอได้ยื่นให้ให้หลีเป็นอย่างมีมารยาท “คุณให้คะ นี่เป็น ข้อมูลที่ฉันตรวจสอบได้ คืนก่อน โอวพ่อหย่า

ฉวยโอกาสตอนที่เสี่ยวหว่านเมาเหล้า แล้วพาเธอไปที่โรงแรม ช่างถิ่น และมอบให้เหอเฟยหยาง

ที่รออยู่ในโรงแรมตั้งนานแล้ว ที่พวกเขาทำนี่คือจงใจวางแผน

ล่อลวงไปข่มขืนเลยนะคะเนี่ย!

แต่ว่า คุณวางใจเถอะ ถึงเสี่ยวหวานดื่มจนเมาแต่ก็เหอเฟย หยางจนได้รับบาดเจ็บแล้วหนีออกมาได้

ฉันที่ได้รับจากเธอจากลิฟท์ ขอรับประกันว่าเธอกลับบ้าน อย่างปลอดภัยและไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆทั้งสิ้นค่ะ”

พูดจบ กู้จื่อเฟยก็กะพริบตาให้เข้นหว่าน สองวันนี้เธอคอย ช่วย เย้นหวานตรวจสอบเรื่องนี้ตลอด

โชคดีที่มาทันในเวลานี้ เข้นหว่านอึ้งไปครู่นึง ถึงรู้ว่าทำไมคืนนั้นเธอถึงโผล่อยู่ที่โรงแรมช่างถิ่น

และทำไมถึงเจอเรื่องน่ากลัวขนาดนี้ ที่แท้โอวพ่อหย่าเป็นคน

บงการทั้งหมด! โอวน่อหย่าหน้าซีด คอยแก้ตัวอย่างกินปูนร้อนท้อง “ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ ฉันแค่ใจดี

ส่งเย้นหวานไปพักผ่อนที่โรงแรม

แต่เธอเป็นคนจะไปกับเหอเฟยหยางเอง” ไม่มีใครฟังค่า แก้ตัวที่มีรูรั่วของโอวน่อหย่า

สายตารอบๆที่มองเธอยิ่งอยู่ยิ่งเกลียดชัง ถึงก่อนหน้านั้นให้ หลีเฉินจะปกป้องเธอ แต่ก็ไม่เห็นว่าเชื่อใจเธอ

ตอนนี้ดูรูปพวกนี้แล้วได้รู้ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ใจ เริ่มมีความ รู้สึกดีกับเธอขึ้นมาหน่อยแล้ว

เขายื่นรูปถ่ายให้เข้นหว่าน “คุณอยากจัดการเธอยังไง?”

นึกไม่ถึงว่า ให้หลีเฉินจะถามความคิดเห็นของเธอ?

เย้นหว่านรู้สึกตกใจที่ถูกเอ็นดู ความรู้สึกที่ถูกคนใหญ่โต ปกป้องไว้ไม่เลวเลยจริงๆ

เธอมองโอวน่อหย่าที่ไม่ยอมสำนึกผิดอีกเช่นเคย เธอก็ไม่คิด

จะปล่อยเธอไปง่ายๆ

คิดไปคิดมาเธอเปิดปากพูด “พาเธอไปส่งให้ตำรวจเถอะค่ะ”

ได้ยินคำนี้แล้ว สีหน้าของโอวพ่อหย่าซีดขึ้นมาทันที ตื่นเต้นจน ร้องออกมา
“ไม่ได้นะ ฉันเข้าสถานีตำรวจไม่ได้ ถ้าไม่อย่างนั้นงานแต่งฉัน ชื่อเสียงฉันก็จะถูกทำลายหมด

เข้นหวาน เธอทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ!” เข้นหว่านรู้สึกตลก

มาก “ถ้าคุณไม่วางแผนใส่ร้ายฉัน ก็ไม่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้หรอก กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็

ย่อมต้องรับเอง”

“ไม่ ไม่ใช่ เพราะแกคนเดียว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะแกคนเดียว” โอวน่อหย่าตื่นตระหนกจนจะพังทลาย

เธอกระโดดเข้าไปหาเข้นหวาน แต่ถูกเว่ยจับตัวไว้แล้วลาก ออกไปเหมือนขยะ

ตำรวจที่ลาดตระเวนอยู่ระแวกนี้ก็มาอย่างเร่งรีบ แล้วรับโอ

วนอหย่ามาจากมือเว่ยชี

“ครึก” เสียงนึงเธอก็ถูกใส่กุญแจมือเข้า “ปล่อยฉันนะ ปล่อย ฉัน”

โอวน่อหย่าขัดขืนและกรีดร้องด้วยความกลัว จนผมเผ้า ยุ่งเหยิงและเครื่องสำอางหลุดจากหน้าหมด

ทรุดโทรมจนเหมือนยัยผีบ้า สีหน้าซื้อหนานดูแย่มาก รู้สึก อาบอายขายหน้าไปหมดแล้ว

เจ้าสาวถูกคุมตัวไปคาหนังคาเขา งานแต่งของเขาเกรงว่าจะ กลายเป็นที่หัวเราะเยาะของสังคมไฮโซซะแล้ว
มองดู เย็นหว่านที่เคยถูกคนในตระกูลเขารังเกียจ นาทีนี้กลับ ควงแขนของผู้มีอิทธิพลอันดับหนึ่ง ในเฉิงหนานไว้

สง่างามจนเป็นที่ดึงดูดของสายตาผู้คน มีความสูงส่งที่ไม่อาจ

สัมผัสถึงของเขาอยู่

เขารู้สึกใจอ้างว้างอย่างแปลกประหลาด นึกไม่ถึงว่าจะมี ความคิดรุนแรงที่อยากจะแย่งเข้นหว่านกลับคืนมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ