บทที่009 ชดเชยยังไงก็ได้

บทที่009 ชดเชยยังไงก็ได้

เสิ่นซือหมิงเริ่มรำคาญที่ซูจิ๋นซีไม่ให้ความช่วยเหลือมาก ขึ้น ผู้หญิงคนนี้เห็นแก่ตัวมากจริงๆ

ซูฮวนหวั่นที่อยู่ข้างๆร้องไห้หนักอย่างกับสายฝน สูด จมูกขึ้นแล้วพูด”ซือหมิง อย่าพูดแบบนี้กับจิ๋นซีสิ เรื่องนี้ เป็นความผิดของฉันเองเดี๋ยวฉันจะไปแถลงข่าวยอมรับ ผิดกับพวกนักข่าว อย่าทะเลาะกับจิ๋นซีเพราะฉันเลย”

ซูฮวนหวั่นทำท่าทางน่าสงสารสุดๆ ท่าทางที่ลึกซึ้งอย่าง นั้นทำให้ท้องไส้ของซูจิ๋นซีปั่นป่วนขึ้นมา

“ฉัน…….…….ซูจิ๋นซีไม่รู้ว่าตัวเองควรจะพูดยังไง ในใจ กลับรู้สึกหดหู่เพราะชายหญิงที่ไร้คุณธรรมหน้าด้านคู่นี้

หล่อนตาบอดเสียจริงที่ไปชอบเสิ่นซือหมิงและยังเป็น เพื่อนรักกับซูฮวนหวั่นอีก

เสิ่นซือหมิงเห็นท่าทีลังเลของซูจิ๋นซีก็รู้ว่าควรทำยังไง

“ฮวนหวั่น คุณออกไปก่อนเถอะ”เสิ่นซือหมิงพูดขึ้นมา
ซูฮวนหวั่นรีบออกไปจากห้องทำงานเสิ่นซือหมิง พอใน ห้องนั้นเหลือแค่ซูจิ๋นซีกับเสิ่นซือหมิงสองคน เสิ่นซือหมิ งก็ดึงซูจิ๋นซีเข้ามาในอ้อมกอด

“จิ๋นซี ผมรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ยุติธรรมกับคุณมากจริงๆ แต่ว่า บริษัทบันเทิงเทียนหยูคือทุกอย่างของผม ผมไม่สามารถ ให้ความผิดของซูฮวนหวั่นมาทำลายไปได้ คุณก็รู้ว่าตอน นี้บริษัทบันเทิงเทียนหยูกำลังเติบโต จะเกิดข้อผิดพลาด อะไรไม่ได้ทั้งนั้น”

น้ำเสียงของเสิ่นซือหมิงอ่อนลงเต็มไปด้วยความช่วยไม่

ได้

“ถ้าไม่ใช่ว่าเวลามันรัดตัวผมไม่มีทางให้คุณมาแบบรับ พวกนี้แน่”

ซูจิ๋นซีพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ดันเสิ่นซือหมิงออก พิงที่อกเขาไม่พูดอะไร

“ผมรักคุณมาก คุณก็รักผมมากเช่นกัน เสียสละเพื่อผม ได้ไหม? รอพายุลูกนี้พัดออกไป ผมจะชดเชยให้คุณ แน่นอน”

เสิ่นซือหมิงพูดอย่างจริงจังแต่ซูจิ๋นซีกลับยิ้มอย่างเยือกเย็น
ผู้ชายที่พูดว่ารักหลอนจากปากเขา ลับหลังไม่รู้ว่าแอบ ไปเอากับชูฮวนหวั่นมากี่ครั้งแล้ว

ซูจิ๋นซีรู้ว่าถ้าตัวเองไม่พูดอะไรอีกจะต้องขยะแขยงเพ ราะเสิ่นซือหมิงแน่

“คุณจะชดเชยฉันยังไง? “ซูจิ๋นซีถาม

ซูจิ๋นซีที่แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยร้องขออะไรเสิ่นซือหมิง วันนี้กลับพูดออกมาแบบนี้จนเสิ่นซือหมิงอึ้งไป

แต่ว่าเสิ่นซือหมิงรีบตอบไปว่า “คุณต้องการอะไรก็ได้ทั้ง นั้น

ซูจิ๋นซีดันเสิ่นซือหมิงออกเบาๆ”โอเค ฉันจะช่วยฮวนหวั่น แต่ว่าเป็นครั้งสุดท้ายนะ

เสิ่นซือหมิงทำสำเร็จ อยากจูบหน้าผากซูจิ๋นซีกลับโดนซู จิ๋นซีหลีกได้ทัน

“ฉันเหนื่อยนิดๆเดี๋ยวไปพักก่อนนะ รอแถลงข่าวเดี่ยว ฉันจะไป”พอซูจิ๋นซีพูดจบก็เข้าไปด้านในห้องพักของ เสิ่นซือหมิง

ยังไงก็ห้องพักก็อยู่ในห้องทำงานเสิ่นซือหมิงเลยไม่พูดอะไรอีก

ซูจิ๋นซีปิดประตูห้องพักอย่างเหนื่อยล้า แปปนึงก็รู้สึกตื่น เต้นเหมือนฉีดเลือดไก่

หล่อนบอกพี่kimiเรื่องที่ซูฮวนหวั่นถูกแฉว่าใช้สแตนด์ อิน ทั้งสองก็หารือว่าจะทำไงต่อไป

ทางนี้หญิงสาวทั้งสองพูดคุยกันอย่างคึกคัก ส่วนอีกด้าน มีชายหนุ่มที่สวมสูทสีดำยืนอยู่ที่ด้านหน้าหน้าต่างของอ พาร์ทเม้นท์ สายตามองไปไกลๆ

เขาโทรศัพท์ พอปลายสายรับก็มีเสียงประหลาดใจของ ผู้ชาย

“โอ้ ผมลี่เอ้อประสาทหลอนหรือเปล่าเนี่ย? พี่ใหญ่โทร หาผมเหรอ? หรือว่าอยาก…………

“ช่วยฉันสืบซูจิ๋นซีลูกสาวของซูป๋อไห่ แล้วก็ความ สัมพันธ์ของหล่อนกับเสิ่นซือหมิง, ซูฮวนหวั่น”

ลี่ถิงเซียวพูดอย่างกระชับ ตัดบทของลี่จิ่นเชินอย่างไร้ เยื่อใย

“เหอะ ทุกครั้งที่มีเรื่องก็หาชายเล็ก พอใช้เสร็จก็ทิ้งขว้าง คิดว่าผมเป็นอะไรเนี่ย? “น้าเสียงของลี่จีนเงินเต็ม ไปด้วยความไม่พอใจ

“หือ? “ถึงแม้จะพูดสั้นสุดๆแต่ระยะห่างที่ไกลมาก ลั่ จิ่นเชินก็รู้สึกถึงการฆาตกรรมที่ฝังลึก

“ให้เวลาผมหน่อย รับประกันว่าพี่ใหญ่จะต้องถูกใจ”ท่าที ของลี่จิ่นเขินเปลี่ยนไป เรียกได้ว่าเฟคมาก

ลี่จิ่นเชินพูดจบก็วางสาย ครึ่งชั่วโมงถัดมาไฟล์ฉบับหนึ่ง ก็ส่งเข้ามาที่โทรศัพท์ของลี่ถิงเซียว