บทที่5 พวกเราหย่ากันเถอะ

คนที่โดนจับเข้ามา นอกจะเธอแล้ว ก็ยังมีอีกจำนวนหนึ่ง พวกเขา

มีคำสารภาพเดียวกัน ชี้แจงว่ามชิงเย่ให้พวกเขาจัดการเรือหย่า

ยังไง ละเอียดอของเรื่องนี้พูดออกมาทั้งหมด และเรียงลำดับ เหตุการณ์อย่างดี ทำให้เธอเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ก็แปลก ใจไม่น้อย

ในห้องสอบสวน มู่ชิงเย่ ใส่กุญแจมือและกุญแจข้อเท้าด้วย ใบหน้าไม่มีอะไรสักอย่าง

ตอนที่เธอมองเห็นตำรวจสอบสวนที่อยู่ตรงหน้าเธอ เธอตกใจ เป็นอย่างมาก “รุ่นพี่เงิน คุณ…คุณทำไมถึงมาอยู่ที่นี่” เสิ่นเหลียงเชิงเหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า “บอกละเอียด

มา อย่ามาทำความรู้จักกัน!”

เรื่องของมู่ซิงเย่กับเงินเหลียงเพิ่งเริ่มต้นเมื่อตอน ม.ปลาย ใน ตอนนั้น เขาคือคนไม่ดีในโรงเรียน ใครเห็นเป็นต้องกลัว ครูเห็น ทีไรเป็นต้องปวดหัว และมู่ชิงเย่ก็โชคไม่ดีที่ต้องเป็นครูสอน พิเศษของเขา หัวหน้าของโรงเรียนให้เธอเปลี่ยนให้เขากลับ กลายเป็นคนดีให้ได้

จนกระทั่งเกิดเรื่องต่อมา เรื่องประมาณเหมือนกับในนิยาย เขียนเป๊ะๆ ครูสอนพิเศษแสนสวยกลายเป็นแฟนของเขา

แต่ว่า ช่วงเวลารักในวัยเยาว์ ไม่สามารถยืนการทดสอบ มู่ชิงเย่กับเสิ่นเหลียงเซิงก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน ไม่ได้คบกันตั้งแต่ ใส่ชุดนักเรียนจนถึงแต่งงาน

“มีความผิดซะที่ไหนกัน ฉันถูกใส่ร้ายต่างหาก”

มู่ชิงเต่พูดไปหยุดไปงานแต่งล้มเหลวอยู่ตรงหน้าของแฟน หนุ่ม น่าอายสะสิ้นดี ยิ่งไปกว่านั้นอีกก็คือ เขาใช้ชีวิตที่ดีขึ้น แต่ กลับตัวเองถูกส่งเข้ามาในคุก

ปิดปากไปกว่า

อยู่ในที่กักกันหนึ่งอาทิตย์ เพราะความดูแลของเงินเหลียงเชิง มู่ชิงเย่ก็เลยไม่ได้แย่ลำบากมากนัก แต่ว่าหลักฐานมัดแน่นขนาด นั้น อยากจะออกไปจากที่นี่คงจะไม่มีหวังหรอก

ในตอนที่มซึ่งเย่ยอมรับแล้ว คิดว่าจะส่งใบหย่าไปให้จี้เล่นจิ้ง หลังจากนั้นติดคุกสักสามสี่ปีแล้วออกมาก็ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน ก็มีคนมาช่วยประกันตัวออกมา

และคนที่มาประกันตัวเธอนั่นก็คือคนที่เธอจะหย่าคนนั้นนี่เอง ภัยในใจของซิงเย่เหมือนนั่งรถไฟเหาะ เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง ไม่

สบาย

ออกมาจากห้องขัง ท่าทางของเธอมีทั้งอึดอัดใจและทั้งน่า ตลก เดินไปตรงหน้ารถ แล้วก็มองลงไปที่เล่นจิ้งที่นั่งอยู่ที่นั่งบน รถ”ทำไมถึงปล่อยฉันออกมาล่ะ?”

ใจของเล่นจิ้งมันช่างทายยากจริงๆเลย ท่าทางโกรธของเขา วันนั้น เหมือนกับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆแน่ แต่วันนี้ กลับเอาเธอออกมาแล้ว แถมยังให้คนเอาคดีออก

“ที่พวกเราได้คุยกันไว้ยังไม่จบ รอเธอคลอดลูกออกมา เธอจะ ติดคุกอะไรยังไงของเธอ ก็คงไม่มีใครมาสนใจหรอก” จี้เช่นจิ้ง พูดอย่างเย็นชา

มู่ชิงเย่จ้องมองไปที่ใบหน้าอันแสนเย็นชาของผู้ชายคนนั้น

สายตานั้นยิ่งจ้องมองยิ่งไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเขาคิดอะไรอยู่ แต่ว่า ตอนที่เขามองเห็นเอกสารที่มือของเธอหยิบอยู่ สีหน้าก็ เปลี่ยนไป

หนังสือหย่า ตัวหนังสือที่อยู่บนนั้นมันทำให้เขารู้สึกแสบตา มาก

เดิมทีรถที่กำลังจะสตาร์ทออกหยุดลง แต่มือของผู้ชายที่นั่งอยู่

ด้านข้างก็ได้หยิบเอามันออกมา และกัดฟันถามเธอว่า “มู่ชิงเย่

คุณอยากจะหย่ากับผมงั้นหรอ”

เธอกรอกตา เธอรู้ว่าเธอต่อสู้กับเขาไม่ได้ ทำเป็นไร้เดียงสา เธอก็สู้เหอหย่าไม่ได้ เล่นฝีมือก็เทียบกับสองคนนี้ไม่ได้ ในเมื่อ ก่อกวนไม่ได้ งั้นก็คงต้องหลบแบบนี้ตลอด

“เย่นจิ้ง ฉันไม่อยากมาวนเวียนในชีวิตคุณอีก ก่อนหน้านี้ฉัน ก็ไม่เคยทำร้ายเหอหย่าเลย แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าหลังจาก นี้ฉันจะไม่ทำอะไร ในช่วงเวลานี้ ฉันอดทนมามากพอแล้ว ถ้าเกิด คุณไม่อยากให้พวกเราจะต้องสู้กันจนตายไปข้างหนึ่ง ก็รีบหย่า กับฉันซะ “