บทที่10 ฉันไม่มีทางที่จะคลอดลูกออกมา

เขาไม่ชอบเธอ ก็แค่ตำหนิตัวเองเท่านั้น ไม่ผิดนี่ก็แค่ตำหนิตัว เองเท่านั้น ลูกเป็นลูกของเขา และเป็นเขาที่ทำให้ไม่มีเองกับมือ

10 นาทีต่อมา ซึ่งเยถูกเข็นเข้าไปที่ห้องผู้ป่วย

ไม่เจอสักพักหนึ่ง ผู้หญิงที่ถูกทรมานผอมลงเยอะมาก เดิมที แล้วเธอมีใบหน้าที่นิ่มนวล ตอนนี้หน้าเหลือแต่กระดูก ใบหนา หน้าซีดเล็กๆของเธอ ดูเหมือนเธอคงจะเจ็บปวดมาก เธอขมวด คิ้ว แล้วก็ร้องครวญครางเบาๆ

ตั้งแต่เจอเธอไม่เคยเห็นเธออ่อนแอเช่นนี้มาก่อน เหมือนกับ ดอกไม้ที่งดงามกำลังแห้งเฉา ความรู้สึกเจ็บแปลบๆกระจายไป ทั่ว

ตอนที่มีชิงเย่ตื่นขึ้นมา ได้กลิ่นของน้ำยาฆ่าเชื้อ และได้ยิน เสียง ตี้ตี้ ของอุปกรณ์ช่วยชีวิตอยู่ด้านข้าง มีความรู้สึกปวดท้อง จนทำให้เธอขมวดคิ้วขึ้นมา

เธออยู่ที่โรงพยาบาลหรือ

เหอะเหอะ จี้เล่นจิ้งคงจะเสียใจที่ได้ช่วยเธอไว้ เธอพยายามที่ จะลุกขึ้น พยาบาลคนที่อยู่ข้างๆที่กำลังเช็ดตัวเธอ ก็รีบมากดเธอ

ไว้

“เห้ยๆ เธอไม่ควรลุกขึ้นนะ เธอแท้งเด็กมาใหม่อยู่ ถ้าเกิดดิน แรงอาจทำให้เลือดออกได้ นั่นยิ่งทำให้ยุ่งไปใหญ่ สามสี่วันนี้เป็นวันที่อันตราย เธอทนเอาละกัน”

แท้ง!

มู่ชิงเย่อึ้ง แล้วก็มองไปที่พยาบาลคนสวยคนนั้น “คุณพูดว่า ฉันท้องหรอคะ”

“ใช่สิคะ คุณยังไม่รู้หรอคะ แต่ว่าแท้งไปแค่หนึ่ง แต่ก็ยังคงน่า เสียดาย” พยาบาลสาวช่วยเธอห่มผ้า แล้วใช้ที่ตรวจวัดอุณหภูมิ มาเช็คอุณหภูมิร่างกายเธอ “เป็นไข้ 38 องศา ดีกว่าเมื่อกี้เยอะ เลย”

แท้งแล้วคนหนึ่ง!

ชิงเต่ไม่เข้าใจ รอให้พยาบาลอธิบายให้จบ ถึงเริ่มตกใจจน ปากค้าง นี่…ที่แท้แล้วท้องแฝดสามหรอเนี่ย แข็งแกร่งเกินไปละ ไหม

เรื่องที่ผ่านมาก็ทำเอาปวดหัวอยู่แล้ว ทำไมเธอถึงมาท้องเอา ตอนนี้นะ อีกอย่างเด็กทั้งสองคนยังไม่เป็นไร แล้วอยู่บนท้องเธอ อีก

ถ้าเกิดฝากครรภ์แล้วจริงๆ แล้วเอาเด็กคลอดออกมา ทั้งชีวิต นี้เธอคงหนีไม่พ้นการควบคุมของจี้เย่นจิ้งได้แน่

จี้เย่นจึงไม่อยู่ มู่ชิงเย่เป็นอะไรนิดๆหน่อยๆคงจะไม่แปลกอะไร หรอก เอาตัวเธอมาส่งที่โรงพยาบาลก็ไม่ได้เมตตากรุณาอะไร เป็นพิเศษนักหรอก เรื่องที่เธอแท้งอะไรนี่เขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำตั้ง

ดังนั้น จะต้องใช้โอกาสตอนที่เขายังไม่รู้ แท้งเอาเด็กในท้องออกซะ

“คุณพยาบาลคะ ช่วยฉันเรียกคุณหมอมาได้ไหมคะ”มู่ชิงเย่อ

ยากคุยกับหมอดูสักครั้ง ตัวเองเธอไม่อยากได้เด็กที่อยู่ในท้อง หวังว่าจะได้รับการผ่าตัดเอาเด็กออกอย่างเร็ว คุณหมอทำหน้าตาแปลกไป “ไม่ง่ายเลยนะที่จะช่วยเด็กไว้

ตอนอยู่ในห้องผ่าตัด คุณแน่ใจนะว่าไม่อยากได้”

“ค่ะ วันนี้ทำการผ่าตัดได้เลยไหมคะ” มู่ชิงเยอดไม่ได้ ตอนนี้ เธออยากเข้าไปผ่าเอาเด็กในท้องออกแล้ว

ที่ประตู เสียงผู้หญิงดังขึ้นมา เช่นจึงอยากจะผลักประตูเข้าไป จนได้ยินเสียงผู้หญิงพูดยืนยันคำเดิมว่าจะเอาเด็กออก เขาทํา หน้าเคร่งขรึมไปครู่หนึ่ง และเอาซุปไก่ที่อยู่ในมือก็เอาโยนลงถัง ขยะ

พอเปิดประตูเข้าไป เขาเลยพูดอย่างนิ่งเงียบไปว่า “มู่ซิงเย่ ขอ แค่ผมไม่ยอม ไม่ว่าหมอคนไหนก็ไม่มีทางทำการผ่าตัดให้เธอ แน่”

หมอพูดปลอบมู่ชิงเยสักสองสามคำ แล้วก็รีบออกไปจากห้อง ผู้ป่วยไป

“จี้เล่นจิ้ง พวกเราหย่ากันเถอะ ฉันไม่สามารถคลอดเด็กออก มาได้” มู่ชิงเย่นอนอยู่บนหมอน แล้วพูดอย่างเยือกเย็น

เธอทําเย็นชาใส่เขา ความรักที่เธอมีให้เขาเปลี่ยนไปแล้ว

ตั้งแต่นี้ต่อไปสําหรับพวกเขาทั้งสองคนก็เหมือนแค่คนแปลกหน้า

จี้เล่นจิ้งโกรธขึ้นมา คนที่เขาเคยเจอคนที่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี มาเยอะแยะมากมาย แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเหมือนเธอคนนี้ เลย เธอเป็นคนแรกที่เป็นแบบนี้

เขาเดินเข้าไปอยู่ตรงข้างๆเธอดึงหูของเธอให้กางออกมา จาก นั้นเขาก็ก้มลงไปกระซิบข้างหูของเธอว่า “หย่าหรอ ฝันไปเถอะ ผมจะปล่อยเธอไปต่อเมื่อคลอดลูกออกมาเพื่อชดใช้ความผิด หรือไม่ก็เข้าไปอยู่ในคุกไปตลอดชีวิต ความผิดฐานตั้งในฆ่าคน ผมเป็นคนออกแบบเองว่าจะให้คุณได้รับโทษแบบไหน”

“จี้เล่นจิ้ง ยังไงซะ นายก็จะทำอะไรแปลกๆแบบนี้ใช่ไหม คิด บัญชีกับคนที่ไม่มีทางสู้ จับฝ่ายตรงข้ามเข้าคุก”

ในใจของมู่ชิงเย่เจ็บมากขึ้นกว่าเดิม นี่คือผู้ชายที่เธอเคยคิด

เคยฝัน และเป็นผู้ชายที่เธอเคยรักมาก่อนจริงหรอเนี่ย

ยอมรับผิดเรื่องที่ทำผิดแล้วงั้นหรอ

ถ้าเกิดตอนแรกเธอไม่รักเขา เหอหย่าเองก็คงไม่ใช้วิธีนี้ และ ถ้าเกิดเธออยู่ไกลไปเขา ไม่เข้าไปพัวพันพันกับเขา วันนี้ คงจะ ผ่านไปได้ดีกว่านี้ น่าเสียดาย ทั้งหมดนี้เป็นความผิดพลาด

“ใครบอกเธอเรื่องพวกนี้ จี้เล่นจิ้งสายตาแปลกไป

มู่ชิงเย่ยิ้มอย่างเยือกเย็น “เหอะ ยังไงซะ ความชั่วที่เคยทำไว้ จะต้องเกิดผุดออกมาสักวัน