บทที่ 3 คลอดลูกให้ฉัน

เธอปล่อยท่าทาง และทำหน้าซีดเซียวขอร้องเขา หวังว่าเขาจะ ใจดียอมช่วย ในขณะที่สำคัญนี้

“ซิงเย่ เมื่อวานเพิ่งเอาเธอ วันนี้ก็มาเร่งเอาเงิน เธอนี่มันชั้น จริงๆ ” เสียงผู้ชายพูดมีความหมายที่ประชดเธอเหมือนถูก เป่ากระจายไปในลมหนาว ขณะนั้นเธอตัวสั่นไปหมดเหมือนถูก รินน้ำเย็น

“จี้เล่นจิ้ง คุณอยากจะทรมานฉันยังไงก็ได้ ขอร้องล่ะว่าคุณ เห็นความตายอยู่ตรงหน้าแบบนี้แล้วไม่ช่วย” มู่ชิงเย่ไม่เคยขอ ใครทั้งนั้นเลย ถึงแม้ว่าวันนั้นถูกใส่ร้ายเข้าคุก ยังไงซะเธอก็ไม่ ยอมที่จะลดละพลังของเธอขณะที่อยู่ต่อหน้าเขา

จี้เล่นจิ้งนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาหนัง นิ้วมือของเขาเคาะหน้า โต๊ะส่งเสียงออก เคาะเคาะ

นั่งเงียบอยู่นานเขาก็ได้ค่อยๆ พูดออกมาว่า “ทำการค้าร่วม กันเป็นไง ผมจะให้เงินคุณจะช่วยชีวิตของมูเจิ้นหลิน แต่คุณก็ ต้องคลอดลูกให้กับผม อีกทั้งยัง หลังจากที่เด็กคนนี้เกิดออกมา แล้ว คุณกับผมก็ต้องหย่ากัน หาคุณก็ต้องไปอเมริกาไปให้ไกล ที่สุดแล้วไม่ต้องกลับมา

มู่ชิงเย่เหมือนกับถูกสายฟ้าผ่า มองผู้ชายคนนั้นอย่างอึ้งๆ อยากจะมองหาความล้อเล่นจากใบหน้าของเขา แต่ความจริงก็

คือ
จี้เย่นจิ้งกำลังพูดคุยธุรกิจกับเธออย่างจริงจัง

“ทำไม?” มูซิงเย่ไม่เข้าใจ เขาเกลียดเธอขนาดนี้ ทำไมถึงยอม ให้เธอคลอดลูกออกมา

“เหอหย่าคลอดลูกไม่ได้ แล้วผมเองก็ต้องการที่จะมีคน สืบทอด ในเมื่อวันนี้เธอเองเป็นคุณหญิงจี้ มันก็เหมาะสมแล้ว” ดวงตาของผู้ชายคนนี้ดำมืดไม่มีการแสดงออกใดๆเลย มองไปที่ มีซิงเย่ยิ่งเย็นเฉียบมากขึ้น

ซิงเย่เกือบจะโมโหขึ้นมา ไม่เคยคิดเลยว่า ผู้ชายที่เคยแอบ ชอบคนนี้ทำนิสัยแย่ๆ แบบนี้ ในเวลานี้บังคับให้เธอตกลงเรื่องนี้

“โอเค ฉันตกลง” เกือบจะกัดฟัน ในที่สุดเธอเองก็ตอบกลับ ออกมา

มีทั้งกลอุบายและแผนรับมือ ตกลงยอมรับลงไปก่อน เพียงแค่ เธอท้องไม่ได้ จี้เล่นจิ้งเองก็คงไม่มีหนทางที่จะบังคับให้เธอท้อง ได้หรอก

รับเงินที่ให้มาสองแสน มู่ชิงเยก็รีบไปที่โรงพยาบาล หลังจาก ที่จ่ายเงินไป แล้วก็พูดคุยเรื่องการผ่าตัดของพ่อกับหมอ หลังจาก นั้นก็ได้แต่รอเวลาข้ามวันข้ามคืน

ทีดีก็คือ การผ่าตัดของพ่อมเป็นไปอย่างราบรื่น สองวันหลัง จากนั้นก็ได้กลับเข้าไปที่ห้องผู้ป่วยธรรมดา แต่พอออกมาแล้วก็ ถูกตำรวจลากกลับไปขังไว้เหมือนเดิม

พ่อมได้ยอมรับข้อกล่าวหาคดีเงินหลวงนั้นแล้ว และยอมรับที่จะรับการลงโทษตามกฎหมาย พอรู้ข่าวนี้เลยทำให้มู่ชิงเย่เสียใจ เป็นอย่างมากอยู่หลายวัน และก็โกรธเกลียดแม่เลี้ยงมาก

อีกด้านหนึ่ง เย่นจิ้งลงแผนที่จะมีลูกกับมูซิงเย่ได้เริ่มต้นขึ้น เขาได้ย้ายกลับไปที่วิลล่าหนานซาน

มู่ชิงเย่คิดไม่ถึงมาก จี้เล่นจิ้งเกลียดเธอ มองเธอเป็นเนื้อเน่า ถึงจะทำแบบนี้ได้ ยอมแม้กระทั่งอดทนอยู่ห้องเดียวกันกับผู้หญิง คนที่ตัวเองเกลียดเป็นอย่างมาก

คาดการณ์ว่าผู้ชายคนนี้อาจกดความโกรธไว้ในใจ ทุกคืน ต้องนอนกับเธอ แต่ไม่เคยมีความรักและเอ็นดู และด้วยความ มุทะลุและโหดร้าย ทำให้มชิงเปลำบากใจไม่น้อย และสุดท้าย เริ่มกลัวกลางคืนจะมาถึง

จนกระทั่งถึงวันหลัง มู่ชิงเข่พลางหวังว่าลูกมาถึง แต่ก็พลาง กลัวว่าตัวเองจะท้อง

แต่ว่า มู่ชิงเยไม่ได้อยู่ดี อีกฝ่ายหนึ่ง เหอหย่าก็ยิ่งรู้สึกเวลา ผ่านไปช้ามาก

ผู้หญิงต่างก็มีผู้หญิงมีความละเอียดอ่อน การเปลี่ยนแปลง เล็กๆของเล่นจิ้ง ทำให้เธอยิ่งกลัวขึ้น กลัวว่าทุกอย่างที่เธอได้ มาวันนี้กลายเป็นสิ่งที่อยู่ในฝาน มองสีหน้าที่สวยงามในกระจก เหอหย่าก็ฉีกยิ้มออกมาที่มุมปาก

เช้าตรู่วันหนึ่งหลังจากผ่านมาได้หนึ่งอาทิตย์ ชิงเต่ยากที่มี วันหยุด เดิมทีแล้วอยากที่จะนอนตื่นสายสักหน่อย กลับถูกผู้ชาย คนนั้นดึงลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยความโมโหของเขา
งัวเงียอยู่ ตอนที่เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง เช่นจิ้งก็เอา มือปิดไปหน้าที่เรียวขาวของเธอ

มู่ชิงเยถูกตบจนงง เมื่อกี้ยังง่วงอยู่ ทันใดนั้นหายหมด ลูก ใบหน้าที่ยังเจ็บอยู่ของเธอ จ้องมองเขา

“เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมต้องลงมือ