บทที่ 14 นายหลงรักมู่ชิงเย่เข้าแล้วสินะ

อารมณ์เศร้าของชิงชิวถูกกระตุ้นขึ้นมา แล้วเธอก็มองไปยังเป็น จิ้งอย่างโกรธแค้น อดไม่ได้ที่จะเอาเรื่องทั้งหมดมาอธิบายเป็น เรื่องเล็กๆต่อหน้าเขา

เขาหยุดอยู่ตรงนั้น อึ้งอยู่จนไม่รู้จะไปไหนยืนอยู่ตรงนั้น สีหน้า เริ่มอื่น ไม่รู้ว่าตอนนี้เขามีอารมณ์แบบไหนกันแน่ ชิงชิวสังเกตุ เห็นสีหน้าของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า สายตาที่ดูจงเกลียดจงชังของ เขากลับใกล้จะเปลี่ยนไปเป็นความจริง

“ใครอนุญาตให้เผา ไอ้เหี้ยที่ไหนบอกให้เผาเนี่ย” จี้เล่นจิ้ง จ้องไปที่โถ ในมือของชิงชิว สายตาดูเหมือนไฟลุกโชน สีหน้า ท่าทางผิดหวัง

คนที่ดูสดใสร่าเริง ไม่กี่วันก่อนยังมีชีวิตขวางหูขวางตาเขาอยู่ เลย ทำไมเพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวถึงเปลี่ยนไปเป็นเถ้าผงถ่าย แบบนี้ไปได้ล่ะ

ที่จริงแล้วเขาควรที่จะนิ่งๆและหันหลังออกไป และน่าจะยินดี ยินบานที่มู่ชิงเย่ได้จากไปแล้ว แต่ใจของเขาตอนนี้กลับยิ่งเจ็บ ปวดมากขึ้นกว่าเดิมมาก กระทั่งเขาแทบจะหายใจไม่ค่อยออก เหมือนเวียนหัวจะเป็นลม ในสมองเขลาๆตอนนี้เหลือเพียงแค่ กระดูกน้อยๆเท่านั้น

“จี้เย่นจิ้ง นายคงไม่รู้สินะว่าซิงเย่เคยรักนายมากๆ เอานายก ลายมาเป็นทั้งชีวิตของเธอ ตอนที่เธอรู้ว่าจะได้แต่งงานกับนายวันนั้น เธอดีใจมากจนนอนไม่หลับทั้งคืน แถมยังพูดถึงแผนการ เรื่องอนาคตของเธอกับฉันอีก แต่นายท่าอะไรลงไป เอาเหอหย่า คนชั่วนั่นมาเป็นอ้อมอกอ้อมใจปกป้องเธอ แล้วก็ทำไม่ดีกับชิง เย่ ปล่อยเธอทิ้งขว้าง แถมยังบังคับเธอให้ท้องอีก เธอท้องขนาด นี้นายยังไม่ยอมรับเคารพเธอเป็นเมียอีก มันน่าตลกนะ ตอนที่ เธอเลือดออกมากตอนผ่าตัด หัวใจเธอหยุดเต้นไปตั้งสองครั้ง แล้วนายล่ะ”

ที่ชิงชิวพูดออกมา มันเหมือนกับกุญแจล็อคคอจี้เล่นจิ้ง ทำให้ เขาอยากหายใจออกมา แต่ก็หายใจไม่ออก

“เหอหย่า ยัยบ้านั่น เสนอชื่อเธอไปที่เทศกาลหนังเมืองคานส์ ยังได้เลยนะ ความทะเยอทะยานในการทำเรื่อง วๆมีมาไม่ขาด สาย ฆ่าตัวตาย ก็มีนายแหละที่โง่ถูกหลอกเล่นซะหมด เหอะๆ เปลือก”

ผู้ชายตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้พูดขัดใดๆออกไป ได้เพียงแต่เงียบ ฟังเธอพูดต่อไป ซึ่งชิวพูดถึงเหอหย่า เขาไม่ใช่ไม่ได้สงสัยอะไร แต่เป็นเขาเองที่ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้ไปตรวจสอบหาความจริง แต่อย่างใด

สุดท้าย ก็หนีไม่พ้นความดื้อรั้นของเล่นจิ้ง ชิงชิวเอากล่องใส่ กระดูกส่งให้เขา ตอนนี้ก็ไม่มีเธออยู่แล้ว จะต่อสู้ไปเพื่อได้อะไร

จี้เย่นจิ้งได้พา’มู่ชิงเย่’กลับไปที่วิลล่าหนานซาน “คุณหญิงจี้ ทำอย่างไรดีล่ะ แม้ว่าเธอจะตายไปแล้ว ผมก็ยังไม่อยากปล่อย เธอไปอยู่ดี ใครบอกให้เธอมานั่งโมโหผมล่ะ” เอาโถกระดูกวางไว้ที่โต๊ะเครื่องแป้งในห้องนอน เย็นจิ้งอึดอัดใจจนสูบบุหรี่ไป สองมวน หลังจากนั้นก็หยิบกุญแจรถแล้วออกไป

กลางดึก คฤหาสน์หมายเลข1ตู้’b21

จี้เล่นจิ้งสีหน้าเห็นได้ชัดว่าเจ็บปวด เขาดื่มจนเมา แล้วปล่อย ร่างกายใหลไปเรื่อยๆ

กลายเป็นที่สุด เพื่อนซี้ของเล่นจิ้งอย่าง เหลียง ในขณะ เดียวกันก็เข้าใจเรื่องของมู่ชิงเย่กับจี้เล่นจิ้ง

ถอนหายใจ เป็นพี่น้องสนิทกันมาจนถึงทุกวันนี้ เล่นชมของที่ สวยจนหมดความทะเยอทะยาน เตือนใจเขายังไงก็ไม่ได้ ได้ เพียงแต่คิดหาวิธีเพื่อรักษาบาดแผล ทำให้เขาหายดีขึ้น

“ตอนแรกว่าจะมาเล่นนายซะหน่อย แต่ถูกนายเล่นไปหมดซะ ก่อน นายนี่ดีนะ” เหลียง ปากคาบบุหรี่แล้วพูด

จี้เล่นจึงลุกขึ้น แล้วเอาแก้วเหล้ายกขึ้นไปที่บนกำแพงหน้าทีวี แล้วพูดอย่างโหดกับ เหลียงว่า “ไอ้เหี้ยที่ไหนบอกให้นายพูด ว่าเธอตายห้ะ”

ผู้ชายสบถออกมา จนทำให้ เหลียง แอบตกใจ

ในความทรงจำ นิสัยของเล่นจิ้งเป็นคนที่เย็นชา ไม่ยอม เปลี่ยน ใบหน้าที่เย็นชา ดูสูงส่ง น้อยมากที่จะเห็นคนทำให้รู้สึก พอใจได้แบบเขา ก็ตอนที่แรกที่เหอหย่าเกิดเรื่องขึ้น สีหน้าเขาก็ ไม่ดีนิดหน่อย โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้ไม่มีเลย และเป็นไปไม่ ได้ด้วย
ฝู เหลียง พูด “นายคงจะไม่ใช่ว่าหลงรักมชิงเย่เข้าแล้วใช่ ไหม”

“ไม่รัก” จี้เล่นจึงถือขวดเหล้าขึ้นมา จากนั้นก็กรอกใส่ปาก

เขาจะหลงรักมู่ชิงเย่ได้ยังไงกัน ใจของเขาไม่เพียงแต่ไม่อยู่

กับเนื้อกับตัวของตัวเอง ผู้หญิงคนนั้นเขามามีอิทธิพลในชีวิตเขา ไม่น้อย ทำให้ชีวิตเขาปั่นป่วนไปหมด มาวันนี้อยู่ก็จากไปดื้อๆ แบบนี้ “ปากแข็ง” ฝู เหลียงอี้พูดน้ำเสียงเย็นชา แต่ก็ไม่ได้พูด

แทงใจของจี้เล่นจิ้งต่อ

มู่ชิงเย่ตายไปแล้ว ชีวิตของเล่นจิ้งก็ไปเป็นอย่างสงบ ก็แค่ ความสงบนั้นมันทำให้เหมือนขาดอะไรบางอย่างไป

หลังจากพยายามฝืนใจตัวเองมาครึ่งเดือน ใจของเขาไม่สงบ

อย่างเห็นได้ชัด จนกระทั่งเล่นจิ้งจะต้องไปหาหมอจิตเวช อีก

ฝ่ายหนึ่งได้บอกค่าตอบกับเขา

“คุณหลงรักภรรยาของคุณแล้วล่ะ”

ในขณะเดียวกัน จี้เล่นจิ้งเองก็ไม่อยากจะเชื่อ