บทที่ 13 มู่ชิงเย่ตายแล้ว เธอคลอดยากจนตาย

มู่ชิงเย่ตายแล้ว

ข่าวนี้มันเหมือนกับระเบิดลง จนทำให้เล่นจิ้งแทบเป็นบ้า

เขาไม่เชื่อ ผู้หญิงตายยากแบบนั้น ทำไมถึงตายแบบนี้ล่ะ ไม่มี เหตุการณ์อะไรเตือนเขาล่วงหน้าก่อนเลย ทั้งๆที่สองสามวันก่อน ยังกระโดดโลดเต้นไปมีชีวิตอยู่เลย บนโลกนี้ใครก็ตายได้ แต่ คนอย่างยิ่งเย่ เธอไม่สมควรที่จะตาย

จี้เย่นจึงรีบไปที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้ไปดูลูกทั้งสองคนที่อยู่ ในห้องอบ แต่ได้วิ่งหามชิงเที่ห้องผ่าตัด เขาจับไปที่ปกคอเสื้อ ของหมอหลักที่ทำการผ่าตัด แล้วพูดว่า “มู่ชิงเยล่ะ บอกผมสิ คุณ เอาผู้หญิงของผมไปไว้ที่ไหน

“คุณเป็นสามีของเธอหรอ คุณยังมีหน้าจั่วมาถามผมที่นี่อยู่ใน หรือ เธอเลือดออกมามาก ตอนที่เธอกำลังเป็นตายร้ายดีอยู่คุณ ไปอยู่ที่ไหนมา คุณไม่สมเอาซะเลย…

ตายแล้ว ตายแล้วจริงๆงั้นหรอ ผู้หญิงที่ใจร้ายใจดำอำมหิต คนนั้นตายแล้วจริงๆงั้นหรอ

สมองของจี้เย่นจิ้ง โล่งไปหมด ในอกเหมือนกับจะมีอะไรระเบิด เจ็บปวดมากๆ เศร้าใจเอามากๆ มันทำให้เขาตัวสั่นไปทั้งตัว

เขาใช้ความน่ากลัว และใช้ความมีอำนาจบาตรใหญ่ถามหมอ ไปโดยไม่ได้ไตรตรองก่อนอีกครั้ง เขาเดินโซเซ แล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำต่อหน้าหมอ ผมขอร้องล่ะ บอกผมที เรื่องนี้มันเป็น เรื่องโกหกหมดใช่ไหม เธอยังไม่ตายใช่ไหม

หมอผู้หญิงอดฟังคำพูดไม่ดีของคนแย่ๆแบบนี้ไม่ได้ เลยสบัด มือเขาออก แล้วพูดว่า “ตอนนี้รู้ถึงความเจ็บปวดแล้วหรอ ไปทำ อะไรมาล่ะ เธอมีอาการมาตั้งนานแล้ว คุณเป็นสามีไม่มีความรับ ผิดชอบเอาซะเลย ในเรื่องของอาการป่วย ในห้องผ่าตัด เธอเสีย เลือดมาก สุดท้ายก็ห้ามเลือดไว้ไม่อยู่ เครื่องมือต่างๆ ที่อยู่ใน ห้องผ่าตัดก็ช่วยอะไรเธอไว้ไม่ได้ หลังจากที่เธอเสียแล้ว ศพของ เธออยู่ในห้องเก็บศพมาสองวัน คุณไปอยู่ไหนมาล่ะ ถึงได้มา ถามหาเอาป่า คนบ้ายังมีความรับผิดมากกว่าคุณซะอีก”

จี้เล่นจิ้งหน้านิ่งคิ้วขมวด หน้าซีดลง ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้ง แรกที่เขาถูกด่าต่อหน้าแบบนี้

วันนี้ผู้ชายได้หวนคิด อยากที่จะเจอเธอเป็นครั้งสุดท้าย แค่ ครั้งสุดท้ายเท่านั้น แม้ว่าโลกความเป็นกับความตายนั้นมันมี อะไรมากั้น เขาก็ยังอยากจะเจอเธอ

“คุณมาช้าไปแล้วล่ะ ตอนเช้าร่างถูกส่งไปเผาแล้ว คุณตอนนี้ก็

รีบไปเก็บกระดูกที่งานศพซะ”

จี้เย่นจิ้งเขาสั่นไปหมด เขาเบิกตากว้างไม่เชื่อ ในสมองยังคง หวนไปคิดถึงคำพูดของหมอและพยาบาล

เป็นไปได้ยังไง ทำไมถึงเร็วแบบนี้ แม้แต่ครั้งสุดท้ายยังไม่ให้ เขาได้เจอ ทำไมถึงใจร้ายแบบนี้ ทำไมถึงได้เด็ดเดี่ยวแบบนี้ แม้แต่ลูกก็ยังทิ้งเอาไว้
ใจรู้สึกเจ็บปวดเศร้าสร้อยมาก คนทั้งคนเหมือนถูกน้ำเย็น สาดเข้ามา เหน็บหนาวจนเข้ากระดูกดำ เขาไม่เชื่อ เขารีบวิ่งไปที่ จอดรถ เขาจะตามไป ถึงแม้ว่าเธอจะกลายเป็นเถ้าถ่านเขาก็จะ ตามเธอกลับมา

จี้เล่นจิ้งเป็นบ้าไปแล้ว เป็นบ้านขับรถออกไปเร็วมาก เสียง แตรบีบดังกระหึ่มไปทั่วทั้งเมือง เสียงนั้นเหมือนกับเป็นเสียงของ ฟ้าผ่าลงมา บนถนน คนที่เดินอยู่แถวนั้นต่างก็ตกใจมองตามรถ ที่พุ่งไปเร็วและหายออกไปจากถนน

ฟ้ามืดครึ้ม หลังจากที่ฟ้าแลบลงมา ฝนตกอย่างหนักเต็มหน้า กระจกรถเขา

หลังจากที่รถสายหยุด เขาหยุดรถอยู่ตรงข้างถนน เป็นจิ้ง เปิดประตูรถออกมา แล้ววิ่งไป เสื้อผ้าเขาเปียกไปด้วยน้ำฝนที่ ตกลงมา ทำให้คนขาดสติแบบเขาตอนนั้นรู้สึกตัวเองขึ้นมา เธอ ไม่มีวันตาย นี่จะต้องเป็นฉากเล่นพิเรนอะไรแน่ๆ ผู้หญิงคนนั้น ออกจะรักเขา จะตาย ทำไมถึงตายไปง่ายๆล่ะ

ให้ตายสิ ครั้งนี้ให้เขาจับเธอไว้ได้ เขาจะสั่งสอนเธอ ให้เธอจํา ไปนานๆเลยคอยดู

จี้เล่นจิ้งถึงแล้ว คนที่เขาเห็นกลับเป็นชิงชิวที่เป็นเพื่อนสนิท ของเธอ และในมือเธอถือผงกระดูกเล็กๆอยู่ในมือ

“นายมาทําไม เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว นายยังมีหน้ามาเจอเธอ งั้นหรอ จี้เล่นจิ้ง นายมันไอ้เลว รีบไสหัวไปซะ”