ตอนที่8หญิงสาวที่แสนเศร้า

ถึงแม้ว่าทุกคนต่างปรบมือสรรเสริญแต่ว่าลาออกเนี่ยนะ? สวี่อวิ๋นรีบหยุดหน่วนหยางอย่างรวดเร็ว หน่วนหยางเธอ บ้าไปแล้วอย่าหุนหันพลันแล่นไม่ได้อยากลาออกจริงๆใช่ ไหม?”

เธอไม่ได้พร้อมสักนิดเลยไม่ใช่เหรอ?

หม่าหยินวี่เองก็ประหลาดใจเช่นกันแต่ก็ซ่อนไว้ภายใต้ คิ้วขมวดอย่างรวดเร็วแต่ก็ยังคงใช้น้ำเสียงที่เย่อหยิ่งและ ก้าวร้าว”เฉินหน่วนหยางเธอจะลาออกก็ลาออกจำเป็นต้อง พูดเสียงดังด้วยเหรอ?ทำให้ดูเหมือนว่าฉันบังคับให้เธอลา ออกยังไงยังงั้น”

“นี่เป็นผลลัพธ์ที่คุณต้องการไม่ใช่เหรอ?”มุมปากของหน่ วนหยางยิ้มอย่างเย็นชาแล้วคว้ากระเป๋าขึ้นมาทันใดนั้นก็กด เสียงจนทุ้มต่ำมากๆพุ่งไปข้างๆหูของหล่อนเอ่ยอย่างลึกลับ ว่า “เมื่อไม่นานมานี้ฉันไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนแม่แล้ว พบกับคุณชายกาวออกมาจากห้องคุณหมอโดยบังเอิญฉัน ได้ยินคุณหมอพูดว่าคุณชายกาวกำลังป่วยแต่มันยากมากที่ จะถามว่าเป็นโรคอะไรคุณเองก็ควรจะกลับไปเช็คดูเธอจะ ได้หลีกเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดกับคุณด้วยความไม่รู้

ในที่สุดหน่วนหยางก็ได้เห็นความตื่นตระหนกและความ โกรธบนหน้าของหม่าหยิน โกรธจนหน้าตาเสียรูปปากสั่น อยู่นานและพูดไม่ออกสักคำ
เป็นความกล้าที่ไม่คุ้มค่าอะไรอย่างนี้ถ้าหากเธอไม่ได้ตบ บ้องหูด้วยการปลุกปั่นเกี่ยวกับบรรพบุรุษรุ่นที่สองของแซ่ กาวแม้แต่การเตะเขาเพียงแค่ครั้งเดียวเขาก็ยังเจ็บจนต้อง รีบไปโรงพยาบาลทันทีไม่อย่างนั้นแล้วตำแหน่งผู้ช่วยผู้ จัดการทั่วไปจะเป็นของผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไร

แต่ทว่ามันเป็นเพียงตำแหน่งที่ได้รับเมื่ออยู่บนเตียงแต่ก็ ยังจะกล้าเอามาโอ้อวดมีคนจำนวนมากพากันซุบซิบอยู่ข้าง หลังกำลังรอดูอย่างขบขันที่ไม่รู้ว่าผลสะท้อนที่ตัวเองทำจะ ย้อนมา

“ฉันจะส่งจดหมายลาออกให้คุณโดยเร็วแล้วคุณก็อย่า หวังเลยว่าจะได้นั่งในตำแหน่งปัจจุบันของคุณไปได้อีก นาน”หน่วนหยางเตือนสติหล่อนด้วยใจจริงแล้วหิ้วกระเป๋า และสาวเท้ายาวเดินออกไป

ผู้ชายที่คิดถึงแต่ส่วนล่างของผู้หญิงได้ของใหม่ก็เบื่อ ของเก่าอย่างรวดเร็วอย่างน้อยภายในระยะเวลาสามปีที่เธอ ทำงานอยู่ที่บริษัทตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการทั่วไปมีการเปลี่ยน ผู้หญิงสองถึงสามในภายในหนึ่งปีครึ่งไม่มีใครสามารถอยู่ เกินระยะความสดใหม่3เดือนได้เลย

เมื่อเดินมาด้านนอกออฟฟิศสายลมเย็นก็พัดผ่านใบหน้า

สวี่อวิ๋นถือร่มไล่ตามออกมา หน่วนหยางเธออย่าหุนหัน พลันแล่นแบบนี้ วันนี้ท่านกาวอยู่ที่นี่พอดีเลยเธอมีเรื่องคับ ข้องใจอะไรก็บอกกับเขาเธอเป็นคนที่เขาเลื่อนตำแหน่งขึ้น มาฉันเชื่อว่าเขาจะจัดการอย่างยุติธรรม
หน่วนหยางสายหัวเธอลืมไปแล้วเหรอท่านกาวยินยอมที่ จะให้ลูกชายเป็นคนจัดการเรื่องของบริษัทตั้งนานแล้วและ รุ่นที่สองคนนั้นก็มีภาพความคิดชั่วร้ายกับฉันมาเนิ่นนาน แถมหม่าหยินวี่ยังมีข้อห้ามเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของฉันมา ตลอดเพราะกลัวว่าฉันจะขโมยตำแหน่งของหล่อนไปเธอ คิดว่าครั้งนี้ฉันได้รับความยุติธรรมแต่ว่าครั้งต่อไปล่ะไม่แน่ ว่าจะโชคดีแบบนี้อีกช้าเร็วก็ต้องไปดีกว่าถ้าออกมาไวจะได้ มีเวลาหาบ้าน”

“แต่ฉันทนไม่ได้นี่นาถ้าจะให้พูดเธอด้อยกว่าหล่อนตรง ไหนไม่ได้ต่อสู้เป็นคนรักของรุ่นที่สองด้วยไม่ใช่เหรอบ้าบอ อะไรอย่างนี้ไม่ช้าก็เร็วก็โดนเขี่ยทิ้งอยู่ดี”

หน่วนหยางหัวเราะทุกคนสามารถมองเห็นชะตากรรมของ หม่าหยินวี่ผู้หญิงที่คิดว่าตัวเองได้เป็นคนที่พิเศษที่สุดในใจ ของผู้ชาย

เธอตบไหล่ของสวี่อวิ๋น“จากนี้เธอก็ต้องระวังป้องกันตัว เองอย่าให้หล่อนมากลั่นแกล้งได้ล่ะ”

สวี่อวิ๋นเห็นว่าเธอตัดสินใจแล้วไม่ง่ายเลยที่จะโน้มน้าวอีก จึงยื่นร่มให้เธอ”ถ้าอย่างนั้นก็อย่าลืมติดต่อกันบ่อยๆนะ

หน่วนหยางทําท่าทางการโทรก่อนจะยิ้มนิดๆแล้วเดินจาก ไป