ตอนที่14โทษฉันที่รู้เรื่องเกินไป

ตอนที่หล่อนมาถึงหมู่บ้านจี้หยวนนี้รอบๆมีปาปาราซซี่อยู่ แต่ยังดีที่นี่คือหมู่บ้านที่ดีที่สุดในเมืองโล่เฉิง ด้านในเป็น บ้านเดี่ยวของใครของมัน เจ้าของบ้านล้วนแต่เป็นคนรวย และน่านับถือ ระบบป้องกันของยามก็ดีมาก ถ้าคนพวกนี้จะ แอบเข้าไปก็ถือว่ายาก

ไหวี่เคยให้บัตรเข้าหมู่บ้านแล้ว ดังนั้นเธอไม่ต้องกังวลว่า จะเข้าไปไม่ได้ มีปาปาราซซี่ตาดีคิดว่าหล่อนดูจิตใจดีและ หลอกง่าย“คนสวย ขอโทษนะ รบกวนแปป

หน่วนหยางพูดอย่างระมัดระวัง มีอะไร

“คือแบบนี้นะ ผมมีญาติที่อาศัยอยู่หมู่บ้านนี้ แต่ผมมาไกล มาก อยากจะเอาของจากที่บ้านไปฝากเขาแต่ลืมโทรบอก แต่ก่อนผมเคยมาที่นี่แล้วครั้งหนึ่ง รู้จักบ้านเขาด้วยแต่ว่า ยามไม่ให้เข้า ก็เลยอยากขอให้คนสวยช่วยพาผมเข้าไป ด้วย”

หน่วนหยางมองไปที่นิ้วมือของเขา ในรถยังมีเงาคนสอง คนที่กำลังหลับๆล่อๆหล่อนจึงยิ้มอย่างเยือกเย็น”เวลาที่ ลูกสามขวบของฉันอยากหลอกคน ก็จะเอาเครื่องมือของปา ปาราซซี่พวกนั้นซ่อนให้ดีๆ

ทําให้สีหน้าของชายคนนั้นข่มอารมณ์ไว้ไม่อยู่ หน่วน หยางหมุนตัวกลับเข้าไปในหมู่บ้านแล้วมีคนรับใช้มาเปิด ประตูให้
“คุณนายล่ะ ? “หล่อนถาม

“อยู่ข้างบนค่ะ อยู่แต่ในห้อง ไม่กินอะไรมาทั้งวันแล้ว คุณ หน่วนหยางอยู่กับคุณนายดีแล้ว เข้าไปโน้มน้าวคุณนาย หน่อยนะคะ”คนรับใช้จิตใจดี ไม่ซ้ำเติมรังแกหล่อนที่สามี และแม่ผัวไม่รัก

“อ้อ ป้าอ์ รบกวนต้มโจ๊กให้ด้วยนะคะแล้วก็กับอีกสอง อย่าง”

“ได้ค่ะ”

หน่วนหยางเหยียบไม้หินอ่อนที่บันไดกระจก ไปตามที่ป้า อู๋ชี้ เปิดประตูห้องนอนของไหวี่เข้าไป มองเห็นแต่สภาพรก รุงรัง

ห้องนี้เหมือนถูกพายุไต้ฝุ่นพัด ขวดน้ำ โต๊ะเก้าอี้ หมอน ผ้าห่ม หวี ทั้งหมดต่างตกลงไปที่พื้นและยังมีภาพแต่งงาน อันหวานชื่อที่ไหวี่รักและทะนุถนอมตลอดมา ตอนนี้แตกร้าว ไปหมดคล้ายกับว่าหล่อนใจสลายมากขนาดไหน

ผู้หญิงที่สภาพผมยุ่งเหยิง ม้วนตัวนั่งลงบนพทันข้างๆเตีย หน่วนหยางคิดว่าหล่อนต้องเสียใจแน่ๆ แต่ไม่คาดคิดว่าจะ พังสลายขนาดนี้

เพราะรู้สาเหตุที่เกิดเรื่องขึ้นว่า แต่ไม่รู้ว่าจะปลอบจากตรง ไหนดี จึงเดินเข้าไปกอดหล่อนอย่าเศร้าไปเลย ผู้ชายแบบ นี้ไม่คู่ควรที่จะเสียใจ
ไหวี่ก้มหัวลงไปที่ไหล่ของหล่อน”หน่วนหยาง บางที เธอพูดถูก ผู้หญิงที่อดทนทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นนั้นยิ่งส่งเสริม สันดานที่ชั่วร้ายของผู้ชาย เราแต่งงานกันไม่ถึงหนึ่งปีก็เกิด ปัญหา ตอนเริ่มก็กลับบ้านดึก บอกว่างานยุ่ง ต่อมาเริ่มไม่ กลับบ้าน แม้แต่ผู้หญิงโง่ๆยังรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันทน ไว้ คิดว่าสักวันเขาจะกลับมา แต่กลับพบว่าเป็นฉันเองคน เดียวที่หลอกตัวเองอยู่

หน่วนหยางเสียงดังขึ้นมา หล่อนเตรียมตัวสู้กลับหรือว่า กำลังถอดใจ ?

“งั้นเธอ…….”

“อย่าห่วงฉันเลย ไม่เป็นไร อย่างมากก็แค่กลับไปหนึ่งคืน ก่อนเป็นอิสระ หน่วนหยาง เธอว่าฉันยังสามารถเริ่มใหม่ได้ ไหม ? ”

“ได้แน่นอน แต่ว่า ไหวี่ เธอคิดดีแล้วใช่ไหม ? ”

“ไม่ใช่ว่าฉันคิดดีแล้วหรือไม่ แต่เป็นเกิ่งเซินหลินเขา บังคับให้ฉันทำ

หน่วนหยางมองไปทางสายตาของหล่อน เห็นตัวหนังสือ สีดำบนกระดาษสีขาวสองสามหน้าที่หัวเตียง ใบหย่าคำนี้ เต็มๆลูกตาเธอ