ตอนที่7 จะใช้เด็กผูกมัดผมหรือ

จันทรัตร์จุงมือหทัยพัชรเดินต่อไป เงยหน้าก็เห็นสุพจน์ทันที แปลกใจนิดๆ แต่แป๊บเดียวก็ปรับตัวทัน เดินต่อไปด้วยใบหน้า สงบ

“เธอมาทําอะไรที่นี่? ” สุพจน์ถาม

หทัยพัชรพูดด้วยเสียง โกรธ คุณรู้ไหมจันทรัต…….

จันทรัต ดึงแขนหทัยพัชรไว้ไม่อย่าให้เธอพูดต่อ “ฉันมาดูคุณ กรรณารา”

สุพจน์เม้มปาก พูดอย่างประชดประชันว่า “เธอจะใจดีขนาดนี้ เหรอ”

“อื้อ ไปดูหน่อย นอนตั้งครึ่งเดือนแล้ว “จันทรัตร์ก็พูดอย่าง

ประชดประชันเช่นกัน

ตามสุพจน์ไปถึงหน้าประตูห้องผู้ป่วย จันทรัต เห็นหน้าซีดของ กรรณาราทันที หน้าผากยังฉีดยาบาดทะยักอยู่

แค่ครึ่งเดือน เธอผอมลงมาก เพื่อจะกระตุ้นความสัมพันธ์ ระหว่างจันทรัตร์และสุพจน์ เธอก็ทำได้เสียทุกอย่างจริงๆ

“พี่สุพจน์…..

ประตูเปิดออก กรรณาราร้องอย่างดีใจ พอเห็นจันทรัตน์ สีหน้า เย็นชาทันที พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เธอมาทำไหม จะมาดูว่าฉันตายหรือยังเหรอ”

จันทรัต ไม่โกรธ เดินเข้ามาอย่างสงบ “มาเยี่ยมคุณกรรณา ราคะ นอนโรงพยาบาลตั้งครึ่งเดือน ยังไม่ดีขึ้นเลย พี่สุพจน์เป็น ห่วงแย่เลยเนอะ”

ใจกรรณาราคุกรุ่นและเร่าร้อนเหมือนมีไฟสุมอยู่ในอก เธอ แย่งสามีของจันทรัตร์ ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนเป็น เรื่องของคนอื่นด้วยซ้ำ ทําให้กรรณารายิ่งเกลียดจันทรัต มาก ขึ้น “ถ้าคุณไม่อิจฉาฉัน ครอบครองผู้ชายของฉันไว้ ทำไมฉันต้อง มานอนที่นี่ละ จันทรัตร์ เธอโหดร้ายมาก กรรมจะตามสนองแก่ สักวันหนึ่ง”

จันทรัตร์ยิ้ม ถึงจะมีกรรมตามสนองก็ไม่ใช่ฉัน “คุณกรรณารา พูดคำนี้ไม่รู้สึกอายบ้างหรือ เธอแย่งสามีฉันไปเป็นเวลาห้าปี เป็นกิ๊กทำได้ถึงขนาดนี้ ก็สุดยอดจริงๆ”

กรรณาราโกรธจนหน้าแดง โดนจันทรัตรประชดประชันอย่าง นี้ ยิ่งพูดเสียงดังขึ้น “ตอนนั้นฉันกับสุพจน์จะแต่งงานกันแล้ว เธอ นั้นแหละเป็นกิ๊ก บีบบังคับทำให้แม่ฉันต้องตาย เธอมีสิทธิ์อะไร ว่าฉันเป็นกิ๊ก เธอนั้นแหละที่เป็นกิ๊ก”

“เหรอคะ” จันทรัตร์พูดอย่างไม่สะทกสะเทือนสักนิด เพราะไม่ ได้ทำอะไรผิด ” หากสุพจน์ไม่ลืมฉัน เธอว่าเขาจะรักเธอไหม กรรณารา เธอปลอมตัวเป็นฉันอยู่มาห้าปี อยู่ในเงาของฉัน มี สิทธิ์อะไรว่าฉันเป็นกิ๊ก ถ้าเธอไม่โกหก ชาตินี้สุพจน์ก็คงไม่มีวัน มองหน้าเธอหลอก”
คําพูดที่ก้าวร้าวทำให้กรรณาราได้รับความกระตุ้น เข้ามองจัน ทรัต ด้วยดวงตาแดงเหมือนปีศาจ เธอปลอมตัวเป็นจันทรัตน์ ครอบครองสุพจน์มาห้าปี แล้วไง แค่มีวิธี เธอไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เธอสมควรได้รับ

“ฉันท้องแล้ว” จันทรัตร์พูด “เป็นลูกของฉันกับพี่สุพจน์เอง กรรณาราตกใจตาโต โกรธจนตะโกนกรีด จับของโยนจัน ทรัตร์ ยังดีที่จันทรัตร์หลบทัน โยนไม่ถูกตัว

“จันทรัตร์”เธอไปตายซะ เธอไม่ได้ตายดีแน่” กรรณาราพาล โมโหโกรธเกรี้ยว

สุพจน์ได้ยินเสียงทะเลาะดังออกมาจากห้องคนป่วย ก็รีบวิ่ง เข้ามา กรรณาราโวยวาย เห็นสุพจน์เข้ามา ร้องไห้ว่า “พี่สุพจน์ พี่ให้จันทรัตร์ออกไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ เธอโหดร้ายมาก ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ

สีหน้าสุพจน์เปลี่ยนทันที ถามด้วยเสียง โกรธ “จันทรัตร์ เธอ ทำอะไรกับกรรณารา

“ไม่ได้ทําอะไร ก็แค่บอกเธอว่า ฉันท้อง”

คำพูดนี้เหมือนลูกระเบิด สุพจน์ตื่นตระหนก ไม่คิดว่าจันทรัตร์ จะมีเล่ห์เหลี่ยมขนาดนี้ ทำอะไรลับหลังให้ตัวเองท้องได้

สุพจน์ลากมือจันทรัตร์ พูดอย่างเย็นชาว่า “เธอออกไป

จันทรัตร์เดินตามสุพจน์ออกไปอย่างสงบ ไม่ได้ตกอกตกใจ อะไร แต่การกระทำของเธอกระแทกใจสุพจน์ สุพจน์ไม่ชอบในทรัต เล่นเล่ห์เหลี่ยม แม้แต่เรื่องตั้งครรภ์ก็เอามาหลอกล้อเขา พูดเสียงต่ำๆว่า “เธอท้องกับผมได้ไง เธอทำอะไร

จันทรัตร์ลูบท้อง “ฉันเคยพูดแล้วว่าอยากมีลูก ฉันก็มีวิธีของ ฉัน คุณวางใจได้ ก่อนที่ลูกจะออกมา ฉันจะดูแลเอง คุณไม่ต้อง กังวล”

“จันทรัต ”

สุพจน์เรียกอย่างตะโกน แววตาดุดันจ้องมองเธอ “จะคลอด ลูก เธอไม่ได้ถามผมสักคำ อยู่ๆก็มีลูกโผล่ออกมาคนนึง เธอจะ ใช้ลูกผูกมัดผม แล้วไม่อยากหย่ากับผมใช่ไหม”