บทที่ 6 สุสานผีดิบ

ก้าวแรกที่พวกราดิอย่างเข้ามานั้น เขารู้สึกว่านี้มีความชื้น อยู่พอสมควร มีคบไฟตั้งอยู่ที่ผนังถ้ำทั้งสองข้างตลอดทางเดิน หลังจากที่เดินลงมาตามทางลาดนั้น ราดิชก็พบเจอห้องโถง ขนาดใหญ่ที่มีกำแพงดินโผล่ขึ้นมาเป็นระยะๆ ที่นี่มีผู้เล่นเป็น จํานวนมากกำลังเก็บระดับอยู่

สัตว์อสูรที่พบเห็นโดยทั่วไปคือสเกลเลตัน ตัวมันเป็นโครง กระดูกเดินได้ถือมีด แต่ด้วยความที่มันมีพลังชีวิตที่ไม่สูงมาก และไม่โจมตีก่อน จึงทำให้พวกมันเป็นแหล่งเก็บระดับชั้นดี และ ยังมีค้างคาวเทาที่เป็นค้างคาวตัวขนาดแม่ไก่อ้วนๆ พวกนี้โจมตี ก่อนโดยพุ่งเข้ามาชนแต่ก็ไม่มีปัญหากับเหล่าผู้เล่น เพราะมันไม่ ได้มีพลังชีวิตเยอะ แค่โจมตีสวนใส่ก็ตายแล้ว

หลังจากที่เดินผ่านผู้เล่นหลายกลุ่มมาได้ พวกราดิชก็มาถึง ทางลงชั้นสองที่เป็นทางลาดเหมือนกับตอนเข้ามา พอเดินลงไป ตามทางจนสุดก็พบโถงถ้ำอีกแห่งหนึ่ง ที่นี่มีลักษณะไม่ต่างจาก ชั้นแรก แต่มีพวกสเกลเลตันอยู่ชุกชุมกว่า จึงไม่ค่อยเห็นผู้เล่นมา เดี่ยวๆ กัน ส่วนใหญ่มีแต่พวกที่มาเป็นปาร์ตี้ทั้งนั้น ซึ่งราดิชก็ไม่ ได้สนใจรีบเดินต่อไปจนถึงทางลงชั้นที่ 3

ชั้นที่สามนี้แตกต่างจากชั้นที่ผ่านมาคือมันเป็นทุ่งโล่งกว้าง แต่บนทุ่งโล่งนั้นกลับไปเต็มไปด้วยป้ายหลุมศพจํานวนนับไม่ ถ้วน ทำให้บรรยากาศดูวังเวงเป็นอย่างมาก พอเดินไปตามทาง ก็พบผู้เล่นหลายกลุ่มกำลังต่อสู้กับพวกสเกลเลตันอยู่ พวกราดิช เดินไปได้สักพักก็ไม่สามารถหาที่ว่างที่จะฆ่าสัตว์อสูรได้

“เอาไงกันดีสาวๆ ชั้นนี้คนก็เต็มเหมือนกัน อย่างว่าแหละ ที่ นี้ได้รับความนิยมสูงล่ะนะ” ราดิชถามสองพี่น้อง

“พี่ราชว่าพวกเราแค่สามคนลงไปชั้น 4 จะไหวไหมคะ” เรย์สาวน้อยขี้อายถามราดิชขึ้นมา

“พี่ว่าน่าจะไหวอยู่นะ ว่าไงเมย์เราลองลงไปที่ชั้น 4 กันดู ก่อนไหม” ราดิชถามความความเห็นของเมย์

“ลองดูก่อนก็ได้ค่ะ ชั้น 4 อาจคนน้อยกว่านี้ก็ได้” เมย์พูด พลางออกเดินต่อ ซึ่งพวกเขาก็เดินทางกันต่อไป โดยที่ไม่มีสัตว์ อสูรตัวไหนเข้ามาจู่โจมพวกราดิช จนกระทั่งพวกเขาถึงทางลง ชั้น 4 เมย์ก็หันมาพยักหน้าให้กับพวกเขา และเริ่มเดินนำลงไป ทันที
ซึ่งในชั้นที่ 4 นั้นก็ไม่ต่างจากชั้น 3 เลย แต่ดูจากขนาดแล้ว ชั้นนี้น่าจะกว้างกว่าชั้น 3 พอสมควร หลังจากที่ลงมาแล้วทุกคนก็ ช่วยกันมองหาที่ว่าง ชั้นนี้สัตว์อสูรมีจำนวนเยอะกว่าชั้น 3 และ คนที่ลงมาที่นี่ก็มีไม่มาก พวกราชจึงหาที่ว่างที่จะออกล่าพสกส เกเลตันได้ในที่สุด

“เอาตรงนี้แหละ เรย์ถอยไปอยู่ตรงมุมนั้นนะ ส่วนเมย์อย่า อยู่ห่างเรย์นะ เดี๋ยวพี่ไปล่อพวกมันมา พอมาถึงตรงนี้เดี๋ยวพี่ชน เอง แล้วพวกเราก็คอยรุมนะ” ราดิชบอกแผนการ และจัด ตำาแหน่งเรียบร้อย

เขาก็เรียกดาบเหล็กกล้าระดับ C ออกมาถือและมองหาเหยื่อ ทันที เขาจัดการยิงศรไฟใส่สเกลเลตันโซลเยอร์ตัวหนึ่งทันที และ ก็ได้ผล มันหลังแอ่นหน้าคะเพราะโดนศรไฟอัดเข้าเต็มเปา พอมันลุกขึ้นได้ก็หันมามองราชและเริ่มเดินเข้ามาหา แต่มันไม ได้เดินเข้ามาตัวเดียวนี่สิ กลุ่มของมันอีก 3 ตัวก็เดินตามมาด้วย

-สัตว์อสูร สเกลเลตันโซลเยอร์ ระดับ 18 เตรียมโจมตี

ระหว่างที่มันเดินเข้าหากลุ่มของราดิช ราดิชก็ยังระดมยิง เวทใส่กลุ่มพวกมันอีกคนละที่สองที่ พอตัวแรกเข้ามาใกล้และ เงื้อดาบในมือฟัน ใส่ราดิช เขาก็เอาดาบของตัวเองกันไว้พร้อม ถีบมันออกไป มันถลาตามแรงกับ เขาไม่ปล่อยโอกาสทอง รีบพุ่งตามเข้าไปและ ใช้ทักษะพาวเวอร์สไตร์คฟันใส่มันทันที ดาบฟันเข้าเต็มอกมัน จนผงะไป เขาระดมฟันอย่างต่อเนื่องจนมันล้มลง และค่อยๆ กลายเป็นแสงหายไปในที่สุด

“เมย์ เดี๋ยวช่วยเก็บของด้วยนะ พี่จะไปจัดการตัวอื่นต่อ” ราค ชตะโกนบอกแล้วพุ่งทะยานไปหาสเกลเลตันตัวที่สองที่เดินมาถึง ต่อไป

“โห ทำไมฝีมือพี่แกโหดจัง สงสัยเราไม่ต้องทำอะไรเลย อิอิ” เมย์ว่าพลางวิ่งไปเก็บของต่างๆ ที่หล่นอยู่ ก่อนจะวิ่งตา มราดิซไปด้วย

หลังจากพุ่งตัวมาเจอเจ้าตัวที่สอง ราดิชก็แทงดาบออกใน ระดับคอของมันด้วยความรวดเร็ว แต่มันก็ยกดาบขึ้นกันทำให้ ดาบของราดิชเบี่ยงออก เขารีบเปลี่ยนทางดาบตวัดดาบเข้าใส่ มันทันทีที่ซอกคอจนขาดสะพายแห่ง แต่มันก็ยังไม่ตาย มันก้าว เท้าเข้าหาราดิชพร้อมกับเงื้อดาบขึ้นฟันอีกครั้ง คราวนี้ราดิชพุ่ง สวนมันและตวัดฟันจากล่างขึ้นบน ปลายดาบปะทะกับคางของ มันเสียงดังถนัดถนี่

หน้าของมันหงายเกิดไปด้านหลังอย่างแรง ราดิชพลิกดาบ และฟันใส่จนผ่ามันเป็นสองซีกจนได้ในที่สุด แต่ทันใดนั้นเองก็มี เสียงลูกธนูแหวกอากาศตรงมาที่เขาราดิชรีบพลิกตัวหลบและ ฟันสวนใส่ลูกธนูจนมันหักเป็นสองท่อนทันที

“มีคนลอบโจมตีเรา!!” ราดิชตะโกนบอกเมย์อย่างตกใจ เขา พยายามมองหาคนที่ยิงธนูและคอยหลบพวกสเกลเลตันที่เข้า จู่โจมไปด้วย

“คงเป็นสเกลเลตันอาเซอร์น่ะพี่ สงสัยคงแอบซุ่มอยู่นะ” เมย์ บอกแล้วยกดาบขึ้นกันเจ้าตัวหนึ่งที่จ้างดาบฟันใส่เธอ จากนั้น เธอก็ออกแรงผลักมันออกไป วาดดาบฟันใส่มันและไล่โจมตี อย่างต่อเนื่อง

“สงสัยต้องรีบจัดการเจ้ากลุ่มนี้แล้วไปจัดการนักธนูนั่น แต่ ไหนต้องระวังลูกธนูอีก เหนื่อยจริงแฮะงานนี้” ถึงจะบ่น แต่ราค ชก็ยังร่ายรําดาบสังหารพวกสเกลเลตันที่ตาหน้ากันเข้ามา และ คอยร่ายเวทยิงศรไฟไปทางทิศที่มีลูกธนูมาเป็นพักๆ โดยที่ไม่ได้ ดูผล จนเขาจัดการสเกลเลตันกลุ่มนี้หมดก็พุ่งตัวไปทางทิศที่ลูก ธนูพุ่งมาทันที แต่ก็ได้รับการตอบรับเป็นลูกธนูหลายดอกกลับมา

‘เฮ้ย!! สงสัยพวกมันไม่ได้มีตัวเดียวซะแล้วสิเนี่ย ราดิชคิดใน ใจ พร้อมกับฟัน ใส่ลูกธนูที่หลบไม่พ้นและสะกิดเท้าพุ่งตัวไปข้าง หน้าอย่างต่อเนื่อง ที่เขาไม่ใช้ก้าวพริบตาเพราะเขายังไม่ได้สนิท กับสองคนนี้นัก จึงไม่อยากเปิดเผยความลับของตัวเอง พอเขา วิ่งไปถึงก็พบสเกลเลตันอาเซอร์ 5ตัวกําลังง้างธนูยิงใส่เขาอยู่

“เมย์ คุ้มกันเรย์ด้วย ระวังลูกธนูพวกนี้ด้วยแรงไม่ใช่เล่นๆ เลย” ราดิซบอก ลูกธนูพวกนี้พลังโจมตีไม่ใช่น้อยๆ เลย เขารู้ได้ ในตอนที่ใช้ดาบฟันลูกธนูพวกนี้ ถึงตัวเขาจะไม่เป็นไร แต่กับ พวกเมย์นั้นไม่ใช่ ถ้าพวกนี้โดนเข้าไปนี่มีหวังเจ็บหนักอยู่เหมือน

พอเข้าถึงตัวเจ้าตัวแรก มันก็เลิกยิงและเอาคันธนูฟาดใส่ เขาเพื่อรักษาระยะห่าง ราดิชเห็นดังนั้นก็เลยพุ่งออกขวาแล้วยิง ศรไฟใส่ไปโดนตัวมันจนเซไป พอเท้าเขาแตะพื้นก็พุ่งตัวต่อไป และฟันใส่มันอย่างต่อเนื่อง

สเกลเลตันอาร์เซอร์เอาคันธนูมากัน แต่พอกระทบกับดาบของ ราดิช ธนูของมันก็โดนฟันจนหักเป็นสองท่อนทันที แต่ดาบนี้ของ ราดิซฟันแรงมาก ดาบเลยไปต่อจนปะทะกับหน้าอกมัน เขาไม่รอ ช้าตวัดดาบขึ้นเหนือหัวฟันใส่เข้าเต็มอกของมันอย่างจังจนมัน ผงะ ราดิชระดมฟันอีกหลายดาบจนมันล้มไปกองกับพื้น จากนั้น เขาพุ่งไปทางอื่นต่อโดยไม่รอดูผลงาน

เขาทะยานตัวไปทางขวาเพื่อฟันใส่อีกตัวทันที แต่เขาก็ต้อง หยุดการเคลื่อนที่อย่างกะทันหันเมื่อตัวที่สามยิงลูกธนูมาจาก ด้านข้าง เขาได้แต่ตวัดดาบขึ้นมากันไว้เท่านั้น การที่ราชชะงัก ไปทำให้มันมีโอกาสยิงใส่เขาในระยะเผาขน ราดิชหงายหลังลงกับ พื้นหลบไปได้ แต่ว่าลูกธนูที่ผ่านเขาไปกลับพุ่งเข้าหาเมย์ที่วิ่ง ตามเขามาโดยที่เธอไม่สามารถป้องกันได้

“โอ๊ย!!”

เสียงร้องของเธอดังขึ้น เมย์กระเด็นไปตามแรงยิงก่อนจะ ถลาไปกับพื้นด้วยสีหน้าเจ็บปวด และพยายามดึงลูกธนูที่ปักท้อง ออกอย่างยากลำบาก

“เมย์!!” ราดิชตะโกนลั่น ก่อนที่เขาจะกลิ้งตัวหลบรอดจาก ลูกธนูที่เจ้าตัวที่สามและสี่ยิงใส่ เขากลิ้งไปแล้วพลิกตัวขึ้นมาอีก ด้าน และปล่อยจิตสังหารรุนแรงออกมาทันที

“พวกแกจงตายซะให้หมด!!” ราดิชตะโกนและพุ่งเข้าใส่เจ้า สเกลเลตันอาร์เชอร์ด้วยความเร็วสูงสุดทันที แต่พวกมันอีกสาม ตัวที่อยู่ด้านหลังก็ระดมยิงใส่ราดิชอย่างรวดเร็ว

ราคิชหลบได้อย่างง่ายดาย พอเขามาถึงด้านหน้าของสเกล เลตันอาร์เชอร์ มันก็ง้างคันธนูฟาดใส่เขาทันที ราดิชไม่หลบแต่ กลับใช้มือซ้ายที่ไม่ได้จับดาบค่อยสวนใส่คันธนูกลับไป ทำให้ คันธนูของมันเบี่ยงออกไป เขาไม่รอช้าตวัดดาบจากล่างขึ้นบน ตัดตัวมันเป็นสองซีกอย่างรวดเร็ว แล้วรีบดีดตัวออกไปทางซ้ายและยิงเวทศรไฟ ใส่สเกลเลตันอาร์เชอร์อีก ตัวอย่างต่อเนื่อง ทำให้มันต้องยกธนูขึ้นมากันการโจมตีของรา อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

แต่ขณะที่ราดิซกำลังจะพุ่งไปจัดการมันก็มีลูกธนูอีกสองลูกทุ่ง มาหาเขาจากทางด้านขวา เขาหันกลับไปฟันใส่ลูกธนูพวกนั้น ก่อน และอาศัยแรงเหวี่ยงจากการฟันหมุนตัวพุ่งทะยานเข้าหา สเกลเลตันอาร์เชอร์ตัวที่สาม ซึ่งมันก็กำลังจ้างธนูเพื่อจะยิงราดิช แต่ก็ไม่ทัน ราดิชเข้าถึงตัวมันก่อน เขาฟันมันที่ซอกคอจนตัวมัน ขาดสะพายแล่ง และกลายเป็นแสงตามเพื่อนของมันไปอีกตัว

“เหลืออีกสองตัวสินะ” ราดิชว่าและพุ่งเข้าหาอีกสองตัวที่เหลือ ทันที ซึ่งพวกมันก็ระดมยิงใส่เขาและถอยหลังไปเรื่อย แต่ก็ไม่ทัน การณ์ ราดิชเขาประชิดตัวที่สี่ได้และฟันใส่มันอย่างรุนแรง จาก นั้นก็พุ่งใส่ตัวสุดท้าย และฟันใส่มันถี่ยิบจนมันเปลี่ยนสภาพ เป็นกองกระดูก ในที่สุด หลังจากจัดการเสร็จเขาก็รีบเข้าไปหา เมย์ทันที ซึ่งเขาก็พบเรย์กำลังร่ายเวทรักษาเมย์อยู่

“เป็นไงมั่งเรย์ พี่ขอโทษที่ทำให้น้องบาดเจ็บนะ” เขารีบถาม อาการของเมย์ และใช้เวทรักษาให้เมย์ด้วย การที่ราดิชจะโกรธ ก็ไม่แปลกหรอก เพราะสมัยเด็กๆ เขาเป็นคนที่ไม่สู้คนจึงโดน แกล้งบ่อยๆ แต่พี่ชายเขาจะเป็นคนมาช่วยและจัดการกับพวกเด็กเกเรที่แกล้ง เขาจนเรียบร้อย ทำให้ราดิชฝังใจมาก ซึ่งเวลานี้เขาที่ต้องดูแล สองคนนี้ที่อายุน้อยกว่าเขา ทำให้เขาเริ่มเข้าใจความรู้สึกของพี่ ชายเขาเวลาที่เขาโดนแกล้งจนบาดเจ็บแล้วว่าเป็นยังไง

“ไม่เป็นไรแล้วละค่ะพี่ พี่ไม่ต้องโมโหขนาดนั้นก็ได้ แผลแค่ นี้ให้เรย์รักษาให้ไม่นานเดี๋ยวก็หาย ไม่ถึงตายหรอก” เมย์บอก ให้ราดิชใจเย็น

“อ…อะ อืม ว่าแต่แล้วเราจะเอายังไงต่อ สงสัยต้องพยายาม หาตัวที่อยู่เดี่ยวๆ แล้วค่อยจัดการจะดีกว่า เมื่อกี้พี่ไม่รู้ว่าพวกมัน จะเข้ามาช่วยเพื่อนของมันด้วยสิ” ราดิชว่า และเริ่มพาสองสาว หาทำเลใหม่ พอได้ทำเลใหม่พวกเขาก็ใช้วิธีการที่รอบคอบขึ้น จนในที่สุดพวกเขาก็รวบรวมกระดูกสีเลือดจนครบ ราดิชเองก็ ดีใจที่จะได้เปลี่ยนอาชีพเสียที เขาเปิดดูหน้าต่างข้อมูลว่าเขาได้ ค่าประสบการณ์มาเท่าไร และทักษะของเขาเลื่อนไปถึงระดับไหน แล้ว

-ท่านสังหารสเกลเลตันโซลเยอร์ และสเกลเลตันอาเชอร์ ระดับ 18 ไป 213 ตัวได้รับค่าประสบการณ์จากปาร์ตี้ 73,840

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 22
– ทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 43 ทักษะชำนาญดาบเพิ่ม เป็นระดับ 35

– ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าเพิ่มเป็นระดับ 20 -ทักษะชำนาญ เวทเพิ่มเป็นระดับ 23

-ท่านได้รับเงินจํานวน 42,250 G

“แล้วนี่เก็บของอะไรได้มั่งนะ พี่ไม่ได้สนใจเลย มัวแต่จัดการ กับสัตว์อสูรอย่างเดียว” ราดิชเห็นกองไอเทมที่ทั้งสองคนกำลัง นำมากองอยู่เลยถามขึ้นมา

“นอกจากเงินที่มันแบ่งอัตโนมัติแล้ว เรายังได้แร่ทับทิมเม็ด เล็ก น้ำยาเรดโพชั่นกับบลูโพชั่นขวดเล็กอีกเพียบ ยังมีธนู ดาบ แล้วก็ชุดเกราะระดับ D อีกหลายอันอยู่ แต่ไม่มีของถึงระดับ C เลยสักชิ้น อย่างว่าที่นี่ให้เงินกับค่าประสบการณ์เยอะ แต่ของไม่ ค่อยดีเท่าไรน่ะ” เมย์บอก พลางหยิบของพวกนี้มาเพื่อจัดการ แบ่งเป็นสามส่วนเท่าๆ กัน เมื่อราดิชเห็นดังนั้นจึงรีบบอกขึ้นมา

“พี่ขอพวกบลูโพชั่นกับแร่ทับทิมละกัน ที่เหลือพี่ให้เราหมด เลย” ราดิชพูด และกวาดของพวกนั้นมาเตรียมเก็บลงหน้าต่าง ไอเทมทันที

“จะดีหรือพี่ ของที่พี่ขอแบ่งไปมันแค่นิดเดียวเองนะ” เมย์ บอกด้วยความเกรงใจ
“อือ ไม่เป็นไรหรอก พี่เอาแค่นี้แหละที่เหลือเราเอาไปขาย หรือใช้ก็ได้นะ พี่ต้องการแค่นี้จริงๆ” ราติชทำหน้าจริงจังจนสอง สาวต้องยอมแพ้

“แล้วนี่เราจะทำอะไรกันต่อดีล่ะ ภารกิจก็เสร็จแล้ว หรือจะ กลับไปส่งภารกิจกันเลยดี” ราดิชถามทั้งสองสาวเพื่อขอความ คิดเห็น

“ไปจัดการเจ้าราชาของที่นี่กันดีไหม เห็นว่ามันตกของ ด้วยนะ ชดเชยกับของที่ตกมานี่ไง ที่ไม่ได้อะไรดีๆ เลย” เมย์ เสนอความคิดเห็น

“จะดีหรือเมย์ มันระดับตั้ง 30 เลยนะ เรากลัวว่า…” เรย์บอก และพยายามกระตุกชายเสื้อเมย์

เมย์หันมาถามเขา “ไม่เป็นไรหรอก มีพี่เขาไปด้วยทั้งคน

จริงไหมพราดิซ” พร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์

“แล้วราชาที่ว่านี่มันตัวอะไร และมันทำอะไรได้บ้างล่ะ” ราดิ ชถาม ถึงแม้เขาจะไม่อยากไป แต่ดูจากสายของเมย์แล้วก็คิดว่า ถ้าเขาไม่ไป สองคนนี้อาจลงไปกันเองก็ได้

“มันเป็นสัตว์อสูร ราชาสเกลเลตันคิงระดับ 30 สเกลเลตัน ตัวใหญ่ ถือดาบเล่มโตกับโล่ขนาดใหญ่ ลูกน้องมันเป็นสเกล เลตันไนท์จำนวนหนึ่ง เจ้านี่ไม่ค่อยเร็วเท่าไร แต่พลังโจมตีรุนแรง พอสมควรเลยมันจะอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของชั้น 5 ลองไปดูหน่อยนะพี่ ถ้าไม่ ไหวเดี๋ยวเราค่อยวาร์ปกลับเมืองกัน” เมย์เข้ามากอดแขนราดิช พร้อมทําสายตาออดอ้อนจนเขา ใจอ่อน ลงถ้าโดนสาวสวยขนาด นี้เกาะแขนก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้างล่ะ

“ก็ได้นะ แต่ถ้าลงไปชั้น 5 แล้วยังไม่เจอตัวมัน หรือถ้าเจอ แล้วสู้ไม่ไหวต้องทำตามที่พี่บอกทุกอย่างเข้าใจไหม” ราดิชบอก เด็กสาวให้สบายใจ ถึงแม้ตัวราดิชเองจะไม่ได้รู้อะไรมากแต่ก็ ต้องทำตัวเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าเด็กพวกนี้ไว้ก่อน

“เย้ๆ พี่ชายใจดีที่สุดเลย” เมย์ว่าและหอมแก้มราดิซฟอด ใหญ่ แล้วก็รีบวิ่งนำหน้าไปทันที ปล่อยให้ราดิชยืนตัวแข็งกับ การกระทํานั้น

“อ…เอ่อ คือเมย์เขาเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ อย่าไปถือสาเลย” เรย์ บอกพร้อมทั้งสะกิดราดิชจนหายตะลึง และทั้งสองก็เดินตามเมย์ ไปเพื่อที่จะลงไปที่ชั้น 5 ซึ่งทางลงอยู่อีกด้านหนึ่งของสุสาน นั่นเอง หลังจากที่เดินลงไปตามทางลาดจนสุดก็พบกับภาพที่ทำ ให้ราติ ตกตะลึง

ภาพที่ราดิชเห็นตอนนี้คือชั้น 5 นั้นไม่ได้เป็นสุสานอย่างที่ คิด แต่เป็นเหมือนหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เขาเห็นบ้านที่ทำจากไม้มุง หลังคาด้วยฟางหลายหลังตั้งอยู่เต็มไปหมด แต่สิ่งที่ทำให้ที่นี่ดูน่ากลัวคือ สัตว์อสูรลูกไฟวิญญาณระดับ 20 ที่ลอยไปลอยมา ถึงเขาจะตรวจสอบดูแล้วพบว่าพลังชีวิตของมันไม่เยอะ แต่หลัง จากที่คุยกับเมย์ก็ทราบว่าการโจมตีทางกายภาพแทบไม่มีผลต่อ มันเลย ยังดีที่มันไม่โจมตีก่อนและไม่รุม

พวกเขาเข้าสู่ถนนสายหลักของหมู่บ้าน และเริ่มเห็นพวก สเกลเลตันอยู่ประปราย พวกเขาที่ตอนนี้มีความมั่นใจเต็มเปี่ยม ก็ลุยเข้าไปทันที เจ้าพวกสัตว์อสูรพวกนี้ไม่ถึงมือราดิซแม้แต่น้อย เพราะเขามีทักษะติดตัวที่ถือว่าสูงพอสมควร และชั้นนี้นั้นสัตว์ อสูรก็มีไม่เยอะเท่าไร พวกเขาเจอผู้เล่นที่ลงมาที่นี่บ้างแค่สอง สามกลุ่มระหว่างทาง หลังจากที่เดินลึกเข้ามาได้สักพัก เมย์ก็ สะกิดเขา

“พี่ราดิช สเกลเลตันคิงมันจะเกิดตรงบริเวณบ้านที่ใหญ่ที่สุด ตรงลึกสุดของหมู่บ้านน่ะ นี่เราก็ใกล้จะถึงแล้ว เดินไปอีกหน่อย เอง” เมย์บอก พร้อมชี้มือไม้ไปทางที่เขากำลังจะเดินไปนั่นเอง แต่พอไปถึงก็ต้องผิดหวังเพราะมีผู้เล่นมารอก่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง แล้ว

“เอาไงดีเมย์ มีคนมาตัดหน้าซะแล้วน่ะ” ราดิชถาม เขารู้ว่า มันเป็นมารยาท ถ้าใครมาก่อนยังไงก็มีสิทธิ์ที่จะสู้กับราชาก่อน

“ก็รอพี่ ถ้าเกิดกลุ่มนั้นเอาไม่อยู่ตายหมดก็ถึงที่เราเข้าไปสู้มั่ง หนูว่าเรามาหาที่นั่งดูพวกเขาอยู่แถวนี้ กว่า” เมย์บอกพร้อมยิ้มน้อยๆ จากนั้นก็ลากราดิซไปที่บ้านหลัง หนึ่งที่มีโต๊ะ พากันนั่งรอเพื่อดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น แต่ดูเหมือน สถานการณ์จะไม่เป็นใจสักเท่าไร เพราะมีผู้เล่นคนหนึ่งในกลุ่ม นั้นเดินมาหาพวกราดิชและพูดว่า

“พวกเรากำลังรอสเกลเลตันคิงเกิดอยู่ รบกวนพวกคุณวาร์ ปกลับเมืองไปได้ไหม” ชายคนนั้นพูด แต่ดูท่าทางแล้วจะมาหา เรื่องมากกว่า

“อ๋อค่ะ แต่พอดีหนูเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรกก็เลยอยากเห็นสเกล เลตันคิงน่ะค่ะ” เมย์ตอบ พลางหัวเราะคิกคัก

“เห็นทีคงจะไม่ได้หรอก พวกคุณกะจะฉวยโอกาสเข้าไปแจม บอสล่ะสิ” ชายคนนั้นชักดาบออกมา และหันไปเรียกเพื่อนอีก คนที่ยืนรอสเกลเลตันกิ่งมาสมทบทันที

‘เมย์ เรย์เตรียมตัวไว้ พี่ว่าไม่ดีละ สงสัยพวกมันจะฆ่าพวก เราแน่ เมย์คอยอยู่ข้างๆ เรย์ไว้นะเดี๋ยวพี่จัดการเอง’ ราดิชสั่ง การผ่านหน้าปาร์ตี้ทำให้ไม่มีเสียงออกมาให้กลุ่มคนดังกล่าว ได้ยิน

“ถ้าบอกแล้วไม่ฟังพวกเราคงต้องใช้กำลังกันแล้วล่ะ” สิ้นเสียงชายคนนั้น พวกที่เหลือก็เริ่มกระจายตัวออก ขวางหน้าพวกราดิชไว้

“สเกลเลตันคิงไม่ใช่ของใครคนเดียวนี่ อีกอย่างเราก็บอก แล้วแต่มาดูบอสเพราะไม่เคยเห็นเท่านั้นเอง ไม่ได้มีเจตนาจะ เข้าไปยุ่มย่ามกับพวกคุณสักหน่อย” ราชพยายามใจเย็นที่จะ ตอบ

“ถ้าอย่างนั้นพวกแกก็ตายซะ พวกเราจัดการ!!” มันสั่งพร้อม ถอยไปด้านหลัง แล้วให้พรรคพวกเข้ามาโจมตีใส่ราดิช

ผู้เล่นคนแรกกระโจนมาด้านหน้าเงื้อดาบขึ้นจะฟัน ราดิชเห็น แบบนั้นก็ก้าวเท้าถอยหลังพร้อมซักดาบโฟเทียขึ้นมาทันที ซึ่งมัน ก็ฟันพลาด ราดิชได้ทีเตะเสยเข้าที่ปลายคาง แต่ผู้เล่นคนนั้นก็ได้ ไม่เบา พลิกตัวหลบไปด้านข้างได้อย่างหวุดหวิด

ในตอนนั้นเองผู้เล่นคนที่สองก็ใช้ดาบพุ่งเข้าแทงราดิชจาก ด้านข้าง ทำให้เขาต้องหยุดไล่ตามเจ้าคนแรกแล้วหันไปปัดดาบ ของมันก่อน เขาอาศัยจังหวะนั้นเลยหมัดเข้าที่หน้ามันจนหน้า หงายไปข้างหลัง ราดิชไม่ปล่อยโอกาสทองตวัดดาบตัวหัวมันจน กลายเป็นแสงหายไปเป็นคนแรก

ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นรวดเร็วมาก แค่เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นเอง ขณะที่พวกมันอึ้งอยู่ ราดิชพุ่งไปหาผู้เล่นคนที่สามที่ตะลึงอยู่ พอรู้ว่าราดิชเข้าถึงตัวมันก็รีบ ถอยหลังพร้อมฟันสวน ราดิซไม่หลบแต่กลับใช้ดาบสกัดไว้จน ดาบของมันหักเป็นสองท่อน แต่ยังไม่พอเท่านั้น ราดิชก็รีบใช้ ทักษะพาวเวอร์สไตร์คฟันใส่อีกฝ่ายอย่างรุนแรง ดาบนั้นฟันเข้า เต็มอกผู้เล่นคนนั้นจนปลิวไปตามแรงปะทะ และไปชนบ้านหลัง หนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะกลายเป็นแสงหายไปในเวลาไม่นาน

ราดิชไม่รอดูผลงานแต่กลับตัวพุ่งไปหาผู้เล่นคนแรกต่อ พอกลับตัวไปเขาก็พบว่ามันกำลังพุ่งเข้ามาพร้อมเงื้อดาบขึ้นฟัน ราดิชจึงฉีกตัวไปด้านข้างแทนที่จะพุ่งไปด้านหน้าและฟันใส่ แต่ มันก็หลบรอดจากคมดาบไปได้ หลังจากนั้นมันถอยไปตั้งตัว พร้อมจ้องราดิชอย่างเครียดแค้น ทางราชก็ไม่ประมาท พอสบ จังหวะเขาก็ร่ายเวทใส่มันทันที

ศรลมถูกยิงออกมาอย่างรวดเร็ว ผู้เล่นคนนั้นก็ตกใจไม่น้อยที่ เจอคนร่ายเวทใส่ขณะดวลดาบ มันโดนครลมเข้าเต็มเปาจน กระเด็นถอยหลังไป ราดิชก็ไม่รอช้าพุ่งตามไปใช้ดาบแทงเข้าที่ คอหอยของมันทันทีจนล้มลงและกลายเป็นแสงหายไป จากนั้น ราคิชก็หันกลับไปมองหาคนที่เหลือ ทว่า กลับมีเสียงตะโกนขึ้น มาขัดจังหวะเสียก่อน

“เฮ้ย!!! หยุดนะ!! จงวางอาวุธซะไม่อย่างนั้นนั่งนีตาย!!”

ผู้เล่นคนที่เข้ามาพูดกับราดิชนั่นเอง ตอนนี้มันเอาดาบจอคอ เรย์ไว้ ส่วนเมย์นั้นนอนจมกองเลือดอยู่ ไม่รู้ว่าบาดเจ็บแค่ไหนแต่ คิดว่าคงยังไม่ตาย เพราะถ้าตายคงกลายเป็นแสงหายไปแล้ว

“แกนี่มันไม่มีศักดิ์ศรีเหลืออยู่เลยหรือไง ถึงทำเรื่องแบบนี้ ได้” ราดิชบอกมันด้วยความโกรธ จิตสังหารของเขาปะทุออกมา แบบควบคุมไม่ได้เข้าหาชายคนดังกล่าว เขาเริ่มเดินเข้าไปหา มันอย่างช้าๆ ทำให้ชายคนนั้นขาสั่นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

มันคิดในใจอย่างตื่นตระหนก บ…บ้าไปแล้ว!! มันไม่ใช่คน แล้ว แรงกดดันอะไรแบบนี้ ยิ่งกว่าสเกลเลตันกิ่งที่เราจะสู้ด้วย มากนัก และพยายามกระเถิบตัวเองถอยห่างราดิช

“ถ้าแกเข้ามาอีกนังนี่ตายจริงๆ นะ” มันดิ้นรนครั้งสุดท้าย อย่างน่าสมเพช

“แกนั่นแหละที่ต้องตาย ฉันไม่ยอมอ่อนข้อให้สวะอย่างแก หรอก” ราดิชว่า พร้อมเรียกเปลวเพลิงออกมาจากดาบจนลุก โชนไปหมด ไอร้อนที่แผ่ออกมาทำให้บ้านหลายหลังเริ่มลุกไหม้ ทันใดนั้นเองราดิชก็ใช้ก้าวพริบตาไปโผล่ที่ข้างตัวมัน เขายกขา ถีบมันจนมันต้องปล่อยเรย์ กระเด็นหน้าไถพื้น
ราดิซพูดเสียงเหี้ยม “ว่าไง ยังมีอะไรที่จะพูดไหม” และก้าว เข้าหาอย่างช้าๆ เหมือนพญามัจจุราชที่กำลังมาเอาชีวิตมัน

“หึ ถ้าแกฆ่าฉันแกอยู่ไม่สุขแน่ ฉันจะตามฆ่าแกไปตลอด เลย” ผู้เล่นคนนั้นว่า แต่น้ำเสียงของมันแสดงความหวาดกลัวต่อ คนตรงหน้าอย่างเห็นได้ชัด

“อย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นชั้นขอทรมานแกก่อนที่แกจะตาย ซักหน่อยล่ะกัน เพื่อแกจะเปลี่ยนใจ” ราดิชบอกเสียงเหี้ยมไร้ซึ่ง ความปรานี พร้อมเรียกใช้ทักษะทันที

ปราการอัคคี!!!

ราดิซโบกดาบไปด้านหน้า บังเกิดกำแพงไฟขึ้นมา ซึ่งกำแพง ไฟนั้นได้ปิดล้อมชายคนดังกล่าวอย่างรวดเร็ว เปรียบเสมือนก ที่ไร้ทางออก

“แกอย่าทําอะไรฉันเลย ปล่อยฉันไปเถอะ ในนี้ร้อนจะตาย อยู่แล้ว ปล่อยฉันไปที!!!!!!

เสียงร้องโหยหวนของมันดังออกมาเป็นระยะ ผ่านไปสักพัก กำแพงไฟก็ได้หายไป ซึ่งนั่นก็หมายความว่าเป้าหมายได้ดับสูญ ไปแล้วนั่นเอง ราดิซรีบกลับไปดูเรย์กับเมย์ทันที

“เรย์เป็นไงบ้าง” ราดิชกลับไปที่เรย์อยู่ ก็เห็นเรย์กำลังพยายามรักษาบาดแผลของเมย์อยู่

“หนูไม่เป็นไรค่ะ แต่เมย์ทำท่าจะแย่แล้ว หนูลให้เท่าไร เลือดก็ไม่หยุด สงสัยติดสถานะเลือดออกไม่หยุดแน่เลย พี่คะ หนู จะทําไงดี ฮือๆ” เรย์บอก พร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้นที่ไม่สามารถ ช่วยพี่สาวตัวเองได้

“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพี่จัดการเอง” ราดิชบอก และเปิด หน้าต่างไอเทม เขาหยิบเอาน้ำสีรุ้งออกมา มันคืออีลิกเซอร์ นั่นเอง เรย์เห็นดังนั้นก็ตกใจมาก

“นั่นมันยาวิเศษอีลิกเซอร์นี่ แต่ว่ามันแพงมากเลยนะคะ จะ เอามันมาใช้กับพวกเราเหรอคะ” เรย์ถามด้วยความกังวล

“เรื่องแพงหรือไม่แพงไม่สำคัญหรอก ชีวิตของเมย์สำคัญ กว่า ถึงนี่จะเป็นแค่เกม แต่การตายครั้งหนึ่งก็แทบจะหมดตัว และยังเจ็บปวดมากๆ อีกด้วย พี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอก” ว่า แล้วราดิซก็เปิดฝาขวดอีลิกเซอร์ออก จากนั้นก็บีบปากเมย์และ กรอกน้ำยาใส่ทันทีทันใดนั้นเองที่ตัวของเมย์ก็ส่องแสงสว่าง ออกมาวาบหนึ่ง แผลที่มีและอาการเลือดไหลไม่หยุดก็หายเป็น ปลิดทิ้ง เธอค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงงๆ

“ฉันตายแล้วเหรอเนี่ย” เมย์ร้องถามออกมาด้วยความจงบ

“พี่ยังไม่ตายหรอก พราด เขาใช้อีลิกเซอร์รักษาพี่น่ะ” เรย์ บอกเมย์ด้วยน้ำเสียงตื้นตัน

“อีลิกเซอร์!! ของแพงระดับนั้นน่ะนะ…โอย! แล้วฉันจะมี ปัญญาใช้คืนพี่เขาไหมเนี่ย” เมย์บอกด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึง

ความตกใจ

“ไม่ต้องชดใช้หรอก ชีวิตของเมย์มันมีค่ามากกว่าน้ำยาแค่ ขวดเดียวมากนัก” ราดิชบอกเธอพร้อมด้วยรอยยิ้ม

“ว่าแต่เจ้าคนกลุ่มเมื่อกี้มันเป็นใครกัน แค่เรามาดูราชาเกิด ถึงกับต้องจะฆ่าแกงกันด้วย” ราดิชถามขึ้นพลางเปิดดูค่า ประสบการณ์ที่ได้รับ และเริ่มออกเดินไปเก็บของที่ตกอยู่

“หนูว่าคนพวกนี้คงเป็นพวกที่คิดว่าสัตว์อสูรระดับราชาเป็น

ของตัวเองคนเดียวน่ะ” เมย์บอกกับราดิชด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ

“แต่เมื่อกี้พี่เขาสุดยอดมากเลยแหละ” เรย์บอกเมย์ เธอจึงรบ เร้าให้เรย์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง เพราะตั้งแต่ราดิชเริ่มปะทะกับ พวกนั้น ชายคนที่มาพูดกับพวกเธอคนแรกก็เข้ามาจะจัดการกับ เธอและเรย์ เธอเลยต้องสู้กับมันทำให้ไม่ได้สนใจรอบด้าน ต่าง กับเรย์ที่อยู่ข้างหลังซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด พอเล่าจบเมย์ก็ส่งเสียงอุทานออกมา

“พี่ราดิซเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ ไหนจะดาบที่พ่นไฟได้อีก อยากได้มั่งจัง” เมย์บอกพร้อมทําตาวิบวับส่งให้ราดิซ

“เหอะๆ คงไม่ได้หรอก มันเป็นไอเทมผูกมัดตัวละครน่ะ” ราคิชตอบพลางเกาหัวอย่างอายๆ

“ผูกมัดตัวละคร ไอเทมระดับ S หรือนั่น โอ้ว หนูจะเป็นลม เมย์ทำหน้าจะเป็นลมไปจริงๆ เมื่อเจอเรื่องนี้เข้าไปอีก

“เอาน่าๆ อย่าเพิ่งเป็นลมไป ว่าแต่เราจะเอาไงกันต่อดี จะรอ ให้สเกลเลตันคิงเกิด หรือจะกลับเมืองก่อนดี” ราดิชถามสองสาว แต่ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรก็เกิดเหตุการณ์พลิกผันขึ้นเสียก่อน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ