บทที่ 4 วาสนาในคราเคราะห์

ราคิชเดินทางไปเรื่อยๆ จนกระทั่งพอเริ่มพ้นเขตทุ่งหญ้า ก็เจอ เข้ากับป่าโปร่งป่าหนึ่ง เดินเข้าไปอีกไม่ไกลมากนักก็พบที่ราบ กว้างพอสมควร มองไปอีกก็พบกับบึงขนาดใหญ่ ที่ในตอนนี้ ระดับน้ำลดลงไปมากพอสมควร เผยให้เห็นดินโคลนตามริม ขอบบึง ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆ แล้ว เขาจึงตัดสินใจที่หยุด พักเพื่อกินข้าวเที่ยงก่อน

เขาหาที่นั่งบริเวณนั้นได้ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่นต้นหนึ่ง และเปิด กล่องเก็บอาหารเอาซาลาเปาไส้หมูออกมากินถึง 5 ลูกรวด ราดิ ชคิดว่าเขาคงต้องไปซื้ออาหารมาตุนไว้บ้างแล้ว แต่ก็คิดที่จะทำ อาหารจากเนื้อสัตว์อสูรที่เขาเก็บไว้ในกล่องเก็บอาหารเหมือน กัน หลังจากกินเสร็จเขาก็เริ่มออกสำรวจพื้นที่โดยรอบบึง

หลังจากที่เดินสำรวจวิ่งจนครบรอบก็ทำให้รู้ว่าบึงนี้ใหญ่พอ สมควร เพราะกว่าจะเดินครบรอบนั้นใช้เวลากว่าชั่วโมง ระหว่าง ทางราดิชก็เจอสัตว์อสูรกบเขียวระดับ 8 รูปร่างมันเหมือนกบ ทั่วไปมีผิวสีเขียวใส แต่ขนาดของมันนี่สิ ใหญ่พอๆ กับโอ่งมังกร เลยทีเดียว พวกมันไม่ได้โจมตีก่อนเขาจึงเดินผ่านพวกมันไป อย่างสบายๆ แต่ที่สังเกตมาเขาไม่พบผู้เล่นแถวนี้เลยแม้แต่คนเดียว เขากลับมานั่งพักที่เดิมเพื่อ วางแผนการในการทำภารกิจก่อน จากนั้นก็เริ่มดำเนินการตาม แผนที่วางไว้ทันที

ราชออกหากบเขียวที่อยู่ห่างจากตัวอื่นก่อน เพราะไม่ มั่นใจว่ามันจะสามารถเรียกพวกมาช่วยได้เหมือนพวกหมาป่า หรือเปล่า พอเจอเป้าหมายแล้วเขาก็ลองฟันใส่มันก่อนที่ด้าน หลังอย่างเต็มแรง แต่ว่าดาบของเขากกลับแฉลบออกไป ไม่ได้ ทําให้ตัวมันบาดเจ็บแต่อย่างใด

-สัตว์อสูรกบเขียวระดับ 8 เตรียมโจมตี

สิ้นเสียงประกาศ เจ้ากบเขียวก็หันกลับมาโจมตีเขา และที่ น่าตกใจคือมันพ่นกระสุนน้ำใส่เขาด้วย แต่ราดิชที่ระวังตัวอยู่ ก่อนชิงกระโดดหลบไปทางซ้าย และตวัดดาบฟันใส่มันอีกทีหนึ่ง

แต่ผลก็เหมือนเดิม ดาบเขาแฉลบออกไปด้านข้าง หลังจากที่ ลองโจมตีใส่มันเรื่อยๆ ก็พบว่าที่ผิวของมันมีเมือกชนิดหนึ่ง เคลือบอยู่ ทำให้ดาบนั้นไม่สามารถฟันเข้าไปถึงตัวมันได้ เขาจึง ลองวิธีใหม่ เขายิงศรลมออกไปโจมตีมันอย่างรวดเร็ว

ศรลมพุ่งเข้าปะทะตัวมันอย่างจัง และผลก็เป็นไปตามคาด เจ้า กบตัวนั้นกระเด็นไปตามแรงปะทะ นอนอ้าปากพะงาบๆ เขาไม่รอช้าใช้ครลมซัด ใส่มันอีกที จนมันกลายเป็นแสงหายไป เหลือแต่ของที่ตกไว้

พอราดิชเห็นดังนั้นก็เริ่มมหกรรมยิงศรลม ใส่เหล่ากบเขียว ทันที เขาใช้เวทโจมตีนำไปก่อนแล้วพุ่งตามไปใช้ดาบแทงเข้าไป ในปากของมัน ในตอนที่กบเขียวโดนเวทแล้วหงายท้องลงไป คลุกดิน ถ้ามันไม่ตายในการโจมตีครั้งแรกของเขา

ตัวเขาเองก็ต้องยอมรับว่าเจ้าพวกนี้มีพลังชีวิตและพลัง ป้องกันเวทที่ถือว่าสูงเลยทีเดียว พลังโจมตีเวทของเขานั้นก็ ถือว่าไม่น้อยเหมือนกัน แต่ก็ไม่สามารถฆ่ามันได้ในการโจมตี ครั้งเดียวทุกตัว ซึ่งราดิชไม่รู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ได้มีดาบแบบ เขาละก็ คงต้องยิงเวทไม่ต่ำกว่า 5 ที่เป็นแน่ถึงจะล้มเจ้ากบแสน อืดเหล่านี้ได้

หลังจากเวลาผ่านไปไม่นาน เขาก็จัดการส่งกบเขียวไปจนครบ จํานวนตามภารกิจ เขาจึงหยุดตีเจ้ากบเขียวต่อ ไอเทมที่ตกส่วน ใหญ่เป็นหนังกบ น้ำมันกบ เศษอความารีนสีฟ้าใสก้อนเล็กที่ตก มาเยอะพอสมควร ขณะเก็บของจนเกือบหมด เขาก็ได้ยินเสีย งบ่งๆ มาจากบึงน้ำด้านหลังเขา

ราดิชรีบเก็บของที่เหลือจนหมด และหันกลับไปมองยังที่มา ของเสียงก็พบว่ามีฟองอากาศผุดขึ้นมาเป็นจํานวนมาก ทันใด นั้นเองก็มีสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งโผล่พรวดออกมาจากบึง และกระโดดขึ้นมาตรงพื้นดินเลน นั้น รูปร่างของมันเหมือนกบเขียวที่ราดิชเพิ่งจะสังหารไปไม่มีผิด ต่างกันที่ขนาดของมันใหญ่เกือบเท่ารถยนต์ มันจ้องมองราค ด้วยตาอันปูดโปนของมันที่มีความอาฆาตแค้นอยู่เต็มเปี่ยม พร้อมเสียงประกาศจากระบบที่เขาไม่อยากจะได้ยินในตอนนี้เลย

-ท่านพบสัตว์อสูรระดับราชา ราชากบเขียว ระดับ 13 ผู้ที่ถูก สังหารระดับจะลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดใหม่เพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง -สัตว์อสูรราชากบเขียว ระดับ 13 เตรียมโจมตี

“ซวยแล้ว!! สงสัยพ่อมันมาแก้แค้นให้ลูกๆ มันแน่เลย ทำไงดี เนี่ย” ราดิชร้องลั่น เนื่องจากยาฟื้นพลังแทบจะไม่มีเหลือแล้ว “อยู่ในสภาพแบบนี้ไม่ดีแน่ๆ ต้องรีบหนีกลับเมืองก่อน” เขาหยิบ ม้วนคาถากลับเมืองออกมาเพื่อจะใช้งาน แต่ปรากฏว่า

– ท่านไม่สามารถใช้ม้วนคาถากลับเมืองได้ในเขตพื้นที่พิเศษ

ในเกมนี้นั้นถ้ามีการปรากฏตัวของสัตว์อสูรระดับราชา จักรพรรดิ เทพเจ้า จะเกิดพื้นที่พิเศษขึ้น ทำให้ไม่สามารถใช้ม้วน คาถาพากลับได้นั่นเอง แต่ทว่าราดิชเองยังไม่ทราบเรื่องนี้
‘สงสัยต้องลองลุยกับมันสักตั้งแล้ว เขาคิดในใจอย่างมาก มั่น พร้อมใช้ทักษะจิตสังหารใส่มันดู แต่ดูท่ามันจะไม่ได้กลัวเขา แม้แต่นิดเดียว เขาจึงลองใช้ทักษะตรวจสอบกับราซากบเขียว

-ราชากบเขียว ระดับ 13 พลังชีวิต 20,000/20,000

“พลังชีวิตอะไรนั่น เยอะจริงๆ ราดิชว่าพลางยิงศรลมใส่มัน ทันที ศรลมวิ่งฝ่าอากาศเข้าปะทะกับราซากบอย่างจัง ถึงกับ ทำให้มันเซไปเล็กน้อย แต่นั่นกับทำให้มันยิ่งโมโหขึ้นไปอีก

“แทบไม่สะกิด สงสัยต้องยิงไป และหาทางเข้าไปแทงปากมัน ซะแล้ว” ราดิชว่า และเริ่มยิงศรลมใส่มันอีกครั้ง แต่มันก็ไม่อยู่ เฉยๆ ให้ราดิชยิงฝ่ายเดียว ราชากบเขียวอ้าปากยิงกระสุนน้ำ สวนกลับ ใส่ทันที และกระสุนที่มันยิงออกมานั้นมีขนาดใหญ่กว่า สองเมตรเสียอีก

ราดิชพุ่งตัวหลบกระสุนน้ำที่ยิงมาได้อย่างหวุดหวิด พอหัน กลับไปสิ่งที่เขาเห็นคือต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ด้านหลังเขา โดนกระสุน น้ำลูกนั้นหักโค่นลงอย่างง่ายดาย

ราดิชกลืนน้ำลายลงคออย่างผิดๆ เพราะคู่ต่อสู้เขาคราวนี้ไม่ เหมือนราชาหมาป่าที่ถนัดด้านความเร็ว แต่เจ้าราชากบนี่มัน สายเวทชัดๆ เขาร่ายเวทมันไม่ได้ แถมเข้าประชิดตัวไปก็ฟันติดเมือกของมันอีก

ระหว่างคิดเขาก็ร่ายเวทยิงศรลมใส่มันไปเรื่อย และเคลื่อนที่ เพื่อล่อมันออกมาจากบึง ทางราชากบเขียวก็ตามไปยิงกระสุนน้ำ ใส่เขาราวกับปืนกล และเขาก็ลองตรวจสอบพลังชีวิตของมันเป็น ระยะๆ อยู่ตลอด ก็พบว่าเขาตอดพลังชีวิตมันได้มากกว่า 1 ใน 4 แล้ว แต่บลูโพชั่นของเขาก็ใกล้จะหมดแล้วเช่นกัน

“ทำไงดี ทำไงดี จริงด้วย…ยังมีวิธีนี่นา” ราดิชที่คิดวิธีออก แล้ว ก็วิ่งตรงเข้าหาราชาชากบเขียวทันที โดยใช้ก้าวพริบตา แบบสั้นๆ ย้ายไปซ้ายทีขวาทีเพื่อให้มันสับสน ซึ่งก็ได้ผล มันโยก หัวไปมาเพื่อยิงกระสุนน้ำใส่เขา พอเข้าไปในระยะใกล้ เขาก็ เตรียมแทงสวน ในขณะที่ราชากบเขียวกำลังจะปล่อยกระสุน

ราดิชกระโดดขึ้นเตรียมแทงเข้าไปในปากราชากบเขียว พร้อมร่ายเวทศรลมเป็นของแถมไปด้วย แต่ราชากบเขียวร้ายก ว่านั้นแทนที่มันจะยิงกระสุนน้ำ มันกลับกระโดดเอาหัวพุ่งชนใส่ ท้องของราดิชจนกระเด็นไปชนต้นไม้ที่อยู่แถวนั้นจนหักกลางต้น บ่งบอกได้ถึงพลังโจมตีอันมหาศาลของมันได้เป็นอย่างดี

“อั้ก!!!!”
ราดิซกระอักเลือดออกมา พร้อมกับแสงของน้ำยาฟื้นพลังที่ กะพริบขึ้น แสดงว่าความเสียหายที่ได้รับนั้นเกินกว่าพลังชีวิต ครึ่งหนึ่งที่เขามี แต่ราชากบเขียวก็ไม่รอช้า มันยิงกระสุนน้ำเข้า ใส่ราดิชที่เพิ่งตั้งตัวได้อย่างรวดเร็ว พื้นที่ตรงที่ราดิชเคยอยู่โดน กระสุนน้ำระเบิดใส่จนกลายเป็นหลุมขนาดย่อมๆ เขากลิ้งหลบ ไปด้านข้างได้ทันอย่างหวุดหวิด

“คิดสิคิด ถ้าเข้าไปใกล้มันก็โดดชนเราได้ แต่มันอาจมีการ โจมตีอื่นอยู่อีกก็เป็นได้ หรือว่าใช้ไอ้นั่นลองดูดีกว่า ฮ่าๆ” ราดิช หัวเราะอย่างน่ากลัว เมื่อนึกถึงบทสนทนาบทหนึ่งเมื่อเช้าที่ร้าน ขายอุปกรณ์…

“นี่เลย อั้วะแนะนำสิ่งที่จะเก็บระดับด้วยความรวดเร็ว” มันคือ ระเบิดนั่นเอง ในตอนแรกเขาไม่ได้สนใจมันมากนัก แต่ตอนนี้ เขาเริ่มสนใจมันขึ้นมาบ้างแล้ว จึงเปิดหน้าต่างไอเทมมาดูก็พบ ว่ามี ระเบิดเพลิง 10 ลูก ระเบิดสังหาร 10 ลูก ระเบิดควัน 5 ลูก ระเบิดแสง 5 ลูก ซึ่งมันเป็นเซตที่เถ้าแก่อ้วนจัดมาให้ เขาเริ่มนึก แผนการใช้ของพวกนี้ในระหว่างหลบการโจมตีของมันไปด้วย จนกระทั่งเขาคิดแผนการจัดการราชากบเขียวได้ในที่สุด

ราดิชเริ่มใช้วิธีวิ่งวนรอบตัวราชากบเขียว แต่ระหว่างทางเขาก็ปาระเบิดควันออกด้านข้างเพื่อให้เกิดควันขึ้น มา พอเข้าใกล้อีกหน่อยเขาก็ปาระเบิดเพลิงออกไปเพื่อสร้าง ทะเลเพลิงล้อมรอบราซากบเขียวทันที ซึ่งมันก็พยายามใช้ กระสุนน้ำยิงใส่เพื่อดับไฟ

“ไม่ยอมให้แกดับหรอก” ราดิชตะโกนลั่น ก่อนจะขว้างระเบิด แสงออกไปตรงหน้าราชากบเขียว แล้วตัวเองก็หลับตาพร้อม กระโดดหมอบ พอระเบิดทำงานขึ้นก็มีแสงวูบขึ้นมา พอแสงหาย ไปเขาก็ลืมตาและรีบลุกขึ้นยืน ตอนนี้ราชากบเขียวกำลังตาพร่า และยิงกระสุนน้ำมั่วไปหมด เห็นดังนั้นราชจึงรีบเข้าไปเผด็จศึก เขาใช้ก้าวพริบเข้าไปหามันที่ด้านหน้าทันที

“ลาขาดละพวก!!” ราดิชตะโกน ก่อนที่เขาจะจัดการถอดสลัก ระเบิดสังหารทั้งหมด รวมทั้งระเบิดเพลิงที่เหลือโยนใส่ปากมัน ทันที แล้วจึงรีบวิ่งให้ห่างจากมันโดยพลัน เพิ่งหันหลังได้ไม่นาน ก็เกิดเสียงระเบิดดังทึบๆ ขึ้น

บึม!

แรงระเบิดทำให้ราชากบถูกแยกชิ้นส่วนในทันที แรงกระแทก ทำให้ราดิชกระเด็นไปไกลหลายสิบเมตร เขานอนกลิ้งกับพื้น พร้อมหัวเราะอย่างเหนื่อยล้า “ฮ่าๆ ในที่สุดก็ทำได้ ล้มมันได้ซะ ที” พอฝุ่นที่เกิดจากการระเบิดจางลง ราดิซก็ลุกขึ้นเดินฝ่าเปลวเพลิงไปเก็บ ของอันประกอบด้วย อีลิกเซอร์ 3 ขวด อความารีน 1 เม็ด น้ำมัน กบ หนังกบ ดาบเหล็กกล้าระดับ C 1 เล่ม และกล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง

“ตกของมาไม่คุ้มเลยนะแก งกจริงๆ เลย” หลังจากด่าเจ้า ราชากบเสร็จ ก็เตรียมที่จะใช้ม้วนคาถากลับเมือง เพื่อกลับไปส่ง ภารกิจต่อ ทันใดนั้นก็มีเสียงแซกๆ ดังมาจากป่าอีกด้านหนึ่ง

“เสียงอะไรหว่านั่น?” ราดิซรีบเดินไปดูที่มาของเสียงนั้นทันที ทันใดนั้นเองก็มีงูตัวหนึ่งเลื้อยออกมาจากป่า ลำตัวมันใหญ่พอๆ กับต้นไม้แถวนั้น มันเลื้อยตรงมาที่ราดิชอยู่ พร้อมฝูงอีกนับร้อย ที่ตามมันมา พร้อมมีเสียงประกาศของระบบดังขึ้น

-ท่านพบสัตว์อสูรระดับราชา ราชางูเขียวหางไหม้ ระดับ 15 ผู้ ที่ถูกสังหารระดับจะลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดใหม่เพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

“อะไรกันอีกละนั่น” ราดิชบ่นเล็กน้อย แต่ก็เตรียมดาบขึ้นมา เพื่อต่อสู้กับศัตรูตัวใหม่ ทางราชางูเขียวหันมาทางราดิชและ ฟอๆ จากนั้นบรรดาลูกน้องของมันก็เลื้อยเข้าหาเขาและพุ่งเข้า โจมตีทันที
-สัตว์อสูรงูเขียวหางไหม้ ระดับ 10 จำนวน 130 ตัว เตรียม โจมตี

“เฮ้ย!!!” ราดิชร้องลั่น แต่ว่าเขาก็ไม่ได้ลนลาน เขาจัดการ ส่งศรลมออกไปใส่งูตัวแรกที่พุ่งมาใกล้ที่สุดทันที จนมันกลาย เป็นแสงหายไป จากนั้นก็เหวี่ยงดาบไปด้านหน้า ฟันใส่พวกที่บุก มาถึงตัวจนปลิวไปคนละทิศละทาง หลังจากนั้นฉากการ ตะลุมบอนระหว่างคนกับงูก็เริ่มขึ้น โดยที่เจ้าตัวราชายังไม่ได้ลง มาสู้แต่อย่างใด และด้วยจำนวนที่มากมายขนาดนี้ มันมั่นใจว่า เจ้าคนนี้ไม่รอดแน่

แต่การณ์กลับไม่เป็นไปตามที่มันคิด เพราะงูเขียวพวกนี้ถึงจะ ว่องไว แต่ก็มีพลังชีวิตที่น้อยมาก ดาบโฟเทียของราดิชนั้นฟันใส่ ทีเดียวก็สามารถจัดการพวกมันได้แล้ว หลังจากที่ราชสังหาร เขียวหางไหม้ธรรมดาจนหมด ก็หันมาเผชิญหน้ากับราชาเขียว ซึ่งมันก็ขู่ฟ่อๆ เหมือนไม่พอใจเขา แล้วพุ่งฉกใส่ราดิชทันที

เฟี้ยว!!!

นั่นคือเสียงที่มันฉกโดนแต่อากาศ ราดิชที่กระโดดถอยหลัง หลบจากระยะโจมตีของมันได้ทัน เขายิงศรไฟใส่มันโดยเล็งไปที่ หัว แต่มันก็โยกหัวหลบได้ เขาจึงใช้ก้าวพริบตาเพื่อประชิดตัว เจ้าราชางู พร้อมง้างดาบหมายฟัน ใส่หัวมันด้วยทักษะพาวเวอร์สไตร์คอ ย่างรวดเร็ว

ราชางูเขียวตกใจไม่น้อยที่เหยื่อของมันมาโผล่ตรงหน้า มัน พยายามโยกหัวหลบ ดาบของราดิชจึงฟันเข้าที่ข้างลำตัวของมัน อย่างจังจนเลือดกระฉูดออกมา

กีซ!!

มันร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวด และตวัดหางโจมตี ใส่ราดิช แต่ว่าเขากลับใช้ก้าวพริบตาหลบออกมาและกระโดด ขึ้นไปบนฟ้า ก่อนจะยิงครไฟเข้าใส่มันอีกหนึ่งดอก ศรเพลิงเข้า ปะทะกับหัวของมันจนเซไป มันพยายามที่จะชูหัวขึ้นมาเพื่อจะ โจมตีราดิชอีกครั้ง แต่เขาก็ใช้ก้าวพริบตาเข้าประชิดที่ด้านหลัง ของมันอีกครั้งหนึ่ง และเงื้อดาบขึ้นฟันลงมาที่หัวของมันอย่าง รุนแรงด้วยทักษะพาวเวอร์สไตร์ค

หัวของมันหลุดกระเด็นไปตามแรงฟันทันที จากนั้นลำตัวของ มันก็บิดไปมาอย่างน่ากลัว ราดิชคิดว่ามันเป็นงูจึงน่าจะตายยาก เขาจึงลงมือฟันลำตัวเพื่อแยกชิ้นส่วนมันอย่างรวดเร็ว จนมัน สลายกลายเป็นแสงหายไปในที่สุด

จากนั้นเขาก็เดินไปเก็บของที่ได้จากราชางูเขียวหางไหม้ อัน ประกอบไปด้วย อีลิกเซอร์ 4 ขวด มรกต 1เม็ด ธนูเหล็กกล้าระดับ C 1 ด้าม เสื้อหนังระดับ C 1 ตัว กล่อง ปริศนาสีขาว 1 กล่อง พอเก็บของพวกนี้หมดเขาก็เริ่มทำใจกับ เกมนี้แล้ว

“มิน่าเจ้าพวกโจรสามตัวนั่นถึงมาดักปล้นเรา เพราะของมัน หายากจริงๆ ขนาดพวกมันยังใส่แค่ของที่มีขายในร้านเลย” เขา บ่นอุบ ก่อนจะเปิดดูข้อมูลค่าประสบการณ์ที่ได้รับจากพวกกบ และที่ต่อสู้มาอย่างดุเดือด

-ท่านสังหารสัตว์อสูร กบเขียวระดับ 8 จำนวน 52 ตัว ได้รับ ค่าประสบการณ์รวม 5,200

-ท่านสังหารสัตว์อสูรระดับราชา ราชากบเขียว ระดับ 13 ได้ รับค่าประสบการณ์ 13,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูร งูเขียวหางไหม้ระดับ 10 จำนวน 130

ตัวได้ค่าประสบการณ์รวม 26,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูรระดับราชา ราชางูเขียวหางไหม้ระดับ 15 ได้รับค่าประสบการณ์ 15,000

-ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 59,200

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 19

-ทักษะชำนาญดาบเพิ่มเป็นระดับ 30 ทักษะหลบหลีกเพิ่ม เป็นระดับ 41

– ทักษะชำนาญเวทเพิ่มเป็นระดับ 21
-ท่านได้รับเงิน 57,800 G

“ระดับ 19 แล้ว ถ้า 20 เมื่อไรเราก็จะเปลี่ยนอาชีพได้แล้ว ดีใจ จริงๆเลย” ราดิชกล่าวอย่างดีใจ พร้อมล้มตัวลงนอนให้หาย เหนื่อยหลังจากที่กรำศึกหนักมาตลอดทั้งวัน เรียกได้ว่าแทบจะ หลับทันทีที่ล้มตัวลงนอน มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ตะวันกำลังจะลับ ขอบฟ้าไปแล้วนั่นเอง ราดิชจึงใช้ม้วนคาถากลับเมืองไป

ที่ลานกว้างหน้าอาคารเริ่มต้นมีแสงสว่างวาบขึ้นมา ทุกคนหัน ไปมองก็เห็นร่างของราชออกมาในสภาพมอมแมมทั้งตัว พอ เห็นดังนั้นทุกคนก็ไม่ได้สนใจอะไรเขาอีก ยกเว้นบางคนที่เห็นชุด เกราะของราดิซก็มองเขาด้วยความสงสัย

เขารีบก็เดินตรงไปที่อาคารภารกิจที่อยู่ใกล้ๆ เพื่อไปส่ง ภารกิจ ได้รับเงินรางวัล 50,000 G และค่าประสบการณ์ 20,000 จุด ทำให้ระดับของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 20 อีกด้วย จากนั้น ก็ออกจากอาคารภารกิจเพื่อไปที่โรงแรมทันที

พอไปโรงแรมถึงเขาก็เช็กอินห้องพิเศษเหมือนคืนก่อน แล้วรีบ ขึ้นไปทันที พอไปถึงเขาก็สั่งอาหารและอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำ เสร็จก็รับประทานอาหารที่สั่งไว้จนอิ่มสบายดีแล้ว ก็ลองเปิดหา ข้อมูลเกมเพิ่มเติมเรื่องเกี่ยวกับอาชีพและทักษะ
ในเกมนี้นั้นทักษะพื้นฐานหรือทักษะอาชีพนั้นมีได้เหมือนกัน ทุกคน โดยทักษะอาชีพนั้นจะได้มาตามระดับที่กำหนด แต่ที่ ทำให้ผู้เล่นบางคนแตกต่างจากผู้อื่นก็คือทักษะพิเศษนั่นเอง โดย ส่วนใหญ่ได้จากการทำภารกิจ หรือตกจากสัตว์อสูรระดับราชา ขึ้นไป ซึ่งตำราที่ได้จากสัตว์อสูรนั้นค่อนข้างจะตกยากทีเดียว

เมื่อเขาลองหาข้อมูลเกี่ยวกับอาชีพนักดาบ ก็พบว่าเมื่อ

เปลี่ยนอาชีพเป็นนักดาบแล้วจะได้ทักษะโจมตีที่รุนแรงมากขึ้น

ส่วนเรื่องกล่องปริศนานั้นจะตกจากสัตว์อสูรระดับราชาทุกตัวอยู่

แล้ว เขาจึงคิดว่าเก็บเอาไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยเปิดก็ได้ เมื่อดูข้อมูล

ต่างๆเสร็จแล้ว เขาก็ล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยอ่อนและหลับไป

ในที่สุด

เมื่อแสงของวันใหม่มาถึงราดิชก็ตื่นแต่เช้ามืดตามความปกติ เขาลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เสร็จแล้วก็เซ็กเอาท์โรงแรม พอออก จากโรงแรมเขาก็ตรงไปที่ภัตตาคารทันที พอมาถึงเขาก็ได้ที่นั่ง ชั้นแรกที่ติดกับหน้าต่าง หลังจากที่สั่งอาหารเสร็จเรียบร้อยเขาก็ นั่งรอเหมือนเคย

เฮ้อ วันนี้แล้วสินะที่จะไปทำภารกิจเปลี่ยนอาชีพ หวังคงได้ ทักษะที่สุดยอดนะเจ้าอาชีพนักดาบเนี่ย’ ราดิชคิดในใจ จากการ เดินทางเมื่อวาน ทำให้เขาทราบว่าตัวเขาไม่มีท่าโจมตีหมู่หรือท่าที่ใช้โจมตีเป็นบริเวณ กว้างเลย ทำให้เสียเวลาในการจัดการกับสัตว์อสูรที่เข้ามารุม มากทีเดียว ถึงเขาจะมีทักษะหลบหลีกที่สูง แต่ยังไงคนเราก็ เหนื่อยเป็นและพลาดกันได้

ระหว่างคิดอะไรเพลินๆ อาหารก็ยกออกมาพอดี เขาจึงเริ่ม ลงมือจัดการอาหารที่อยู่ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว โดยไม่ได้สนใจ รอบด้านเลย ในระหว่างนั้นก็มีผู้เล่นชายสองคนเดินเข้ามาหา เขา และกล่าวทักทายราดิช

“อรุณสวัสดิ์น้องชาย จำได้หรือเปล่า” ชายคนแรกพูดขึ้น

ราชเงยหน้าขึ้นมามองและตอบกลับ “อ๋อ พี่ชายคนเมื่อ วานนั่นเอง” ชายคนแรกได้ยินดังนั้นก็ดีใจที่ราดิชยังจำตนได้ จึง รีบแนะนําชายอีกคนให้ราดิชรู้จักทันที

“นี่เพื่อนพี่เอง ชื่อ เกิดมารวย เขาเป็นพ่อค้านะ” เขาว่าพลาง ยกมือแนะนำชายคนที่สองที่ยืนอยู่ข้างๆ ชายคนที่สองนี้มีรูปร่าง อ้วน ใบหน้าใหญ่ ดวงตาหยี แก้มป่องมีสีเลือด บ่งบอกว่าเป็น คนดูมีฐานะแต่งตัวด้วยชุดผ้าอย่างดี ราดิชก็พอดูออกว่ามันน่า จะเป็นชุดที่มีราคาพอสมควร
“ครับผม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ว่าแต่มีอะไรหรือครับ” ราดิช ถามออกมา เพราะยังไม่รู้จุดประสงค์ของทั้งสองคนที่มาทักทาย เขาแต่เช้าในวันนี้

“พอดีเราอยากมาคุยเรื่องชุดเกราะที่น้องใส่อยู่น่ะ” เกิดมา รวยบอกจุดประสงค์

“เรื่องเกราะที่ผมใส่มันมีอะไรหรือครับ” ราดิชถามอย่าง สงสัย แต่เท่าที่ฟังมา เขาก็พอจะเดาจุดประสงค์ได้อยู่แต่ต้องการ ฟังคําตอบที่ชัดเจนอีกที

“คือชุดเกราะของน้องน่ะ รู้ใช่ไหมว่ามันเป็นของระดับบี และ มันเป็นที่ต้องการของตลาดมากในช่วงนี้ พี่ก็เลยจะมาขอซื้อต่อ นะ รับรองให้ราคางามแน่นอน” เกิดมารวยบอกจุดประสงค์ ที่แท้จริง

“เอ่อ ผมก็บอกกับเพื่อนพี่ชายไปแล้วนี่ ว่าผมจำเป็นที่จะ ต้องใช้ในตอนนี้นะครับ ยังไม่มีความคิดที่จะขายต่อหรอก แล้ว ผมก็ยังหาของที่มันดีกว่านี้มาใส่ไม่ได้ด้วย” เขาตอบกลับอย่าง สุภาพ แต่ในใจเริ่มคิดหาทางออกจากการเจรจาที่น่าอึดอัดครั้ง นี้

“แสดงว่าน้องชายยังไม่รู้ราคาของมันละสิถึงได้พูดแบบนี้ น้องชายที่ยังเป็นผู้เล่นใหม่ได้ของแบบนี้มาแต่แร กนะ อาจจะมีคนที่คิดอยากได้และมาแย่งน้องชายไปก็ได้นะ น้อง ชายสู้กับคนแบบนั้นไหวเหรอ” เกิดมารวยพยายามพูดเกลี้ย กล่อมราดิซ แต่มันเหมือนเป็นการราดน้ำมันลงบนกองเพลิงซะ มากกว่า

“ผมคิดว่าผมดูแลตัวเองได้นะครับ อีกอย่างมันก็เป็นของที่ ผมได้มาอย่างถูกต้อง ถ้าใครคิดจะแย่งมันไปคงต้องข้ามศพผม ไปก่อนนั่นแหละ หรือไม่ก็ต้องหาของที่มีค่าเท่าเทียมกับมันมา แลกเปลี่ยน” ราดิซโต้กลับพร้อมลุกขึ้นยืน และเรียกพนักงานมา เก็บเงินและเตรียมออกจากภัตตาคารทันที

“ใจเย็นน้องชาย เสื้อเกราะเหล็กน้ำเงินน่ะมันมีราคา มากกว่า 5 ล้าน โกลด์อีกนะ น้องชายไม่ขายจริงๆ หรือ” เกิดมา รวยพยายามครั้งสุดท้าย

“ผมคงตอบว่าไม่ ยังไงก็ขอตัวก่อนละกันนะครับ” ว่าแล้วราดิ ชก็ไม่สนใจคนทั้งสองอีก เขาเดินออกไปจากภัตตาคารทันที ท่ามกลางสายตาของคนในภัตตาคารที่มองอยู่

ราดิชที่ออกจากภัตตาคารด้วยอารมณ์ขุ่นมัว พลางคิดในใจ ว่า เจ้าพวกนี้มันอะไรกันนักกันหนา มาตามซื้อเขาอยู่ได้ ทั้งๆ ที่ก็ บอกไม่ขาย ก็ยังอ้างเรื่องที่เขาระดับต่ำไม่สามารถดูแลตัวเองมาอีก และตอนนี้เขากำลังอารมณ์เสียสุดๆ พอเดินต่อมาได้สักพัก ก็มีเสียงที่แสนคุ้นเคยดังออกจากตรอกข้างทาง พร้อมกับมีผู้เล่น เกือบ 10 คน เดินออกมาล้อมตัวเขาไว้อย่างรวดเร็ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ