มหาสงครามแห่งโชคชะตา

บทที่ 3 วิกฤตนอกเมืองเริ่มต้น



บทที่ 3 วิกฤตนอกเมืองเริ่มต้น

เช้าวันใหม่มาถึงอย่างสดใส ราชตื่นขึ้นแต่ 6 โมงเช้าก็อาบ น้ำแต่งตัวอย่างสบายอารมณ์ พอเสร็จเรียบร้อย ก็หยิบเอาเกราะ เหล็กน้ำเงินออกมาสวมใส่แทนชุดหนัง ราดิซในตอนนี้ดูดีกว่า แต่ก่อนไม่ใช่น้อย จากนั้นเขาก็ออกจากห้องไปเช็กเอาท์ และ ตรงไปที่ภัตตาคารเพื่อหาข้าวเช้ากิน

ระหว่างทางราดิซเจอผู้เล่นเดินผ่านไปมาประปราย ต่างต้อง มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ แล้วแอบไปซุบซิบกัน แต่เขาก็ไม่ได้ ใส่ใจ พอเขาไปถึงภัตตาคารที่มีถึงสามชั้น ขณะมาถึงหน้าร้านก็ มีพนักงานมาต้อนรับและพาไปที่โต๊ะ เขาได้ที่นั่งด้านในสุด บน ชั้นสองของภัตตาคาร ราดิชดูเมนูและสั่งอาหารไปหลายอย่าง จากนั้นก็นั่งรอให้อาหารยกมาเสิร์ฟ

ระหว่างที่รอนั้น ราดิชสังเกตเห็นผู้เล่นหลายคนที่นั่งอยู่บนชั้น สองแอบมองเขาอยู่ พอหันไปมองคนเหล่านั้น คนเหล่านั้นก็ทำ เป็นมองไปทางอื่นบ้าง คุยกับเพื่อนๆ ที่มาด้วยกันบ้าง ตัวราดิช เองก็ไม่ได้สนใจอะไรมากสำหรับคนพวกนี้

พออาหารมาถึงราดิชก็จัดแจงรับประทานอย่างสบายอารมณ์ จนหมด และเรียกพนักงานมาเก็บเงิน ในตอนนั้นเองก็มีผู้เล่นชายคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะของราช

“น้องชายไปได้ชุดเกราะตัวนี้มาจากไหนเหรอ” ผู้เล่นชายคน

นั้นถาม

ราชเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับผู้เล่นชายท่าทางบึกบึน ใบหน้า คล้าเพราะโดนแดด ผมสีน้ำตาลของเขาตัดสั้นชี้โด่เด่ ท่าทาง เป็นมิตร

“ผมได้มาจากกล่องปริศนาที่ได้จากภารกิจสำรวจเมืองนะ ครับ” ราดิชตอบตามความจริงเพราะไม่มีอะไรต้องปิดบัง ภารกิจ นี้ทุกคนก็ทำอยู่แล้ว

“อย่างนั้นเองหรือ ว่าแต่น้องชายสนใจจะขายต่อพี่หรือเปล่า พี่ให้ราคาดีเลยนะ” ชายคนดังกล่าวถามอีก

ราดิชจึงกล่าวปฏิเสธไปอย่างสุภาพ “ไม่หรอกครับ ผมคิดว่า จะใช้มันอยู่นะครับ” แล้วหันไปจ่ายเงินให้พนักงานและเดินลงไป ที่ชั้น 1 เพื่อออกไปจากที่นี่ จากนั้นราดิชก็มุ่งหน้าไปยังอาคาร ภารกิจทันที

พอไปถึงอาคารภารกิจ เขาก็พบว่ามันก็มีรูปร่างไม่ต่างจาก อาคารเริ่มต้นเลยด้วยซ้ำ แต่กลับมีคนเดินเข้าออกกันวุ่นวายพอ สมควร เขาจึงเดินเข้าไปด้านใน และพบว่ามีบอร์ดภารกิจอยู่ที่ ด้านหนึ่งของอาคาร เขาเลยเข้าไปดูว่ามันมีภารกิจอะไรอยู่บ้าง

บนบอร์ดนั้นมีประกาศบอกถึงภารกิจที่ต้องทำ ของตอบแทน และระดับของผู้รับภารกิจ ราดิซจึงดูอันที่ตัวเขาสามารถรับได้ และพบว่ามีอยู่สองสามวันที่เขารับได้ เขาหยิบใบประกาศ ภารกิจนั้นไปรับบัตรคิวเพื่อรอเรียก พอถึงคิวก็รีบเข้าไปที่ เคาน์เตอร์เพื่อสอบถามทันที

“ผมอยากรับภารกิจตามใบประกาศนี้นะครับ” ราดิซแจ้ง ความประสงค์กับเจ้าหน้าที่ ทางเจ้าหน้าที่ก็ให้เขาสแกนมืออีก ครั้งและจัดการให้ภารกิจแก่ราดิช พอเสร็จเรียบร้อยเขาก็กล่าว ขอบคุณเจ้าหน้าที่และเดินออกจากอาคารภารกิจ เตรียมตัวไป ทําภารกิจต่อไป

ราดิชไปที่ร้านขายอาวุธเพื่อซื้อดาบสำรอง และแวะไปที่ร้าน ขายอุปกรณ์ เพื่อซื้อเซตอุปกรณ์ยังชีพในป่า ซึ่งราดิชก็โดน เถ้าแก่อ้วนสาธยายจนหลวมตัวซื้อของไปอีกหลายชิ้นเลยทีเดียว และเขายังได้เชือกมาผูกดาบโฟเทียไว้ที่เอวข้างซ้ายอีกด้วย

หลังจากเสียเงินก้อนโตให้กับเถ้าแก่อ้วน ราดิชก็เดินคอตก ต่อไปยังร้านขายขา และซื้อยาฟื้นพลังสำรองไว้ด้วยเงินเท่าที่มี ได้เรดโพชั่นขวดเล็กมา 50 ขวด และบลูโพชั่นขวดเล็ก 30 ขวด ที่เมืองเริ่มต้นนี้จะมีขายแค่ขวดเล็กอย่างเดียว ส่วนขนาดกลางหรือใหญ่นั้น ต้องไปซื้อที่ทวีปอเมเนียนหรือว่าบนเรือโดยสารที่จะพาไปทวีป ใหญ่

เมื่อราดิซออกจากร้านขายยาแล้ว เขาก็เดินมุ่งหน้าไปยัง โบสถ์ที่ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเมือง และเป็นทางผ่านที่ต้องไปทำ ภารกิจพอดี พอไปถึงก็พบโบสถ์หลังหนึ่งทาสีขาวดูแล้วสวยงาม เป็นอย่างยิ่ง ตัวโบสถ์เป็นสถาปัตยกรรมแบบโกธิค

พอเขาเดินไปที่หน้าโบสถ์ ก็พบบาทหลวงคนหนึ่งกำลังยืนคุย กับผู้เล่นอีกคนอยู่ ราดิชเห็นแบบนั้น ก็คิดว่าผู้เล่นคนนั้นคงมา เรียนทักษะเหมือนกัน พอผู้เล่นคนนั้นเดินจากไปราดิชก็เข้าไปหา บาทหลวงบ้าง

ราชเข้าไปทักทายบาทหลวงด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “สวัสดี ครับคุณคุณพ่อ ผมมารับทักษะเริ่มต้นน่ะครับ

บาทหลวงหันมาเห็นราดิซและกล่าวทักทาย “สวัสดีลูก มา รับทักษะเริ่มต้นสินะ” พลางยื่นมือซ้ายมาสัมผัสที่หน้าผากของ ราดิช สักพักก็มีเสียงระบบดังขึ้นว่า

-ท่านได้รับทักษะพาวเวอร์สไตร์ค -ท่านได้รับทักษะ ศรลม
-ท่านได้รับทักษะ ศรไฟ

– ท่านได้รับทักษะ ศร

-ท่านได้รับทักษะ ศรดิน ท่านได้รับทักษะ ฮิล

“นี่เป็นทักษะเริ่มต้นที่ทุกคนจะได้รับเหมือนกันหมดนะลูก มันจะช่วยให้ลูกเก็บระดับได้ง่ายขึ้น และเป็นเงื่อนไขในการ เปลี่ยนอาชีพด้วยนะ ลูกไปสอบถามได้ที่อาคารภารกิจอีกที” บาทหลวงบอกราดิซที่ยังทำหน้างงอยู่เนื่องจากได้ทักษะหลาย ทักษะพร้อมกันในทีเดียว

“ขอบคุณมากครับคุณพ่อ” ราดิชกล่าวขอบคุณ และออก จากโบสถ์เพื่อเตรียมเดินทางไปเก็บระดับต่อไป พอออกมานอก โบสถ์จึงเปิดหน้าต่างทักษะเพื่อดูรายละเอียดของทักษะที่ได้มา ใหม่

ทักษะทั้งหมดที่ได้มาก็มีทักษะโจมตีธรรมดา เวทโจมตีธาตุ และเวทรักษา ซึ่งมันก็ทำให้เก็บระดับง่ายขึ้นอย่างที่บาทหลวง บอกจริงๆ นั่นแหละ เขาตั้งหน้าตั้งตาเดินไปจนกระทั่งมาถึงประตู เมืองทิศใต้ และออกจากเมืองไป

หลังจากที่ราดิชออกมานอกประตูเมือง ก็พบกับทุ่งหญ้าสีเขียว สุดลูกหูลูกตาเหมือนที่ออกมาเมื่อวาน เขาเริ่มออกเดินไปเรื่อยๆ ก็พบหมาป่าหลายตัวที่มีขนสีเทาแซมขาว ราดิชลองใช้ทักษะ ตรวจสอบก็พบว่ามันมีระดับอยู่ที่ 5

เขาคิดว่าจะจัดการพวกมันเพื่อเก็บทักษะและภารกิจไปด้วย เลย จึงเดินเข้าไปหาหมาป่าตัวหนึ่ง เขาชักดาบออกมาและฟัน ใส่บริเวณคอของเจ้าหมาป่าอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทำให้คอ ของมันหลุดกระเด็นและค่อยๆ กลายเป็นแสงหายไป เหลือทิ้งไว้ แต่กองไอเทมเท่านั้น

หลังจากที่เก็บของเข้าหน้าต่างไอเทมแล้ว ราดิชก็ออกเดินทาง ต่อและเริ่มลงมือฆ่าหมาป่าที่อยู่ตรงหน้าไปเรื่อยๆ เพราะแทบจะ โจมตีทีเดียวตายทุกครั้งไป ขณะที่ราชกำลังจัดการพวกหมาป่า อยู่นั้น ก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งแอบมองเขาอยู่ในที่ที่ห่างออกไปพอ สมควร เป็นกลุ่มผู้เล่นชายสามคน

“โห! ลูกพี่ มันฟันทีเดียวหมาป่าตายเลย ดาบอะไรจะโจมตี แรงแบบนั้น สงสัยเป็นไอเทมระดับสูงแน่เลย แต่ทำไมเราไม่เคย เห็นดาบแบบนั้นจากที่ไหนเลยละลูกพี่ ส่วนชุดที่มันใส่อยู่ นั่นมัน เกราะเหล็กน้ำเงินระดับบีเลยนะนั่น” ชายคนแรกที่ตัวอ้วนเตี้ย พูดออกมา

“ข้าว่ามันต้องเป็นไอเทมที่ยังไม่เคยมีใครครอบครองมา ก่อนน่ะสิ” ชายคนที่สองที่ผอมเก้งก้างออกความเห็น
“ข้าว่าอย่ามาเสียเวลาพูดอยู่เลย เราไปดักปล้นมันกันดีกว่า ฮ่าๆ” ชายอีกคนที่เป็นหัวหน้ากลุ่มสั่งลูกน้องทั้งสอง แล้วเดินไป ดักหน้ายังทางที่ราติซต้องเดินผ่านไป พวกมันไปซุ่มรออยู่หลัง พุ่มไม้ใหญ่พุ่มหนึ่ง พอราดิชเดินมาใกล้ก็โผล่ออกมาล้อมราช ไว้ ก่อนที่หัวหน้ากลุ่มจะพูดขึ้นมาว่า

“สวัสดีน้องชาย ดาบกับชุดเกราะน้องสวยดีนะ พี่ขอได้ เปล่า หัวหน้ากลุ่มหน้าเหี้ยมขอราดิชแบบหน้าด้านสุดๆ พลาง ใช้ทักษะตรวจสอบกับราดิช พอรู้ว่าระดับแค่ 5 ก็คิดในใจว่างาน นี้หมูแน่ๆ

ทางราดิชเองพอเห็นพวกมันล้อมไว้ก็รู้ตัวแล้วว่าจะทำอะไร ความจริงตัวเขาเองก็ไม่ค่อยชอบการมีเรื่องและพยายามหลีก เลี่ยงมาตลอด ไม่ใช่ว่าเขากลัวหรือขี้ขลาด แต่พี่ชายเขาสอน ว่าการใช้กำลังตัดสินมันเป็นวิธีการของคนป่าเถื่อน มีแต่จะ ทำให้บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ก็ต้องสู้แหละ เพราะเราก็ไม่อยากสูญเสียสิ่งที่เรารักไปจริงไหม

“ขอโทษทีนะพี่ชาย ผมคงให้ไม่ได้หรอก และช่วยหลีกทางให้ ผมด้วย” ราดิซบอกกลุ่มโจรแล้วลองใช้ทักษะตรวจสอบดู แต่ ตรวจสอบได้แค่ชื่อของพวกมันเท่านั้น ไม่สามารถตรวจสอบ ระดับได้ ทำให้ทราบว่าพวกมันระดับน่าจะมากกว่า 20 และคง ทําตัวเป็นโจรปล้นผู้เล่นใหม่แบบนี้มานาน

“ถ้าไม่ส่งให้ดีๆ สงสัยคงต้องใช้กำลังกันหน่อยแล้ว” มันว่า พลางถอยไปข้างหลัง และพยักหน้าให้อีกสองคนเข้าไปสู่กับรา ช เจ้าอ้วนกระโดดเข้ามา และใช้ขวานของมันฟันใส่เขาจากด้าน หน้า

ราคิชเห็นดังนั้นจึงโยกตัวหลบไปทางขวา พอดีกับเจ้าคนผอม แทงหอกเข้ามา ราดิชจึงใช้ดาบฟันสวน ใส่หอกนั้นจนหลุดมือ มันจึงต้องถอยออกมาก่อน เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาใช้แรงปะทะ กับหอกของเจ้าผอมหมุนดาบกลับหลังฟันเจ้าอ้วนที่แอบไปข้าง หลังเตรียมลอบโจมตี ทำให้เจ้าอ้วนที่รับดาบไม่ทันโดนฟันเต็มๆ เข้าที่ลำตัวจนกระเด็นไปกระแทกพื้น และมีเลือดไหลออกจาก บาดแผลจํานวนมาก มีสัญญาณการใช้น้ำยาฟื้นพลังกะพริบออก มาจากตัวมัน

ราดิชไม่รอช้ากระโดดเข้าไป พร้อมกับใช้ทักษะพาวเวอร์สไตร์ คอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นดาบของราดิชเปล่งแสงอ่อนๆ ออกมา ดาบของเขาฟันเข้าที่ต้นคอของเจ้าอ้วนจนหัวของมันหลุด กระเด็น และตัวมันค่อยๆ กลายเป็นแสงหายไป เหลือเพียงกอง ไอเทมที่หล่นอยู่เป็นของดูต่างหน้า

ท่ามกลางความตื่นตะลึงของเจ้าผอมและหัวหน้าของพวกมัน พอหัวหน้าโจรได้สติก็หันไปสั่งว่า “เอ็งรีบไปหยิบหอกมาเร็วๆ เข้า เดี๋ยวข้าเข้าไปยันมันไว้ก่อน แล้วเอ็งตามมาช่วยข้าด้วยล่ะ” มันหยิบขวานเล่มโตของ ตัวเองออกมา และย่างสามขุมเข้าหาราช เขาก็ไม่ได้ประมาท มัน เพราะดูแล้วมันน่าจะมีฝีมือมากกว่าลูกน้องอยู่บ้าง

พอหัวหน้าเข้ามาในระยะโจมตีก็ฟาดขวานในแนวเฉียงจาก บนขวาลงล่างใส่ราดิซ ทางราดิซก็เอาดาบรับไว้ได้ และต่อยสวน ใส่ไปที่ใบหน้าของมัน หัวหน้าโจรถอยหลบไปได้ และเข้ามา จู่โจมใหม่พร้อมใช้ทักษะของอาชีพนักรบ

พาวเวอร์สแมช!!

ทันใดนั้นตัวขวานของมันก็เปล่งแสงออกมาเรื่องๆ ขณะฟาด ลงมาใส่ราดิซ เขาก็จับดาบด้วยสองมือเพื่อเข้าปะทะ แต่พอ ปะทะกันเขารู้สึกได้ว่าแรงในการฟันของมันมากจนต้านไม่ไหว จนตัวเขาถึงกับกระเด็นถอยหลังไปกองกับพื้นในทันที เขาก็รีบ ลุกขึ้นมาตั้งหลักอย่างว่องไว

พอหัวหน้ามันเห็นก็เยาะเย้ยเขาทันที “เป็นไงละแก ซ่าไม่ออก เลยละสิเจอแบบนี้เข้าไป ฮ่าๆ” มันย่ามใจตรงเข้ามาฟันใส่หวัง ปลิดชีพราดิซ เขาถอยหลบออกมาและฟันสวนมันก็กันได้ ทั้ง สองฟันใส่กันไปมา

ราดิชที่คอยหลบพลางใช้ทักษะสวนกลับใส่หัวหน้าโจรมัวแต่สนใจหัวหน้าโจรจนเผลอ จึงโดนเจ้าผอมที่ คอยท่าอยู่ใช้หอกแทงใสที่สีข้างด้านขวา มันทะลุผ่านเกราะเข้า ถูกลำตัวของราดิชอย่างจัง

อ๊าก!!

ราคิชร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เขาตวัดดาบฟันกลับด้าน อย่างรวดเร็วและรุนแรงใส่หอกเจ้าผอมจนหอกของมันหักสอง ท่อนทันที จากนั้นเขาก็ดึงหอกท่อนที่แทงตัวเขาออกมา และขว้าง ใส่เจ้าผอมทันที หอกนั้นพุ่งเสียบเข้าที่ลำคอมันพอดิบพอดี มัน ล้มลงขาดใจตายอย่างงุนงง และกลายเป็นแสงหายไปอีกคน

เวลานี้ราดิชโกรธมากที่คนพวกนี้มาทำร้ายเขาก่อน เขาจ้อง ไปยังหัวหน้าโจรที่ยืนตั้งท่าอยู่ ความโกรธที่ราดิชปล่อยออกมา นั้นไปกดดันเจ้าหัวหน้าจนต้องถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

หัวหน้าโจรคิดในใจอย่างตื่นตระหนก พลังกดดันอะไรกันเนี่ย ยังกับสู้อยู่กับสัตว์อสูรที่ระดับสูงกว่าตัวเราอยู่เลย แต่มันก็ไม่ ยอมแพ้ มันตัดสินใจกระโดดขึ้นและฟันลงมาในแนวดิ่งเข้าใส่ ราดิช โดยใช้ทักษะเพิ่มพลังการโจมตี หวังให้ราดิชตัวขาดเป็น สอง ก

แต่ราดิชก็หลบไปทางด้านขวาและเหวี่ยงดาบฟันสวนกลับเข้าที่ลำตัวของมัน ที่เวลานี้มันโถมฟัน ใส่แบบสุดตัว มันโดนฟันเข้าที่ลำตัวอย่างจังจนกระเด็นไปตามแรงฟันลงไป กระแทกกับพื้น แสงของน้ำยาฟื้นพลังกะพริบขึ้น แสดงว่าความ เสียหายที่ได้รับนั้นมากทีเดียว ทางราดิซก็เดินย่างสามขุมเข้าไป หามัน เตรียมปลิดชีวิตของมันลง

“อย่าฆ่าพี่เลยน้องชาย ปล่อยพี่ไปเถอะ คราวหน้าที่จะไม่ทำ แบบนี้อีกแล้ว” มันพยายามขอร้องราดิช พร้อมทั้งพยายามพยุง ตัวขึ้นมา พลางคลานหนีมัจจุราชที่กำลังจะมาเอาชีวิตตน

“แล้วทำไมพี่ชายไม่คิดก่อนที่จะทำบ้าง ว่าการที่พี่ชายทำแบบ นี้มันทําให้คนอื่นเดือดร้อนแค่ไหน และผมคิดว่าพี่ชายคงทำ แบบนี้มานานแล้วด้วยสิ ใช่ไหม อย่างนั้นพี่ชายก็สมควรรับผล กรรมที่พี่ชายก่อไว้ซะเถอะ” จากนั้นก็ราดิชก็พุ่งทะยานเข้าหาตัว หัวหน้าและเอาดาบแทงเข้าที่หลังของหัวหน้าโจรตรงหัวใจทันที มันร้องอย่างโหยหวน และกลายเป็นแสงตามเพื่อนของมันไป พร้อมกับมีเสียงจากระบบดังขึ้นหลังจบการต่อสู้

-ท่านสังหารผู้เล่น จนจังแก อ้วนซ่าท้าต่อย ผอมซ่าท้าตี ได้ค่า ประสบการณ์รวม 3,000

-ท่านสังหารสัตว์อสูรหมาป่าเทาระดับ 5 จำนวน 35 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 1,750
-ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 4,750

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 11

– ท่านได้รับทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าระดับ 1 ทักษะชำนาญ ดาบเลื่อนเป็นระดับ 11

-ทักษะหลบหลีกเพิ่มเป็นระดับ 20

-ท่านได้รับทักษะพิเศษ จิตสังหาร

-ท่านได้รับเงินจํานวน 8,514 G

จากนั้นราดิชก็เดินไปเก็บของที่ตกจากพวกโจร ซึ่งในเกมนี้ นั้นถ้าผู้เล่นถูกสังหารจากผู้เล่นด้วยกันเอง ระดับจะลดลงมาก น้อยก็ขึ้นอยู่กับคนที่ฆ่า ถ้าคนที่ฆ่าระดับน้อยกว่าคนถูกฆ่า คนที่ โดนฆ่าก็จะระดับลดลงมากกว่าปกติ แต่ถ้าคนที่โดนฆ่ามีระดับ ต่ำกว่าคนฆ่า ระดับจะลดลงแค่หนึ่งหรือสองระดับประมาณนั้น ส่วนถ้าระดับเท่ากันก็ลดลงแค่ระดับเดียว และคนที่ฆ่าก็จะได้ค่า ประสบการณ์เหมือนกับการฆ่าสัตว์อสูรตามปกติ และไม่มีการ ติดโทษแต่อย่างใดอีกด้วย ทว่าค่าประสบการณ์ที่ได้นั้นก็ไม่มาก เท่าไร ทำให้ไม่ค่อยคุ้มถ้าคิดจะไปไล่ฆ่าผู้เล่นอื่นเพื่อเก็บระดับ

ส่วนของที่ได้จากพวกโจรมีขวานกับชุดเกราะระดับ C ที่มีขาย ในร้านจํานวน 3 ชุด รองเท้าหนัง 2 คู่เรด โพชั่นขนาดเล็ก 23 ขวด บลูโพชั่น 5 ขวด หลังจากที่เก็บของ

ทั้งหมดเรียบร้อย เขาจึงเปิดทักษะดูว่าทักษะที่ได้มาใหม่เป็นยัง ไงบ้าง

-ทักษะช่านาญดาบ ระดับ 11

(เพิ่มพลังโจมตีเมื่อใช้ดาบเป็นอาวุธระดับละ 1 จุด และเพิ่ม ความเร็วโจมตี 5 %)

-ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่า ระดับ 1

(เพิ่มพลังโจมตีพื้นฐานระดับละ 1 จุด)

-ทักษะชำนาญเวท ระดับ 1

(เพิ่มความเร็วในการเวทระดับละ 1 % และเพิ่มความแรง เวทมนตร์ 10 % เมื่อโจมตี)

-ทักษะจิตสังหาร

(ปล่อยพลังกดดันออกมากดดันเป้าหมาย ทำให้เป้าหมายถูก ลดค่าสถานะทุกอย่าง โดยค่าพลังที่ลดจะเพิ่มขึ้นตามระดับของผู้ ใช้)

“ทักษะนี้เยี่ยมจริงๆ ใช้ลดพลังของคู่ต่อสู้ได้ แถมยังได้ทักษะ ต่อสู้มือเปล่ามาด้วย เพื่อไว้ตอนไม่ใช้ดาบก็ดีเหมือนกัน เมื่อคืน ตอนอ่านข่าวสารจำได้ว่าเราสามารถปิดเสียงรายง่ายค่า ประสบการณ์เป็นแบบระบบข้อความแทนได้ด้วย จัดการ เปลี่ยนเลยดีกว่า” ราดิชกล่าวกับตัวเองและจัดการปิดเสียงรายงานค่าประสบการณ์เป็นระบบข้อความแทน จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า เขาเสียน้ำยาฟื้นพลัง ไปไม่น้อยเหมือนกัน พลางคิดว่าทำไมโลกใบนี้ถึงได้ฟอนเฟะ แบบนี้ เขาอยากให้เกมนี้มีแต่ความสงบสุขและความสนุกสนาน แบบที่พี่ชายเขาบอก เขาจึงตั้งปณิธานกับตัวเองแล้วว่าจะทำให้ โลกนี้เป็นอย่างนั้นให้ได้ และนอนมองท้องฟ้าที่มีเมฆสีขาวลอย อยู่สักพักจนรู้สึกว่าหายเหนื่อย

จากนั้นราดิชก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินทางต่อไปยังบึงฟ้าใส ที่เป็น จุดหมายในการทําภารกิจต่อไป พอตอนนี้สมองปลอดโปร่งก็มา คิดๆ ดู เมื่อกี้ที่เขาสู้กับพวกโจร ทำไมไม่ใช้ทักษะฟื้นฟูพลัง พวก มันเองก็ไม่เห็นมีใครใช้ ด้วยความสงสัยเขาจึงลองเรียกใช้ ทักษะดู

ฮีล!

พอสิ้นเสียงตัวเขาก็มีแสงสีฟ้าออกมาปกคลุมตัวเขา พอแสง จางลงพลังชีวิตที่ลดลงก็กลับมาเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ทำให้รู้ว่าการใช้ ทักษะนี้ต้องมีระยะเวลาในการร่าย ทำให้ไม่เหมาะมาใช้ตอนสู้ ติดพันนั่นเอง

หลังจากที่ออกเดินต่อมาเรื่อยๆ ก็เริ่มพบหมาป่าอยู่รวมกัน เป็นฝูงมากขึ้น พอราดิชเข้าไปโจมตีตัวหนึ่งตาย ถึงแม้จะเป็นการโจมตีแบบทีเดียวตาย แต่ พวกของมันที่อยู่ในระยะสายตา พอเห็นเพื่อนถูกฆ่าก็วิ่งเข้ามา โจมตีเขาทันที แล้วยังส่งเสียงหอนเรียกพรรคพวกแถวนั้นให้มา รมอีกด้วย

เสียงประกาศชื่อหมาป่าดังขึ้นถี่รัว แต่ราดิชเองก็ไม่ยอมแพ้ เขาลองใช้ทักษะศรลมดู บังเกิดเป็นลูกศรที่มีสายลมหมุนวนอยู่ เขาขว้างโจมตีพวกมันที่วิ่งเข้ามา หมาป่าที่โดนท่านไปถึงกลับ ตายในทีเดียว เขาจึงกระหน่ำใช้ทักษะนี้ออกไป เพื่อจัดการลด ปริมาณพวกมันก่อนที่เข้าสู่ระยะประชิด

จนกระทั่งพวกมันมากันเกือบร้อย ทำให้เขาใช้ทักษะไม่ทัน เพราะทักษะมีการหน่วงเวลาเล็กน้อยก่อนที่จะใช้ครั้งต่อไป ด้วย ปริมาณที่มากขนาดนี้ ราดิชจึงถูกล้อมในที่สุด

แต่เขาก็ไม่ได้เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย เขาคิดว่านี่แหละโอกาส เพิ่มระดับของเขา เขาจึงเริ่มปล่อยพลังกดดันออกมาด้วยทักษะ จิตสังหาร เพื่อลดค่าพลังของพวกมัน พอพวกหมาป่าสัมผัสถึง พลังที่ราดิชปล่อยออกมา ถึงกลับครางหงิงๆ และเริ่มถอยห่าง ออกไป

ราดิชไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไป เขาพุ่งทะยานไปด้าน หน้าเพื่อจัดการหมาป่าตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างรวดเร็ว เขาเงื่อ ดาบไปข้างหลังก่อนจะฟันออก ในแนวขนานกับพื้นไปด้านหน้า ทำให้หมาป่าที่ไม่ สามารถขยับตัวได้ตายทันที 2 ตัว หลังจากนั้นเขาก็ขยับไปด้าน ซ้าย แทงดาบออกไปเข้าปากหมาป่าตัวหนึ่งที่อ้าปากและกำลัง กระโดดเข้าจู่โจมเขาจนตายคาที่

หลังจากถอนดาบกลับมา เขาก็ตวัดดาบกลับหลังฟันใส่ตัวที่ กระโจนใส่ด้านหลังจนตัวมันขาดสองท่อน และอาศัยแรงเหวี่ยง ของดาบ กลับตัวไปต่อยใส่หมาป่าอีกตัวที่กระโจนเข้ามาจน กระเด็นไป จากนั้นเขาก็หมุนตัวเตะเข้าใส่ก้านคอของอีกตัวหนึ่ง จนกระเด็นไป และใช้ดาบต้านรับตัวที่ใช้อุ้งเท้าเข้ามาตะปบใส่ เขาด้วยด้านคม หมาป่าตัวที่กระโดดเข้ามาร้องโหยหวนเพราะ ตะปบไปโดนคมดาบ เขาขยับตัวไปข้างหน้าและตวัดดาบตัดคอ มันทันที

หลังจากนั้นก็เป็นฉากการต่อสู้อย่างดุเดือดของ 1 มนุษย์กับ หมาป่านับร้อยตัว เวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงทุกสิ่งทุกอย่างก็ จบลง ไม่มีหมาป่าเหลือรอดอยู่แม้แต่ตัวเดียว ราดิชที่ตอนนี้ยืน เลือดอาบอยู่ท่ามกลางซากศพของฝูงหมาป่า แต่ว่าเกือบทั้งหมด เป็นเลือดของหมาป่า

เขาก็เริ่มเดินเก็บของพร้อมใช้ทักษะฮีลไปด้วย ของที่ได้นั้นมี ทั้งขนหมาป่า เนื้อหมาป่า ม้วนคาถาพากลับ และอื่นๆ อีกหลาย อย่าง แต่เขาไม่ได้สนใจมันมากนัก จึงเก็บพวกมันเข้านาฬิกาจนหมด เมื่อเก็บของ

เสร็จแล้วเขาก็นั่งลงเพื่อพักเหนื่อย แต่ระหว่างที่กำลังนั่งพักให้

หายเหนื่อย ก็มีเสียงหอนดังขึ้นที่ด้านหลังเขา พร้อมเสียงระบบ

ดังขึ้นอีกครั้ง

บ๊ว!!!

-สัตว์อสูรระดับราชา ราชาหมาป่าสีเทา ระดับ 10 ถือกำเนิด ผู้ที่ถูกสังหารระดับจะลดลง 3 ระยะเวลารอเกิดเพิ่มเป็น 3 ชั่วโมง

ราดิชที่กำลังนั่งอยู่เพลินๆ ถึงกับตาลีตาเหลือกลุกขึ้นชักดาบ โฟเทียออกมา เมื่อกวาดสายตาไปมองก็พบกับหมาป่าสีเทาตัว หนึ่ง ที่มีสีขนเหมือนหมาป่าที่เขาฆ่า เพียงแต่มันมีขนาดใหญ่ โตกว่ามาก ตัวสูงกว่าสองเมตรเมื่อยืน มันก็เห็นราคิชเช่นกัน และรับรู้ด้วยว่าราดิชเป็นคนสังหารลูกน้องของมัน มันจึงพุ่งเข้า ใส่ราดิชทันที พร้อมเสียงระบบดังขึ้นเพื่อแจ้งระดับของมันว่า

-สัตว์อสูรราชาหมาป่าสีเทาระดับ 10 เตรียมโจมตี

ด้วยพละกำลังของมัน ทำให้มันกระโจนทีเดียวก็ไปได้หลาย เมตร เห็นดังนั้นราดิชก็ใช้จิตสังหารเพื่อข่มขวัญมันแต่ก็ไม่ได้ผล จึงใช้ศรเพลิงยิงออกไปสกัดในทันที แต่ว่ามันเพียงเอี้ยวตัวนิดเดียวก็สามารถหลบได้อย่างหวุดหวิด แม้จะโดนแบบถากๆ แต่ก็ เรียกเลือดมันได้ และก็ทำให้ราชาหมาป่าเทาเสียหลักหน้าทิ่มลง ไปจูบพื้น

ราชไม่รอช้าสะกิดเท้าพุ่งเข้าใส่มันทันทีพร้อมทั้งใช้ศรลม โจมตีใส่มันไปด้วย ทางราชาหมาป่าก็ไม่อยู่เป็นเป้านิ่ง มันรีบลุก ขึ้นมา และกระโจนไปทางซ้ายเพื่อหลบศรลมที่พุ่งมา พอมันตั้ง หลักได้ก็เตรียมทะยานเข้าโจมตีราดิช ในตอนนั้นศรลมอีกอันได้ พุ่งเข้ามาถึงปลายจมูกมันแล้ว มันถึงกับตาเหลือก ถ้าใครได้เห็น คงต้องหัวเราะเป็นแน่ที่ได้เห็นหมาป่าทำตาเหลือก ซึ่งมันทำได้ แค่เพียงก้มตัวลงหวังว่าจะหลบรอดไปได้ ทว่าศรลมนั้นผ่านหลัง มันไป พอมันเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับราดิชอยู่ตรงหน้ามันแล้ว

ราดิซฟันลงมาที่หัวของมันอย่างรุนแรงด้วยทักษะพาวเวอร์ส ไตร์ค มันรีบพลิกตัวหนีแต่ก็หลบไม่พ้น ถึงแม้จะไม่โดนหัวแต่ก็ โดนเข้าที่ลำตัวของมันอย่างจัง

เอ๋ง!!

มันร้องเสียงหลงขณะกระเด็นไปตามแรงฟัน พอมันตั้งหลักได้ ก็รีบลุกขึ้นมา เพื่อที่จะเข้าโจมตีคนที่บังอาจทำร้ายมัน พอมัน เห็นราดิชที่กำลังร่ายเวทอยู่ก็รีบกระโจนเข้าใส่ทันที แต่ไม่ทันเสียแล้ว ศรลมในมือซ้ายของราชพุ่งเข้าใส่มันด้วยความเร็วสูง

แต่มันก็กระโดดหลบไปได้ ศรลมปะทะเข้ากับพื้นแทน ความ จริงแล้วครลมนั้นเป็นเพียงตัวหลอกเท่านั้น ราติชพุ่งตามไปทันที หลังจากยิงศรลมออกไป ราชาหมาป่าสีเทาที่ลอยอยู่ในอากาศ ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนทิศทางได้ จึงโดนราดิชฟันเข้าเต็มอก อย่างรุนแรงอีกครั้ง

เจ๋ง!!

มันร้องโหยหวนและกระเด็นไปตามแรงกระแทกนั้นนับ 10 เมตร ราดิชเองก็พุ่งตามเข้าไปทันที พอไปถึงก็พบราชาหมาป่า นอนหายใจรวยรินจมกองเลือดอยู่

เขาตวัดดาบตัดหัวของราชาหมาป่าทันที ถ้าถามว่าราช ทำไมเวลาต่อสู้ถึงชอบตัดหัวชาวบ้าน เพราะมันเป็นวิธีที่แน่นอน ที่สุดที่จะทำให้ศัตรูตายสนิท และหัวก็เป็นจุดตายที่ใหญ่พอ สมควร ร่างของราชาหมาป่าค่อยๆ สลายกลายเป็นแสง

เมื่อร่างของราชาหมาป่าหายไปก็เหลือไว้แต่ไอเทม เขาก็รีบ เก็บของเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว ไอเทมที่ได้นั้นมี อีลิกเซอร์ 5 ขวด ตำราทักษะ 1 เล่ม รองเท้า 1 คู่ กล่องปริศนาสีขาว 1 กล่อง ม้วน คาถากลับเมือง 5 ใบ แล้วเขาก็ลองดูรายละเอียดในสิ่งที่เขาไม่รู้ จกก่อนเป็นอย่างแรก

-อีลิกเซอร์

(ยาวิเศษที่มีคุณสมบัติรักษาอาการผิดปกติได้ทุกชนิด ทั้งยัง ไม่ตายก็สามารถรักษาให้หายได้ทันที)

ฟื้นพลังชีวิตฟื้นพลังมานา ความสดชื่นได้เต็มทั้งหมด ขอเพียงยัง

-ตาราทักษะพิเศษก้าวพริบตา

(ใช้เรียนทักษะก้าวพริบตาได้)

-รองเท้าหนังหมาป่า ระดับ D

พลังป้องกัน 20

พลังป้องกันเวท 10

(เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ 20 จุด)

ราดิชที่ได้เห็นคุณสมบัติแล้วนั้นนั้น ก็เลือกที่จะเปลี่ยนไปใส่ รองเท้าหนังหมาป่าทันที เขาจึงกับน้ำยาที่ชื่ออีลิกเซอร์มาก มัน เพิ่มพลังต่างๆ ได้อย่างน่ากลัวเลยทีเดียว เขาจึงคิดว่าจะเก็บไว้ ใช้ในยามจําเป็นเท่านั้น จากนั้นจึงหยิบตำราก้าวพริบตาขึ้นมา และเปิดอ่านทันที

-ท่านได้รับทักษะพิเศษ ก้าวพริบตา

-ทักษะก้าวพริบตา

(สามารถเคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วสูงเป็นแนวตรงในทุกมิติราวกับหายตัวเป็นระยะทางได้สูงสุด 20 ก้าว ทุก 1 ก้าว ใช้พลังมานา 50 จุด)

พอราดิชเห็นความสามารถขอทักษะก็คิดว่าคิดถูกแล้วที่เลือก เรียน เพราะมันจะทำให้เขาเอาตัวรอดในยามคับขันได้เป็นอย่าง ดี ถ้าสู้ไม่ได้ก็ก้าวพริบตาหนีออกมาก่อน หรือไม่ก็ใช้ในการเข้า โจมตีก็ได้เหมือนกัน จากนั้นเขาก็จัดการเปิดกล่องปริศนาสีขาว

ดู เผื่อว่าจะได้ของดีอีกชิ้น

-ท่านได้รับตำราทักษะพิเศษ ผู้เป็นที่รักของราชา

พร้อมกับที่มีตำรา 1 เล่มหล่นออกมา เขาสงสัยว่ามันคือตำรา อะไรหว่า เพราะซื้อมันแปลกๆ เลยลองเปิดอ่านดู

-ท่านได้รับทักษะพิเศษ ผู้เป็นที่รักของราชา

– ทักษะผู้เป็นที่รักของราชา

(ทำให้มีโอกาสพบสัตว์อสูรระดับราชาขึ้นไปเพิ่มขึ้น 50% และทำให้ระดับราชาที่เจอพุ่งเข้าจู่โจมเป็นเป้าหมายแรกเสมอ และเพิ่มโอกาสตกของไอเทมจากราชาเพิ่มขึ้น 50%)

“ทักษะอะไรเนี่ย…แต่ก็ดีเหมือนกัน พวกมันน่าจะให้ค่า ประสบการณ์เพียบ แถมตกของดีอีกต่างหาก แต่ขออย่าให้มาที เดียวสองตัวพร้อมกันเลย ไม่อย่างนั้นตายแน่” ราดิชบ่นอุบ แล้วเขาก็ถือโอกาสเปิดหน้าต่าง ระบบขึ้นมาดูข้อมูลค่าประสบการณ์ที่ได้มาจากพวกหมาป่า เป็นยังไงบ้าง

-ท่านสังหารสัตว์อสูรหมาป่าเท้าระดับ 5 เป็นจํานวน 156 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 7,800

-ท่านสังหารสัตว์อสูรระดับราชา ราชาหมาป่าสีเทา ระดับ 10 ได้รับค่าประสบการณ์ 10,000

– ท่านได้รับค่าประสบการณ์รวม 17,800

-ระดับของท่านเพิ่มเป็น 14

– ทักษะชำนาญดาบเลื่อนเป็นระดับ 26 ทักษะหลบหลีกเพิ่ม เป็นระดับ 32

ทักษะชำนาญเวทเพิ่มเป็นระดับ 2 เปล่าเพิ่มเป็นระดับ 15

-ท่านได้รับเงินจํานวน 41,508 G

“ระดับ 14 แล้วหรอเนี่ย ขึ้นยากจริงๆเลยเกมนี้ แต่พวก ทักษะติดตัวเราก็เพิ่มขึ้นเยอะเหมือนกัน คงต้องเก็บทักษะพวกนี้ ให้ได้เยอะๆเพราะมันแสดงผลตลอดเวลาไม่ต้องมานั่งใช้อีก ด้วย” ราดิชกล่าวกับตัวเอง และนั่งพักเหนื่อยต่ออีกสักพักจน หายเหนื่อยขึ้นมากแล้ว ก็ลุกขึ้นและออกเดินทางต่อ โดยมีเป้า หมายอยู่ที่บึงฟ้าใสที่อยู่เลยชายป่านี้ไปนั่นเอง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ