บทที่ 16 พนัน

ตำแหน่งที่เธอเคยตั้งร้านขาย ตอนนี้ถูกคนอื่นยึดไป แล้ว

ส่วนคนที่ยึดไป ก็คือหญิงแก่ขายเต้าฮวยคนเมื่อวาน ที่มาว่าเธอเล่นไร้สาระ

เรื่องตำแหน่งตั้งร้านไม่เท่าไหร่หรอก เพราะไม่ใช่ตลาด ใครจะจองตรงไหนก็ได้

แต่เผอิญว่า หญิงแก่ไม่ได้ขายเต้าฮวยแล้ว แต่เปลี่ยน มาขายจักจั่นทอดแทนน่ะสิ!

นี่มันเริ่มไม่ถูกต้องแล้วนะ

พ่อค้าแม่ขายที่ได้รับแรงบันดาลใจจากหลินฟางหัวเมื่อ วาน จนขายของได้เยอะกว่าปกติ อดพูดขึ้นมาแทนเธอ ไม่ได้ว่า “นี่คุณพี่ แบบนี้มันไม่ถูกต้องแล้วนะ ถึงคุณพี่จะ เห็นนังหนูคนนี้ขายจักจั่นทอดได้เงินดีจนเปลี่ยนมาแย่ง เธอขาย แต่จะมายึดตำแหน่งตั้งร้านของคนอื่นแบบนี้ก็ ไม่ได้นะ! ”

“ถูก ป้าขายเต้าฮวยไม่ใช่เหรอ? ทำไมเปลี่ยนเสียแล้ว ล่ะ?”
หญิงแก่ถูกผู้คนต่อว่าจนเริ่มเสียหน้า จึงเปล่งเสียง ตะโกนออกมาว่า “พวกเธอหมายถึงอะไร นังหนู ขาย จักจั่นแล้วทำไมฉันจะขายบ้างไม่ได้? ถนนตั้งใหญ่ ที่ ใครที่มัน เธอไม่ได้เขียนชื่อไว้บนถนนนี้สักหน่อย ทำไม ฉันจะตั้งร้านขายตรงนี้ไม่ได้?”

เพียงแค่ประโยคเดียว แทบทำให้ผู้คนรอบๆลุกเป็นไฟ

ในทันที

ก็จริง

จะขายอะไรหรือตั้งร้านตรงไหนก็ได้ ไม่มีข้อกำหนดที่ เป็นลายลักษณ์อักษรตายตัว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับจิตสำนึก

ล้วนๆ

เมื่อมีคนไร้จิตสํานึก พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้หรอก

ตอนนี้พนักงานเริ่มทยอยมาทํางานกันแล้ว พวกเขาจึง ต้องหันไปเรียกลูกค้า ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องของป้าคนนี้ แล้ว

ทว่ากลับมีคนหนุ่มบางคนที่ยอมไม่ได้ จึงอดตอบโต้ กลับไปไม่ได้ว่า “พูดมาซะเยอะ ไม่ใช่ว่าอิจฉาตาร้อนที่ ผู้หญิงคนนี้ขายดีจนมาแย่งเธอขายหรอกหรือ อายุก็แก่ ปูนนี้ยังจะมารังแกคนอายุน้อยกว่า ไม่รู้จักอายเอาเสีย เลย!
“ใครรังแกใคร! พวกเธอเอาตาไหนมองว่าฉันรังแกนัง หนูคนนี้! ”

หญิงแก่กระแทกเสียง”เธอนั่นแหละ เมื่อวานตั้งแต่ที่นั่ง หนูคนนี้มาถึง สายตาของเธอก็แทบจะเกาะติดผู้หญิงคน นี้ ของก็ไม่ยอมขาย พอนังหนูนี่เก็บร้านเธอก็เก็บร้าน ตาม เมื่อวานนังหนูนี่ให้อะไรดีๆกับเธอหรือไง วันนี้ถึงได้ เป็นเดือดเป็นร้อนแทนเสียจริง?”

“นี่….ป้าพูดไร้สาระอะไร…ผมไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิง คนนี้เสียหน่อย”

ชายหนุ่มวัยละอ่อนคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรแบบ นี้ออกมา เขาจึงติดอ่างซ้ำยังหน้าแดงอย่างช่วยไม่ได้

“ใครจะไปรู้ล่ะ?” ป้าหัวเราะเยาะออกมา

ในยุคสมัยนี้ ชื่อเสียงสำคัญกับผู้หญิงเป็นอย่างมาก

การที่ป้าคนนี้พูดออกมาแบบนี้ ก็เท่ากับทำลายชีวิตของ หญิงสาวตรงหน้า!

ชายหนุ่มระเบิดลงในที่สุด เขาพุ่งไปยืนอยู่ตรงหน้าอีก ฝ่าย “ป้าดูถูกผมได้ตามสบาย แต่ป้าอายุตั้งปูนนี้แล้วยัง มาดูถูกผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ ป้าไม่รู้จักอายบ้างเหรอ! ”

“ทำไม? เธออยากตบฉันเหรอ?”

ป่ายืดอกขึ้น แล้วตะโกนออกมาว่า “เจ้าข้าเอ๊ย มีคน จะตบฉัน เพียงเพราะว่าฉันรู้ทันว่าเขาทำเรื่องบัดสีกับผู้ หญิงคนนี้ ทุกคนมาดูเร็ว “

ชายหนุ่มโกรธจนมือไม้สั่น เขากำหมัดเตรียมปะทะกับ ป้าคนนั้น “เดี๋ยวจะตีให้ตาย!”

ในตอนนี้เอง แขนของเขาก็ถูกฉุดเอาไว้อย่างกะทันหัน

ชายหนุ่มหันไปมอง เมื่อเห็นว่าเป็นหลินฟางหัว สีหน้าก็ พลันเปลี่ยนเป็นแดงจางๆ “น้องสาวอย่าห้ามฉันเลย ป้า คนนี้กล้ามาดูถูกเธอ ฉันจะได้ตีให้ตาย!

“ขอบคุณพี่ชายที่ออกหน้าแทนฉัน”

หลินฟางหัวส่ายหน้าให้เขา จากนั้นก็พูดเสียงดังว่า “ฉัน บริสุทธิ์ใจ ทุกคนก็เห็นว่าเมื่อวานฉันกลับพร้อมกับคนใน ครอบครัว ป้าคนนี้กำลังให้ร้ายฉันกับพี่ชายผู้
เมื่อเธอพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนก็นึกขึ้นมาได้

เมื่อวานพวกเขาเห็นอยู่เต็มตาว่าผู้หญิงคนนี้กลับไปกับ ครอบครัว จะไปมีสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนนี้ได้อย่างไร?

กลับเป็น ป้าคนนี้ต่างหาก ที่แย่งตำแหน่งตั้งร้าน ทั้งยัง ให้ร้ายสาวสวยคนนี้ น่ารังเกียจเสียจริง!

พอคิดแบบนี้ ทุกคนต่างมองมาที่หญิงแก่ด้วยสายตา

แย่ๆ

“มอง….มองอะไรกัน? ฉันพูดความจริงทั้งนั้น คนบาง คนกำลังใช้หน้าตาสวยๆโกหกพวกเธออยู่นะ!” ป้าเริ่ม ขาดความมั่นใจ

คราวนี้ ไม่มีใครเชื่อเธออีกต่อไปแล้ว

หลินฟางหัวเดินเข้าไปหาเธอทีละก้าว ยิ้มเล็กน้อยแล้ว พูดว่า “นี่ป้า ป้ากล้าพนันกับฉันไหมล่ะ?”

“พนันอะไร?” ป้ามองมาที่เธอด้วยใบหน้าหวาดระแวง
“ป่ามีจักจั่นประมาณสี่โล ส่วนฉันมีอยู่ห้าโล เรามาพนัน กันไหมว่าวันนี้ใครจะขายหมดก่อนกัน! ฉันจะขายอยู่ ข้างๆป้านี่แหละ ใครขายหมดก่อนคนนั้นก็ชนะ ส่วนที่ คนที่แพ้ห้ามมาขายจักจั่นที่นี่อีกเป็นอันขาด ป่าคิดว่ายัง ไง?” หลินฟางหัวเอ่ยพูดพร้อมกับชูถุงจักจั่นของเธอขึ้น มา

ป้าคนนั้นมองถุงจักจั่นของเธอ ก็พบว่ามีเยอะกว่าของ ตัวเอง จึงตอบตกลงอย่างฉับไว “ได้ แข่งก็แข่ง! ”

“ดีเลย เริ่มตั้งแต่ตอนนี้แล้วกัน พี่ป้าน้าอาทั้งหลาย ช่วยเป็นพยานให้ด้วยนะจ๊ะ”

พูดจบประโยค หลินฟางหัวก็ตั้งแผงร้านข้างๆป้าคนนั้น

ชาติก่อนนอกจากเธอจะสนใจเรื่องแพทย์แผนจีนแล้ว เรื่องที่เธอสนใจเป็นอันดับที่สองก็คือเรื่องกิน ดังนั้นเธอ จึงค่อนข้างถนัดเรื่องทำอาหาร ขนาดอาจารย์ที่กินยาก ยังเอ่ยปากชมว่าเธอทําอร่อยเลย

แม้ว่าผงปรุงรสที่ใส่ในจักจั่นทอดจะมีน้อย แต่ความ พิถีพิถันในการดองของเธอ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถสู้ได้

เธอมั่นใจในตัวเอง!

“จักจั่นทอดจ้า จักจั่นทอดอร่อยๆ! ราคาห้าเหมาต่อหนึ่งชุดจ้า!” เสียงใสๆของหลินฟางหัวดังกังวานไปถึงที่ ไกลๆ

อย่างที่คาดเอาไว้ คนที่เคยมาซื้อจักจั่นกับเธอเมื่อวาน ล้วนแล้วแต่ติดใจจักจั่นทอดของเธอทั้งนั้น วันนี้พอเห็น เธอตั้งแผงขายก็รีบเข้ามาห้อมล้อม

ไม่นานหลินฟางหัวก็ขายได้แล้วสองชุด

ทางป้าคนนั้นกลับเงียบมาก แม้จะมีคนแวะเข้าไปดู แต่ สุดท้ายก็เลือกที่จะมาซื้อกับหลินฟางหัวอยู่ดี

ของเหมือนกัน ราคาเท่ากัน แต่การได้เสวนากับคนสวย ยังไงก็สุนทรีย์กว่าเสวนากับป้าแก่ๆอยู่แล้ว

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายขายไปแล้วหนึ่งโล หญิงแก่ก็อิจฉาตา ร้อน จึงหาเรื่องพูดแขวะหลินฟางหัวที่กำลังยิ้มแย้มกับ ลูกค้า

“ถุย สุดท้ายก็อาศัยหน้าตาสวยๆของตัวเองเป็นเหยื่อ ล่อ!

หลังจากถ่มน้ำลายลงบนพื้น หญิงแก่ก็กัดฟันกรอด แล้วเค้นเสียงตะโกนออกมา “จักจั่นทอดหอมๆจ้า สาม เหมาต่อหนึ่งชุด! ”
ลูกค้าที่ตอนแรกกำลังจะซื้อจักจั่นของหลินฟางหัว ก็ พลันหันไปมองทางแผงของหญิงแก่คนนั้นทันที

ทางหนึ่งห้าเหมา อีกทางสามเหมา ต่างกันทั้งสองเหมา เชียวนะ!

คราวนี้ แม้แต่หน้าตาสวยๆของหลินฟางหัวก็ใช้ไม่ได้ ผลแล้ว

พวกเขาหันเหเดินตรงไปยังแผงร้านของหญิงแก่ “เอาให้ ฉันหนึ่งชุด!

“ฉันด้วยหนึ่งชุด!

“ฉันก็หนึ่งชุด! ”

ใช้เวลาแค่ห้านาที หญิงแก่ก็ขายได้ทั้งหมดหนึ่งโลครึ่ง แถมยังมีลูกค้าอีกสองสามคนต่อแถวรอซื้ออยู่หน้าแผง อีกด้วย

หันกลับมามองทางหลินฟางหัว กลับไม่มีสักคน

ดูเงียบๆเหงาๆหญิงแก่สงสวยตามวดเบ่งมาให้หลินห่างห้า