บทที่ 18 คุณอ่านอะไร

เพราะ ในหน้าแรกและหน้าสองพูดเรื่องการให้นมลูกที่ถูกต้อง ว่าควรทําอย่างไร

อ่านเนื้อหาที่เขียนในนั้นด้วยท่าทางตั้งอกตั้งใจ หลินหมิงอ่า นอย่างออกรสออกชาติ ลืมตัวไปชั่วขณะ จนกระทั่งตอนเห็นสิ่งที่ น่าสนใจ ปากก็ยังส่งเสียงออกมาว่า อืมดื่ม ศีรษะก็ผงกไม่หยุด

“ท่านี้ ดีมาก!”

“บีบแบบนี้……..ที่แท้ก็แบบนี้

“อื้อหือ…สาเหตุที่นมบวมแดงที่แท้ก็เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง” “ๆ….ยังมีท่านี้อีก สุดยอดเลย ช่างเปิดโลกจริงๆ”

หลินหมิงยิ่งอ่านก็ยิ่งตื่นเต้น ถึงกับแสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายออก มา ในภาพ ทุกท่าทางแล้วบรรยายอย่างละเอียด มีวิธีการรับมือ หลังจากมีข้อผิดพลาด

หนึ่งในนั้น ที่สำคัญที่สุดยังอธิบายว่าทำให้นมแม่แบบไหนที่ จะไม่ทําร้ายเด็กทารกและคุณแม่

“คุณกำลังอ่านอะไร”

เสียงเย็นยะเยือกดังมาจากด้านหลังหลินหมิง หลินหมิงตอบ อย่างไม่ต้องคิด “อ่านว่าจะป้อนนมแม่อย่างไร….

พริบ!
หลินหมิงตั้งสติกลับมาได้ในชั่วพริบตา หัวหมุน90องศา จาก นั้นก็มองเห็นคนที่อยู่ข้างตนเอง เปียซิงเหยาจ้องมองตนเองด้วย ใบหน้าเย็นชา

“อะแฮ่ม…..คือว่า ผมอ่านคู่มือผู้ช่วยจนเหนื่อยแล้ว อยาก เปลี่ยนไปอ่านอย่างอื่นบ้าง เรียนรู้นิดหน่อย “หลินหมิงยิ้มอย่าง เขินๆ แต่ว่า ตอนที่พูดนี้ เขารู้สึกว่าหนังหน้าตนเองดึงรั้ง

แม่งเอ้ย นี่มันไร้สาระมากเลย

เขาเพิ่งจะอ่านได้แปบเดียวเองนะ ผลปรากฏว่า ก็ถูกผู้หญิงคน นี้จับได้แล้ว

ที่สำคัญคือ เนื้อหาในภาพเหล่านั้น เผยให้เห็นนมแม่ออกมา มากมาย อีกทั้ง นมแม่ในทุกๆหน้ามีรูปทรงและสีที่แตกต่างกัน

แม้ว่าเมื่อก่อนนี้หลินหมิงจะเคยมีอะไรกับผู้หญิงมามากมาย

นับไม่ถ้วน ตอนนี้ก็ยังอดไม่ได้ที่จะหลงอย่างหัวปักหัวป่า

“หนังสือเล่มนี้คุณซื้อมาจากไหน

จากนั้น เปียซิงเหยาไม่ได้มีท่าทีตำหนิในการกระทําของเขา แต่กลับเอ่ยปากถามเขาขึ้นมา

“ๆ….ไม่อ่านแล้วๆ ผมอ่านคู่มือผู้ช่วย แล้วนะ”

หลินหมิงกระดากอาย ฝืนยิ้มอย่างไม่เป็นธรรมชาติออกมา รีบ ปิดคู่มือเลี้ยงเด็กทันที จากนั้นหยิบคู่มือผู้ช่วยแบบเร่งรัดขึ้นมา อ่าน
ใครจะไปรู้

หลังจากที่เขาวางคู่มือเลี้ยงลูกลงแล้ว เปียซิงเหยากลับหยิบ

มันขึ้นมาทันที จากนั้นก็เริ่มศึกษาอย่างจริงจัง นี่ทำให้หลินหมิง เองก็อึ้งไป “ที่แท้แบบนี้นี่เอง มิน่าเล่า เมื่อก่อนตอนฉันให้นมลูกๆ มักจะ รู้สึกว่านมตัวเองเจ็บเล็กน้อย ฉันยังคิดว่านมแม่มีไม่พอ ตอนนี้รู้

แล้วว่า เป็นท่าทางต่างหากไม่ถูก

หลินหมิงนั่งฟังอยู่บนที่นั่ง สีหน้าแปลกใจ

“เอ๊ะ ด้านข้างยังมีคำอธิบายในการรับมือปัญหานี้!”

“เอานิ้วมือวางไว้ข้างบนนมที่บวมเป่ง จากนั้นค่อยๆบีบ นวด หลายๆรอบ……จนกระทั่งตรงที่บวมค่อยๆทุเลาลง

พอหลินหมิงได้ยิน ในหัวจินตนาการภาพออกมาว่ามือใหญ่ๆ

ของตนเองจับอยู่ ร่างสะดุ้งโหยงขึ้นมาทันทีอย่างไม่อาจควบคุม

ได้

เขาอยากจะลุกยืนขึ้นมา ตะโกนดังๆว่า อันนี้ผมถนัดมากนะ

แต่ว่า ตอนที่เขาแอบหันหน้ามาดูอยากเห็นว่าเปียซิงเหยามี สีหน้าอย่างไรนั้น กลับพบว่าอีกฝ่ายก็กำลังแอบชำเลืองมอง ตนเองอยู่เช่นกัน

ในชั่วพริบตานั้น ดวงตาสี่ดวงของทั้งสองคนสบกัน บรรยากาศกระอักกระอ่วนขึ้นมาทันที
แววตาของทั้งสองคนก็ประสานกัน บนใบหน้าเต็มไปด้วย ความเก้อเขิน หลินหนึ่งเป็นผู้ชายอกสามศอกก็ยังไม่เท่าไหร่ หัน ไปมองทางเปียงเหยา บนใบหน้าสวยนั้นแดงอย่างยิ่ง

เป้ยซิงเหยาหยิบคู่มือเลี้ยงลูกแล้วกลับลงไปนั่ง ไม่เงยหน้าขึ้น มา พูดประโยคหนึ่งว่า “คู่มือเลี้ยงลูกฉันขอยืมอ่านก่อนนะ แล้ว ค่อยคืนให้คุณ”

“อ้อ ได้! ”

หลินหมิงหน้าหนาหน้าทน หัวเราะหึๆ จากนั้นก้มหน้าก้มตา อ่านคู่มือผู้ช่วยอย่างเร่งรัด ทั้งสองคนผ่านช่วงเวลาบ่าย ไปเช่นนี้

ถึงเวลาหกโมงเย็น พบว่าไม่เรื่องอื่นอะไร หลินหมิงและเป้ยซิง เหยาก็ออกจากสํานักงานกฎหมาย