บทที่ 10 บูติกคู่มือเลี้ยงลูกการเลี้ยงลูกหนึ่งชุด

เขาเห็นเปียซึ่งเหยาเอาขวดนมทั้งห้าไว้ข้างเตียง จากนั้นก็ เอื้อมมือดึงจากข้างบน ด้านบนมีคานประตูจากนั้นก็ถูกดึงลงมา ตรงคานประตูยังมีเชือกที่ห้อยอยู่

หลินหมิงนับ ไม่เยอะไม่น้อย เจ็ดเส้นพอดี

จากนั้น เปียซิงเหยาเอาขวดนมมัดเชือกอย่างนี้ ก็เหมือนกับ การต่อสายน้ำเกลือในโรงบาล

พอมัตขวดนมที่เหลือทั้งห้าเสร็จแล้ว เป้ยงเหยาก็ค่อยๆลด ระดับลง

ในที่สุดขวดนมของคนที่สามปรับระดับเสร็จเรียบร้อย คนที่ สามดูดนมอย่างเอร็ดอร่อย

จ๊วบๆ! จ๊วบๆ!

เสียงร้องไห้หายไปสองเสียง ตามมาด้วยเสียงดูดนม คนที่สี่ และคนที่ห้าเรียบร้อยก็จัดการเสร็จเรียบร้อย สุดท้ายคือคนที่หก และคนเล็ก ก็ถูกเป้ยซิงเหยาจัดการอย่างง่ายดาย

เด็กทั้งห้า ไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ ถูกแม่ป้อนนมเข้าไปรวด เดียวห้าคน พวกเราเริ่มตั้งใจกินขึ้นมาหลินหมิงมองด้วยสีหน้า ตะลึง เขาต้องนับถือความฉลาดของเป้ยซิงเหยาจริงๆ

เขาป้อนแค่สองคนยังรีบขนาดนี้ แต่เปียซิงเหยาป้อนทีเดียวห้าคนอย่างง่ายดาย หลินหมิงเชื่อว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนเปียซึ่งเหยา ต้องป้อนทีเดียวทั้งเจ็ดคนแน่

“นี่คือคุณคิดเองหรือไปเรียนมาที่ไหนมา? ”

หลินหมิงมองเป้ยซิงเหยา ผู้หญิงยุ่งมาตั้งแต่เมื่อกี้จนถึงตอนนี้ บนหน้าผากของเธอเริ่มมีเหงื่อออก เปียซึ่งเหยาเช็ดเหงื่อบนหน้า ผากของตัวเองและพูดว่า “แน่นอนว่าฉันคิดเองสี นายคิดว่าใคร จะเหมือนฉัน คลอดทีเดียวเจ็ดคน!

พูดถึงตรงนี้เป้ยซิงเหยานิ่งไป รู้สึกว่าคำพูดตัวเองมีปัญหา คิด แล้วคิดอีกก็รู้สึกว่าไม่มีปัญหา และพูดต่อ”อันนี้คือฉันทำขึ้นมา เอง”

“เก่งมากเก่งมาก! สมแล้วที่เป็นแม่ของลูก! ”

หลินหมิงฟังแล้ว อดไม่ได้ที่จะพยักหน้ารัวๆ

ฟังคำพูดของเขา เปียซิงเหยายืนนิ่งไป เธออยากจะพูดว่าหลิน หมิงเอาเปรียบเขา แต่กำลังจะพูดก็ต้องกลืนกลับเข้าไปใหม่

หลินหมิงเขาเป็นพ่อของเด็กทั้งเจ็ดก็จริง บอกว่าเป็นลูกเขาก็

ไม่มีปัญหาอะไรเลย

ก็เพราะประโยคในโซเชียลนี้ ฉันสงสัยว่านายพูดลามก แต่ฉัน ไม่มีหลักฐาน

“เธอบอกว่ามีแม่บ้านโยเซาไม่ใช่เหรอ? ทำไมฉันไม่เห็น เลยล่ะ ตอนนี้ก็ได้เวลาดื่มนมของเด็ก แม่บ้าน โยวเซาต้องอยู่ สิ? ” หลินหมิงนึกถึงคำพูดของเปียซึ่งเหยาที่ว่ามีแม่บ้านโยเขา

เป้ยชิงเหยาป้อนนมคนเดียวเหนื่อยก็จริง

เขาถือว่าเป็นคนนอกที่ไม่ใช่คนนอก เห็นแล้วยังรู้สึกสงสาร คนสวยขนาดนี้ เพราะเด็กๆถึงได้เหนื่อยและต้องทำงานหนัก ขนาดนี้

“ค่าจ้างแม่บ้านวันหนึ่งตกที่คนละห้าร้อยถึงแปดร้อย ฉันไม่มี เงินมากขนาดนั้น ก็เลยเลิกจ้างพวกเขาน่ะ”เปียซึ่งเหยาได้ยิน แล้ว ก็มีสีหน้านิ่งเฉย สุดท้ายก็พูดออกมา

หลินหมิงฟังแล้ว ก็รู้สึกอึ้งในใจ และรู้สึกสงสารเธอขึ้นมา จับใจ

เรื่องทั้งหมดก็เพราะเขา จากหญิงสาวผู้มีชีวิตเลิศเลอ และยัง ได้เป็นถึงทนายความ จากที่เธอไม่ต้องกังวลอะไรเลย แต่ก็เพราะ เขาที่ทําให้เธอต้องตกจากสรรค์

ผ่านไปสักประมาณสองนาที คนโต คนรองดื่มนมเสร็จ ทั้ง สองคนดื่มนมจนอิ่มแล้ว ใบหน้าน่ารักก็เต็มไปด้วยความอิ่มเอม ใจ

พลิกตัว ยืดเส้นยืมสาย และหลับตานอนต่อไป

“ตั๊ด! ”

“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าภาพ ป้อนนมลูกสำเร็จหนึ่งครั้ง รางวัลของเจ้าภาพคือเงินหลงเชีย200000เงินหลงเชีย! และ แถมด้วยคู่มือการเลี้ยงหนึ่งชุด!
“รางวัลแจกสําเร็จแล้ว ขอให้เจ้าภาพตั้งใจเลี้ยงเด็กให้ ประสบความสําเร็จ