พี่สาวเจ็ดคน สวยสง่าของผม

บทที่ 2 พี่สาวเน็ตไอดอลถูกลอบสังหาร



บทที่ 2 พี่สาวเน็ตไอดอลถูกลอบสังหาร

เช้าตรู่วันที่ 2 รถไฟที่มุ่งหน้าไปตงไห่ เนี่ยเฟิงหลับตาพักผ่อน ใน หัวฝันถึงลักษณะของพี่ใหญ่ซิวมู่เฉิงในตอนนี้ เธอต้องสวยเทียม นางสวรรค์แน่ เธอจะจําได้ไหมว่าเราเป็นใคร ?

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้หญิงที่เพราะพรึงจากที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ดังเข้า มา: “ฮัลโหล ทุกคน ฉันคือทั้งเมิ่ง ขอต้อนรับทุกท่านสู่สตูดิโอ ของฉัน ตอนนี้ฉันกำลังไลฟ์สดอยู่บนรถไฟจากเมืองเยี่ยนไปยัง เมืองตงไห่…”

“คังเมิ่ง ? นี่เป็นชื่อของพี่เจ็ดของเราไม่ใช่เหรอ ? “เนี่ยเฟิงอด ที่จะมองตามเสียงไปไม่ได้

เสียงว่าสวยแล้วคนยิ่งสวยกว่า พี่สาวคนเล็กที่กำลังไลฟ์สด อยู่ในชุดเดรสสีขาวอ่อน คิ้วที่เรียวยาวในเฉดที่พอเหมาะ ขนตา ดาสนิทที่หนางอน ปากบางชุ่มชื่นเหมือนดาราสาวที่นามว่าอิน เถา ประกอบกับใบหน้ารูปไข่ที่ไม่มีจุดด่างดำเลยแม้แต่จุดเดียว เรียกได้ว่าเป็นผลงานชิ้นเอกที่สมบูรณ์แบบที่สุดของจิตรกร โดย เฉพาะดวงตาที่ชวนฝันดั่งสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง ดำขลับและใส แจ๋ว สะท้อนความไร้เดียงสาออกมาให้เห็นเป็นระลอก

เธอเป็นพี่เจ็ดของเราจริงด้วย เนี่ยเฟิงดีใจแทบคลั่ง ภาพใน เยาวัยย์ลอยขึ้นมาในดวงตาชั่วขณะ เนี่ยเฟิงจำได้ว่าตอนเล่น ซ่อนแอบ พี่เจ็ดชอบอยู่กลุ่มเดียวกับเขา ทั้งสองคนมักจะซ่อนอยู่ ในพงหญ้าด้วยกัน พี่สาวทั้งหกที่เหลือหายังไงก็หาพวกเขาไม่เจอ ลูกอม ชนะมาได้ พี่เจ็ดเสียดายไม่ยอมทาน มักจะแอบ สะสมเอามาให้ตัวเอง…

ขณะที่เนี่ยเฟิงกำลังจะเผยตัวกับคังเมิ่ง ก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า “คุณตาบอกไว้ว่าจิตใจผู้หญิงมักแปรเปลี่ยน เราอำพรางตัวตน ไว้ชั่วคราวดีกว่า เริ่มทำความรู้จักกับเธอใหม่ ดูว่าเธอจะมี ปฏิกิริยาอย่างไร”

ขณะที่เนี่ยเฟิงคิดจะไปทำความรู้จักกับคั่งเพิ่งใหม่ แต่นึกไม่ ถึงอยู่ ๆ เขาก็รู้สึกถึงไอสังหารขึ้นมา

เนี่ยเฟิงขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก ค่อย ๆ มองไปยังทิศทาง ของไอสังหาร เห็นชายใส่แว่นนั่งในมุมทแยงตรงข้าม

แว่นตาที่ชายผู้นั้นสวมใส่ เลนส์แว่นสะท้อนแสง ภายในเผย ให้เห็นดวงตาที่เฉียบคม กำลังกลอกตามองคงเพิ่งไปมา

คนผู้นี้ไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นที่ชื่นชมความสวยงามของดังเพิ่ง

แต่พกไอสังหารที่น่ากลัวอย่างหนึ่งเอาไว้

สายตาที่เขามองดังเมิ่งเหมือนมองดูคนตาย

น่าแปลก หรือว่าพี่เจ็ดของเขาล่วงเกินใครเข้า ?

เนี่ยเฟิงมองคนแม่นมาตลอด พออีกฝ่ายขยับตัว เข็มพิษเท่า ขนวัวก็พุ่งมายังคงเพิ่งในพริบตา!

แต่คงเพิ่งยังคงจัดรายการอยู่ เธอไม่รู้เลยว่าเกิดเรื่องอะไร ขึ้น!
ดวงตามองไปยังเข็มพิษที่พุ่งไปยังตั้งเมิ่ง นึกว่าจะช้าไปแต่ก็ กลับรวดเร็วกว่าที่คิด เนี่ยเฟิงรีบกระโจนไปยังคงเพิ่งทันที!

“ว้าย!

ดังเมิ่งร้องเสียงหลง ถูกเนี่ยเฟิงกอดไว้แน่นในอ้อมอก

“นาย ! นายเป็นใคร ?”

คังเมิ่งสัมผัสถึงลมหายใจจากตัวของชายแปลกหน้า ตกใจจน หน้าถอดสี เธออยากจะหลุดพ้นจากอ้อมกอดของเนี่ยเฟิง แต่ อ้อมแขนของเนี่ยเฟิงเหมือนคอนกรีตเสริมาเหล็กไม่ปาน ไม่ สามารถสั่นคลอนได้ !

ชายสวมแว่นเห็นสถานการณ์ที่เกิดลนลาน เดิมที่คิดว่าภารกิจ นี้จะสบาย แค่สังหารหญิงสาวที่ไม่มีอาวุธ นึกไม่ถึงว่าจะเจอ เหตุการณ์ไม่คาดคิด!

“แต่จริง !”

ชายสวมแว่นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ กระโดดตัวขึ้นมาอย่าง คล่องแคล่ว มือจับ หิ้งวางสัมภาระ โหนตัว ยกเท้าเตะมายังคง

เมิ่ง !!

คาดไม่ถึงว่าปลายรองเท้าของชายสวมแว่นจะเป็นคมดาบส

องคม !

คังเพิ่งก็ได้หลุดพ้นจากอ้อมกอดเนี่ยในเวลา ใบหน้าส่องกับ ดาบสองคมเข้า จนตกใจใบหน้าซีดเผือด !
“กินหัวใจหมี เสือดาวมาจากไหน ถึงได้กล้ามาจู่โจมภรรยา

ของฉัน ?!”

เนี่ยเฟิงบันดาลโทสะ ไม่ว่าใครกล้าแตะต้องคงเพิ่งก็ต้องตาย สถานเดียว

เนี่ยเฟิงกอดดังเมิ่งไว้ในอ้อมอก มืออีกข้างก็คว้าข้อเท้าที่ แข็งแกร่งของชายใส่แว่นเอาไว้!

ชายใส่แว่นเป็นมือสังหารที่ได้รับการฝึกมาดี กำลังแค่นี้ถือว่า ไม่เท่าไหร่สำหรับเขา แต่ชายใส่แว่นนึกไม่ถึงว่ากำลังของ เนี่ยเฟิงไม่ได้มีแค่นี้ !

“ยาก !” เสียงดังเปราะ เนี่ยเฟิง ใช้เพียงมือเดียวหักขาของ ชายใส่แว่นหัก

ชายสวมแว่นร้องครวญขึ้นมา รีบถอยหลังไปหลายก้าวทันที

หมอนี่เป็นใครกัน ถึงได้มีฝีมือดีเช่นนี้ ?

เวลานี้ชายสวมแว่นคิดจะหนี แต่ไม่ทันการณ์เสียแล้ว เนี่ยเฟิง จู่โจม เร็วเหมือนสายฟ้าแลบ เขาอัดไปที่ใบหน้าของชายใส่แว่น อย่างไม่ยั้ง จนตั้งของชายใส่แว่นหัก

ชายใส่แว่นลอยละลิ่วไปไกลหลายเมตร ชนถูกเก้าอี้ที่อยู่ด้าน ข้างอย่างรุนแรง พร้อมกับกระอักเลือดออกมา ตัวกองเป็นสำลี อ่อนอยู่บนพื้น ไม่สามารถขยับตัวต่อไปได้

เนี่ยเฟิงพยักหน้าด้วยความพอใจ หมัดนี้ของเขาน่าจะทำให้ ชายใส่แว่นสลบเหมือดไปหลายวัน
หลังจากเนี่ยเฟิงเก็บหมัด ก็รีบเหลียวหันไป ดูทั้งเมิ่งที่ยังตก ใจตะเลิดอยู่ เขากุมมือน้อยๆของดังเพิ่งเอาไว้แล้วพูดด้วยความ กว่า :

“ภรรยา ไม่เป็นไรใช่ไหม ? ตกใจแล้วสินะ ?”

สติคังเพิ่งกลับมาในทันที พูดด้วยความเดือดดาลว่า “หมอน นายพูดเหลวไหลอะไรของนายหา ? ใครเป็นภรรยาของนาย ? รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

“คุณไง ไม่เช่นนั้นที่นี่ยังมีใครที่คู่ควรกับผมได้อีก ?” เนี่ยเฟิ งกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

“นาย !”

คังเมิ่งโมโหจนตัวสั่น เวลานี้ถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังไลฟ์สด อยู่ จึงรีบมองไปที่ไลฟ์ เห็นข้อความขึ้นเต็มจอสกรีน :

“นึกไม่ถึงว่าพิธีกรแต่งงานแล้วทำไมยังบอกว่าตัวเองยังไม่ แต่งล่ะ ? อย่างนี้เท่ากับหลอกลวงความรู้สึกพวกเราไม่ใช่เห

รอ ?”

“นั่นน่ะสิ! อย่างนี้เท่ากับพิธีกรเป็นนักต้มตุ๋น !”

ดังเพิ่งลนลานขึ้นมาในทันที รีบอธิบายว่า “เบบี้ทั้งหลาย ฉัน ไม่รู้จักเขาเลยนะ ไม่รู้ว่าเขาโผล่มาจากไหน !”

“คุณไม่รู้จักผมได้อย่างไร ? เมื่อก่อนยังนอนบนเตียงเดียวกัน เลย ! คุณยังห่มผ้าให้ผม แล้วยังหอมใบหน้าผมด้วย !”
เนี่ยเฟิงกล้ำกลืนโอบเอวดังเมิ่งเอาไว้

ดังเมิ่งเห็นแฟนคลับในไลฟ์ลดฮวบลงในพริบตา กระหืดกระ หอบขึ้นมา “นายชั่วมาก นายรู้ไหมว่าพฤติกรรมนายทำให้แฟน คลับฉันหายไปเท่าไหร่ ! น่าโมโหนัก !”

“ผมทำอะไรเหรอ ? เมื่อผมเพิ่งช่วยชีวิตคุณนะ คุณไม่เห็นเห รอ ? ชายใส่แว่นคนนั้นอยากจะฆ่าคุณนะ !”

เนี่ยเฟิงชี้โบ้เบ้อย่างอลหม่านไปที่ชายสวมแว่นที่นอนกองอยู่ ไม่กระดิกตัว

ตอนนี้ยังเพิ่งร้อนใจเรื่องแฟนคลับในไลฟ์สดของตัวเอง จะ สนใจเรื่องพวกนี้ที่ไหนกัน ?

เนี่ยเฟิงอดถอนหายใจไม่ได้ สมัยเด็กพี่เจ็ดก็นิสัยอย่างนี้นึก ไม่ถึงว่าโตแล้วก็ยังไม่เปลี่ยน

เนี่ยเฟิงมองดูใบหน้าที่แดงฉานเพราะร้อนใจเกินไปของคัง เมิ่ง อดยืนมือไปหยิกไม่ได้ สัมผัสยังรู้สึกเหมือนสมัยเด็กแบบนั้น

ไม่เปลี่ยนจริง ๆ !

คงเพิ่งตกใจเบิกตาโพลง “ไอ้ตื่นกาม ! นายมันกุ๊ย !! คงเพิ่งรีบหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้นมา ทุบไปที่เนี่ยเฟิง

ในเวลานี้รถไฟก็มาถึงสถานีพอดี ฝ่าเท้าเนี่ยเฟิงเผ่นแน่นปาน ป้ายน้ำมันหล่อลื่น นึกไม่ถึงปกติพี่เจ็ดที่นุ่มนวลอ่อนหวานพอดี คนขึ้นมาก็เจ็บได้เหมือนกัน!
“นายอย่าหนีนะ !” คังเพิ่งกำลังโมโหชายหนุ่มที่อยู่ ๆ โผล่ ออกมา ไม่เพียงทำให้เธอต้องเสียแฟนคลับไป แล้วยังกล้า แต๊ะอั้งเธออีก

เนี่ยเฟิงวิ่งด้วยความไวในตู้โบกี้ จนเจอทางออกด้วยความ รวดเร็ว กระโจนออกไป “ไม่เผ่นก็กลายเป็นผีสิ !”

นาย ! จับคนหิ่นกามที ! ทุกคนดูเร็ว ! คนนั้นค่ะ !”

ดังเมิ่งตะโกนคอเป็นเอ็น แต่ก็ไม่สามารถยับยั้งฝีเท้าของ เนี่ยเฟิงได้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ