บทที่ 16 จับกุมผู้ต้องหา

ตอนบ่าย หลังจากที่ซิ่วเฉิงรู้ข่าวก็รีบกลับมาที่บ้าน เธอ พิจารณาเนี่ยเฟิงอย่างละเอียด หลังจากยืนยันได้ว่าเนี่ยเฟิงไม่ได้ เป็นอะไร ชิวมู่เฉิงถึงได้ผ่อนลมหายใจออก

“เสี่ยวเฟิงเรื่องทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากพี่ นายวางใจได้ พี่จะต้อง แก้ไขเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

เนี่ยเฟิงไม่ได้มีแผนที่จะให้ชิวมเพิ่งเข้ามาเกี่ยวข้อง ฟางซื่อเหา คนนี้เข้ามาล้ำเส้นเขา เขาได้ทดสอบความอดทนของเขาแล้ว ซ้ำเล่า เนี่ยเฟิงไม่คิดจะปล่อยเขาไป

แต่ว่าต่อหน้าพี่สาวของเขา เนี่ยเฟิงก็เหมือนกับลูกแกะตัวน้อย ตัวหนึ่งเท่านั้น เขาพยักหน้า “ผมเชื่อพี่ใหญ่ แต่ว่าพี่ใหญ่ก็ต้อง ระวังตัวให้มากๆนะ คนคนนี้สุดโต่งสุดๆ พี่จะต้องไม่เป็นอะไรนะ ถ้าพี่เป็นอะไรขึ้นมาผมคงปวดใจ

ชีวเฉิงมองน้องชายที่เข้าใจเรื่องต่างๆได้ดี บนในหน้า ปรากฏรอยยิ้มแห่งความปลื้มใจออกมา

แต่เย่หรูเสว่ เนื่องจากได้รับภารกิจเช่นนั้น คืนนี้ทั้งคืนก็ไม่ได้ กลับมาที่คฤหาสน์ เธอดิ้นรนเข้าไปในห้องเก็บข้อมูลเพื่อหา ข้อมูล

วันรุ่งขึ้น เธอถึงกลับมาที่คฤหาสน์ด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า เนี่ยเฟิงเห็นสีหน้าที่เหนื่อยล้าของเยี่หรูเสว ก็รู้สึกปวดใจทันที
“กราบเรียนราชามังกร อาชญากรคนสุดท้ายถูกพวกเราจับ ได้ที่สหรัฐ ขอเรียนถามว่าจะให้จัดการอย่างไร?”

สํานักมังกรทํางานอย่างรวดเร็วอย่างน่าทึ่ง ถึงอย่างไรเสียสิ่ง ที่เนี่ยเฟิงควบคุมอยู่ติดตัวก็คือเครือข่ายข้อมูลข่าวสารที่หนา แน่นยอดเยี่ยมยิ่งกว่าดวงตาของสวรรค์ คิดอยากจะหาคนสิบ คนในประชากรหกพันล้านคน ไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มใน มหาสมุทร

แต่ว่าสำหรับเนี่ยเฟิงแล้ว ก็เป็นแค่เรื่องที่แสนง่ายดายเรื่อง หนึ่งเท่านั้น

“ดีมาก เอาพวกเขาทั้งสิบคนไปรวมกันไว้ที่โรงงานร้างที่ ชานเมือง จําเอาไว้ว่าต้องทำให้พวกเขาสิบคนไม่ต่อต้านและหา ทางหลบหนี”

ถ้าเกิดว่าทำร้ายพี่หกของเขาตอนที่กำลังจับกุมอยู่ละก็ นั่นก็

จะได้ไม่คุ้มเสีย

“รับทราบ ราชามังกร!”

“บอกต่อกันไป คนที่เข้าร่วมแผนการไล่ตามจับกุมจะได้รางวัล พิเศษสิบเปอร์เซ็นต์ของของขวัญ ฉันจะให้

มีการลงโทษมีการให้รางวัลถึงจะทำให้คนทำงานให้อย่าง

สุดจิตสุดใจ

ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะถือเป็นคนของสำนักมังกร เกิดมาก็ เป็นคนของสำนักมังกร ตายไปก็เป็นผีของสำนักมังกร แต่เนี่ยเฟิงคนนี้เป็นพวกแบ่งแยกผิดถูกชัดเจน

“รับทราบ!”

เนี่ยเฟิงดันแก้มมองเหรูเสวีที่นอนอยู่บนเตียงจนมืดฟ้ามัวดิน

มุม

ปากอดไม่ได้ที่จะยกขึ้นมาเบาๆ ตอนนี้พี่หกของเขาก็ไม่ต้อง โดนลงโทษแล้ว

เหรูเสนอนหลับสบายเป็นอย่างมาก ตื่นขึ้นมาก็พบว่า ท้องฟ้าข้างนอกเริ่มมืดแล้ว เย่หรูเสวตระหนกตกใจจนเหงื่อเย็น ออก

“ใครปิดนาฬิกาปลุกฉัน!”

“ผมเอง!”เนี่ยเฟิงยื่นหัวออกมา ยกมือขึ้น “ผมเห็นว่าที่หก เหนื่อยล้ามากจริงๆ ดังนั้นก่อนที่นาฬิกาปลุกจะดังผมก็ปิดมัน แล้ว!!

“นายที่มันก่อเรื่องจริงๆเลย พี่ยังต้องไปที่สถานีตำรวจนะ!”

เย่หรูเสวไม่ได้โกรธแค่เรื่องนี้เท่านั้น เธอโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ กระโดดลงจากเตียงมา ใส่รองเท้า ในเวลานี้ก็มีข่าวสั้นส่งเข้ามา

ในโทรศัพท์มือถือเธอพอดี

เย่หรูเสาชะงักไปพักหนึ่ง หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ดูชื่อที่ใช้ ส่งข่าวสั้นมาก็ไม่พบ และแม้แต่ชื่อเมืองก็ยังหาไม่พบ แต่ ข้อความสั้นนี้คือข้อความกล่าวหา
“พบอาชญากรที่หลบหนีอยู่ที่โรงงานทำลายกระดาษในเขต ชานเมืองฝั่งตะวันตก”

จิตใจของเยี่หรูเสวฮึกเพิ่มขึ้นมา หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมารีบ ร้อนวิ่งออกไปทันที

“พี่หก พี่จะไปที่ไหน?”

“นายไม่ต้องสนใจ อยู่บ้านดีๆละ!!

สำหรับข้อความสั้นนี้ภายใน ใจเย่หรูเสวี่ยังคงมีความ หวาดระแวง แต่ถ้าเกิดว่าเธอไม่ไป เป็นไปได้มากว่าจะทำให้ อาชญากรที่หลบหนีอยู่นั้นหนีไปได้! เย่หรูเสวกันริมฝีปาก ตอนนี้ จะมาสนใจอะไรมากไม่ได้แล้ว หลังจากตรวจสอบอุปกรณ์ต่างๆ เรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบไปที่ชานเมืองฝั่งตะวันตกทันที

เพราะกลัวว่าจะเป็นการแหวกหญ้าให้ตื่น ดังนั้นการเคลื่อน ไหวของเย่หรูเสวจึงเบามากๆ เธอตรวจสอบดูอย่างระมัดระวัง ดู สถานการณ์ในเขตชานเมืองฝั่งตะวันตก ที่นี่โรงงานทําลาย กระดาษเพียงแห่งเดียว เธอมุ่งไปทางโรงงานทำลายกระดาษ อย่างเงียบเชียบ

ยังไม่ทันได้เข้าไปใกล้โรงงานทำลายกระดาษ เย่หรูเสบู่ก็ได้ ยินเสียงกระซิบแห่งความเจ็บปวดทรมาน สีหน้าเข้มงวด คิดไม่ ถึงว่าจะเห็นหลายคนถูกขังอยู่ในกรง

ไม่กี่วันมานี้เย่หรูเสวก็จำใบหน้าของอาชญากรที่หลบหนี จำนวนหนึ่งได้ตั้งนานแล้ว ขอเพียงเธอมองดูก็จะมองออกได้ คน พวกนี้ไม่ใช่อาชญากรหลบหนีที่ตัวเองต้องไปไล่ตามจับหรอกหรือ!

สิบคน! ไม่เยอะไม่น้อย

เย่หรูเสวลืมตาโตทันที เธอค่อยๆเดินไปที่ข้างๆกรงเหล็ก พบ ว่ากรงถูกใส่กุญแจล็อกเอาไว้ และลูกกุญแจก็วางเอาไว้ที่บนโต๊ะ คนพวกนี้เจ็บปวดจนบิดเบี้ยวเป็นก้อนกลม ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงในการ ต่อต้าน โดยสิ้นเชิง

นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?

ยังไม่ทันที่เยหรูเสบู่จะมีปฏิกิริยากลับมา ก็มีเสียงไซเรนของรถ ตำรวจดังขึ้นมา ตำรวจพิเศษที่แบกปืนพร้อมกระสุนกลุ่มหนึ่งพุ่ง เข้ามา

“หัวหน้าทีมเย่! พระเจ้า คิดไม่ถึงว่าระดับความเร็วของคุณยัง เร็วกว่าพวกเรา!”

“ไม่ใช่…….

“หัวหน้าทีมเย่ คุณนี่มันยอดเยี่ยมจริงๆ คิดไม่ถึงว่าคุณจะ จับกุมอาชญากรที่หลบหนีทั้งสิบด้วยตัวเอง!”

ตำรวจในทีมตำรวจพิเศษต่างอดไม่ได้ที่จะจุปากอย่างชื่นชม ในความยอดเยี่ยมนี้ แต่ทว่าในความเป็นจริงแล้วเย่หรูเสว่ยังไม่ ได้ทำอะไรแม้แต่น้อยเลย เพียงแค่ได้รับข้อความสั้น หลังจากนั้น ก็รีบมาก็เท่านั้น ใครจะรู้ว่าอาชญากรที่หลบหนีทั้งสิบคนจะถูก จับขังเอาไว้ในกรงอยู่แล้ว

“ไม่ต้องพูดมากแล้ว จับพวกเขากลับไปดำเนินคดีต่อเถอะ!”
เย่หรูเว่ โยกหัว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คนร้ายที่ชั่วช้าสามานย์ สุดขีดก็ถูกจับกุมได้แล้ว!

ในเวลานี้เนี่ยเฟิงที่อยู่ในคฤหาสน์ นั่งไขว่ห้าง ฟังความถี่ของ เสียงที่ออกมาจากโทรศัพท์มือถือ มุมปากก็ยกขึ้นด้วยความ พอใจทันที “เด็กนี่ นายยังนั่งทำอะไรอยู่อีก? รีบลุกขึ้นมา! พวกเราจะไป

แล้ว!”

คางเพิ่งที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เปล่งแสงแพรวพราวด้วยสีสัน กำลังเดินลงมา เนี่ยเฟิงเงยหน้าขึ้นมอง พริบตาตรงหน้าก็สว่าง

“ไอหยา พี่เจ็ด พี่สวยมากเลย!”

คางเพิ่งเดิมทีนั้นก็สวยอย่างกับเซียนนางฟ้า ดวงตาก็สดใส แวววาวเหมือนดวงตาของกวางน้อย จิตใจอ่อนโยนมีเมตตา เหมือนน้องสาวเพื่อนบ้าน แต่ก็ยังมีกลิ่นอายของเซียนอยู่ เวลาที่ ไม่ยิ้มก็เยือกเย็นไม่เห็นผู้อื่นอยู่ในสายตา แต่ถ้ายิ้มขึ้นมา แม้แต่ น้ำแข็งหิมะก็ยังต้องละลาย

“ธรรมดา! เอาละ อย่ามัวแต่พูดมากเลย พวกเรารีบไปที่ห้าง เซ็นจูรี่เถอะ อีกเดี๋ยวก็จะไม่ทันรอบนะ”

คางเมิ่งจูงมือเนี่ยเฟิงไปด้วยขณะพูด เพราะว่าตอนที่พวกเขา ยังเด็กนั้นมักจะจับมือกัน ดังนั้นคางเพิ่งในเวลานี้ก็ยังไม่ได้ เปลี่ยนกลับ
เนี่ยเฟิงมองมือเล็กๆของคางเมิ่ง อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

ทั้งสองขับรถอย่างเร็วจนมาถึงห้างเซ็นจูรี่ ที่นี่เพิ่งจะเปิดให้ บริการ วันนี้ก็พอดีกับที่มีพิธีเปิด

คางเพิ่งเดินเข้าไปก็เห็นซ่งอนั่งอยู่ด้านข้าง ซึ่งจื้อจ้องไปที่ คางเพิ่งที่รีบเดินเข้ามา ก็กลอกตามองบนทันที

“ฉันยังคิดว่าเธอไม่กล้ามาซะอีก”

คางเมิ่งเหอะออกมา “มีคนไม่เจียมตัวต้องการที่จะแข่งฉัน ฉัน จะไม่มาได้อย่างไร?”

“ใครเป็นคนไม่เจียมตัว ก็ยังไม่แน่หรอกนะ”

ซ่งสี่จื้อพูดย้อนอย่างประชดประชัน

“คุณคาง คุณมาแล้ว!!

ในขณะนั้น ผู้จัดก็เร่งรีบเข้ามาหา ใบหน้าของเลขาผู้จัด ยิ้ม ประจบ “คุณคาง อีกเดี๋ยวขอเชิญคุณกับคุณซึ่งแสดงบนเวทีด้วย กัน อันนี้ไม่มีปัญหาใช่ไหมคะ?”

คางเมิ่งหรี่ตา จากนั้นก็ยิ้มอย่างอ่อนหวานตอบว่า “นี่จะมี ปัญหาอะไร?”

“ฉันก็ไม่มีปัญหาค่ะ”

คางเพิ่งกับซงจื้อทั้งสองคนอย่างไรเสียก็ถือว่าเป็นเน็ตไอ ดอลชื่อดังระดับหนึ่ง ให้ทั้งสองคนขึ้นแสดงแน่นอนว่าจะต้อง เรียกความสนใจจากผู้ชมไม่มากก็น้อย ก็เป็นการเพิ่มชื่อเสียงของห้างไปในตัว