บทที่ 18 ใครกล้าลงมือกับเขา

วันรุ่งขึ้น เนี่ยเฟิงตื่นตั้งแต่เช้า เขามองดูนาฬิกาข้อมือ พยัก หน้า วันนี้เป็นวันคิดบัญชี เขาจะรอดูว่าอาคารฟางเจิ้งนั้น ราบเรียบไปหรือยัง

“นายจะไปไหน?”

ขณะที่เนี่ยเฟิงกำลังจะแอบออกไปข้างนอกเงียบๆ ทันใด

นั้นซิวมู่เฉิงก็พูดขึ้น

เนี่ยเฟิงถึงกลับตัวสั่น จากนั้นก็พูดอย่างแห้งๆว่า: “พี่ใหญ่ ทำไมไม่ไปที่บริษัท?”

“งานที่บริษัทจัดการไปได้พอสมควรแล้ว นายตั้งใจที่จะไป อาคารฟางเจิ้ง?”

เนี่ยเฟิงอึ้งไป “พี่ใหญ่ พี่รู้ได้อย่างไร?”

ลุงสี่มาหาที่นี่ นายตั้งใจจะไปจัดการฟางซื่อเหาคน ” เดียว?”

เนี่ยเฟิงคิดไม่ถึงว่าเมื่อวานตอนที่เขากับคางเพิ่งไปแข่ง เนี่ยเหล่าจะมา เนื่องจากเรื่องที่ฟางซื่อเหาระดมคน มากมายมาล้อมคฤหาสน์ เปิดโปงตำแหน่งของคฤหาสน์ เนี่ยเหล่ากังวลมาก ก็ไม่มีเวลารักษา ถึงได้มาหา
“พี่ใหญ่ พี่ก็รู้ว่าสำหรับผมแล้วบ้านเริ่มมีความหมายมาก ผมจําเป็นต้องไป พี่ไม่ต้องขวางผม”

เนี่ยเฟิงหน้าเข้มทันที พูดอย่างจริงจังมาก

“อืม ไม่ได้ตั้งใจจะขวางนาย ไปเถอะ ขึ้นรถ

“อ้า?”

เนี่ยเฟิงอึ้งไป “พี่ใหญ่ พี่ พี่จะไปส่งผม?

“พ่อแม่นายก็คือพ่อแม่พี่ พวกเราจะทำเป็นไม่สนใจได้ อย่างไร? พี่บอกพี่สาวทั้งหลายของนายแล้ว ไป ก็ถึงเวลาที่ จะให้พวกเขาได้รับรู้ถึงความสามารถของพวกเราตระกูลเนี่ย แล้ว”

ในตอนนั้นดวงตาของเนี่ยเพิ่งรู้สึกร้อน “เยี่ยม!!

พวกเขาขับรถไปถึงอาหารฟางเจิ้งอย่างรวดเร็ว ฟางซื่อ เหารู้ว่าเนี่ยเพิ่งจะมา ดังนั้นจึงจัดวางคนเสร็จตั้งแต่เช้า

เขาเรียกรวมคนมีฝีมือของกลุ่มมืดมานับพันคน ดักซุ่มอยู่ ภายในอาคารฟางเจิ้ง ก็เพื่อที่จะให้เนี่ยเฟิงตายอย่างไร้ที่ฝัง

ศพ

ในเวลานั้นเอง กก็มีรถมาเซราติสีขาวขับเข้ามาจอดที่ สนาม หญิงงามที่สวมใส่เสื้อเสื้อผ้าสีขาว สวนแว่นตาดำเนิน ลงมา ดูเหมือนว่ารูปร่างของเธอจะดีมาก “ดูท่าน่าจะเป็นที่ ជ”
ฟางชื่อเหามองจนดวงตาตรงแล้ว ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? ทําไมถึงได้สวยงามขนาดนี้?

ยังไม่ทันให้เขามีปฏิกิริยาตอบกลับ ก็มีรถBMWสีแดงขับ เข้ามาอีกคัน

ที่ลงจากรถลงมาคือสองสาวงามขั้นสุด คนหนึ่งใส่ชุด เพ้า ผมสีดำเป็นลอนกระจายออกจากกัน ที่หางตามีไปคน งามหนึ่งเม็ด เป็นสาวงามที่ราวกับว่าเดินออกมาจากภาพ วาดในสมัยโบราณ!

อีกคนนั้นสีหน้าเคร่งขรึม สายตาเฉียบแหลม แลดูมีความ สามารถในการทํางาน ผมมัดหางม้า มีกลิ่นอายของราชินีที่ ทำให้คนยอมสวามิภักดิ์

สาวสวยทั้งสามทำให้คนพวกนั้นน้ำลายหก

ในตอนนั้นเองซิวเฉิง กางเมิ่ง และเนี่ยเฟิงก็มาถึง

กางเมิ่งวิ่งลงมาจากรถ คล้ายกับผีเสื้อที่กำลังเต้นรำ รวดเร็วฉับไว “พี่สาม สี่ ห้า ไม่เจอกันนานเลยนะคะ!!

“เป็นน้องเจ็ดเองหรอ”

บนใบหน้าของคนงามแบบโบราณปรากฏรอยยิ้มอ่อน โยนขึ้น เธอก็คือพี่คนที่สามหลินซูอิน

พี่หมิง ทานพยักหน้าเบาๆ และพี่ห้าโจวซือที่กำลังมอง ไปรอบๆ “ไม่ใช่ว่าเสี่ยวเฟิงก็มาด้วยหรอ? อยู่ไหนละ?”
พวกพี่สาวเครียดขึ้นมาทันที พวกเธอได้รู้ข่าวว่าเนี่ยเฟิง ยังมีชีวิตอยู่ ก็รีบร้อนมาในทันที

“พวกพี่สาว ผมก็คือเสี่ยวเฟิง!”

เนี่ยเฟิงได้พบพวกพี่สาว ทันใดนั้นตื่นเต้นเป็นอย่างมาก พวกพี่สาวของเขานั้นมีเสน่ห์เพาะตัวท่าทางอ่อนหวาน

โดยที่ทั้งหมดนั้นก็อยู่ในสายตาของฟางชื่อเหา

เนี่ยเฟิงช่างน่ารังเกียจนัก

“เนี่ยเฟิง! แกไม่มีใครหนุนหลังหรือไง ถึงได้พาทหารหญิง มากลุ่มหนึ่ง!”

ฟางซื่อเหาเดินกร่างลงมา ด้านหลังของเขาเต็มไปด้วยคน มีฝีมือในกลุ่มมืด

เนี่ยเฟิงมองอออกว่าครั้งนี้นั้นมีจำนวนคนมากกว่าครั้งที่ แล้วมาก

ฟางชื่อเหาลำพองใจสีหน้าทุเรศเป็นพิเศษ “ครั้งที่ปล่อย ให้แกหนีไปได้ ไม่ได้หมายความว่าครั้งนี้แกจะรอดไปได้”

เนี่ยเฟิงกวาดสายตาไปมองคนที่ฟางซื่อเหาหามาเทียบ พวกกับครั้งที่ไปล้อมคฤหาสน์แล้วมีฝีมือมากกว่าจริงๆ ดูท่า แล้วฟางซื่อเหาหวังเก็บเกี่ยวจากการลงทุนอย่างมาก

“ฟางซื่อเหา ฉันไม่ได้บอกแกแล้วหรือไง? ว่าให้เวลาแกสามวันในการทําลายที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลอง แกกลับไม่

ฟัง?”

เนียเฟิงยืนขวางข้างหน้าพวกพี่สาวเอาไว้ วันนี้เขาก็เป็น เหมือน หนึ่งคนเฝ้าด่าน ทหารนับหมื่นมิอาจย่างกราย

“แกนับเป็นอะไรได้? ถึงแม้ว่าฉันจะทำลายสุสาน บรรพบุรุษของพวกแก แล้วแกจะทำอะไรฉันได้?”

ฟางซื่อเหาหัวเราะอย่างเยือกเย็น มองซิวเฉิงที่ยืนอยู่ ด้านหลังเนี่ยเฟิงก็รู้สึกเดือดดาลขึ้นในใจทันที

“ซิวเฉิง เธอทำให้ฉันเสียหน้าต่อหน้าคนที่มีตำแหน่งสูง มากมาย ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่! สวรรค์มีทางกลับไม่ไป นรกไร้ประตูกลับแส้เข้ามา วันนี้ฉันจะทำให้พวกแกมาได้แต่ กลับไปไม่ได้! ฆ่าพวกมันให้หมด!!

ฟางชื่อเหาโกรธจนตาแดงทั้งสองข้าง พวกผู้มีฝีมือด้าน หลังเขาหลังจากที่ได้รับคำสั่งก็รีบเตะต่อยออกมา

คางเพิ่งที่เห็นสถานการณ์เช่นนี้ ก็ถึงกลับตกใจทันที ซิว เฉิงกลับหรี่ตา: “ปกป้องเสี่ยวเฟิง!”

พวกพี่สาวรีบล้อมเป็นวงกลมโดยให้เนี่ยเฟิงอยู่ตรงกลาง

ของวง

ทันใดนั้นเนี่ยเฟิงไม่รู้ว่าจะร้องได้หรือหัวเราะดี เขาจะยอม ให้พี่สาวปกป้องเขาได้อย่างไร?
อีกอย่างหนึ่ง ที่นี่มีคนเกือบจะเป็นพันคน คนมากขนาดนี ถึงแม้ว่าพวกเธอจะสามารถคาดการได้แต่อย่างไรก็ไม่ใช่คู่ ต่อสู้

ซิ่วเฉิงพึ่งจะจัดการล้มไปคนหนึ่ง ใครจะรู้ว่าจะ มาลอบทําร้าย! มีเงาดำ

เธอกำลังคิดที่จะโต้กลับ แต่ยังไม่ได้จะโดนอีกฝ่าย จู่ๆ คนๆนั้นก็ถูกตีฟุบไปแล้ว!

ชิวมู่เฉิงรู้สึกได้ถึงอานุภาพอันแข็งแกร่งและรุนแรงมาจาก ทางด้านหลังของเธอ!

เธอตกใจ เธอยังคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองกลับมาจากที่ เต็มไปด้วยคนมีฝีมือ คิดไม่ถึงว่าจะบาดเจ็บและตายไป

“เร็วมาก! ”

โจวลี่อลืมตาจนลูกตาดำที่สวยงามนั้นโต แต่ทว่าในตอนนี้พวกเธอก็สนใจอะไรไม่ได้มากมาย เพราะว่าศัตรูช่างมากมายจริงๆ

ขณะที่เนี่ยเฟิงปลดปล่อยตัวตน เคลื่อนไหวไปมาในกลุ่ม คนนี้ จัดการพวกเขาพี่น้องไม่ให้มีโอกาสอีก พลันก็มีเสียง ปืนดังขึ้นมา!

ทุกคนถูกเสียงปืนทำให้ตกใจกลัว
รถตำรวจยี่สิบกว่ากันครามเข้ามา ที่ลงมาจากรถคือกลุ่ม ตำรวจพิเศษพร้อมปืนและกระสุนจริง พวกเขาใส่เสื้อเกราะ ในมือถือโล่ป้องกันและปืนกล ได้รับการฝึกฝนมา จัดแถว หน้ากระดาน

“ใครกล้าลงมือกับเขา !”

เย่หรูเสวีที่อยู่ในชุดตำรวจ บุคลิกสง่าผ่าเผย ทรงพลัง เหมือนกับต้นไม้ ยืนรวมอยู่ในกลุ่มตำรวจพิเศษ ดูเหมือน ไม่มีอะไรแต่ทว่าน่าเกรงขาม

“เย่หรูเว่ เป็นแกอีกแล้ว!”

ฟางซื่อเหากัดฟันด้วยความโกรธ

เย่หรูเสบู่มองฟางชื่อเหาอย่างเยือกเย็น ครั้งที่แล้วปล่อย แกให้หนีไปได้ แต่ทว่าครั้งนี้จะไม่มีทางให้แกหนีไปได้อีก

จับกุมเขา! ”

“ใครกล้า!”

ฟางซื่อเหาตวาด “แกรู้ไหมว่าพ่อบุญธรรมฉันเป็นใคร!

เย่หรูเสวรู้ว่าฟางซื่อเหาคนๆนี้จะต้องมีเบื้องบนอีก ไม่ อย่างนั้นครั้งที่แล้วจะหลุดไปได้ง่ายๆได้อย่างไร?

“ทําไมต้องสนใจว่าแกจะเป็นใคร ฉันก็จำเป็นจะต้องกำจัดแก!” ! คิดจะทำร้ายเสี่ยวเฟิง
“ใครให้อำนาจแกมากขนาดนั้น!”

ในเวลานั้นเอง ก็มีรถตำรวจพรั่งพรูเข้ามา รองผู้อำนวย การสำนักงานตำรวจลงมาจากรถ มองเหรูเว่เย็นๆ “เย่หรู เสว คุณใช้อำนาจหน้าที่ในทางที่ผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หรือคุณ คิดว่าสำนักงานตำรวจเป็นบ้านคุณ?

หลังจากที่ฟางชื่อเหาเห็นรองผู้อำนวยการมา บนใบหน้าก็ ปรากฏรอยยิ้มแห่งความยินดี

“ตอนนี้ฉันขอถอดถอนอำนาจหน้าที่คุณชั่วคราว เอาปืน ประจํากายออกมา! ยังมีจับพวกที่ก่อเรื่องก่อกวนสังคมให้

หมด”

ที่รองผู้อำนวยการชี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือเนี่ยเฟิง

เย่หรูเสวรู้ว่ารองผู้อำนวยการเป็นพวกเดียวกับฟางซื่อเหา แน่นอนว่าไม่สามารถมองเนี่ยเพิ่งถูกจับไปได้ เธอยกมือขึ้น ทันที ยิงปืนขึ้นเตือนอีกครั้ง “ใครที่กล้าทำร้ายเนี่ยเฟิง ฉันก็ จะยิงคนนั้นให้ตาย!!

“เย่หรูเสว! คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?”

รองผู้อำนวยการตกตะลึงอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ คิดไม่ถึง ว่าเย่หรูเสว่ กล้าที่จะต่อต้านคำสั่ง! รองผู้อำนวยการ คุณคิด จะทำร้ายเสี่ยวเฟิงไหม?”

เหรูเสวนปากกระบอกปืนไปทางรองผู้อำนวยการ และปืนในมือตำรวจพิเศษที่อยู่ข้างกายรองผู้อำนวยการ ทางเย่หรูเว่ พริบตาเดียวสถานการณ์ที่เปลี่ยนเป็น ตึงเครียด ก็หันมา

ในช่วงที่ไม่มีใครยอมใครนั่นเอง ทันใดนั้นบนพื้นก็มีเสียง ดังกึกก้องดังขึ้นมา จากไกลจนใกล้ แม้กระทั่งพื้นก็กำลังสั่น สะเทือน ทุกคนต่างสงสัยและมองไปยังที่มาของเสียง เห็น เป็นรถหุ้มเกราะสีขาว รถถังขนาดใหญ่จากที่ไกลๆ กำลังเข้า มา

ที่กลิ้งอยู่ภายในควันบุหรี่เข้มข้น ก็คือครูปรับปรุงกอง ทหารใหม่ทั้งห้าคน ทหารนับแสนคนได้ปิดล้อมที่นี่เอาไว้ แน่นขนัดไปด้วยปากกระบอกปืน ปากกระบอกปืนล้วนเล็ง เป้าไปที่ตำรวจพิเศษที่รองผู้อำนวยการนำมารวมถึงคน ทั้งหมดภายในอาคารฟางเจิ้ง

คนหนึ่งพันคนเผชิญหน้ากับทหารบกนับแสนคน ง่ายๆ เลยก็คือเป็นเหมือนเม็ดกรวดขนาดเล็ก

รถจี๊ปทหารกันคันหนึ่งที่ควบคุมทุกฝ่ายหยุดอยู่ตรงกลาง ผู้หญิงที่ใส่ชุดแม่ทัพ บนใบหน้าเพ้นสีน้ำมันอย่างบ้าระห่ำ เดินลงจากรถมา สีหน้าจริงจังพูดว่า “ฉันคือผู้บัญชาการเขต การต่อสู้ตงไห่หยูจึงหง พวกคุณถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว ขอ ให้ละทิ้งการต่อต้านที่ไร้ประโยชน์

เพียงแค่หยูจิงหงยกมือขึ้น บนฟ้าก็มีเสียงดังกึกก้องลอยมา เครื่องบินยิงทําลายยี่สิบล่ เครื่องบินรบ 30 ล้าตั้งขบวน บินมา

“พวกเราคือกองทัพอาการหัวเซีย อาคารสํานักงานใหญ่ ของฟางชื่อกรปลูกหน่วยทหารของฉันตั้งเป็นเป้าหมายใน การโจมตีเรียบร้อยแล้ว ขอให้ผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องหลีกหนี จากบริเวณใกล้ๆอาคารใหญ่อย่างรวดเร็ว หลังจากห้านาที พวกเราจะโจมตีที่นี่ทันที”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ