บทที่ 17 พ่ายแพ้ยับเยิน

มีเน็ตไอดอลชื่อดังสองคนอย่างคางเพิ่งกับข่งสี่ซื้อมาช่วย ห้างเซ็นจูรี่เลยได้รับความสนใจมากมายจากผู้คน คางเมิงได้โน้ตเพลงที่ร้องร่วมกันมามองดูเพียงเล็กน้อยก็

เข้าใจได้ เนี่ยเฟิงเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของผู้จัด ในใจก็รู้สึกกังวล สงสัยว่าผู้จัดจะต้องมีปัญหาแน่ เขาคิดเช่นนั้น ก็ขยับนิ้วมือ แฮกโปรแกรมหลังเวทีของที่นี่

และหลังจากที่ทั้งสองคนแสดงร่วมกันเสร็จแล้ว พิธีกรก็ เหล็กตอนร้อน “ต่อจากนี้ไป ก็คือการแสดงที่สำคัญ trump card! ระหว่างสองท่านนี้สุดท้ายแล้วใครจะเป็นคนที่ แข็งแกร่งกว่ากันแน่? หลังจากช่วงเวลาในการเต้นอย่างร้อน แรง ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอ

เพลงที่พวกเธอใช้ในการแสดงนั้นล้วนเป็นผู้จัดเตรียมไว้ คางเพิ่งถือโน๊ตเพลงเอาไว้ ก็ย่นหัวคิ้วทันที

“เพลงนี้ฉันไม่ค่อยชำนาญนัก เปลี่ยนเพลงไม่ได้หรอ?”

“ขอโทษด้วย คุณคาง เพลงพวกนี้ล้วนถูกเตรียมไว้อย่าง ดีแล้ว ถ้าเปลี่ยนก็คงไม่ทันการ

นี่เป็นการกลั่นแกล้งเธอมาแต่ไหนแต่ไร
เป็นไปตามที่เนี่ยเฟิงกังวลจริงๆ ผู้จัดมีปัญหาจริงๆ

“ทําไม ไม่กล้าแข่งแล้ว?”

ซ่งเจื้อยิ้มเย็น เธอตั้งใจกระตุ้นกางเมิ่ง

ดังนั้นที่ซึ่งจื้อพุ่งเป้าไปที่คางเมิ่งสุดๆ ล้วนเป็นเพราะ ก่อนหน้านี้ตอนที่คางเพิ่งไปแคสงานก็แย่งบทเธอ

ซึ่งจื้อไม่ง่ายเลยที่จะไปประจบเสี่ยเลี้ยงถึงได้มีโอกาส คิดไม่ถึงว่ากลับโดนคางเมิ่งแย่งไป

เป็นเพราะว่าคางเพิ่งมีฝีมือการแสดงดี อีกทั้งยังหน้าตา สวยงาม แต่ผู้กำกับนั่นเห็นเธอเข้า ก็ตั้งใจที่จะเลือกเธอ

หลังจากที่ซ่งซื้อได้รับข่าวนี้ก็โกรธเป็นอย่างยิ่ง ต้องรู้ว่า นี่คือโอกาสดีในการเปลี่ยนแบบงาน

ซ่งจื้อ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จะไม่ยกโทษให้คางเพิ่งอย่าง แน่นอน

คางเมิ่งหรี่ตามองซ่งสี่จื้อ ถึงแม้จะรู้ว่าเป็นวิธีการยั่วยุ แต่ ว่าก็ไม่คิดจะเห็นซึ่งสี่จื้อเย่อหยิ่งอวดดี! “ทำไมฉันจะไม่กล้า แข่ง แข่ง ใครกลัวกัน?”

“ดี แต่ทว่าฉันขอบอกอะไรสักหน่อยนะ ถ้าเกิดว่าเธอแพ้ เธอจะต้องเป็นคนไปยกเลิกบทนนักแสดงสมทบหญิงในเรื่อง (Dreamlike) เป็นไง
คางเพิ่งรู้ว่าซ่งซื้อไม่สามารถสงบจิตใจได้ เพียงแต่เธอ กับผู้จัดสมรู้ร่วมคิดกัน เธอกังวลว่าผู้จัดจะใช้กลอุบายกับ

150

“ตกลงก็ตกลง”

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เนี่ยเฟิงเดินมาถึงที่ข้างกายคางเมิ่ง คาง เพิ่งตกใจหมด “เสี่ยวเฟิง นายมาตอบตกลงแทนฉันทำไม?”

เนี่ยเฟิงให้คางเพิ่งไปหลบอยู่ด้านหลัง ยิ้มไปมองซ่งซื้อ ไป: “แต่ถ้าเธอแพ้ละ?”

“ฉันเนี่ยนะจะแพ้? น่าขำ! ” ซึ่งจื้อหัวเราะเย็นๆ

“เธอมั่นใจในตัวเองเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าคุยอะไรกับผู้จัดอย่าง แล้ว? วางแผนทำร้ายพวกเรา?”

เนี่ยเฟิงมองซ่งเจื้อด้วยความสนใจเป็นอย่างยิ่ง

ซ่งสี่จื้อถูกพูดแทงใจ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นลึกลับทันที แต่ เธอก็ทํากลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

“โอเค งั้นนายก็บอกมาว่าจะพนันอะไร?”

“เอาอย่างนี้ ถ้าเกิดว่าพวกเราแพ้ เช่นนั้นคางเพิ่งบ้านเรา ก็จะยกเลิกตำแหน่งนักแสดงสมทบหญิง แต่ถ้าเธอแพ้ งั้น เธอก็คุกเข่าเลียรองเท้าคางเพิ่งต่อหน้าผู้คน เป็นอย่างไร?”

ซ่งสี่จื้อหรี่ตา แข่ง แข่ง ฉันกลัวเธอหรือไง? คอยดูแล้วกัน!”

ซ่งสี่จื้อพูดจบก็หมุนตัวเดินจากไป

“ไอหยา! ทําไมนายถึงได้ทำตามความเห็นของตัวเอง โดย ผลการ” คางเมิ่งกระทืบเท้าด้วยความโมโห ท่าทางโมโห นั้นสุดน่ารักเสียจริง

“เธอกับผู้จัดสมรู้ร่วมคิดกันแน่นอน ดังนั้นถึงได้มีความ มั่นใจนัก น้องเจ็ดวางใจได้ ผมจะช่วยดูให้อย่างเงียบๆ ไม่ ให้พวกเขาทําอะไรแน่นอน

แม้ว่าคางเพิ่งจะโกรธอยู่บ้าง แต่อย่างไรก็ตอบตกลงไป แล้ว เธอก็แค่ต้องทำให้ดีเท่านั้น

“งั้นก็ได้…… ”

เนี่ยเฟิงกลับไปที่ที่นั่ง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เมื่อกี้นี้ เขาได้ใช้ระบบลึกลับแฮกเข้าไปในคอมพิวเตอร์และ มอนิเตอร์ควบคุมของ ผู้จัดเรียบร้อยแล้ว เขาสงสัยว่าซึ่ง อกับผู้จัดนั้นจะต้องมีปัญหา ดังคาดเขาได้ความถี่ของเสียง มาบางส่วน “น่าสนใจ

อาศัยหุ่นยนต์อย่างซ่งเจื้อ ยังคิดที่จะรังแกพี่เจ็ดของเขา? เพ้อฝัน!

การเต้นอย่างร้อนแรงกำลังจะจบลงแล้ว ต่อไปเป็นการ แข่งร้องเพลง ผู้มีชื่อเสียงสองท่านหยิบเพลง ที่จะใช้ในการแข่งขัน

คนที่จะแสดงเป็นคนแรกก็คือคางเมิ่ง

ถึงแม้ว่าจะไม่ถนัดเพลงนี้ แต่คางเมิ่งก็ยังคงสีหน้าร้อง เพลง เดิมทีเธอเป็นคนที่มีพรสวรรค์เป็นอย่างยิ่ง ความยาก ระดับนี้ไม่สามารถทำอะไรเธอได้

เสียงร้องของเธอนั้นคล้ายกับเสียงของนกขมิ้น ทำการ แสดงเพลงที่เสียใจเกี่ยวกับความรักนี้อย่างเต็มที่

คิดไม่ถึงว่า ตอนที่เริ่มท่อนที่สอง อยู่ๆ ทำนองดนตรีสูงขึ้น

ยังดีที่ว่าความสามารถในการรับมือต่อสถานการณ์ แข็งแกร่งพอ พลังที่ปล่อยออกมาก็สูงมาก สุดท้ายก็ตามทัน จังหวะและทำนอง

หลังจากที่ร้องเพลงนี้จบ คางเพิ่งก็โกรธขึ้นมา นี่มันตั้งใจ

ชัดๆ!

จากนั้นก็ถึงคิวของงอขึ้นเวที ครั้งที่เธอร้องอย่าง สุภาพเรียบร้อยราบรื่นเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากที่ทั้งสองแสดงเสร็จเรียบร้อย กรรมการก็ให้ คะแนนคางเพิ่งศูนย์คะแนนทันที

คาดไม่ถึงว่ากรรมการพวกนี้จะความผิดปกติ

แน่นอนว่าคางเพิ่งนั้นโกรธมากๆ “พวกแกเป็นพวกเดียวกันอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ!

“ไอหยา คางเมิ่ง เธอไม่ใช่หรอ? เมื่อกี้นี้ที่เธอร้องเพลงจน แทบจะหมดลมอยู่แล้ว ฝีมือในการแสดงก็แย่ กรรมการให้ เธอศูนย์คะแนนแล้วอย่างไร?” ซึ่งจื้อพูดอย่างยินดีปรีดา

“พวกแกสมรู้ร่วมคิดกัน เมื่อกี้นี้เขาตั้งใจปรับทำนองเพลง ของฉันให้สูงขึ้น พวกคุณไม่ได้ยินหรอ?!

คางเมิ่งชี้ไปที่คนปรับเสียงอย่างเดือดดาล เธอก็ไม่ได้คิด ที่จะเก็บมันเอาไว้

“คางเมิ่ง ผู้ชมมากมายกำลังดูอยู่นะ เธอแพ้ก็คือแพ้ ทำไม แพ้ไม่เป็น? ถ่ายทอดสดก็ถ่ายอยู่นะ!”

ซึ่งจื้อชี้ไปที่กล้องอย่างอิ่มอกอิ่มใจ

ครั้งนี้ตกอับแน่ เดาว่าความนิยมของคางเพิ่งคงจะตก ฮวบฮาบอย่างแน่นอน!

ผู้ชมที่อยู่ด้านล่างก็แอบกระซิบกระซาบกัน คางเพิ่งอึดอัด

จนหน้าแดง

“คางเมิ่ง กล้าแข่งก็ต้องกล้าแพ้!!

งจื้อยกตนข่มท่าน

แต่ทว่า ในเวลานี้เองก็มีเสียงดังออกมาช่วงหนึ่ง และบน หน้าจอยักษ์ก็ปรากฏภาพช่วงหนึ่งที่มอนิเตอร์
“ต้องทำให้เธอแพ้ให้ได้ เข้าใจไหม? พวกคุณวางใจ ผล ประโยชน์ที่พวกคุณจะได้ไม่มีทางน้อย

“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะทำให้เธอร้องไม่ได้!!

งจื้อจ้องมองตาโตทันที “ใครทำ! ปิดมันเดี๋ยวนี้!

“คุณซ่ง ตอนนี้กำลังถ่ายทอดสดอยู่ คุณไม่ได้เที่ยวโอ้อวด ว่าเป็นคนเปิดเผยตรงไปตรงมาหรือ? ทำไมถึงได้ทำเรื่อง ไม่มีศีลธรรมเช่นนี้?

เนี่ยเฟิงแสยะยิ้ม สถานการณ์เปลี่ยนไปในพริบตา!

“รีบปิดเร็ว!”

ซึ่งจื้อแยกเขี้ยวยิงฟันตะโกนร้องด้วยความโมโห ความ อ่อนโยนก่อนหน้านี้ก็พังทลายลงมาภายในชั่วพริบตา

ผู้คนส่วนใหญ่ต่างแย่งกันพูดคุย แม้แต่แฟนคลับในอินเท อร์เน็ตของซงจื้อ ก็รู้สึกเพียงว่าถูกหลอก พากันออกจาก การเป็นแฟนคลับ!

“คุณซ่ง กล้าแข่งก็ต้องกล้าแพ้ไม่ใช่ว่าต้องคุกเข่าขอโทษ เลียรองเท้าหรือ?”

ซึ่งจื้อ ในหน้าซีดเผือก เธอมองดูคนมากมายที่อยู่ด้าน ล่าง อึดอัดจนไม่สามารถออกมาได้

คำพูดพวกนั้นที่เธอพูดกับผู้จัดทำไมถึงได้ถูกเอามาฉายบนจอได้?

ผู้ชมด้านล่างต่างก็โกรธ รวมถึงแฟนคลับของคางเมิ่งด้วย

“ให้เธอคุกเข่าซะ! ”

“คนที่มีแผนการมากมาย ยากจะบอกได้ว่าจะทำอะไรขึ้น มาอีก ให้เธอเพิ่มความจํา!”

ซ่งจื้อกลืนน้ำลายอย่างลำบาก เธอเดินเซถอยไปด้าน หลังหนึ่งก้าว “พวกแกหุบปาก! ไม่ใช่เรื่องของพวกแก พวก แกนับเป็นอะไรได้ พวกกระจอก!”

คำพูดของซ่งจื้อทำให้ผู้ชมโมโห เดิมที่ทุกคนยังคง เห็นใจเธอ แต่ตอนนี้ไม่มีเหลือแม้แต่น้อย

“คุกเข่า!”

“ใช่แล้ว กล้าแข่งก็ต้องกล้าแพ้

คางเพิ่งเห็นฉากนี้ ก็รู้สึกเสียใจในบางส่วน ถึงจะรู้ว่าซึ่ง จื้อนั้นตั้งใจจะทำร้ายเธอ แต่ทว่าการให้คุกเข่าเลียรองเท้า มันก็ออกจะเกินไปหน่อยไหม?

“ไม่งั้นก็ช่างมันเถอะ?”

คางเมิ่งพูดออกมาเบาๆ ผู้ชม พวกแฟนคลับได้ยินก็ปวด ใจเป็นอย่างยิ่ง นางอสรพิษที่ทำร้ายเธอขนาดนี้แล้ว คิดไม่ ถึงว่าเธอใจดีขนาดนี้เ
“ใครใช้ให้แกเสแสร้ง! แกคิดว่าแกเป็นใคร? แกก็แค่คน ที่ไปนอนกับคนอื่นถึงได้มีทรัพยากร! แกก็เป็นแค่คนที่ออก ไปขาย!”

วันนี้ ง จื้อ โกรธจนทะลุสวรรค์ จะเอาที่ไหนมาคิดอะไร

มากมาย?

“คุณพูดอะไร”

เนี่ยเฟิงหรี่ตา ในดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยจิตสังหาร เขา เดินพุ่งไปที่ซ่งสี่จื้อ “พูดใหม่อีกรอบ? ”

ซึ่งจื้อรู้สึกกลัวจนหนาวขึ้นมา เธอทนไม่ไหวตัวสั่น เหมือนโดยงูพิษจ้องมองหนาวเย็นทั่วทั้งตัว

“ขอโทษ เดี๋ยวนี้ ”

เนี่ยเฟิงมองซ่งเจื้อคล้ายมองคนตาย ซึ่งจื้อตกใจไม่เบา ทันใดนั้น “ตึง” คุกเข่าอยู่ที่พื้น

เธอถูกทําให้ตกใจกลัวจนตัวสั่น

“ขอ ขอโทษ ฉันผิดไปล้ว

ความกดดันจนน่าสะพรึงกลัวเช่นนั้นทำให้ซ่งจื้อปลุก สัญชาตญาณในการเอาตัวรอดออกมา เธอคลานเข้าไป เลี้ย รองเท้าให้คางเมิ่ง

คางเพิ่งตกใจ รีบดึงเท้ากลับมา สีหน้าแปลกประหลาด”ช่างเถอะช่างเถอะ เสี่ยวเฟิง พวกเรากลับกันเถอะ”

เนี่ยเพ่งมองไปทางคางเส็ง ก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มบริสุทธิ์ได้ พิษสง “ได้!

หลังจากที่ทั้งสองคนได้จากไปแล้วนั้น ซึ่งเจื้อราวกับตื่น จากฝัน เมื่อเธอเป็นอะไรไป? เป็นฝ่ายคุกเข่าแถมยังเสีย รองเท้าคางเพิ่ง

“คางเพิ่ง! ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่!!

ซึ่งจื้อคุกเข่าคลานขึ้นมา รู้สึกว่าตัวเองจะต้องโดนวางยา

พิษแน่ๆ

ในระหว่างทางที่กลับนั้น คางเมิ่งมองไปที่เนี่ยเฟิงตลอด

เวลา

“พี่เจ็ด บนหน้าของผมมีอะไรหรอ?”

“ไม่มี”

“ถ้าอย่างนั้นแล้วพี่จะมองผมตลอดทำไม?” เนี่ยเฟิงสงสัย

“เมื่อกี้นายทำอะไรกับเธอ?” ไม่อย่างนั้นซึ่งจื้อจะหวาด กลัวได้อย่างไร?

“ด้วยความสัตย์จริง ผมไม่ได้ทำอะไรเลย เธออาจจะสำนึก ผิดขึ้นมาเองก็ได้!”เนี่ยเฟิงพูดออกมาโดยไม่ต้องคิด

ถึงแม้ว่าคางเพิ่งจะยังสงสัย แต่เธอก็ไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ เธอตรวจดูแอคเคาท์ของตัวเอง แฟนคลับกลับมา แล้ว!

เนี่ยเฟิงเห็นคางเพิ่งดีใจ ตัวเองก็พลอยดีใจไปด้วย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ