บทที่ 2 ผมเป็นคนรวย
บทที่ 2 ผมเป็นคนรวย
เพียงเพราะตนเองไม่ได้เรื่อง เพียงเพราะตนเองไร้ความ สามารถ เป็นลูกเขยแต่งเข้าไปที่ไร้ประโยชน์
เมื่อได้ยินเสียงที่อ่อนแอของลูกสาว หลี่โม่ก็บีบกำปั้นของเขา และพูดว่า “ผมจะหาเงินมาเอง”
เมื่อกู้หยุนหลันได้ยินสิ่งนี้ รูม่านตาของเธอก็ขยายออกและ หัวใจของเธอก็สั่นเล็กน้อย จ้องมองไปที่ด้านหลังของหลี่โม่
เขา ที่แท้ก็ยังมีความเป็นผู้ชาย
หลี่โม่หันกลับมา มองดูกู้หยุนหลันที่หันหน้าไปทางอื่นเพื่อ เช็ดน้ำตากะทันหันอย่างจริงจังจากนั้นก็ออกจากโรงพยาบาล ท่ามกลางเสียงดุว่าของทุกคน
* คุณท่าน ท่านดูสิ หลี่โม่คนนี้กล้าดีจริงๆ!”
“ใช่ๆคุณปู่ ไอ่คนไร้ประโยชน์คนนี้ กล้าไม่เชื่อฟังท่าน!”
ในขณะนี้ คนในตระกูลกู้ใส่พริกใส่เกลือ
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้แค่ส่ายหัว ไม่พูดอะไร
หลี่โม่จะสามารถหาเงินได้มากขนาดนั้นเชียวหรือ?
เหอะๆ !
กู้หยุนหลันมองไปที่ด้านหลังของหลี่โม่ที่เดินจากไป ในใจรู้สึก หมดหนทาง
แม้ว่าตัวเธอจะเป็นหลานสาวของตระกูล แต่อำนาจทางการ เงินก็อยู่ในมือของแม่ อีกอย่างคราวนี้เป็นคำสั่งจากคุณปู่ แม้ว่า เธอจะมีเงินออมอยู่บ้าง แต่ก็ไม่สามารถเอาออกมาได้
ที่หน้าประตูธนาคาร หลี่โม่กับหวังชวนยืนอยู่ด้วยกัน หวังชวนที่ ผอมสูงเอาเงิน 200,000 ที่เขาหยิบออกมาในถุงผ้าออกมาแล้ว ยื่นให้หลี่โม่พูดว่า “เอาไปใช้ก่อน ไม่ต้องรีบคืนให้ผม ”
หลี่โม่หยิบถุงผ้านั้นมา น้ำตาไหลรินและกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “พี่ชวน ผมจะคืนคุณโดยเร็วที่สุด!”
“เห้อ พูดอะไรของคุณ เราสองคนสนิทกันขนาดนั้น!”
หวังชวนตบไหล่หลี่โม่แล้วยิ้ม
“ หวังชวน คุณกล้ายืมเงินให้เขา เราสองคนก็ไม่ต้องแต่งงาน แล้ว!”
ทันใดนั้น เสียงแผ่วเบาก็ดังขึ้น หญิงสาวที่แต่งตัวสวยงามถือ
กระเป๋าเดินเข้ามา
ผัวะ!
เธอเดินมาและตบหน้าหลี่โม่ ชี้ไปที่จมูกของเขาและด่าว่า”หลี่โม่ คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆคุณยืม
เงินจากหวังชวนมากี่ครั้งแล้ว! คุณไม่ละอาย ฉันยังละอาย แทนคุณเลย!”
“ชิวหย่า คุณกำลังทำอะไร!” หวังชวนร้อนใจ ดึงจ้าวชิวหย่าที่ กำลังโกรธ
ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของจ้าวชิวหย่า เธอมีใบหน้าเน็ตไอดอล หุ่นดี แต่เธอมีนิสัยเย่อหยิ่งและเป็นคนที่ประจบคนรวยดูถูกคนจน
“อะไรฉันทําอะไร?หวังชวน ฉันขอเตือนคุณนะ ถ้าคุณกล้ามเงินให้เขาอีก เราสองคนก็อย่าแต่งงานกันเลย!
จ้าวชิวหย่าสะบัดมือของหวังชวนออก คางของเธอยกสูงขึ้น มือ ทั้งสองกอดอกไว้
แน่นอนว่ามีผู้คนมากมายได้ล้อมรอบมาที่หน้าประตูแล้ว
หวังชวนพยายามอธิบายอย่างหมดหนทาง ชิวหย่า ซีซีเข้ารับ การรักษาในโรงพยาบาลด้วย
โรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวและต้องการเงินอย่างเร่งด่วน …
“ไอ่เด็กน้อยคนนั้น ให้มันตายๆไปเถอะ ! เพราะยังไงเขาก็แค่คน ไม่ได้เรื่อง ลูกสาวตนเองก็ยอมรับไม่ได้ คุณช่วยเขาทำไม?” คำ พูดของจ้าวชิวหย่าแทงใจดำมาก
หลี่โม่บีบถือถุงผ้าในมือแล้วคลายออก ยัดถุงผ้าใส่มือของหวัง ชวนพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่ชวน ไม่ต้องแล้ว ไว้วันหลังผมจะไปร่วม งานแต่งของพวกคุณนะ
หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็หันกลับมาและออกจากที่นี่ด้วยความเร็ว
ด้านหลังของเขา หวังชวนตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่า รวมถึงเสียงทะเลาะกับจ้าวชิวหน้า
เมื่อเดินอยู่บนถนน หลไม่รู้สึกแย่มาก เขาควรทำอย่างไร?
ในขณะนี้ หยุนหลับโทรมาและบอกให้เขากลับไปที่โรง พยาบาล
หลังจากครุ่นคิดเรื่องนี้ หลโม่ก็กลับไปที่โรงพยาบาลและพบกับ หยุนหลับที่มีสีหน้าที่ตื่นตระหนกที่หน้าประตู
เธอวิ่งมา ยื่นบัตรธนาคารให้หลี่โม่และพูดว่า “ที่นี่มีเงิน200,000 กว่าหยวน ฉันแอบฝากไว้ คุณก็ไปบอกว่าคุณไปยืมมา
หลี่โมรับการ์ดใบนั้น มองดูสาวงามที่ละเอียดอ่อนตรงหน้าของ เขา หัวใจของเขาก็อบอุ่นขึ้นมาทันที
เธอ ยังคงใจดีและอ่อนโยน
ในสี่ปีนี้ ตนเองได้ทำให้เธอต้องทนทุกข์เป็นเวลาสี่ปี
*หยุบหลับ ผม…
หลี่โม่สะอึกสะอื้นเล็กน้อย เขาไม่เคยรู้สึกถึงความล้มเหลวเหมือนตอนนี้
ตั้งแต่ที่กู้หยุนหลันแต่งงานกับตัวเอง เธอได้สูญเสียกลิ่นอายใน ฐานะคุณหนูของตระกูล มานาน กลายเป็นเป้าหมายของการล้อ เลียนในหมู่ประชากร
กู้หยุนหลับสูดหายใจเข้าและพูดด้วยความเสียใจ “ฉันแค่ไม่ อยากให้ซิซีเสียพ่อไป”
ริมฝีปากของหลี่โม่สั่นเล็กน้อยและกล่าวว่า “ขอบคุณมาก ผมจะ ไม่ทำให้คุณและซีซีผิดหวัง
แน่นอน”
เหอะๆ จริงอย่างที่คุณปู่พูด ว่าคุณจะแอบยัดเงินให้ไอ้ขยะนี้!”
ทันใดนั้น กู้ซิงเอ๋ยก็ปรากฏตัวจากด้านข้าง พร้อมกับรอยยิ้มที่ เย็นชาและเยาะเย้ยที่มุมดวงตาของเขา
จับได้แล้ว สองคนนี้ตายแน่!
หลี่โม่ขมวดคิ้ว มองไปที่กู้ซิงเอ๋ยที่กำลังจากไปอย่างสง่า จาก นั้นก็มองไปที่กู้หยุนหลันที่ดูร้อนใจและกังวล พูดอย่างอ่อนโยนว่า “ไม่ต้องกังวล ผมจะแบกรับมันไว้คนเดียว”
ในห้องคนไข้ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ดุว่าหยุนหลันอย่างรุนแรง แน่นอนว่าการ์ดใบนั้นถูกแม่สามีหวังฟางของเขายึดไป เธอยังได้ ด่าว่า “ไอ้ขยะ! ไม่มีเงินยังจะมาขอเงินกับลูกสาวของฉันอีก ไม่ได้ เรื่องจริงๆ! ”
กู้หยุนหลันต้องการพูดอะไรบางอย่าง ก็โดนหวังฟางจ้องมอง
สมาชิกในครอบครัว ประณามหลี่ไม่จนหมดเปลือก
ทันใดนั้นเอง!
เสียงตะโกนที่อ่อนแอ ทำให้ทุกคนตะลึง!
“พ่อ ! พวกคุณหยุด พ่อเถอะ … ” ซีซีกำลังร้องไห้อยู่บนเตียง ในโรงพยาบาล ดวงตากลมโตของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาใสๆ
คำว่าพ่อ ทำให้หลี่ไม่รู้สึกซาบซึ้ง
ตั้งแต่ที่ซีซีเกิดมา ตระกูลกู้ก็ไม่อนุญาตให้ตัวเองติดต่อกับซีซี สามปี ซึ่งเป็นเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เขาได้อยู่กับซีซี น่าจะเป็นวัน
และคำว่าพ่อ ซีซีก็ไม่เคยได้เรียก…
นี่เป็นครั้งแรก!
กู้หยุนหลับอยู่ข้างๆ เมื่อได้ยินซีซีเรียกหลี่โม่ว่าพ่อ ในใจของ เธอก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและน้ำตาของเธอก็ไหลริน
“ตายละ! สาวน้อยคนนี้คงป่วยหนักจนเบลอแล้วมั้ง ขยะแบบนี้จะ เป็นพ่อได้อย่างไร”
คนที่อยู่ข้างๆบ่นพึมพำ
สีหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้แย่ลง หันหลังกลับมานั่งลง จับมือเล็กๆของซีซีแล้วพูดว่า “ซีซี คุณลืมสิ่งที่ปู่พูดแล้วหรือ เขา ไม่ใช่พ่อของคุณ !”
ด้วยคำตำหนิที่เย็นชานี้ ทำให้ซีซีที่น่ารักตกใจจนหุบปาก น้ำตา คลอเบ้า
เธอมองไปที่หลี่โม่ท่ามกลางสายตาที่โมโหของผู้คนรอบข้าง เธอรวบรวมความกล้า ยื่นมือสีขาวออกมาและพูดว่า “เขาเป็น พ่อของฉัน ฉันต้องการให้เขาอยู่กับฉัน … ”
“หุบปาก! เขาไม่ใช่พ่อของคุณ! มีปู่ทวดอยู่กับคุณก็พอแล้ว”
ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้เย็นชา เขาปฏิเสธโดยตรงและ พูดกับหลี่โม่ โดยไม่หันกลับไปมองว่า “มีเวลาให้คุณคิดเรื่องนี้ เพียงสองวัน เพื่อซีซีคุณรู้ว่าต้องทำอย่างไร”
ตอนนี้ หลี่โม่รู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก เมื่อมองไปที่ลูกสาวที่อยู่บน เตียงคนไข้ เรียกเขาว่าพ่อเป็นครั้งแรกในรอบสามปีที่ผ่านมา
ตนเอง ไม่ว่าในกรณีใด ต้องรักษาซีซีให้หาย
เธอคือนางฟ้าตัวน้อยและอนาคตของเขา
“ไม่ต้องแล้ว ผมจะรักษาซีซีเอง ! ไขกระดูก ต้องใช้ของผม เธอ เป็นลูกสาวของผม
ในตอนนี้ หลี่โม่พูดอย่างจริงจังอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เพื่อลูกสาวของเขา หลี่โม่ยินดีที่จะทำทุกอย่าง!
เสียงนี้ ทำให้คนในตระกูลกู้ที่อยู่ในห้องคนไข้สั่นไปหมดทั้งตัว
ในขณะนั้น พวกเขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากหลโม่!
ไอ้หมอนี่…….
หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็หันกลับไปและออกจากโรงพยาบาล
กู้หยุนหลันมองดูด้านหลังของหลี่โม่ที่กำลังเดินจากไปอย่าง ไม่น่าเชื่อ หัวใจของเธอก็สั่นไหว ในที่สุดเขาก็มีความรับผิดชอบ แล้วใช่ไหม?
อย่างไรก็ตาม ในใจเธอก็ยังกังวลแทนหลีไม่
เขาเป็นเด็กยากจนที่ไร้ความสามารถ ขาจะรักษาลูกสาวของเขา ได้อย่างไร?
ที่ทางเข้าโรงพยาบาล เขากดหมายเลขโทรศัพท์ที่เขาไม่เคย โทรมาเลยในรอบสี่ปี
ที่ผ่านมา
นายน้อย ท่านพิจารณาดีแล้วหรือ?” เสียงที่ปลายสายโทรศัพท์อีกฝ่ายพูดอย่างตื่นเต้น
หลี่ไม่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ลุงเฉียน ผมได้ตัดสินใจที่จะ สืบทอดสำนักหลงเหมินแล้ว”
ได้ ผมยอมเปิดเผยแล้ว ผมหลี่โม่ เป็นคนรวยรุ่นที่สอง!
ทรัพย์สินของสํานักหลงเหมินกระจายไปทั่วโลก ด้วยทรัพย์สิน นับล้านล้าน!
แม้แต่ครอบครัวตระกูลมอร์แกน ครอบครัวตระกูลรอธไชลด์และ สมาคมอื่นๆ ยังต้องให้ความเคารพต่อสำนักหลงเหมิน
“นายน้อย ดีจริงๆ ในที่สุดท่านก็ได้ตัดสินใจแล้ว ท่านอยู่ไหน ผมจะเอาเอกสารสืบทอดมรดกไปให้” ลงเฉียนที่อีกด้านหนึ่งของ โทรศัพท์รู้สึกตื่นเต้นมาก น้ำตาไหลออกมา ในที่สุดสำนักหลงเห มินก็มีความหวังแล้ว
“สิ่งเหล่านี้ไว้ทีหลังก่อน ตอนนี้ผมต้องการเงินด่วน200,000 หยวน” หลีโม่กล่าว
“นายน้อย อย่าบอกว่าสองแสนเลย แม้แต่สองพันล้านก็ไม่มี ปัญหา!”
ลุงเฉียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์พูดด้วยความตื่นเต้นและ พูดว่า “ตอนนี้ผมจะให้คนส่งเงินไปให้ท่าน
หลี่โม่พูดเบาๆและกล่าวว่า “ไม่ต้องแล้ว ผมไม่อยากทำให้เกิด ความเข้าใจผิด ผมไปที่นั่นเองจะดีกว่า”
“โอเค ผมรอคุณอยู่ที่ไนต์คลับส่วนตัวหวงถิงในเมืองฮาน” ลุง เฉียนกล่าว
ไนต์คลับส่วนตัวหวงถิง เดิมทีเป็นอุตสาหกรรมลูกโซ่ของสำนัก หลงเหมิน
หลี่โม่วางสายโทรศัพท์ ถอนหายใจและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
ยากจนเป็นบาปดั้งเดิมสินะ
หากไม่มีเงิน แค่ก้าวเดียวก็ลำบาก แม้กระทั่งลูกสาวของเขาก็ ไม่สามารถยอมรับได้
หลี่โม่และแม่ของเขาถูกไล่ออกจากสำนักหลงเหมินเป็นเวลาสี่ ปี สุดท้ายพวกเขาก็ต้องกลับไปที่
สํานักหลงเหมินอีกหรือ?
เป็นหุ่นเชิดที่พวกเขาผลักออกมาเมื่อตกอยู่ในอันตรายหรือ?
ไม่นาน หลี่โม่ก็ขี่รถยนต์พลังงานไฟฟ้าไปที่ไนต์คลับส่วนตัว หวงถิง
นี่คือไนต์คลับส่วนตัวที่หรูหราและมั่งคั่งที่สุดในจู่โจวเมืองอ่าน มาตรฐานการเข้าเริ่มต้นด้วยมูลค่าสิบล้าน!
นอกจากนี้ คุณต้องได้รับการแนะนำจากสมาชิกภายในก่อน จึง จะสามารถเข้าได้
ดังนั้น ไนต์คลับส่วนตัวหวงถึงไม่ใช่ว่ามีเงินก็สามารถเข้าได้
ผู้ที่สามารถมาบริโภคได้ คือบอสใหญ่ในเมืองอ่านที่มีหน้าตาดี และมีเส้นสายที่แข็งแกร่ง!
ทันทีที่เขาเดินเข้าไปในห้องโถง หลี่ไม่ก็ถูกห้ามด้วยเสียงนุ่ม นวล!
“เฮ้ๆ คุณเป็นใคร ใครให้คุณเข้ามา รีบออกไปเร็วๆ สวมชุดขาดรุ่ง ริ่งแล้วยังกล้าที่จะเข้าไปใน
ไนต์คลับส่วนตัวหวงถิง!”
สาวงามในชุดกี่เพ้าสีแดง ขวางทางหลี่โม่ไว้ เอ่ยปากตำหนิ มอง ดูเขาด้วยสายตาดูถูก
ผู้หญิงคนนี้ สวยในแบบของเธอ มีเอวเล็กสะโพกใหญ่ รูปร่าง ของเธอมีส่วนโค้งส่วนเว้าที่ชัดเจน ภายใต้ชุดกี่เพ้าที่มีรอยผ่าทั้ง สองข้าง ต้นขาสีขาวคู่หนึ่งปรากฏขึ้นเป็นระยะขณะเดิน เป็นที่น่า
หลงใหลที่ผู้ชายจะพ่นเป็นเลือดออกมา
“รีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้! นี่ไม่ใช่ที่ที่คนบ้านนอกอย่างคุณจะเข้า มาได้!”
หวังถิงถิงจ้องมองหลี่โม่ด้วยความรังเกียจ เธอเคยเห็นคนขี้ ขลาดที่น่าสังเวชเช่นนี้มามากแล้ว ล้วนอยากเข้ามาในไนต์คลับ ส่วนตัวหวงถิง
แต่ เขาไม่ดูเลยว่าที่นี่คือที่ไหน!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ