ผมเป็นราชามังกร

บทที่ 1 ลุง หนูเจ็บเหลือเกิน



บทที่ 1 ลุง หนูเจ็บเหลือเกิน

บทที่ 1 ลุง หนูเจ็บเหลือเกิน

“นายน้อย สี่ปีแล้ว ท่านควรกลับไปแล้วหลงจาน ให้ผมพาคุณ กลับไปที่สำนักหลงเหมิน

* ตอนนี้สำนักหลงเหมินกำลังทุกข์ทรมานจากศึกจากทั้งภายใน และภายนอก หลงจวนป่วยหนัก ถึงตอนนี้เจ้านายก็ยังไม่มีสติ มี เพียงท่านเท่านั้นที่สามารถนำทางสำนักหลงเหมินได้ในตอนนี้”

หน้าร้านร้านสปาถึงเหม่ย มีรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมจอดอยู่ ข้างๆประตู มีชายชราคนหนึ่งกำลังคุยกับหลี่โม่ด้วยสีหน้านิ่งสงบ

ชายชราคนนี้ แต่งกายด้วยชุดสุภาพในชุดสูทบุรุษอังกฤษ สวม หมวกสุภาพบุรุษสีดำและพิงไม้เท้าทองคำสีดำ

“ สี่ปีแล้ว ขอบคุณเขาที่จำผมได้

มุมปากหลโม่หัวเราะอย่างเย็นชาเล็กน้อย ดวงตาของเขานิ่งเฉย เขาไม่มีความหวังอะไรกับสำนักหลงเหมินนั้นแล้ว
“ในตอนนั้น พ่อได้เชื่อฟังคำพูดของผู้หญิงคนนั้น ขับไล่ผมและ แม่ออกจากสำนักหลงเหมินอย่างใจร้าย ก็เพราะว่าผมเป็นลูก นอกสมรสไม่ใช่หรอกเหรอ ซึ่งเป็นลูกชู้ที่ใครๆเขาก็กล่าวหา หลายปีมานี้ เขาเคยสนใจความเป็นตายร้ายดีของผมกับแม่บ้าง ไหม? ”

“ตอนนี้ เขาบอกให้ผมกลับไปผมก็ต้องกลับไปงั้นเหรอ?ผมหลี่ โม่ เป็นสุนัขของสำนักหลงเหมิน

เหรอ?อยากไล่ออกก็ไล่ อยากให้กลับมาก็กลับ?”

“ผมแต่งงานแล้ว ผมไม่ต้องการความสงสารจากใคร โดยเฉพาะ สำนักหลงเหมิน ! กลับไปเถอะ อย่ามารบกวนผม!”

หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมกับก้าวไปข้างหน้าและเลี้ยว เข้าไปในร้านสปา ทิ้งชายชราไว้ที่

ประตู พลางถอนหายใจ

สำนักหลงเหมิน องค์กรลึกลับที่ใหญ่ที่สุดในโลก ดูแล ทรัพยากรทางการแพทย์และแร่ธาตุชั้นนำ

ของโลก ซึ่งมีความมั่งคั่งมากที่สุด!
นํานาจมหาศาล!

ไม่มีใครกล้าไปยั่วให้เขาขุ่นเคือง เป็นตระกูลที่สืบทอดยาวนาน ที่สุด!

ภายในสํานักหลงเหมิน เจ้าสำนักคือหลงจวน ราชามังกรทั้ง แปดที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเขา ล้วนเป็นคนเก่งกาจที่ ควบคุมดูแล มีความมั่งคั่งและอำนาจที่มหาศาล!

และปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ ปรมาจารย์กังฟู ล้วน เป็นสาวกของสำนักหลงเหมินและพวกเขาทั้งหมดก็เชื่อฟังหลง จวน!

หลี่โม่เปิดประตูออก พนักงานทุกคนในร้านสปามองเขาด้วยสาย ตาแปลกๆ

หลี่โม่ซึ่งทำงานที่นี่มาสี่ปี เป็นคนตัวเล็กที่ไม่ได้มีความสำคัญ อะไร

ตอนนี้ เขาสามารถพูดคุยกับคนที่นั่งในโรลส์รอยซ์ได้อย่าง เหลือเชื่อ …

ที่นี่ หลี่โม่พึ่งเดินไปไม่กี่ก้าว โทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาก็ส่ง เสียงและสั่นสะเทือน
นํานาจมหาศาล!

ไม่มีใครกล้าไปยั่วให้เขาขุ่นเคือง เป็นตระกูลที่สืบทอดยาวนาน ที่สุด!

ภายในสํานักหลงเหมิน เจ้าสำนักคือหลงจวน ราชามังกรทั้ง แปดที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของเขา ล้วนเป็นคนเก่งกาจที่ ควบคุมดูแล มีความมั่งคั่งและอำนาจที่มหาศาล!

และปรมาจารย์ด้านการต่อสู้ที่ศักดิ์สิทธิ์ ปรมาจารย์กังฟู ล้วน เป็นสาวกของสำนักหลงเหมินและพวกเขาทั้งหมดก็เชื่อฟังหลง จวน!

หลี่โม่เปิดประตูออก พนักงานทุกคนในร้านสปามองเขาด้วยสาย ตาแปลกๆ

หลี่โม่ซึ่งทำงานที่นี่มาสี่ปี เป็นคนตัวเล็กที่ไม่ได้มีความสำคัญ อะไร

ตอนนี้ เขาสามารถพูดคุยกับคนที่นั่งในโรลส์รอยซ์ได้อย่าง เหลือเชื่อ …

ที่นี่ หลี่โม่พึ่งเดินไปไม่กี่ก้าว โทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาก็ส่ง เสียงและสั่นสะเทือนเมื่อสี่ปีก่อน หลี่โม่ได้รู้จักกับกู้หยุนหลันโดยบังเอิญ ได้แต่ง เข้าไปในตระกูลกู้

ในเวลานั้น งานแต่งงานของเขากับกู้หยุนหลัน สร้างความฮือฮา ในเมืองอ่านเป็นอย่างมาก เพราะมันเป็นงานแต่งงานที่แย่ที่สุดใน ประวัติศาสตร์ของคนร่ำรวยในเมืองอ่าน

เพราะว่า หลี่โม่เป็นเด็กยากจนที่ไม่มีรากฐานอะไรเลย

ด้วยเหตุนี้ ตระกูลกู้จึงกลายเป็นที่หัวเราะเยาะของตระกูลที่ ร่ำรวยในเมืองฮาน

ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา หลี่ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังในตระกูล แม้ว่าเขาจะถูกเยาะเย้ยและปฏิบัติ

อย่างเย็นชา แต่เขาก็จะอดทนกับมัน

ลูกเขยที่แต่งเข้าไปในตระกูลฝ่ายหญิง แน่นอนว่าต้องมี จิตสำนึกและความเข้าใจในนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น หลี่ไม่ต้องการการสนับสนุนจากตระกูล เพราะแม่ ของเขาต้องการเงินเพื่อรักษาโรค

ที่ทางเข้าโรงพยาบาล หลี่ไม่เห็นกู้หยุนหลันซึ่งรอคอยอยู่ตรงนั้นมานาน เธอกำลังโกรธและดู

เหมือนรีบร้อน

เมื่อเห็นหลี่โม่มา เธอดูเย็นชา เดินไปและยกมือขึ้น

ผัวะ!

เสียงมือตบเขาดังกึกก้องไปทั่วทางเข้าโรงพยาบาลแห่งนี้ ซึ่ง ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่สัญจรไป

มา

“ ทำไมช้าจัง!”

ดวงตากลมโตของกู้หยุนหลันเปล่งประกายด้วยน้ำตา ดวงตา ของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ!

หลี่โม่ผงะไปชั่วขณะ เมื่อมองไปที่ภรรยาของเขาเป็นเช่นนี้ จึง ถามอย่างกระตือรือร้นว่า “เมีย .. หยุนหลัน เกิดอะไรขึ้น ซีซีเป็น ยังไงบ้าง?”

กู้หยุนหลันปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาที่ดวงตาของเธอ ซบ ศีรษะของเธอเข้าไปในอ้อมแขนของหลี่โม่และเริ่มร้องไห้”ซิซึ … ซิซีเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว

ในขณะนี้ ชายที่ไร้ประโยชน์มาตลอดสี่ปี ทำให้ตัวเองและ ตระกูลกู้กลายเป็นคนที่ถูกคนในเมืองอ่านหัวเราะเยาะ ตอนนี้กลับ กลายเป็นคนเดียวที่กู้หยุนหลันสามารถพึ่งพาได้

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของหลี่โม่ก็จมลง รูม่านตาแน่นขึ้น ริม ฝีปากของเขาก็สั่นและถามว่า “มะ … มะเร็งเม็ดเลือดขาว?เป็นไป ได้อย่างไร?”

ซีซี เป็นลูกสาวของหลี่โม่กับกู้หยุนหลัน อายุเพียงสามขวบ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ กำลังนั่งอยู่บนหัวเตียงพร้อมกับสาวน้อย ที่น่ารักและฉลาดบนเตียงใน

ในห้องคนไข้ เต็มไปด้วยคนของตระกูล

โรงพยาบาล ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักและเอ็นดู

รอบๆ ที่ยืนอยู่ล้วนเป็นลูกหลานของตระกูลกู้

ในขณะนี้ เมื่อเห็นหลี่โม่เดินเข้ามาพร้อมกู้หยุนหลัน เขาก็ ตะโกนใส่เขาและระเบิดโดยตรงในห้องคนไข้
“หลี่โม่! ไอ่คนไร้ประโยชน์ คุณยังมีหน้ามาที่นี่อีกเหรอ ไสหัว ออกไป!”

หวังฟางผู้เป็นแม่ยาย ใบหน้าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง สองมือ กอดอกไว้และด่าเขา

ลูกเขยไร้ประโยชน์คนนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เป็นหมาที่ขายหน้า

“เหอะๆ ตอนนั้นผมยังคิดว่าเป็นใคร ที่แท้ก็หลี่โม่นี่เอง คุณมั้นแค่ คนไร้ประโยชน์ มาที่นี่ทำไมกัน?”

ด้านข้าง มีเสียงถากถางดังขึ้น คนที่พูดคือลูกชายของพี่รอง ตระกูลกู้กู้ซิงเวย

เขาไม่ชอบหลี่โม่มาโดยตลอด ไอ้ขยะที่ไร้ความสามารถ มีสิทธิ์ อะไรมาเป็นลูกเขยของตระกูลกู้

และเป็นเพราะเขา ตระกูลกู้จึงต้องอับอายขายหน้าในเมืองอ่าน!

“นั่นสิ ไอ้ขยะไร้ประโยชน์มาทำอะไร”

“เห้อ ยังไงก็เป็นพ่อของซีซี ดังนั้น มาเยี่ยมก็เป็นเรื่องที่สมควร”

“หุบปาก! คุณพูดเบาหน่อย ไม่เห็นคุณท่านอยู่ที่นี่เหรอ?คุณลืม ไปแล้วเหรอ ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลัง ซีซีเรียกเขาได้แค่ลุง เท่านั้น”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนในตระกูลกู้ที่อยู่ในห้องคนไข้ก็หัวเราะ อย่างเย็นชา

สําหรับผู้ชายที่เหมือนหลี่โม่ ถือว่าที่สุดแล้ว แม้แต่ลูกสาวของ ตนเอง ก็ไม่สามารถยอมรับว่าตนเองเป็นพ่อเธอได้

ไร้ประโยชน์จริงๆ

ในเวลานี้ กู้หยุนหลันก้าวไปข้างหน้า พูดกับคุณท่านว่า “คุณปู่ หลี่โม่มาแล้ว”

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ผมสีเทา สวมชุดเสื้อคอจีนสีขาว ปล่อยมือ ออกจากมือเล็กๆที่อ่อนนุ่มของซีซี โดยไม่แม้แต่จะมองไปที่ห โม่และพูดกับพ่อบ้านข้างๆเขาให้เขาเซ็นชื่อ”

“ครับท่าน.”

พ่อบ้านคนนั้นเดินไปหาหลี่โม่ หยิบเอกสารและพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “นี่เป็นข้อตกลงการหย่าร้าง

ของคุณกับคุณหนูหยุนหลัน หลังจากเซ็นสัญญาแล้ว นายท่าน จะรักษาซีซีเอง คุณไม่ต้องกังวล ไขกระดูกของซีซี คุณท่านได้ หาเจอแล้ว ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการ รักษา ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ดวงตาของหลี่โม่ก็เปล่งประกายด้วยแสง มอง ไปที่พ่อบ้านด้วยความสับสนและโกรธ จากนั้นก็หันหน้าไปมอง คุณท่านและพูดว่า “คุณปู่ ซีซีเป็นลูกสาวของผม ทำไมไม่ใช้ไข

กระดูกของผม ?

“หุบปาก!”

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ด ลุกขึ้นจ้องไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาเย็นชา พร้อมกับไม้ค้ำยันในมือ” อย่างคุณก็คู่ควรที่จะเป็นพ่อของซีซีเห รอ? รีบเซ็นชื่อซะ ต่อจากนี้ไป คุณไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูล ของเราอีก!จำไว้ เธอชื่อกู้ซีซี นามสกุลของเธอคือกู้ ไม่ใช่หลี่! ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ กู้หยุนหลันก็เริ่มร้อนใจเช่นกันและกล่าวว่า”คุณ ปู่ ฉันจะไม่หย่ากับหลีโม่ เขาจะเป็นพ่อของซิซีตลอดไป ฉันหวัง ว่าคุณปู่จะพิจารณาใหม่”
กู้หยุนหลับได้แต่งงานกับหลี่โม่มาสี่ปี ในสี่ปีนี้ อาศัยอยู่ใต้ หลังคาเดียวกัน หากจะบอกว่าไม่มีความรักต่อกันนั้นไม่จริง

หลี่โม่ก็ตกตะลึง เมื่อได้ยินคำพูดของกู้หยุนหลับ

ที่แท้เธอยอมรับว่าเขาเป็นสามีของเธอ ยอมรับว่าเขาเป็นพ่อ ของซีซี

ผัวะ!

คุณท่านตระกูล ตบหน้ากู้หยุนหลันด้วยความโกรธและเขาก็ ตำหนิ”คุณมันหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ! คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูด? ถ้าไม่ใช่ เพราะคุณแต่งงานกับไอ่คนไร้ประโยชน์ช่นนี้ ตระกูลกู้ของเราจะ

กลายเป็นที่หัวเราะเยาะของคนในเมืองอ่านเหรอ?!”

ทุกคนในตระกูลกู้ที่อยู่ด้านข้าง มองมาที่เธอด้วยสายตาเย็นชา และการเยาะเย้ยลึกๆก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของพวกเขา

ดวงตากู้หยุนหลันแดง เอามือปิดแก้มของเธอ ยืนอยู่ข้างๆอย่าง เกรงกลัว

เมื่อหลี่ไม่เห็นกู้หยุนหลันถูกตบหน้า ในใจของเขาก็กระตุกกําปั้นของเขาอย่างขมขื่น

ผู้หญิงของเขา โดนคนอื่นรังแกเช่นนี้ได้ยังไง!

จากนั้น คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้จ้องไปที่หลี่โม่ด้วยใบหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างเย็นชาว่า”หากผมไม่

ยินยอม โรงพยาบาลก็จะไม่ใช้ไขกระดูกของคุณ ผมได้ซื้อ ไขกระดูกทั้งหมดที่ตรงกับซีซีแล้ว ถ้าคุณไม่เซ็นชื่อหย่าร้าง ผม ก็จะไม่ให้การรักษาแก่ซีซี ! นอกจากนี้ ค่ารักษา 200,000 หยวน คุณสามารถเอาออกมาได้ไหม?

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หัวใจของหลี่โม่ก็สั่นสะท้าน คุณท่านผู้โหดร้าย!

ใช้ซีซีมาบังคับตัวเองให้หย่ากับกู้หยุนหลับ!

เงียบ.

ในใจของหลี่โม่โกรธมากขึ้น!

กู้หยุนหลันก็แอบชำเลืองมองไปที่หลี่โม่ ดวงตาของเธอแดงก่ำ และน้ำตาสองสามหยดไหลผ่าน
ดวงตาของเธอ ในใจมีทั้งผิดหวังและคาดหวัง

สิ่งที่เธอผิดหวังคือ สามีไม่ทำอะไรเลยในเวลานี้

สิ่งที่เธอคาดหวังคือ สามีของเธอสามารถต่อต้าน สามารถ อธิบายและสามารถแบกรับความ

รับผิดชอบของครอบครัว แบกรับความรับผิดชอบของความเป็น สามีและพ่อได้

ในขณะนี้ ซีซีที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลลืมตาขึ้น ใบหน้า ของเธอซีด ดวงตาที่สดใสของเธอ เหมือนสูญเสียสีสันไปใน ขณะนี้ เธอมองไปที่หลี่โม่ที่ยืนอยู่ข้างๆที่ทุกคนต่างก็ประณาม เรียกและพึมพำว่า “ลุง … หนูเจ็บมาก …….

ลุง ลูกสาวเรียกตัวเองได้แค่ว่าลุง …

หลี่โม่เป็นถึงนายน้อยแห่งสำนักหลงเหมิน

หลงจานในอนาคต!

แต่แม้แต่ลูกสาวของเขาเองก็ยอมรับไม่ได้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ