ตอนที่ 6รสนิยมแย่จัง

ตอนที่ 6รสนิยมแย่จัง

นีรซาลอบถอนหายใจ คิดในใจว่ายังไงก็ต้องไม่ให้พี่สาว เธอรู้เรื่องนี้ เพราะตามนิสัยของเธอแล้วจะต้องเอาเรื่องนี้ไป โพนทะนาให้คนอื่นรู้ ให้เธอต้องอับอายขายขี้หน้าเป็นแน่

“อ๋อ…คือเสื้อตัวนี้ฉันยืมมาจากเพื่อนน่ะ พอดีว่าเมื่อคืนฉัน ดันท่าเสื้อตัวเองเปื้อน ขณะที่พูดนีรชาก็ดูสีหน้าของมุกมณี ไปด้วย กลัวจะแสดงพิรุธอะไรออกมาให้เธอจับได้

มุกมณีกลอกตาไปมา ในเมื่อนีรชาพูดแบบนี้ก็แสดงว่า

เธอไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นคุณแทน อย่างนั้นก็ดีล่ะ ฉันว่าเสื้อตัวนี้มันเปื้อน เดี๋ยวฉันเอาไปซักให้

“ยัยน้ำ

นะ”

มุกมณีหยิบเสื้อเชิ้ตออกไปด้วยท่าทีแปลกๆ ร้อยวันพันปี เธอไม่เคยจะทำงานบ้าน แล้ววันนี้ทำไมถึงจะช่วยซักเสื้อ

แต่ว่า เอาไปก็ดีแล้วล่ะ เสื้อตัวนั้นก็กะว่าจะโยนทิ้งอยู่แล้ว เธอไม่อยากเห็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้น

ตึกบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด บนชั้น 27 แสง อาทิตย์ส่องกระทบผนังกระจก จนเกิดแสงสะท้อน
ห้องโถงที่อยู่ชั้นหนึ่งตกแต่งได้อย่างหรูหรา ทุกสิ่งทุกล้วน แต่ดูดีมีระดับ ว่ากันว่าคุณภัสกรณ์เป็นคนออกแบบเองกับมือ

ร่างบางยืนอยู่บนพื้นหินอ่อน สะโพกพิงประตูกระจกด้วย ท่าทางที่มั่นใจ ชุดเดรสสั้นรัดรูปของเธอยิ่งทำให้เธอดูสวย สง่า ผิวขาวๆ ส่วนโค้งเว้าอันเซ็กซี่นั้นดึงดูดสายตาผู้คนให้จับ จ้อง

พนักงานต้อนรับ มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ และทักขึ้น มาว่า “คุณผู้หญิง ไม่ทราบมีธุระอะไรคะ” แต่งตัวขนาดนี้ ก็ คงจะมาบำเรอท่านประธานอีกตามเคย

“ฉันมาพบคุณภัสกรณ์” มุกมณีตอบอย่างเย่อหยิ่ง ยกมือ ขึ้นมาลูบผมลอนยาวของตัวเอง ทำให้พนักงานชายที่เดินผ่าน ไปผ่านมามองตามตาไม่กระพริบ

“ไม่ทราบว่า ได้นัดไว้หรือเปล่าค่ะ

“จำเป็นด้วยเหรอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไปบอกท่านประธาน ว่าฉันคือผู้หญิงที่นอนกับเขาเมื่อคืนนี้ มุกมณีพูดอย่างภาค ภูมิใจ

ห้องทำงานของประธานบริษัท

ภัสกรณ์ได้ฟังรายงานของเลขาผ่านโทรศัพท์ วันนี้เขามี

ประชุมอีกหลายครั้ง ไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการกับผู้หญิงเหล่านี้ แต่พอได้ยินว่าผู้หญิงคนเมื่อคืนมาหา เขาก็เผลอยิ้มออก มาโดยไม่รู้ตัว
ผู้หญิงคนเมื่อคืน แตกต่างจากผู้หญิงอื่น ถ้าเปรียบผู้หญิง คนอื่นเป็นอาหารค่ำแบบฝรั่งเศส งั้นเธอก็เป็นโจ๊ก กินอาหาร มื้อ ใหญ่เบื่อแล้ว จะลองชิมโจ๊กดูบ้างมันก็ไม่เลว……

“ท่านประธานขา…” เสียงหวานๆ ดังมาจากประตูห้องทำ งานของภัสกรณ์

ภัสกรณ์เงยหน้าขึ้นมา ผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวเปิดเผยยืน อยู่หน้าประตู คอเสื้อคว้านลงลึกจนเห็นถึงไหนต่อไหน ดวงตา เป็นประกายถูกแต่งแบบสโมคกี้อาย…….

เขาขมวดคิ้ว ผู้หญิงบนเตียงเมื่อคืนดูสดใสและไร้เดียงสา เทียบไม่ได้กับสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ มันเกิดอะไร ขึ้น หรือจริงๆ แล้วเธอตั้งใจแต่งตัวแบบนี้เพื่อมายั่วเขา รสนิยมของเขามันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย

ภัสกรณ์จ้องมุกมณีไม่วางตา เขาไม่พูดอะไรสักคำ พอมุก มณีเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาแล้วก็ถึงกับมือไม้อ่อน หรือจริงๆ เขาจะรู้แล้ว ว่าเธอสวมรอยมา

รีบดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวที่พับเก็บไว้ในกระเป๋าออกมา เธอ ตรงข้อพับที่มีตัวอักษร ที.เอ.เอ็น ปักอยู่ เดินเข้าไปหาภัสกรณ์ และยื่นเสื้อไปตรงหน้าเขา “ท่าน ประธาน ฉันเอาเสื้อของคุณมาคืนค่ะ……

มุกมณี

ในระหว่างที่พูด เธอก็จงใจเบียดเอวของเธอเข้าไปใกล้ ใกล้ซะจนเกือบจะชนหน้าเขาอยู่แล้ว