บทที่10 “มาเป็นแฟนหลอกๆ ให้ฉันหน่อย”

เช้าวันต่อมา วันนี้เธอต้องออกจากโรงพยาบแล้ว เธอนั่งรอเขา หวังว่าเขาจะมา ตอนนี้ก็จะเข้าบ่ายแล้วเขาคงไม่มาแล้วละ เอา เหอะไปเปลี่ยนเสื้อดีกว่า เธอเดิน……..

กระแพลกๆไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องน้ำ

พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก็เดินออกจากโรงพยาบาล ในใจก็ เศร้าขึ้นมาทันที คุณโมนา มีใครคนหนึ่งเรียกเธอเสียงคุ้น หูเธอหันกลับไปปรากฏว่าเป็นเขา” คาลิส”

เธอเห็นหน้าเขาก็ยิ้มกว้างขึ้นมาทันที เธอนึกว่าเขาจะไม่มาซะ

แล้ว

มาครับ คุณโมนา เดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง เธอตอบตกลงไปไม่ ได้ปฏิเสธเพราะเธอมีเรื่องจะคุยกับเขา มือของเขาข้างหนึ่งจับ แขนอีกข้างก็คล้องเอวประคองเธอขึ้นรถ
บนรถ…..รถออกได้สักพัก เธอก็มีท่าทางที่ยิ้มๆอึ้งๆ

“คาลิส” รู้สึกได้ว่าเธอกำลังมีอะไรจะพูดกับเขา ด้วย ประสบการณ์อย่างเขามีหรอจะดูเธอไม่ออก คุณโมนา