4/4

“คุณแม็คควีน! เจ็บ…ญาญ่าเจ็บ”

ญารินดาอุทานและผวาเชือกขึ้นทั้งร่าง เมื่อยอดกันถูกกัดสลับ กับดูดกลืนอย่างหิวกระหาย เขาทำให้เธอเจ็บแต่ในขณะ เดียวกันก็บังเกิดความซาบซ่านไปทั่วร่าง

“เจ็บสดี ฉันอยากให้เธอเจ็บ”

อะไรนะ! นี่เขาเป็นพวกซาดิสก์หรืออย่างไร เธอช่างโชคร้าย อะไรแบบนี้กันนะ

“โอย…คุณแม็คควีน ญาญ่า…”

ปลายลิ้นสากลากเลียไปทั่วปทุมงามขาวผ่อง ตวัดไล้ปลาย ยอดและดูดดึงคล้ายหยอกเย้า แต่มันรุนแรงกว่าการเย้าแหย่ ธรรมดา ขนบนกายของญารินดาตั้งชันไปทั่วร่าง เมื่อมือหนา ลูบไล้ไปทั่วทุกตารางนิ้ว เอวกิ่วถูกนวดคลึงไปมาก่อนจะเคลื่อน ลงเรื่อยๆ ไปยังหน้าท้องแบนราบ คล้ายจะสำรวจนำทางให้ ริมฝีปากร้อนผ่าวไล่ตามติด

“เธอสวยมากญาญ่า แต่ความสวยของเธอกลับเป็นนักปัก หลัง จะโทษฉันไม่ได้ ต้องโทษตัวเธอเอง”

มือหนาลูบไล้กลุ่มไหมนุ่มบนเนินสามเหลี่ยมอวบอิ่ม ต้นขา เรียวสวยถูกจับแยกออกจากกันจนมีพื้นที่ให้ปลายนิ้วเข้าไป สำรวจกลีบกายแสนนุ่ม สมองของญารินดาตื่นเพริดไปกับสัมผัสนั้น มันเร่าร้อนรุนแรงจนร่างนุ่มต้องส่ายไหว เสียงครวญคราง กระเส่าอย่างน่าอายหลุดออกมาจากเรียวปากอิ่ม และทันทีที่ ปลายนิ้วซุกซ่อนเข้าไปสำรวจในความลึกลับของกลีบดอกไม้ งาม สาวน้อยก็หวีดร้องระคนครางหวิวเป็นระยะ

“คุณแม็ค…ควีน”

กายสาวอันแสนรัดรึงเกือบทำให้แม็คควีนอ่อนโยน ดวงตา สีน้ำตาลหรี่ลงสะกดกั้นความอ่อนโยนให้จางหาย ผลักดันเรียว นิ้วเข้าไปจนสุดความยาวแล้วขยับโยกเป็นจังหวะโจนจ้วง กระแทกกระทั้น

“โอย…ไม่…ไม่”

ญารินดาเริ่มถีบตัวเองหนีร่างกายของเธอคล้ายจะแตกออก

เป็นเสี่ยงๆ การถูกรุกรานจากปลายนิ้วยังทำให้เธอเจ็บได้ขนาด นี้ และถ้าเป็นส่วนนั้นของเขาล่ะมีหวังร่างกายของเธอไม่ต้องแยก ออกจากกันหรอกหรือ “เธอหมดสิทธิ์เปลี่ยนใจแล้ว ฉันเดินหน้ามาขนาดนี้แล้วไม่มี

วันถอยหลังแน่ๆ”

น้ำตาของหญิงสาวหลั่งรินออกมาเต็มสองแก้ม นี่น่ะหรือคือ ความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง นี่น่ะหรือที่ทำให้คนเราเสพติดจน ขาดไม่ได้ ความเจ็บปวดที่เธอกำลังได้รับมันไม่ใช่ความสุขเลย สักนิด

แม็คควีนถอนเรียวนิ้วออกเห็นเลือดที่ติดบนปลายนิ้วก็ป้าย ลงบนหน้าท้องแบนราบ ก่อนปลดกางเกงทั้ง 2 ชั้นลงแค่ต้นขากระชากร่างที่กระถดหนีให้กลับมาใกล้แล้วยัดเยียดสิ่งแปลก ปลอมที่ใหญ่และแข็งกว่าเข้าไปในความลี้ลับ

“กริด! เจ็บ…เอาออกไป ไม่…

แม้จะรู้ตัวว่าสายและทำใจไว้แล้วว่าจะยอมทำทุกอย่างที่เขา ต้องการเพื่อแม่ แต่ญารินดาไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกับความ ทรมานแบบนี้นี่นา

เรียวปากได้รูปกระแทกลงปิดปากนุ่มแนบสนิท ฝ่ามือใหญ่ เท้าคร่อมร่างบาง ในขณะที่สะโพกสอบโจนจ้วงเข้าไปในกลีบ กายสาวแสนเจ็บปวด เรียวลิ้นหนาเริ่มปลุกเร้าเรียกร้องให้ลิ้น นุ่มตอบสนองและหลงลืมความเจ็บปวด เพื่อที่เขาจะได้กระทำ การปลดปล่อยอารมณ์ที่เดือดพล่านเข้าสู่ร่างเธอ

สาวน้อยถูกจูบอย่างเอาเป็นเอาตาย ความเจ็บปวดเริ่ม เปลี่ยนเป็นความซ่านสยิว ร่างกายทุกส่วนของเธอกำลังตอบ สนองสัมผัสของเขา ความไร้ประสบการณ์ของเธอก็กลายเป็น ความเร่าร้อนได้อย่างลืมตัว เมื่อสะโพกผายเริ่มขยับรับแรง กระแทกกระทั้นนั้นเป็นจังหวะจะโคน ความเสียวซ่านที่แผ่วน กระทบกับร่างนุ่มเป็นระลอกๆ กายของเธอไร้การควบคุมมันร้อน ผ่าวคล้ายจะจับไข้ แต่ในขณะเดียวกันภายในใจนั้นกลับหนาว เหน็บ หัวใจกับร่างกายกำลังเดินสวนทางกันบนถนนที่ขรุขระ และคดเคี้ยวเหลือพรรณนา

แม็คควีนถาโถมร่างเข้าใส่ความรัดรึงที่ตอบสนองเขาได้ ถูกใจ กลีบกายสาวตอดรัดจนแก่นกายนั้นเจ็บปวด ความแค้นเคืองถูกโหมเพื่อค้นหาการปลดปล่อย หากแต่หัวใจของชาย หนุ่มผู้มากล้นไปด้วยความแค้นกำลังเต้นแรงราวกับจะโลดแล่น ออกมานอกทรวงอก ความสุขที่เขาไม่คาดคิดว่าจะได้รับเริ่มแตะ ขอบความรู้สึก ร่างหนาพลิ้วไหวเป็นท่วงทำนองเพลงความแค้น กายใหญ่ซุ่มโชกไปด้วยหยาดเหงื่อโทรมกายเพราะเรี่ยวแรงมี เท่าไหร่เขาก็ใส่ไม่ยั้ง จนร่างน้อยชิ้นเหงื่อสะท้อนสะท้านหอบ หายใจระรัวและหวีดร้องเมื่อเส้นรุ้งหลากสีและหนึ่งในนั้นมีความ มือเร้นซ่อนอยู่ อวดความงามให้ไขว่คว้าเอาไว้ได้

แม็คควีนตัวสะโพกถี่ขึ้น กายสาวเต้นตุบตอดรัดจนเขาไม่ อาจทานทนต่อไปไหว เมื่อแสงแห่งความสุขมาเยือน เขาจึง ถอดถอนแก่นกายออกและปล่อยสายธารอุ่นในรดหน้าท้องแบน ราบ เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วห้องชุดสุดหรูสถานที่ที่เขาเรียก ว่าบ้านในเมืองไทย

เมื่อความสุขบนความทุกข์ผ่านพ้นไป ญารินดาก็พยุงตัว อ่อนล้าขึ้น ในขณะที่ร่างแกร่งยังคงนอนแผ่หรา ดวงตากลมคู่ สวยเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาให้กับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ความเป็นสาวซึ่งอุตส่าห์เก็บไว้นานจนกระทั่งอายุ 22 ปี ถูก พรากเอาไปด้วยน้ำมือของคนไร้หัวใจ ใช่…เขาไร้หัวใจ ถึงเธอ จะไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครลึกซึ้งแบบนี้ แต่เธอก็รู้ดีว่าการ กระทำของเขามันจัดอยู่ในประเภทของคนไร้หัวใจ

เสียงสะอื้นเบาๆ เมื่อร่างนุ่มเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งกาย เธอ ขยับร่างอย่างยากลำบากยิ่งเห็นคราบการปลดปล่อยเจิ่งนองบน หน้าท้องและโคนขามีคราบสีแดงติดอยู่ เสียงสะอื้นก็ยิ่งเพิ่มความดังขึ้นเป็นทวีคูณ

“จะร้องไห้ทำไม ในเมื่อเธอตัดสินใจเอง” ชายหนุ่มตะคอก

ความสุขที่ได้รับหายวับไปเมื่อได้ยินเสียงที่ก่อให้เกิดความ รำคาญใจยิ่งนัก สิ่งที่เขาเกลียดก็คือการนอนกับผู้หญิง พรหมจรรย์และเจ้าหล่อนร้องไห้หลังจากบทสวาทสิ้นสุด วันที่ จริงเขาไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนแล้วเธอจะร้องไห้ แต่หาก เกิดขึ้นเขาคงเกลียดมันมาก และตอนนี้มันก็เกิดขึ้นแล้ว