2/2

แต่ดูเหมือนว่าคําภาวนาของมุกรที่จะไม่เป็นผล เมื่อเธอเดิน ไปรับแล้วปรายตามองร่างบางที่นั่งหมดแรงอยู่บนโซฟา ผู้ จัดการสาวพยายามปฏิเสธทุกข้อกล่าวหาแต่มันไม่เป็นผลเลย สักนิด และในที่สุดสิ่งที่ได้ยินก่อนเสียงสัญญาณจะตัดหายไปก็ คือ การขอถอนการเป็นสปอนเซอร์ญารินดาออกหมด

“อะไรกันนี้ ไม่มีใครคิดจะฟังคำอธิบายหน่อยเหรอ นี่มันไม่ใช่ เรื่องจริงเลยสักนิด ทำไมกันนะ ก็น่าจะรู้ว่าวงการนี้มันเป็นยังไง ข่าวดีดสีตีไข่ใส่ความก็มีให้เห็นกันออกโครมๆ แหม…แต่เรื่อง จริงมันเป็นยังไงก็น่าจะถามไถ่กันบ้าง นี่หูหนวกตาบอดหมดทุก คนเลยรึไงนะ”

มุกรตีบ่นเป็นหมีกินผึ้งหลังจากต้องรับโทรศัพท์อยู่หลายสาย จนมือเป็นระวิง เธอปล่อยให้สายสุดท้ายดังค้างอยู่อย่างนั้น แล้ว เดินมาโอบบ่าไหล่บอบบางของคนที่ตกเป็นจำเลยอย่างไม่รู้ตัว

“ใจเย็นๆ นะคะน้องญาญ่า ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายค่ะ แล้ว พวกเขาจะต้องรู้ความจริง”

“คนที่ทำกับญาญ่าแบบนี้ เขาคงต้องการฆ่าญาญ่าให้ตายทั้ง เป็น”

“ก็คงเป็นคนที่อิจฉาริษยาทั้งหลายแหล่นั่นแหละค่ะ น้อง ญาญ่าดังเป็นพลุแตกขนาดนี้ต้องมีคนอิจฉามากอยู่แล้ว แต่พี่มุก อยากบอกเลยว่าทําแบบนี้มันหมารอบกัด”
ญารินดาโอบเรียวแขนรัดร่างมุกรแน่น ร่างบางไม่อาจถูก เก็บน้ำตาเอาไว้ได้จึงได้ยินเสียงร่ำไห้และสะอื้นจนตัวโยนอย่าง น่าสงสาร ญารินดาไม่เคยต้องประสบเรื่องร้ายแรงขนาดฆ่ากัน ทั้งเป็นแบบนี้ พอต้องมาเจอเข้าก็ถึงกับช็อกเพราะทำใจไม่ได้

“ทำใจดีๆ นะคะ เดี๋ยวพี่จะให้น้องญาญ่าแถลงข่าว ทุกคนจะ

ต้องเชื่อนะคะ”

นักร้องสาวช้อนตาขึ้นมองคนที่เปรียบเหมือนพี่สาวคนเดียว ของเธอ แล้วครุ่นคิดว่าตอนนี้มารดาจะคิดยังที่เห็นข่าวนี้ คนเป็น แม่คงเจ็บกว่าเธอนัก หญิงสาวไม่ได้เป็นห่วงตัวเองเท่ากับห่วงแม่ เลยสักนิด แม่ของเธอมีร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรงนัก เธอหวั่นใจ ว่าแม่จะล้มป่วยลงเพราะข่าวโคมลอยแบบนี้

“ญา”

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะคิดมากไปกว่านี้ นางสมศรี พาร่าง ผ่ายผอมเข้ามาในบ้าน วันนี้เธอไปทำบุญที่วัดระหว่างทางที่จะ กลับบ้านเห็นหนังสือพิมพ์ที่มีภาพข่าวใ ข่าวใหญ่หรา และรูปของญา รินดา ในอ้อมแขนของเศรษฐีหนุ่มใหญ่ชาวอังกฤษก็ทำให้นาง สมศรีแทบล้มทั้งยืน ดีที่ยังพยายามพาร่างซูบผอมเพราะโรคภัย กลับมาบ้านได้ปลอดภัย

“แม่” สาวน้อยผละจากผู้จัดการส่วนตัววิ่งเข้าไปหาแม่

“แม่เห็นข่าวแล้ว มันเกิดขึ้นได้ยังไงกันลูก

“มันเป็นข่าวโคมลอยค่ะ มันไม่เป็นความจริง
นางสมศรีจับมือบางและรู้สึกถึงการสั่นระริก เธอก็ไม่อยาก เชื่อว่าลูกสาวที่ทําตัวดีเสมอต้นเสมอปลายมาตลอด จะทำตัว อย่างในข่าว แต่รูปถ่ายที่ขึ้นหราก็ทําให้อดสะเทือนใจไม่ได้

“แม่ต้องเชื่อญานะคะ ญาไม่ได้ทำอย่างนั้นจริงๆ

“แม่เชื่อจ้ะลูก แม่เชื่อญาเสมอ”

นางสมศรีปลอบใจลูกสาว ญารินดาอายุแค่ 22 ปี เธอยังใส ชื่อบริสุทธิ์มากนักกับวงการนี้ และคนเป็นแม่อย่างสมศรีก็ได้แต่ คอยให้กำลังใจและปลอบใจในเวลาท้อแท้ แต่ดูเหมือนข่าวนี้ คนที่กรุขึ้นต้องการทำลายอนาคตของญารินดา ให้พังครืนเลยที เดียว ตอนนี้ถ้าจะมัวมาหาว่าใครกันที่ลงข่าวก็คงไม่ทันการเสีย แล้ว

“ตุ๊ด ตุ๊ด” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก และคราวนี้คนเป็นแม่ก็

เป็นคนรับสาย

“สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีครับ ผมวิศรุตจากค่ายเพลงที่ญาญ่าสังกัดอยู่ ผมจะ โทรมาบอกให้ญาญ่าเข้าประชุมด่วนเย็นนี้ เตรียมสัญญามาด้วย นะครับ เราอาจมีเรื่องคุยกันยาว หรืออาจไม่จำเป็นต้องคุยกัน เลย”

“เดี๋ยวนะคะ ดิฉันเป็นแม่ของญาญ่า ดิฉันเอาหัวเป็นประกัน ได้ ว่าข่าวนั่นไม่เป็นความจริงเลยสักนิด ได้โปรด ให้โอ กาสญาญ่าอีกสักครั้งนะคะ”
“ขอโทษนะครับ ผมก็ไม่อยากทำอย่างนี้แต่เบื้องบนสั่งมา อีกอย่างผู้ชายในรูปยืนยันแล้วว่าใช่เขากับญาญ่าจริง ผมช่วย อะไรไม่ได้แล้วนะครับ”

“แต่ว่า….ดิฉันเห็นนักร้องคนอื่นเจอเรื่องร้ายแรงกว่านี้อีก ทําไมเค้ายังอยู่ในวงการนี้ได้ แล้วทำไมลูกสาวของดิฉันถึง…”

“มันคนละกรณีกันครับ กับญาญ่าเป็นคำสั่งโดยตรงจาก เบื้องบน ใครๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้ เย็นนี้อย่าลืมนำสัญญามาด้วยนะ ครับ”

นางสมศรีพยายามจะพูดกล่อมให้คนฟังเปลี่ยนใจ แต่แล้ว หัวใจของคนเป็นแม่กลับเจ็บจี๊ดมือที่กำหูโทรศัพท์แน่นจนเปียก ชิ้นคลายออกช้าๆ ก่อนปล่อยให้โทรศัพท์หลุดมือพร้อมกับร่างที่ พับลงไป

“แม่!!! แม่จ๋า แม่!!” ญารินดาวิ่งมากอดแม่และเขย่าให้แม่ ฟื้น ส่วนมุกรรีบโทรเรียกรถพยาบาลทันที

กว่ารถพยาบาลจะออกพ้นเขตรั้วบ้านที่แน่นขนัดไปด้วยนัก ข่าวมากมาย ก็เล่นเอากินเวลาไปหลายนาที ทั้งยังออกมาพ้นรั้ว แล้วก็มีบางคนวิ่งตามมา บ้างก็โบกวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างตาม มาไม่ห่าง ทําเอาแววตาฉ่ำน้ำตาของนักร้องสาวที่หันไปมอง เปลี่ยนประกายกร้าว

“ทำไมพวกนั้นจะต้องอยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่นด้วย ทำไมเขาไม่คิดถึงว่าถ้าเกิดเรื่องแบบนี้กับคนในครอบครัวตัวเอง บ้าง จะเป็นยังไง”
ญารินดาพูดอย่างเคียดแค้นนักข่าว และใครก็ตามที่เป็น สาเหตุทำให้แม่ของเธอมีสภาพเช่นนี้

“นักข่าวก็ต้องทําตามหน้าที่ แต่ใครจะมีจรรยาบรรณมาก ส่วนใหญ่ไม่มีใครเห็นใจใครหรอก มีแต่อยากสาดเสียเท พอ เสียเพื่อขายข่าวได้เรื่อยๆ มากกว่า” มุกรที่พูดถึงความเป็นจริงที่

ไม่มีใครปฏิเสธได้