1/1

หมอขจรศักดิ์เคยสงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมสาวน้อยถึง จดจําเรื่องเลวร้ายนั้นไม่ได้ แต่เก็บเอามาเป็นภาพฝันร้ายที่ตาม หลอกหลอนมาตลอด ครั้นจะถามถึงก็กลัวเธอจะคิดมากและ กลับไปเป็นสภาพเดิม ฉะนั้นหากเธอลืมเลือนมันไปก็เป็นการดี ไม่ใช่เหรอ หมอหนุ่มจึงไม่คิดจะถามไถ่เธอ ได้แต่พูดคุยปรึกษา กับนางสมศรีตลอดเวลา อาจเป็นเพราะความทรงจำของเธอไม่ ต้องการเก็บความเจ็บปวดนั้นไว้ก็เป็นได้ แต่ความจริงมันยังวิ่ง วนอยู่ในหัวใจของเด็กสาวเรื่อยมา

“นิดหน่อยค่ะ แต่เห็นมีคนร้องเพลงของเราได้ ญาญ่าก็หาย เหนื่อยแล้วค่ะ พี่มุกล่ะคะเหนื่อยมั้ย”

“โอ๊ย…น้องญาญ่า พี่มุกจะเหนื่อยเรื่องอะไรล่ะคะ ได้แต่นั่ง ฟังน้องญาญ่าร้องเพลงจนแทบเคลิ้มหลับ

มุกรตีซับเหงื่อบนใบหน้าหวานของนักร้องสาว เธอทั้งดีใจ และภูมิใจในตัวญารินดามากเปรียบเหมือนเป็นคนในครอบครัว คนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ก็สาวน้อยทั้งน่ารักน่าใคร่แบบนี้ ทุกครั้งเธอ จะเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นมากกว่าตัวเองเสมอ ทั้งที่ความจริงไม่มี ใครทำงานหนักเท่าเธอเลยสักคน นี่ล่ะน้ำใจอันประเสริฐของญา รินดาซึ่งผูกหัวใจของทุกคนให้รักใคร่ในตัวเธอ จนมีแฟนคลับ หนาแน่นทั่วทั้งประเทศ

ญารินดามอบความจริงใจให้แฟนคลับทุกคนของเธอจดหมายที่ส่งมาถึงกองพะเนินเทินทึกหญิงสาวก็ใช้เวลาว่าง ทยอยตอบกลับทุกฉบับ เธอใส่ใจแฟนคลับทุกคนและทุกเรื่อง ฝ่ายแฟนคลับทุกเพศทุกวัยก็รักเธอและขยันส่งของขวัญเป็น กำลังใจให้เธอจนต้องสร้างห้องขึ้นมาเพื่อเก็บข้าวของเหล่านี้

เวลานี้นักร้องสาวและแม่มีบ้านหลังใหม่และใหญ่กว่าเดิม มาก ชีวิตของทั้งคู่ผกผันจากหน้ามือเป็นหลังมือ บ้านเดี่ยวสอง ชั้นบนเนื้อที่ 50 ตร.วา บนที่ดินแถบชานเมืองกรุงเทพ แม้จะ ไม่มีราคาแพงแต่ก็เป็นเครื่องยืนยันถึงความสําเร็จของเธอ

“พี่มุกก็ชอบพูดให้ญาญ่าหัวเราะอยู่เรื่อย

“พี่พูดจริงนะคะ น้องญาญ่าดีแบบนี้ พี่มุกคงไปไหนไม่รอด “แล้วพี่มุกจะไปไหนล่ะคะ หรือว่าเบื่อญาญ่าแล้ว”

“ใครจะกล้าเบื่อน้องญาญ่ากัน พี่มุกไม่ไปไหนก็เพราะไม่มี ทางเบื่อน้องญาญ่าเด็ดขาด ในเมื่อน้องญาญ่าของพี่มุกดีเลิศ ประเสริฐศรีขนาดนี้ พี่ไปก็โง่แล้วค่ะ”

ญารินดาหัวเราะร่วนอย่างน่ารัก แล้วโอบร่างมุกรผู้ที่เป็น ทั้งผู้จัดการส่วนตัวและพี่สาวด้วยความรักไม่ใช่การเสแสร้งหรือ แกล้งทํา

“ญาญ่าก็ไม่ให้ไปหรอกค่ะ ก็ญาญ่ารักพี่มุกจะตาย”

“ไปค่ะ กลับบ้านดีกว่า ได้เวลาพักผ่อนแล้ว พี่มุกจัดการพัก ร้อนให้น้องญาญ่า 3 วัน อยากให้พักมากกว่านี้นะคะ แต่งาน ใหญ่รออยู่”
“เอ๊ะ…งานอีเว้นท์หรือคะ เอ…ก็ไม่น่าจะใหญ่นะคะ ญาญ่า ออกงานอีเว้นท์อยู่บ่อยๆ

เพราะเธอออกงานอีเว้นท์เป็นประจำ เรียกว่างานใหญ่งาน เล็กเธอไปหมด ไม่มีการปฏิเสธหรือบ่ายเบี่ยงเลย นอกจากจะ ตรงกับงานคอนเสิร์ตเท่านั้น แต่เท่าที่รู้หลังจากได้พักผ่อน 3 วัน ตามที่ผู้จัดการจัดตารางให้ งานอีเว้นท์ที่ว่าก็เป็นงานเปิดตัว นิตยสารทางดนตรีฉบับใหม่เท่านั้น

“งานนี้ใหญ่ตรงที่เจ้าของงานค่ะ น้องญาญ่าอาจยังไม่รู้จัก แม็คควีน เบอร์นัลโด้ มาเวลล์ นักแต่งเพลงชื่อก้องโลก ผู้ที่กุม บังเหียนของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ของอเมริกา ที่จริงพ่อหนุ่มสุด หล่อเนื้อหอมนี่เป็นคนอังกฤษค่ะ แต่จะเรียกว่าอังกฤษเสียทีเดียว ก็ไม่ถูก เพราะเขาถือ 3 สัญชาติ อังกฤษ อเมริกัน และพี่ไทยของ เรา ที่สำคัญเขารวยเข้าขั้นอภิมหาเศรษฐีติดอันดับ 7 ของโลก เพราะไหนจะสมบัติเก่าของพ่อ นั่นก็รวยจนไม่รู้เท่าไหร่แล้ว แถม ยังเพราะพรสวรรค์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ทำให้เขาดังฟูฟ่า อืม…เรียกว่าแต่งเพลงให้ใครร้อง นักร้องคนนั้นก็ดังเป็นพลุแตก แล้วทีนี้รายได้มหาศาลจะไหลไปไหนล่ะคะจริงมั้ย

“โอ้โห…คนอะไรจะเก่งขนาดนั้นกันคะ แต่ถ้าจริงอย่างที่พี่ มุกบอก แสดงว่าเขาเข้าขั้นเป็นอัจฉริยะเลยนะ”

“ใช่สิคะ เขาเป็นอัจฉริยะทางด้านดนตรีตั้งแต่ยังละอ่อน โน่น ถ้าเขาแต่งเพลงให้น้องญาญ่าร้องสักเพลงหนึ่งก็ดีนะคะ พี่ มุกว่างานนี้น้องญาญ่าของพี่มุกได้โกอินเตอร์แน่นอน
นักร้องสาวไม่ได้คิดวางแผนเหมือนผู้จัดการสาว เธอหัวเราะ อย่างเห็นว่าคงไม่เกี่ยวกับเธอ กรก็พูดไปอย่างนั้นด้วยความ เป็นคนช่างพูดอยู่แล้ว ก็แหม…อัจฉริยะอย่างผู้ชายคนนั้น เขาจะ แต่งเพลงให้เธอร้องได้ไง ในเมื่อเขาคงจะแต่งเพลงให้ระดับนัก ร้องชื่อก้องโลกมากกว่า อย่างเธอเรียกว่าเป็นนักร้องหน้าใหม่ที่ กำลังหัดเดินเตาะแตะ แต่เพราะมีกำลังใจมากมายจึงยืนอยู่ได้ อย่างมั่นคง

“นายครับ เรื่องที่นายให้ทำ ผมจัดการเรียบร้อยแล้วนะ

ครับ”

“ดีมาก งานนี้แกได้ความดีความชอบไปเต็มๆ เลยสจ๊วต ฉัน อนุญาตให้พักร้อนได้หนึ่งเดือน พร้อมเงินสดให้แกไปเที่ยวรอบ โลกได้สบายๆ จะพาสาวที่ไหนไปก็ตามใจแก หรือจะไปหาเอา ข้างหน้าก็เรื่องของแก”

“โอ้…ขอบคุณนายมากครับ ดูท่านายจะดีใจมากสิครับ”

หนุ่มร่างสูงผมสีน้ำตาลอ่อนยืนกุมมือตรงหน้าขา เขามอง หน้าผู้เป็นนายยิ้มๆ ไม่บ่อยนักที่จะได้เห็นใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วย ความสุขราวกับคนสมหวังในความรัก แต่สจ๊วต บิลลี่ รู้ดีว่าไม่ใช่ เจ้านายหนุ่มโคตรรวยของเขาไม่เคยมีความรัก แถมเป็นคนเย็น ชาหรือจะเรียกว่าเลือดเย็นยิ่งกว่าน้ำแข็งบนขั้วโลกเหนือก็ว่าได้

“ใครบ้างจะไม่ดีใจ ที่ได้เอาคืนคนสมใจมั่งล่ะ” “แต่ว่าเธอคนนั้น…คง…หมดสิ้นอนาคตไปในพริบตา“ทําไม แกสงสารหล่อนนั้นเรอะ