ตอนที่13คนที่อยู่ในใจ

แก้วใจเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยผมยาวสวยของเธอถูก รัดด้วยยางมัดผมคนในกระจกนั้นดูสะอาดสะอ้านแต่กลับมี ความเศร้าโศกบนใบหน้าเธอขมวดคิ้วแน่นไม่ได้ยังแต่งงาน กันไม่ทันไรเธอจะต้องค่อยเป็นค่อยไปเรื่องของพ่ออย่าง น้อยก็ขอให้รู้ว่าใครกันที่ใส่ร้ายพ่อของเธอ

ตอนนี้เธอยังเชื่อว่าพ่อของเธอนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์

“คุณตายแล้วเหรอ?”

น้ำเสียงซังกะตายของตุงคนดังมาจากห้องครัวแก้วใจที่ ยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำจึงได้แต่สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้ว ก้าวออกมา

ตุงคินอยู่ในเสื้อสเวตเตอร์สีขาวเทาผมของเขาไม่ยาวไม่ สั้นเข้าดูมีออร่าประกายอยู่รอบๆตัว

เธอถอนหายใจเบาๆตุงคินเป็นผู้ชายจริงๆใช่มั้ยผิวพรรณ ดูสวยกว่าเธอที่เป็นผู้หญิงซะอีกเธอกลัวว่าจะควบคุมตัวเอง ไม่ได้จริงๆ

“อะแฮ่มๆ เธอปกปิดความเขินด้วยเสียงกระแอมไอแล้ว เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้สายตามองตรงไปข้างหน้าเหมือนเด็ก นักเรียนกําลังจะกินข้าวยังไงยังงั้นตงคินลอบมองมาที่เธอ อย่างเงียบๆมุมปากของเขากระตุกขึ้นเขาวางชามโจ๊กไว้ ตรงหน้าเธอ
“กินเถอะฮันนี่”แก้วใจเงยหน้าขึ้นมองหน้าของเขาที่ ประดับด้วยรอยยิ้มฮัน…ฮันนี่ นี่คือคำเรียกอะไรกันคนสอง คนไม่ใช่ว่า…

แม้แต่คนสนิทที่สนิทแบบสนิทมากสนิทจริงๆยังไม่เคย เรียกเธอว่าฮันนี่เลย!

“แก๊กๆๆ แก้วใจถึงกับสําลักอาหารที่กินเข้าไปเป็นเวลา นานก่อนจะมองเขาอย่างเงียบๆ”ฮันนี่?ทำไมคุณถึงเรียกฉัน แบบนี้ล่ะ?”

เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังขนลุกซู่ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงกล้า เรียกเธอด้วยคำๆนี้กัน?รู้สึกเลี่ยนจนจะอ้วกอยู่แล้ว

ตุงคินดูนิ่งกว่าเธอที่ตอนนี้ใจเต้นโครมครามเขานั่งอยู่บน เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามดวงตาสีเข้มไม่มีวี่แววอะไรเลยและเขาเลิก คิ้วขึ้นก่อนจะเตือนเธอเบาๆ”โจ๊กจะเย็นแล้ว

มองไปยังเขาที่กำลังกินอาหารเช้าแล้วในใจก็เกิดความรู้รู้ แปลกประหลาดก่อนมันจะหายไปอย่างรวดเร็ว

สถานการณ์แปลกๆดูเหมือนกำลังจะทลายโล่กำบังดึงคน แปลกหน้าทั้งสองคนเข้าหากันได้

“ตุงคินคุณทำโจ๊กก็เป็นด้วยสุดยอดไปเลย”กินเสร็จเธอก็ ยกนิ้วโป้งให้เป็นการชื่นชมเขาทั้งรวยทั้งหล่อทั้งทำกับข้าว เป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้วในศตวรรษที่21เนี่ยนี่ถ้าเขาไม่เป็น คนอารมณ์ร้ายล่ะก็เพอร์เฟคสุดๆ
“คนกำลังหิวกินอะไรก็อร่อย”เขาค่อยๆเอาชามที่ว่างเปล่า ของเธอมาเติมโจ๊กอีกเมื่อวานดื่มมาแสดงว่าเธอจะต้องยัง ไม่ได้กินอะไรผู้หญิงโง่เมื่อได้ประกายระยิบในดวงตาของ เธอเขาก็ได้รับประโยชน์จากมันด้วย

ที่สำคัญคือคุณทำกับข้าวได้มันไม่สมเหตุสมผลเลย”แก้ว ใจรับโจ๊กมาเงียบๆและพึมพำเสียงเบา ฝีมือเยี่ยมมากจนผู้ห ยิงยังอาย”

“อะไร?”

“ไม่มีอะไรไม่มี”

ตุงคินมองผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังกินอย่างมีความสุข ดวงตาสีเข้มนั้นมีความหมายเล็กน้อย

“ฉันกินเสร็จแล้ว”หลังจากที่กินไปสามชามอย่างเงียบๆก็ หยิบทิชชูมาเช็ดปากเลยเพิ่งนึกได้ว่าเขานั่งมองเธอกินอยู่ ตลอด

นี่ควรระบุว่าเป็นหนึ่งในนิสัยแปลกประหลาดของเขามั้ย?

“หลังจากนี้อีก20นาทีก็กินยา”เขายกนาฬิกาขึ้นมองและ พูดออกมา

“ได้กินอะไรสักหน่อยก็ไม่ทำให้ปวดหัวแล้ว”อันที่จริงเมื่อ วานเธอก็ไม่ได้ดื่มเยอะก็แค่มึนหัวเล็กน้อย
มือใหญ่ของเขาวางแหมะลงบนหัวของเธอเธอรู้สึกถึงการ ปลอบโยนสายตาที่มองเธอมานั้นผู้ชายคนนี้กำลังทำอะไร?

วางมือลงบนหัวของเธอก่อนจะลบมันเบาๆทําไมรู้สึก เหมือนเขากำลังลูบหัวหมา?การกระทำที่คุ้นเคยแบบนี้ ทําให้เธออดคิดไม่ได้

“คุณทําอะไร?”แก้วใจปัดมือของเขาออก

“คุณคิดมากเกินไปแล้วผมแค่ดูคนโง่ที่ชนเสาเมื่อวานว่า หายแล้วหรือยัง”

อ๋ออย่างนี้เองเหรอ?เธอรู้สึกได้ทันทีว่าใบหน้าของเธอ กําลังร้อนเหมือนไฟและเธอก็คิดมากไปจริงๆ!

“ดูท่าแล้วน่าจะหายแล้วจริงๆ”ตุงดินลูบเบาๆที่กางเกงของ เขาและก็ไม่พบความโกรธเหมือนเมื่อวานแล้ว

“เดี๋ยวนะพวกเรากำลังจะไปไหน?”

“ไปเจอแม่เพื่อเจรจาเรื่องแต่งงาน”

แม่!แต่งงาน!แก้วใจเหมือนตกอยู่ในความฝันเธอรู้สึก เหลือเชื่อในหัวขาวโพลน

“ไม่ไปได้มั้ย?”พูดบอกเสียงอ่อยๆรู้สึกเหมือนตัวเองกำลัง ยืนไม่อยู่จดทะเบียนสมรสกันแล้วตอนนี้เธอรู้สึกหวาดกลัว?
แน่นอนว่าตุงคินมองเธอกลับอย่างรวดเร็วก่อนจะพูด ทันทีไม่ได้!

ตอนนี้ตงกินเป็นที่แน่นอนแล้วว่าชนะอย่างขาดลอยถึงแม้ จะได้พูดไม่กี่ประโยคแต่เธอก็รู้สึกถึงความพ่ายแพ้

รถกําลังเคลื่อนไปตามท้องถนนแก้วใจไม่พูดอะไรได้แต่ เอาหัวพิงหน้าต่างรถครั้งก่อนที่ได้เจอกับญภาเธอก็ไม่ได้ รับความประทับใจใดๆแล้วครั้งนี้ที่ไปเจอก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไร ขึ้น

ความวิตกกังวลก่อเกิดและกระจายไปรอบๆใจของเธอ ความรู้สึกไม่ดีเพิ่มขึ้นต่อเนื่องเมื่อรถเคลื่อนไปข้างหน้า

“ตุงคินฉันควรที่จะแต่งตัวสวยๆกว่านี้มั้ย?”แก้วใจไม่มี ความมั่นใจเมื่อมองมาที่ตัวเอง

เธอสวมชุดกีฬาและไม่ได้แต่งหน้าทั้งยังสวมรองเท้ากีฬา เป็นครั้งแรกที่พบกันและเธอหยุดความกังวลไม่ได้

“เมื่อกี้คุณเรียกผมว่าอะไรนะ?”ตุงคินพูดก่อนจะดึงแขน เธอเข้ามาใกล้ๆปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายโดยไม่สนใจว่ากำลัง ขับรถอยู่

เธอถูกเขาขู่อีกแล้วเธอดิ้นรนอยู่สองสามทีแต่ก็หนีไม่ได้ จึงพูดออกมา”คิน”

“ฉลาด”ตุงคิมจิกปากของเธอด้วยความพึงพอใจ
เมื่อถูกเขาขัดจังหวะเธอเลยลืมในสิ่งที่เพิ่งพูดไปว่าจะทำ อะไรสักอย่างจนไปถึงบ้านนพวงศ์ของเขาใจของเธอก็เต้น แรงขึ้นมา

บ้านนพวงศ์เป็นบ้านเดี่ยวรอบๆปลูกต้นป็อปลาร์ยังมี สะพานโค้งขนาดเล็กไว้ข้ามน้ำที่ไหลผ่าน

ดูแล้วก็รู้ได้เลยว่าบ้านนพวงศ์มีความมั่งคั่งอีกทั้งในสวน ยังมีต้นดาดตะกั่วลมพัดก็ส่งกลิ่นสดชื่นขึ้นมาเลยทันที

แก้วใจประหม่ายืนอยู่ข้างตุงคืนมือเล็กๆจับของขวัญ ไว้ ไม่มีปัญหาแน่นะ?”

“มีผมอยู่คุณกลัวอะไร?”ตุงคืนยิ้มอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะจับ มือเธอเดินเข้ามา

ในห้องโถงโต๊ะชาเต็มไปด้วยไอความร้อนบริเวณรอบๆ อบอวลไปด้วยกลิ่นชาผู้หญิงคนหนึ่งนั่งคุกเข่าที่โต๊ะน้ำชาดู มีทักษะในการชงชาอย่างมากเธอส่งแก้วชาให้ญภาที่นั่งอยู่ บนเก้าอี้ก่อนจะยิ้ม”คุณป้าลองดูสิคะ”

ญภามีประกายความพึงพอใจเล็กน้อยในสายตาเธอหยิบ ถ้วยน้าชาเล็กๆขึ้นจิบ ไม่เลวเลย”

ทยิดาตาเป็นประกายใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม คุณป้าคิด ว่ามันใช้ได้ฉันก็จะทำให้อีกหลายๆครั้งเลยค่ะ”

“เป็นวัยรุ่นควรออกไปหาเพื่อนนะ”ญภาคิดถึงบางสิ่งที่ยุ่งยากขึ้นมาจึงถอนหายใจ

“คุณหญิงคุณชายกลับมาแล้วค่ะ”น้าหวานพูดด้วยความ ดีใจแล้วก็กระซิบ”คุณชายยังพาผู้หญิงคนหนึ่งกลับมาด้วย ค่ะ”

ทยิดาที่กำลังชงชาได้ยินดังนั้นก็หันกลับไปมองและชา ร้อนก็ลวกมือของเธอจนเธอรู้สึกแสบร้อนเผลอปล่อยถ้วยชา ตกลงญภาเห็นดังนั้นก็ไม่มีอารมณ์จะดื่มอีกต่อไปสีหน้าดูยุ่ง ยากขึ้นมาทันที

อีกทั้งเวลานั้นตุงคินก็พาแก้วใจเดินเข้ามา

“แม่”

“ยังกลับบ้านเป็น?”ญภาพูดอย่างเยือกเย็น”ยังรู้อยู่ใช่มั้ย ว่าที่นี่คือบ้าน?พวกเธอสองพี่น้องยังมีอะไรให้ฉันกังวลมั้ย? ทั้งปีทั้งชาติไม่เคยเห็นหน้า!”

“ผมอธิบายได้เธอคือแก้วใจเป็นภรรยาของผม

ตุงคินเคยชินกับการดุด่าของเธอใบหน้าของเขาไม่ได้ แสดงความอดทนและการพูดของเขาเหมือนไม่ได้แนะนำ อย่างจริงจังแค่ต้องการประกาศให้ญภารู้เท่านั้นว่าแก้วใจคือ ภรรยาของเขา

“ภรรยา?จดทะเบียนละเหรอ?”ญภามองเลยไปที่แก้วใจ แววตาแสดงความไม่พอใจออกมา
แก้วใจมีเซ้นส์ที่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ชอบเธอ

“แม่คะนี่คือโสมที่ซื้อมาฝากค่ะ”แก้วใจยิ้มก่อนจะหยิบของ ขวัญส่งไปให้แต่ญภาก็ส่งเสียงหีผ่านจมูก

ข้อได้เปรียบของแก้วใจคือเธอมีความอดทนอยู่ในบ้านลุง สองได้ทำไมจะทนไม่ได้ล่ะ

“เธอคิดยังไงกับตุงคิน?”

คําถามนี้ราวกับเข็มที่แทงเข้ามาให้เธอได้เลือดออกแก้ว ใจเม้มริมฝีปากแม่สามีของเธอเจ้าเล่ห์จริงๆแค่คำถามแรกก็ ถามว่าเธอรู้สึกยังไงกับตุงคินคิดว่าเธอสนใจเรื่องเงินหรือ เปล่า?

“ตุงคินเป็นคนอบอุ่นค่ะโรแมนติกเขาเติมเต็มความฝัน ทั้งหมดของฉันเกี่ยวกับผู้ชาย

อา…เธอรู้สึกขนลุกซู่คำพูดละครแบบนี้เธอพูดออกมาได้ ยังไง?

“ตุงคินตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ย”มือของญภากำเล็กน้อยเธอ ไม่อยากเชื่อว่าลูกชายเธอจดทะเบียนสมรสกับผู้หญิงคน นี้ดูสิดูเธอใส่เสื้อผ้าอะไรมาไม่จริงจริงๆว่าลูกชายเธอชอบ เข้าไปได้ยังไง

แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายในที่สุดครับ”ตุงคิน ยอมรับอย่างหนักแน่นดวงตาของตุงดินเหลือบไปมองผู้หญิงตัวเล็กๆโดยจ้องไปที่เธอด้วยสายตามีความนัยที่คนไม่ สามารถคาดเดาได้

“ช่างเถอะๆแล้วแต่เธอยังไงฉันก็ห้ามไม่ได้อยู่แล้ว”ญภา ถอนหายใจด้วยความไม่พอใจแต่ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้

“ฉันจะหาฤกษ์แต่งงานที่เร็วที่สุด”

แก้วใจอดไม่ได้ที่จะมองเขารู้สึกว่าเหมือนเขาไม่ได้กำลัง เจรจากับญภาแต่แค่มาบอกให้ทราบเท่านั้นแต่ภาพตรงหน้า นี้เหมือนการรายงานต่อเจ้านาย

“ตุงคินโดนบังคับหรือเปล่า?”

“ไม่ใช่เธอคือคนที่ผมเลือกต้องเป็นคนที่อยู่ในใจของผม เท่านั้น”

ทยิดาที่อยู่อยู่ด้านข้างกำมือแน่นจนซีดเล็บจิกเข้าไปจน รู้สึกเจ็บคำพูดของตุงคินสะท้อนไปมาในหัวของเธอผู้หญิง คนนี้เป็นคนที่อยู่ในหัวใจของเขา?

ทำไมเป็นแบบนี้?

ตุงคนจัดงานแต่งงานผู้หญิงทำไมจะแต่งงานเร็วนักล่ะนี่ เปรียบเสมือนสายฟ้าฟาดมาที่ตัวของเธอ

“ตุงคืนนานๆทีจะกลับมาบ้านอยู่กินข้าวเที่ยงด้วยกันก่อน
เขาตอบกลับและหันมาสนใจแก้วใจดูเหมือนจะถามความ คิดเห็นของเธอเมื่อเห็นญภาไม่พอใจยังไม่เข้าบ้านก็เริ่มที่ จะก้าวก่ายลูกชายของเธอแล้ว

“อืม?”