ตอนที่ 10 ให้เธอได้ตายทั้งเป็น

ตอนที่ 10 ให้เธอได้ตายทั้งเป็น

ซูหญิงเวยฟื้นขึ้นมา ในตอนเช้าของวันถัดไป วินาทีที่ เธอลืมตาขึ้น ก็นึกถึงคำพูดอันโหดร้ายของโล่วเฉิงเฉิง ลุกขึ้นนั่งอย่างร้อนรน รู้สึกเจ็บตรงช่องท้องส่วนบน ปาก แผลจากการผ่าตัดทำให้เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวตาม อ๋าเภอใจได้

เธอเอนพิงหลังลงบนเตียงนอนเหมือนเดิม

ในใจรู้สึกไม่สงบ เธอรีบโทรศัพท์หาแม่อย่างเร็ว เพื่อ ยืนยันว่าคนที่บ้านยังปลอดภัยดี

เสียงแหบๆของแม่เอ่ยขึ้น “ที่บ้านไม่มีเรื่องอะไร มีแต่ พ่อแกที่โดนฝนเมื่อวาน แล้วเป็นไข้ไป ตอนนี้ให้น้ำเกลือ อยู่”

พูดจบ ก็ร้องไห้ออกมา “เวยเวยลูกขายไตแล้วจริงๆ

หรอ”

รอยแผลบนช่องท้อง เจ็บจี๊ดขึ้นจนเหลือทน เธอไม่รู้ว่า จะตอบผู้เป็นแม่อย่างไร เพียงแค่เอ่ยประโยคนี้ออกมา “หนูสบายดีแม่”
แม่สะอื้นเหลืออด เอ่ยขึ้น “นายลู่หยาวช่วนคนนั้น มัน ไม่ใช่คน! แม่บอกแกตั้งแต่แรกแล้ว พวกคนมีเงินพวก นั้น คนตัวเล็กๆอย่างเราไม่ควรที่จะไปยุ่ง แกก็ไม่ฟังแม่! สุดท้ายเป็นยังไง เสียอกเสียใจมาหลายปี สุดท้ายแล้วได้ อะไรกลับมา”

ซูหญิงเวยเป็นใบ้ชั่วขณะ ครูต่อมา จึงยอมรับอย่างกล่ำ กลืน “หนูและเขา….เราเลิกกันแล้ว”

หลังจากที่พ่อไข้ลดแล้ว แม่ก็รีบมาดูแลซูหญิงเวย

แผลจากการผ่าตัด ต้องพักฟื้นได้หนึ่งสัปดาห์ จึง จะสามารถลงจากเตียงเดินได้ แม่จึงทำการย้ายโรง พยาบาลให้กับเธอ ไม่อยากให้เธออยู่ร่วมกันกับคนที่น่า กลัวอย่างโล่เฉิงเฉิง

วันที่ออกจากโรงพยาบาล ซูหญิงเวยเห็นลู่หยาวช่วนเข้า

เขาเข็นรถเข็นที่มีโล่วเฉิงเฉิงนั่งอยู่ เดินเล่นอยู่สวน สาธารณะของโรงพยาบาล เธอมองแค่แว๊บเดียว ขอบตา ก็เริ่มแดง

แม่สะกิดเธอ เอ่ยขึ้น “อย่าไปดูให้สกปรกลูกตาเลยลูก ลูกก็ถือซะว่าช่วงเวลาสองสามปีที่ผ่านมา ทำทานให้หมา กินไปเดี่ยวหลังจากนี้ แม่จะหาผู้ชายดีๆให้ลูกเองเรากลับไปใช้ชีวิตตามปกติของเรากันเถอะ”

ซูหญิงเวยหลับตาลง ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เธอไม่อาจจะใช้ชีวิตปกติธรรมดาได้อย่างแน่นอน รอให้ แผลของเธอหายก่อน เธอจะตามไปล้างแค้นโล่วเฉิงเฉิง

น้องสาวของเธอ จะต้องไม่ตายเปล่าอย่างแน่นอน

หนึ่งเดือนต่อมา ซูหญิงเวยออกจากโรงพยาบาลกลับไป บ้าน แผลเกือบหายดีเป็นปกติแล้ว แค่ต้องหลีกเลี่ยงการ เคลื่อนไหวที่รุนแรงเกินไปก็ได้แล้ว

แผลหายแล้ว เธอรีบเอาคลิปในมือถือออกมา จากนั้นปรี้ นออกมาเป็นภาพสี อาศัยจังหวะที่ลู่หยาวช่วนไม่อยู่นั้น ส่งเป็นพัสดุไปให้กับโล่วเฉิงเฉิง

ตั้งแต่ที่เข้าห้องพยาบาลครั้งนั้น ส่งผลให้โรคหัวใจของ โล่วเฉิงเฉิงกำเริบ หลังจากที่นำส่งห้องฉุกเฉิน ที่หน้าห้อง ก็มีบอดีการ์ดสองคนเฝ้าอยู่หน้าห้องตลอด

ตอนแรกซูหญิงเวยยังกังวล ว่าจะไม่สามารถนำพัสดุเข้า ห้องผู้ป่วยได้ แต่คิดไม่ถึงว่าเป็นโล่วเฉิงเฉิงเองที่ออกมา รับด้วยตัวเธอเอง
เธอหยิบไปแล้วก็ปิดประตู ซูหญิงเวยมองไม่เห็น สถานการณ์ข้างใน ได้แค่หลบอยู่มุมมุมหนึ่งของโรง พยาบาล รอดูผลงาน เธอถูกเข็นออกมาจากห้อง

ในห้องผู้ป่วย โล่วเฉิงเฉิงเปิดพัสดุช้าๆ

เธอคิดว่าเป็นของที่ถูกส่งมาจากจีน กลัวว่าเรื่องไม่ดี ที่เคยทำตอนอยู่ที่จีนจะมีคนรู้ ดังนั้นจึงระมัดระวังเป็น พิเศษ แต่คิดไม่ถึงว่า พอเปิดออก กลับเป็นภาพของลู่ หยาวช่วนกับซูหญิงเวยมีอะไรกันอยู่ในห้องน้ำ

ภาพเหล่านี้ สามารถทำให้ความดันโลหิตของเธอพุ่งขึ้น สูงอย่างรวดเร็วในวินาทีต่อมา เจ็บหัวใจอย่างแรง เธอ พยายามหายใจเข้าลึกๆ ระงับอารมณ์ของตัวเองไว้

เล็มมือจิกลงไปที่เอกสารนั้นแน่น สีหน้าไม่พอใจอย่าง หนัก เธอรู้ดีว่าเอกสารนี้ใครเป็นคนส่งมา

ซูหญิงเวยนางคนเลว เธออุตส่าห์ใจดียังไม่ได้ลงมือ แต่ เธอกลับกล้ามาเป็นฝ่ายมาหาเรื่องก่อน

หาที่ตายจริงๆ!

สุดท้ายแกก็จะต้องตายเหมือนกับน้องเลวๆของแก
สามปีก่อน โล่เฉิงเฉิงเต้นรำอยู่ที่โรงแรม พอดื่มหนักก็ไป มีอะไรกันกับผู้ชายคนหนึ่งในห้องน้ำของโรงแรม คิดไม่ ถึงว่าน้องสาวของซูหญิงเวยจะมาพบเข้า

สถานะตอนนี้เธอยังเป็นแฟนกับลู่หยาวชวนอยู่ เธอ กลัวว่าเขาจะพูดออกไป ก็เลยทําการปิดปากเขา แต่ผล ปรากฏว่าเด็กคนนี้กลับใช้ลวดตะปูแทงเธอเข้า

พอเธอโมโห ก็เลยเรียกผู้ชายสี่ห้าคน มาทำอนาจารเด็ก คนนี้ จนกระทั่งเด็กคนนี้หมดลมหายใจไป

เดิมเธอคิดว่าเรื่องนี้จะจบไป แต่ใครจะไปรู้ว่าลวดตะปู อันนั้นขึ้นจนทำให้ติดเชื้อ และทำให้เธอเริ่มป่วย ขณะช่วงที่เรื่องกำลังวุ่นวาย มารหัวขนก็มาเกิดในท้อง ของเธออีก เธอกลัวว่าลู่หยาวช่วนจะรู้เรื่องนี้ จึงรีบหลบ หนีออกต่างประเทศไป

เรื่องที่เธอมีอะไรไปมั่วสามารถปกปิดไว้ได้ แต่ลวดตะปู ที่ทําให้ติดเชื้อนั้น กลับทำให้เธอป่วย ทีแรกคือหัวใจมี ปัญหา ต่อมาคืออวัยวะต่างๆเริ่มเสื่อม…

แต่ทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นเพราะฝีมือของซูหญิงเวยและน้อง

เลวๆของเขา!

ถ้าเกิดว่าไม่ใช่สองคนนี้ เธอก็คงไม่ตกอยู่ในสภาวะแบบ นี้!
ทุกหญิงเวย ฉันจะทำให้เธอต้องตายทั้งเป็นเ