บทที่ 3 ดื่มให้เมาจะได้ลืม

บาร์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเมืองคือหยีเชิง ได้ข่าวมาว่า เจ้าของบาร์ตอนแรกแค่กะจะตั้งเป็นเสียงพ้องของวันไนต์ สแตนด์ (ภาษาจีนอ่านว่าหยีเชิง) แต่ที่คาดไม่ถึงคือเขากลับ แต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อเชิง ทุกคนต่างก็บอกกันว่าทั้งคู่ เป็นคู่สร้างคู่สม เหมาะสมกันมาก

มันอาจจะเป็นเพราะแบบนี้ และรวมถึงบรรยากาศในร้านที่ หรูหรา บาร์นี้ถึงโด่งดังและมีลูกค้ามากมายมาโดยตลอด

“น้องพนักงาน ฉันขอวิสกี้หนึ่งแก้ว” ฉันดึงหนังยางมัดผมออก ผมยาวดำจึงถูกปล่อยลงกลางหลัง ถอดเสื้อสูทพนักงานออกแล้ว ดึงหางเสื้อเชิ้ตสีขาวออกมาข้างนอก ยกมือไปปลดกระดุมออก สองอัน ทำให้เห็นไหปลาร้าสองข้างได้ชัดเจน นั่งอยู่ตรงหน้า เคาน์เตอร์

พนักงานกำลังยื่นแก้วมาให้ฉัน และฉันเองก็กำลังจะยื่นมือไป รับ แต่กลับถูกมือหนาของใครบางคนแย่งแก้วไปก่อน แล้วเขาก็ เอ่ยพูดขึ้น “วิสกี้แรงเกินไปไม่เหมาะกับผู้หญิง เปลี่ยนเป็น มาร์ตินี่น่าจะดีกว่า”

ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างฉันเขาค่อนข้างผอม ผมสีทอง ใส่เสื้อเชิ้ต ลายดอก ใบหน้าค่อนข้างดูดี ไม่มีที่ติ

“ไม่ต้อง ฉันมาที่นี่เพื่อจะดื่มให้เมา วิสกี้นี่แหละเหมาะที่สุด แล้ว” ฉันเอื้อมมือไปแย่งแก้วมาแล้วยกขึ้นดื่มจนหมด
หลังจากพูดจบ เขาก็เอื้อมมือไปลูบจมูกแล้วเดินจากไป

ฉันหันหลังกลับไปและก็พบว่าพนักงานเปลี่ยนเป็นมาร์ติน จริงๆ “คุณผู้หญิง คนเมื่อเขาเป็นเจ้านายของผมชื่อองซิ่น คน อื่นๆ ที่นี่ต่างเรียกเขาว่าพี่ชินคุณอย่าโกรธไปเลย เมื่อก่อนเขาไม่ ได้เป็นคนแบบนี้ ตอนนั้นเขาเป็นคนค่อนข้างเสเพล ทำตัวไม่ดี พอหลังๆ เขาแต่งงานไป เขาก็ไม่สามารถทำตัวเที่ยวเล่นทำ ตามใจตัวเองเหมือนเดิมได้ บาร์แห่งนี้ก็เลยเปลี่ยนใหม่เป็นแค่ บาร์ที่ใช้นั่งดื่มกันเฉยๆ เขาคงจะอิจฉาที่คุณดื่มวิสกี้ได้ไม่ เหมือนเขา

ฉันเอื้อมมือไปยกเหล้าแก้วนั้นขึ้นมาจีบ มีกลิ่นขององุ่นค่อน ข้างแรง

และพอเขาเห็นฉันเงียบไม่พูดอะไร เขาจึงเอ่ยพูดต่อ “แต่ว่าสิ่ง ที่เขาพูดมันก็ถูกนะครับ ถ้าคุณยังดื่มเครื่องดื่มที่แรงแบบนั้นต่อ

คุณคงจะเมาแน่นอน และการที่คุณมาแบบนี้คนเดียวมันก็

อันตรายมากจริงๆ ”

“อืม ฉันรู้ ฉันแค่ไม่ค่อยชอบที่คนอื่นมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียง ที่เหนือกว่าฉัน ฉันขอวิสกี้อีกแก้ว”

ฉันยื่นแก้วไปให้เขา

เมื่อกี้สิ่งที่เขาพูด ฉันค่อนข้างอิจฉา ผู้ชายที่ชื่อตงซิ่นคงจะมี ความสุขมากซินะ เขารักผู้หญิงที่ชื่อเชิง

ฉันกระดกเหล้าอีกแก้วเข้าไป ดื่มจนรู้สึกแสบร้อนในกระเพาะ รวมถึงใจด้วย
ตอนฉันวิ่งออกจากบ้านเพราะต้องการจะพิสูจน์ให้แม่เห็นว่า ถึงจะไม่มีเงินฉันก็สามารถหารักแท้เจอ อยากจะให้เธอรู้ว่าเงิน มันไม่ได้สำคัญมากขนาดนั้น เธอหย่ากับไอชั่วเฉียวปิ้งเหลียน เธอจะไปหาสามีใหม่ หรือ ให้ฉันเลี้ยงก็ตาม เธอก็จะมีความสุข มากกว่าตอนนี้หลายเท่า

ตอนแรกฉันมั่นใจในตัวเองมาก แต่สามปีมานี้กลับถูกนอกใจ มาสองครั้งติด

ฉันวางแก้วลง

“ไม่ดื่มแล้ว ฉันรู้มาว่าที่นี่มีห้องให้เปิดพัก ฉันขอห้องหนึ่ง

พนักงานคนนั้นก้มหน้าไปหยิบกุญแจห้องในลิ้นชักมา แล้วยื่น มันให้ฉัน “คุณขึ้นไปที่ชั้นสอง เลี้ยวขวาเดินตรงไปห้องของคุณ อยู่ห้องสุดท้าย”

เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ค่อนข้างแรง หลังจากที่ฉันออกมาจาก ห้องน้ำ ฉันก็แทบจะทรงตัวไม่อยู่ ตอนขึ้นบันไดเกือบจะกลิ้ง ตกลงไป แต่โชคดีที่ถูกคนดึงเอาไว้ทัน ฉันก็ไม่ได้สนใจว่าใคร ช่วยฉัน แต่เดินจับกุญแจห้องแล้วเดินเลี้ยวขวาไป