ตอนที่5เครื่องกำเนิดลูก

ตอนที่ 5 เครื่องกำเนิดลูก

ออกมาจากห้องโถงของโรงแรม หัวใจของถังซินยังเต้น

บๆ บ

พอเมื่อมีลมเย็นมากระทบใบหน้า สติของเธอก็เริ่มฟื้นขึ้น

มา

เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้นอนกลิ้งบนเตียงกับบุคคลสำคัญ อย่างเฉินหย่วน! นี่ไม่ใช่ฝัน นี่คือความจริงใช่มั้ย!

เขาคือเฉินหยวนนะ! เธอไม่รักชีวิตตัวเองเหรอ? ความ เจ็บปวดตรงจุดซ่อนเร้นที่หว่างขาทั้งสอง ยังเตือนสติเธอเรื่อง ทั้งหมดเมื่อคืน

ถังซินเอามือโขกกะโหลกตัวเองแรงๆ แล้วควานหา ธนบัตรท่านเหมา ใบสุดท้ายในกระเป๋าออกมา แล้วโบกเรียก รถแท็กซี่ คันหนึ่ง

ไม่สนใจอะไรแล้ว กลับบ้านตระกูลก่อนค่อยว่ากัน

ก่อนจะเข้าประตูบ้าน ถังซินตรวจเช็คส่วนล่างของร่างกาย อย่างละเอียดถี่ถ้วนว่าไม่มีร่องรอยอะไรที่น่าสงสัยแล้วจึงเดิน ก้าวเข้าบ้าน

พอเข้ามาในบ้าน ถังขึ้นได้เจอกับแม่สามีกำลังรับประทานอาหารเช้าอยู่ตรงหน้าโต๊ะกินข้าว

“แม่คะ” เธอยังทักทายตามปกติ

“เธอยังกล้ากลับมาอีกเหรอ? ! ”

นึกถึงคำพูดถึงซินในโทรศัพท์เมื่อคืนที่ได้เถียงกับตน พอ เห็นหน้าของถังซิน ในตอนนี้ หลิวฟางก็เกิดบันดาลโทสะ “หย่า! รีบไปหย่ากับลูกของฉันเลย!! ”

เมื่อได้เห็นแม่สามีไม่ชอบตนเอง เธอแทบอยากจะใสหัว ออกจากบ้านตระกูลซะตอนนี้เลย

ถังซินกำมือแน่น ค่อยๆ ทำให้ใจสงบลง

เธอรู้ว่าภูมิหลังของเธอไม่ดี แต่งงานกับหยางซิวก็คือ สร้างฐานะเพื่อยกระดับตนเอง แต่ว่าเธอก็พยายามทำงานที่ บริษัทมู่ชื่อในแผนกนักแปลภาษา เป็นนักแปลผู้ชำนาญการ ความสามารถของเธอก็ไม่ได้ด้อยอะไร

แต่แม่สามีของเธอกลับมองไม่เห็นคุณค่าของเธอ ตั้งแต่ เธอเข้ามาในบ้านตระกูลมู่ก็ได้แต่บ่นมาตลอด ผ่านไปแล้วหนึ่ง ปี ไม่เห็นท้องของเธอมีการเปลี่ยนแปลงก็ยิ่งหน้า หน้าแดง ขึ้น ยังพูดเสียๆ หายๆ ต่อหน้าญาติทั้งหลายว่าไก่ในรังไม่ ยอมออกไข่ ยังมีการแนะนำลูกสาวของเพื่อนให้หยางชีว ได้รู้จักต่อหน้าต่อตาของเธออีกด้วย

เพื่อความรักของฉันกับปูหยางซิวและบ้านหลังนี้ เธอต้อง อดทนแล้วอดทนอีก ไม่คิดเล็กคิดน้อยกับแม่สามี เงินทองที่หามาได้ก็ให้บ้านนี้ทั้งหมดแต่หยางซิวกลับนอกใจเธอ

ถังซินบอกกับตัวเองจะต้องอดทนไว้ หลังจากสูดหายใจ ลึกๆ ก็พูดกับแม่สามีว่า “แม่คะ ฉันไม่ได้ตั้งใจผิดนัดกับหมอ คนนั้น พอดีบริษัทมีปัญหา ฉันจึงรีบไปจัดการเรื่องนี้ เพื่อนร่วม งานก็ทำงานได้ไม่ดี ฉันก็เลยโมโหนิดหน่อย เมื่อคืนถึงพูดกับ คุณแม่แบบนั้น”

หลิวฟางยังไม่คิดบัญชีนี้ เหมือนว่าอยากให้ถังซินกับ หยางซิวรีบหย่ากันตอนนี้เลย ไม่ต้องเรียกฉันว่าแม่ ฉันรับไม่ ได้ เธอไม่ท้องก็รีบหย่ากับลูกฉัน!

“แม่คะ ฉันรู้ว่าแต่งงานเข้าตระกูลมาหนึ่งปีแล้ว ยังไม่มี ลูก ในใจก็เสียใจมากเหมือนกัน”

ถังซินจับแขนของหลิวฟางอย่างละอายใจแล้วพูดว่า “คุณ แม่วางใจได้ ถ้าครั้งนี้ไม่ท้อง ฉัน…ฉันก็จะหย่ากับหยางชีว ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงของเขา

เธอพูดมาอย่างนี้ สีหน้าของหลิวฟางก็ดีขึ้นมาทันที หลิว ฟางเดินไปมองท้องของถังซิน

“ถังซิ่น ท้องของเธอยังไม่การเปลี่ยนแปลงอีก ไม่ว่าจะพูด อะไร ฉันจะไม่ยอมรับเธออีกแล้ว จะต้องให้เธอหย่ากับหยาง

วให้ได้!

ใบหน้าถังซินยังคงไว้ซึ่งรอยยิ้ม ในใจก็ต้องเก็บความ

ขมขื่นเอาไว้
ในสายตามู่หยางชิวไม่มีเธอ แล้วในสายตาของแม่สามี เธอเป็นเพียงแค่เครื่องกำเนิดลูก

ถังซินก็ไม่ได้คุยกับแม่สามีต่อไป หลังจากขึ้นไปเปลี่ยน เสื้อผ้า แล้วจึงขับรถไปบริษัท

แม้ว่าเธอกับมู่หยางซิวจะทำงานในบริษัทชื่อ แต่อยู่ คนละหน่วยงานกัน หยางซิวอยู่แผนกวางแผน ส่วนเธออยู่ แผนกนักแปล ตึกบริษัทตระกูลมู่ใหญ่โตมาก แผนกของเธอกับ เขาห่างกันสามสิบกว่าชั้น

เมื่อแรกเข้ามาบริษัทตระกูลเมื่อหลายปีก่อน มู่หยางชีว บอกกับถังซินว่าบริษัทไม่อนุญาตให้มีความสัมพันธ์หนุ่มสาว ไม่ให้ถังซิ่นประกาศความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ดังนั้นทั้ง บริษัทตระกูลมู่จึงไม่มีคนไหนรู้ว่าทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน ถังนกำลังคิดว่า ตัวเองนี่โง่จริง ๆ

บริษัทตระกูลมู่เป็นบริษัทใหญ่ที่ติดอันดับหนึ่งในร้อยของ ประเทศ ล้วนแต่มีผู้มากด้วยความสามารถ สาวสวยมากมาย หยางชีวกลัวว่าการแต่งงานแล้วจะกลายเป็นข้อจำกัดขัดขวาง การไปเกี้ยวพาราสีสาวสวย แม้แต่แหวนแต่งงานก็ไม่ยอมใส่ มาทํางาน

ตอนกำลังเก็บกุญแจ ใส่กระเป๋า เธอได้เห็นในกระเป๋ามี กระดุมข้อมือรูปสี่เหลี่ยม เป็นแบรนด์ดังที่เธอรู้จัก เป็นสินค้า ฟุ่มเฟือยอย่างหนึ่ง บ้านของพวกเขาขนาดกระดุมข้อมือยังต้อง ใช้เงินสองแสนกว่าหยวน
ถังซินใช้มือหยิบกระดุมข้อมือยกขึ้นมาดูอย่างละเอียด หยางซิวไม่ใช้กระดุมข้อมือผลึกแก้วนี้อย่างแน่นอน ในสมอง ผุดภาพใบหน้าอันเยือกเย็นขึ้นมา หัวใจของเธอก็เต้นดังตุบๆ

ตบ ๆ