ตอนที่1สามีนอกใจ

ตอนที่ 1 สามีนอกใจ

วันครบรอบแต่งงานหนึ่งปี ถังซนคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นวัน

ที่สามีของเธอนอกใจ

ไม่ บางทีเขาอาจจะนอกใจตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ เพียงแต่ เธอเพิ่งจับได้เท่านั้นเอง

ตามแผนเดิมที่ได้วางไว้เวลานี้เธอคงเป็นแขกนั่งอยู่บน เครื่องบินที่กำลังมุ่งหน้าไปเมืองมิวนิก

คิดดูแล้ว ก่อนออกเดินทางเธอตัดสินใจยกเลิกการไป ทํางานนอกสถานที่ในครั้งนี้ แล้วจึงสั่งจองเค้ก ดอกไม้และไวน์ แดงเพื่อเซอร์ไพรส์สามีของเธอ

เมื่อถึงในผลักประตูที่กำลังแง้มอยู่ ก็เห็นคนสองคนกำลัง พลอดรักกันอยู่บนเตียง รู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว

วันนี้ช่างเป็นเซอร์ไพรส์ครั้งยิ่งใหญ่จริง ๆ

ตัณหาอันร้อนแรงภายในห้องลุกโชนดั่งไฟ ภาพบาดตา นั้นไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ถึงหยุดลงได้

ถังซินยังได้ยินเสียงของหญิงสาวพร้อมด้วยเสียงสวม

เสื้อผ้าอันแผ่วเบา

“หยางซิว ฉันได้หย่าแล้วนะ เมื่อไหร่คุณจะหย่ากับนางนั้นในบ้านคุณสักที ? ยังไงซะเธอก็ตอบสนองความต้องการของ คุณไม่ได้ เจ็บแบบชั่วคราวดีกว่าเจ็บไปตลอดนะ

“เรื่องหย่าช้าเร็วก็ต้องหย่าอยู่ดี ไม่ต้องรีบร้อน” หยาง วตอบออกมา

เขาเคยคิดว่าการแต่งงานมีเพียงความรักถึงจะประคอง ความรักให้ยืนนานอยู่ได้ แต่ว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ถังซิ่น ไม่เคยยอมมีอะไรกับเขาเลย

เขาก็เป็นผู้ชายที่มีความต้องการเหมือนคนปกติทั่วไป ต้องการที่จะปลดปล่อย ไปๆ มาๆ จึงชินกับการไปหาความสุข กับผู้หญิงนอกบ้าน

เพียงสองคำ “หย่าร้าง” มันกะทันหันเกินไป เขาก็ไม่รู้จะ เริ่มต้นเอ่ยปากกับถังซินยังไง และจะต้องให้เธอ “ออกจากบ้าน โดยไม่ได้อะไรเลย

ถังซินบีบโทรศัพท์มือถือจนแน่น ระงับอาการปวดเกร็งใน

กระเพาะ

มิน่าหล่ะ พักนี้หยางซิวถึงได้กลับบ้านน้อยลงทุกวัน ที่แท้ ดอกไม้ริมทางได้โดนเขาเหยียบจนเละหมดแล้ว

จำได้ลางๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นทำงานบริษัทเดียวกับมหยาง ชิว เธอเป็นหัวหน้าของหยางชิวนั่นเอง

หยางซิวยังเคยเอ่ยถึงเธอว่าอยากจะเลื่อนตำแหน่ง จึง ต้องประจบผู้หญิงคนนี้เอาไว้
นี่เหรอคือวิธีการประจบของเขา ? |

ถังซินแค้น กัดฟันแน่น ต้องอดทนอย่างมากเพื่อไม่ให้ หุนหันพลันแล่นผลักประตูเข้าไป

สติสัมปชัญญะทำให้เธอไม่ได้ทิ้งดอกไม้และเค้กที่อยู่ใน มือ มืออีกข้างที่ว่างอยู่หยิบมือถือขึ้นมาแล้วเปิดกล้องยื่นเข้าไป ถ่ายฉากที่หวานซึ้งในห้องนอน

ถังซินรีบเดินออกจากประตูอพาร์ทเม้นท์ ทิ้งสิ่งของที่หอบ มาลงไปในถังขยะ แล้วยื่นมือไปโบกรถแท็กซี่ เสียงมือถือใน กระเป๋าก็ดังขึ้นมา

ถังซินยังไม่รับสาย ก้มตัวเข้าไปนั่งที่เบาะหลัง แต่ไฟบน หน้าจอโทรศัพท์มือถือไม่หยุดกะพริบ เหมือนกับว่าถึงตายก็ไม่ ยอมเลิกรา

เธอชักรู้สึกหงุดหงิด ในที่สุดก็ยอมรับสาย

ในทันใดนั้นเสียงของแม่สามีได้พูดผ่านลำโพงออกมา “ถังซิน ! นี่เธอหมายความว่าอะไร ? ฉันหวังดีนัดผู้เชี่ยวชาญ ด้านการเจริญพันธุ์ระดับท็อปของเมืองนี้ ให้เธอ เธอผิดนัดเขา ฉันก็ไม่ว่าอะไร ตอนนี้แม้แต่ฉันโทรไปเธอก็ไม่รับสาย! หากว่า เธอไม่อยากมีทายาทให้ตระกูลมู่ทำไมไม่พูดตั้งแต่ที่แรก! รับ หย่ากับหยางซิวเถอะ มีผู้หญิงเยอะแยะที่อยากจะแต่งเข้าตระกู หมู่ของเรา ”
เสียงค่าของแม่สามีทยอยมาอย่างต่อเนื่อง คำก็ตระกูล สองคำก็ ตระกูลมู่ คำๆ นี้ฟังแล้วทำให้ถังซิ่นกำมือตัวเองจน แน่น

ใช่สิ ตั้งแต่เธอเริ่มแต่งงานเข้าตระกูล แม่ของสามีก็ไม่ เคยคิดว่าเธอเป็นคนของตระกูลมู่เลย

ในสายตาของพวกเขา ตระกูลของเธอมีฐานะยากจน ไม่มี ชื่อเสียงทางสังคม ถ้าให้กำเนิดลูกชายลูกสาวให้กับตระกูล ได้ก็รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งแล้ว

เฮ้อ..ตอนแรกทำไมเธอถึงเชื่อคำพูดหลอกลวงของ

หยางชิวได้นะ

เชื่อคำพูดของเขาว่าฉันจะดีกับเธอตลอดชีวิต จะทำให้พ่อ แม่คลายความไม่พอใจและยอมรับในตัวเธอ จะตามใจเธอถึง แม้เธอเคยได้รับบาดแผลจากความรักและไม่ยอมนอนร่วม เตียงกับเขา เขาก็จะไม่สน เขาจะทำให้เธอเปิดใจให้ได้

ใช่ เธอเตรียมพร้อมที่จะเปิดใจกับเขา แต่เขาหล่ะ ?

ได้ยินแม่ของสามีค่าเสียๆ หายๆ สมองก็ฉุกคิดถึงภาพใน อพาร์ทเม้นท์ที่ผ่านมาไม่นานมานี้ ทำให้ถังซิน โกรธจนนิ้วไม่มี สีเลือด

เธอบีบมือถือจนแน่น แล้วพูดแต่ละค่าแต่ละประโยคอย่าง ชัดเจน “คุณแม่วางใจได้ ฉันจะหย่ากับเขาอย่างแน่นอน ไม่ ต้องให้คุณแม่มาเร่งเร้า คุณแม่อยากจะได้หลานไม่ใช่เหรอคะ? ฉันจะมีหลานให้คุณแม่เองค่ะ”
แต่ว่าไม่มีกับคนอย่างหยางซิวอย่างแน่นอน!

ไหน ๆ เขาก็นอกใจฉันแล้ว ก่อนหย่าร้างเธอก็อยากจะ สวมเขา สักคู่ไว้บนหัวของมู่หยางซิว”

“เธอ! เธอช่างเป็นผู้หญิงที่ต่ำทราม นี่เธอพูดอะไรออก มา! ” ก่อนวางสายโทรศัพท์ ยังได้ยินคำด่าสารพัดของแม่ สามีเข้ามาในหูอย่างไม่ขาดสาย

ถังซินจึงปิดมือถือทันที แล้วพูดกับคนขับรถว่า “ไปกลับ เฮาส์เทียนช่างเหรินเจียนค่ะ”