ตอนที่ 11 เจ้ากล้าไล่ข้า

หลังจากกลับมาที่เรือน หลินหมื่นชิงก็ดูบาดแผลให้ กับเสี่ยว ว ตอนที่เห็นรอยแผลจากแสบนหลังของนาง ก็รู้สึกสงสารจับใจ

เสี่ยว วเป็นคนเดียวที่ดีต่อนางตั้งแต่มาถึงที่นี่ วันนี้ก็ เป็นแบบนี้เพราะปกป้องนาง ในใจหลินหมื่นชิงรู้สึกผิด แต่ก็สงสารยิ่งกว่า

“คุณหนู ท่านอย่าเสียใจไปเลย เสี่ยววเป็นแค่สาวใช้ คนหนึ่งเท่านั้น คุณหนูไม่ต้องเสียใจแทนข้าหรอก อีก อย่างก็ไม่ได้เจ็บเลยสักนิด

มองดูหลินหมื่นชิงที่ดวงตามีแต่ความเสียใจ เสี่ยวจิ๋ว จึงเอ่ยปากปลอบ

“ทำไมต้องขอร้องแทนข้าด้วย เจ้าก็รู้ดีว่าพวกนาง ไม่มีทางฟังคําของเจ้า แถมยังจะหันมาลงโทษเจ้าอีก ด้วย ทำไมถึงยังจะทำอย่างนั้น?”

สายตาหลินหมื่นชิงหันไปหยุดที่ใบหน้าเสี่ยวจิ๋ว เสียง ของนางฟังแล้วดูเหมือนอุดอู้

“ข้าอยู่ข้างกายคุณหนูมาหลายปีแล้ว แม้ว่าช่วงหลาย มานี้คุณหนูจะบ้าๆบอๆมาโดยตลอด แต่ว่าก็ดีกับเสี่ยว ริ้วมาก เวลามีอะไรน่ากินหรือน่าสนุก ก็คอยคิดถึงเสี่ยว ริ้วเสมอ วันนี้เห็นคุณหนูมีอันตราย เสี่ยวจิ๋วจะนิ่งดูดาย ได้ยังไง แม้ว่าข้าจะเป็นแค่สาวใช้คนหนึ่ง ไม่มีความสามารถปกป้องคุณหนู

ตอนที่เสี่ยวซิ่วพูดจนประโยคสุดท้าย น้ำเสียงก็เต็ม ไปด้วยความจำใจ จวนเสนาบดีที่ใหญ่ขนาดนี้ เป็นแค่ เพียงสาวใช้ฐานะต้อยต่ำคนหนึ่งเท่านั้น นางปกป้องคุณ หนูของนางไม่ได้เลยสักนิด

ได้ยินคำของนาง ในใจหลินหมื่นชิงยิ่งซาบซึ้ง นาง มองดูดวงตาที่เศร้าเสียใจของเสี่ยวจิ๋ว ให้กอดนางที หนึ่ง

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณหนูของเจ้าจะไม่ใช่หลิน หมั้นชิงที่ให้ใครก็ได้มารังแกได้เหมือนแต่ก่อนแล้ว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปข้าจะไม่มีทางให้ใครมารังแกเจ้าอีก เจ้าไม่ได้เป็นแค่สาวใช้ของข้า แต่ยังเป็นน้องสาวของ ข้า”

หลินหมิ้นชิงกอดเสี่ยวจิ๋วเอาไว้ น้ำเสียงแน่วแน่ ชาติ ก่อนนางไม่มีครอบครัว ไม่มีเพ่อน ทะลุมิติมาถึงแคว้น ชี้ กลับมีสาวใช้คนหนึ่งที่เป็นห่วงนาง นางไม่อยากจะตัว คนเดียวอีกต่อไปแล้ว นางอยากมีครอบครัว อยากมีคน ให้ปกป้อง

“คุณหนู……”

หลินหมั้นชิงพูดจบ น้ำตาเสี่ยวซื้วก็ไหลลงมาทันที

“คุณหนู เสี่ยวนิ้วเป็นแค่เพียงสาวใช้ฐานะต้อยต่ำคน หนึ่งเท่านั้น จะไปเป็นน้องสาวของคุณหนูได้ยังไงกันคุณหนูท่านเป็นกิ่งทองใบหยกที่สูงศักดิ์ ถ้าหากให้สาว ใช้คนหนึ่งเป็นน้องสาว จะลดฐานะท่านให้ต่ำลงได้”

“สาวใช้อะไรสาวใช้ ตั้งแต่นี้ต่อไป เจ้าก็คือน้องสาว ของข้า และแม้ว่าข้าจะไม่นับเจ้าเป็นน้องสาว ข้าอยู่ใน จวนเสนาบดีนี้ ฐานะก็ไม่ได้สูงส่งอะไรเลย”

หลินหมั้นชิงพูดเสียงเย็น ดวงตาสวยมีแววเยาะเย้ย นางไม่ได้สนใจฐานะคุณหนูสามของจวนเสนาบดีอะไร นี่เลยสักนิด เรื่องราวในวันนี้นางก็ดูออกแล้วว่า ในจวน แห่งนี้ ไม่ได้มีใครเห็นนางอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย

“คุณหนู…….”

เสี่ยวซื้วมองดูหลินหมั้นชิง อยากจะพูดอะไรอีก อยาก จะปลอบใจ แต่ก็กลับไม่รู้จะพูดอะไร

“อ๋องหมิงเสด็จ!”

ตอนที่หลินหมี้ชิงกำลังจะพูดอะไรอีก นอกประตูก็มี เสียงๆหนึ่งดังมา

คิ้วสวยของขมวดขึ้นเล็กน้อย ในใจหลินหมื่นชิงมีแต่ ความสงสัย ไม่รู้ว่าอยู่ๆอ๋องหมิงมาทำอะไรที่เรือนของ นาง หรือว่าก่อนหน้านี้ยังดูไม่พอ?

แม้ว่าตอนที่เจอเซียวซี่จื่อครั้งแรก ถูกเขาทำให้ ประหลาดใจ แต่ว่าตอนที่อยู่ห้องโถงท่าทางที่ไม่ เกี่ยวข้องกับตัวเองนั้นของเขา ทำให้หลินหมื่นชิงไม่ได้มีความรู้สึกดีอะไรต่อเขาเลยแม้แต่น้อย

แต่ว่าเขาเป็นถึงท่านอ๋องที่อำนาจล้นเหลือ แม้ว่าในใจ เขาจะมีความรู้สึกไม่พอใจมากแค่ไหน ก็ยังต้องเข้าไป ต้อนรับ

“คารวะท่านอ๋องหมิง ไม่ทราบว่าท่านอ๋องมาถึงนี่ มี ธุระอะไร?”

มาถึงหน้าประตู หลินหมั้นชิงโค้งตัวคำนับเล็กน้อย ถามน้ำเสียงราบเรียบ

“ก็มาดูพระชายาของข้าในอนาคตสักหน่อยไง?”

สายตาเซียวซี่จื่อมองดูหลินหมื่นชิงเรียบๆ น้ำเสียงนิ่ง จนฟังไม่ออกว่ากำลังรู้สึกอะไร

“ตอนนี้ท่านอ๋องก็ได้เห็นแล้ว ถ้าหากไม่มีธุระอื่นอะไร เชิญท่านอ๋องกลับเถอะ!”

หลินหมื่นชิงจงใจไม่ไปมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลัง โกรธของเซียวซี่จื่อ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา จากนั้นก็หัน หลังไม่สนใจเขาอีก

ไม่รู้ว่าเหตุผลที่ผู้ชายคนนี้มาที่นี่คืออะไร แต่ว่าผู้ชาย คนนี้ไม่ใช่บุคคลที่ธรรมดาแน่นอน ถ้าหากเป็นไปได้ นางไม่อยากจะเกี่ยวข้องใดๆกับเขาเลย

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทุกครั้งที่สบตากับเขา นางมักจะมีความรู้สึกว่าถูกมองทะลุตลอด ความรู้สึกแบบนั้นทำให้ ในใจของนางร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก ตอนที่เผชิญหน้า กับผู้ชายคนนี้ ความสงบนิ่งทั้งหมดของนาง ราวกับว่า ไม่ได้ช่วยอะไรเลย

“เจ้ากล้ามากนะ บังอาจกล้าไล่ข้า?”

หลินหมิ้นชิงไม่เคยกลัวใครมาแต่ไหนแต่ไร แต่ว่าเมื่อ อยู่ต่อหน้าเซียวซี่จื่อ นางกับรู้สึกว่าตัวเองร้อนรนอย่าง ชัดเจน ความแหลมคมลึกล้ำของผู้ชายคนนี้ ให้ความ กดดันบางอย่างกับคนอย่างไม่รู้ตัว

“ท่านอ๋อง วันนี้ที่ห้องโถงก่อนหน้านี้ ก็น่าจะดูจนพอ แล้วมั้ง ข้าว่าเหตุผลที่ท่านอ๋องมาที่นี่ในวันนี้ก็น่าจะ บรรลุแล้วล่ะมั้ง?”

บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง หลินหมื่นชิงเอ่ยปากด้วยน้ำ เสียงเรียบๆ

นางไม่คิดว่าวันนี้อ๋องหมิงจะมาเพื่อเยี่ยมนางแน่ เกรง ว่าน่าจะมีเป้าหมายถือสินะ?